tag:blogger.com,1999:blog-13126576038527755072024-03-24T16:33:42.479-07:00GEZİPERESTMehlika Babaogluhttp://www.blogger.com/profile/10388220982601460178noreply@blogger.comBlogger64125tag:blogger.com,1999:blog-1312657603852775507.post-1048600446416434712023-09-20T16:20:00.011-07:002023-09-20T23:25:53.508-07:00<p> </p><p class="MsoNormal"><span lang="EN-US" style="font-family: arial;">MAVİNİN
50 TONU…</span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;">50
SHADES OF BLUE…</span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EN-US" style="font-family: arial;">Mavi/blue/azul/blu/bleu/azraq/blou/ble/ma-i/blau/ao/Lan
se de/ caeruleum/bloo/ko’k/şin.</span></p><p class="MsoNormal"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxS19GOfWFGJ79lFqlIa5X9j9xnvruJE-vUu44A15dtbxzxc9J6_liCgb3mgODTVTxoxN-cscx8VKqJDSPMVSpYmheskDI3vK4fALMGoo0n0eHek2LqhbjWKmTiiZpInUHQZOOAmRqpfqyT0YiEBof6CVMQQnlfOLberxZYzcot5WvlCFFD6SetECcpaC9/s1075/ericeria3.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: arial;"><img border="0" data-original-height="1072" data-original-width="1075" height="319" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxS19GOfWFGJ79lFqlIa5X9j9xnvruJE-vUu44A15dtbxzxc9J6_liCgb3mgODTVTxoxN-cscx8VKqJDSPMVSpYmheskDI3vK4fALMGoo0n0eHek2LqhbjWKmTiiZpInUHQZOOAmRqpfqyT0YiEBof6CVMQQnlfOLberxZYzcot5WvlCFFD6SetECcpaC9/s320/ericeria3.jpg" width="320" /></span></a></div><p class="MsoNormal"><span lang="EN-US" style="font-family: arial;">Hem
yaşamı hem ölümü simgeleyen renk tam da bu sebepten acı, sevinç, esaret, özgürlük,
özlem gibi çok farklı duyguları taşıyor. Her kültürde illa ki yeri var, farklı
simge/objelerle özdeşleştirilse de. Benzer şekilde, yine, bilinen her dinde
kutsal mekanları bezemek için kullanılan ortak renk mavi. Eski Mısır’da kral
lahitlerinin zeminleri ya da İslam dininde cami içi süslemelerde, bezemelerde
baskın renk hep mavi, mesela.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;"><span face=""Arial",sans-serif" lang="EN-US">Yıllardır
her gittiğim ülkede ilk sorduğum yerel dilde mavi kelimesini nasıl
söyledikleridir. Portekizcesi ‘azul.’ Hatta seramiğe <b>azulejos </b>dendiğini
öğrendiğimde hah demiştim, 13.yüzyılda ilk kullanımından beri en yoğun
kullanılan mavi-beyaz desenli seramikler yüzünden bu isim verilmiş olmalı.
Kelimenin kökenine bakıp da seramiğin (azulejo), Arapça azzelij (küçük cilalı
taş) kelimesinden geldiğini öğrendiğimde ise teoremim boşa çıktı diye hayal
kırıklığına uğradım, ruhuma mavi bir hüzün çöktü </span><span face=""Segoe UI Emoji",sans-serif" lang="EN-US" style="mso-ascii-font-family: Arial; mso-bidi-font-family: Arial; mso-char-type: symbol-ext; mso-hansi-font-family: Arial; mso-symbol-font-family: "Segoe UI Emoji";">😊</span><span face=""Arial",sans-serif" lang="EN-US"> Şimdilerde, kime Portekiz seramikleri
ile ilgili öğrendiklerimi anlatsam bu teoremi de araya sıkıştırıyorum, belki
yalanıma inanan artar da gerçek olur umuduyla</span><span face=""Segoe UI Emoji",sans-serif" lang="EN-US" style="mso-ascii-font-family: Arial; mso-bidi-font-family: Arial; mso-char-type: symbol-ext; mso-hansi-font-family: Arial; mso-symbol-font-family: "Segoe UI Emoji";">😊</span><span face=""Arial",sans-serif" lang="EN-US"> Beyaz yalan oluyor da mavisi niye
olmasın? Pekala beyaz yalan üzmemek için, mavisi de mutlu olmak için kullanılabilir.</span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial; mso-ansi-language: TR;">Portekiz’de mavi tonlarca! (hem farklı ton, hem de çokça görülme
anlamında).</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial; mso-ansi-language: TR;">Ülkeye taşınma kararı verdiğimde kiraladığım evin penceresinden görüp de
ilk vurulduğum mavi Tejo nehrinin mavisi oldu. Benim manzaram nehrin okyanusa
açılan son düzlüğü ve nehir demeye bin şahit ister. Adeta deniz! İspanya’dan
doğup Portekiz’den geçip Atlas Okyanusu’na dökülen <b>Tejo (Tagus) nehri</b> İber
yarımadasının en büyüğü. Gördüğüm en mavi, en geniş ve en uzun nehir. 1.038
kilometre. Nehrin 47 kilometresi Ispanya ve Portekiz arasında doğal sınır görevi
görse da her 2 ülkeyi su kardeşi yapıyor, ayırıcı değil birleştirici mavi rolünü
daha seviyoruz.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;"><span face=""Arial",sans-serif" style="mso-ansi-language: TR;">Zaten sınır dediğin nedir ki? Atla Portekiz’den Tejo nehrinin karşı yakası
İspanya’ya, kahve Portekiz malı. Ya da hop tam tersine zıpla, jamonlar (hamon
diye okunuyor) İspanyol </span><span face=""Segoe UI Emoji",sans-serif" style="mso-ansi-language: TR; mso-ascii-font-family: Arial; mso-bidi-font-family: Arial; mso-char-type: symbol-ext; mso-hansi-font-family: Arial; mso-symbol-font-family: "Segoe UI Emoji";">😊</span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial; mso-ansi-language: TR;">Portekiz, okyanus kıyısı 832 kilometre olan bir ülke. Batı ve Güney sınırı
Atlas Okyanusu ile kaplı. Haa, tabii bir de okyanusun içinde adaları var,
Madeira ve Azorlar (takım adaları). Hal böyle olunca uçsuz bucaksız her tondan
mavi görüyoruz ülkede, nereden ve hangi mevsim bakarsak. Hem suda hem havada. Sadece
en büyük şehir ve başkent Lizbon’da, nehrin güney yakasındaki okyanus kıyısının
uzunluğu 60 kilometre. Hani Tarkan şarkıyı burda yazsa sözler kesin ‘Bak, bak,
bak, bak, do-ya-ma-dım!’ olurdu.</span></p><p class="MsoNormal"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: arial;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEha6wjF2YlJ9kqr26bl8UUxiw_83-YYPN1IvIHN2NQ2ErrquRa7Tf4Uz4uHToKQF32U75ttaveWF62A6GcT1_IRj76iiw4rXyEh2EvghXfSccgoRAZxvFaaGiCyX4T8BsL1AaRfetBFYB3QYHeRYjv_cThqMTEFN28xQA0whFhZSUmNThhMaAAe2WMViPt4/s1070/okyanus2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="680" data-original-width="1070" height="195" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEha6wjF2YlJ9kqr26bl8UUxiw_83-YYPN1IvIHN2NQ2ErrquRa7Tf4Uz4uHToKQF32U75ttaveWF62A6GcT1_IRj76iiw4rXyEh2EvghXfSccgoRAZxvFaaGiCyX4T8BsL1AaRfetBFYB3QYHeRYjv_cThqMTEFN28xQA0whFhZSUmNThhMaAAe2WMViPt4/w307-h195/okyanus2.jpg" width="307" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgidDK3KSCg6x04_apjJUM_itWRsHKz0hh_VLX5F5JUQhC0cvrYhlIAfgz0fgy173rn59jZsMgMT6vRTtUmagw81ZEYt07-uvgzStF4Iwk1c5ztR85xcYsBC2o0fJwyZs5Qvcobzt8RMzC566WEg1esUJaco3zP07nNKPJtT9UvHIgv9STUo7DzzVaowXXL/s1080/okyanus1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="841" data-original-width="1080" height="196" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgidDK3KSCg6x04_apjJUM_itWRsHKz0hh_VLX5F5JUQhC0cvrYhlIAfgz0fgy173rn59jZsMgMT6vRTtUmagw81ZEYt07-uvgzStF4Iwk1c5ztR85xcYsBC2o0fJwyZs5Qvcobzt8RMzC566WEg1esUJaco3zP07nNKPJtT9UvHIgv9STUo7DzzVaowXXL/w253-h196/okyanus1.jpg" width="253" /></a></span></div><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrGRMkP641R69ogbxXTIG26bWvUTjUuzYPrIKyBJS_rRqu6_pE_AdctyLDc4Vld2THTFFodREiZ24ggf1GO09v72j_GsmM8pXVMU_oizTUBxnaU5ux8tyYNONCQ2-hlUibppMFmlmaHX_YxOChilRZYAxH2T6iKD0XdfJ1Bh-GVbTwZ979-KrWZjjv0Y7E/s1325/okyanus3.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: arial;"><img border="0" data-original-height="1325" data-original-width="1080" height="277" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrGRMkP641R69ogbxXTIG26bWvUTjUuzYPrIKyBJS_rRqu6_pE_AdctyLDc4Vld2THTFFodREiZ24ggf1GO09v72j_GsmM8pXVMU_oizTUBxnaU5ux8tyYNONCQ2-hlUibppMFmlmaHX_YxOChilRZYAxH2T6iKD0XdfJ1Bh-GVbTwZ979-KrWZjjv0Y7E/w225-h277/okyanus3.jpg" width="225" /></span></a></div><span style="font-family: arial;"><br /></span><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; text-align: left;">Bu arada söylemeden de geçemem: Ege mavisinin gönlümde yeri başka, o benim
ilk göz mavim.</span></div><p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial; mso-ansi-language: TR;">Geçen kış, yerleşme telaşlarım biter bitmez, ilkbahar ve yazı beklemeden
bol bol mavi avına çıktım – ne de olsa ülkede kış yok, uzun sonbahar yaşanıyor
- okyanus kenarı keyif noktaları keşfetmeye başladım:</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial; mso-ansi-language: TR;">Lizbon metropol bölgesinde görüp de en etkilendiğim mavilikler <b>Setubal</b>’dan
<b>Sesimbra</b>’ya kadar olan tüm engin okyanus, <b>Cascais</b>’ten kuzeye giden kıyı hattı
ve <b>Ericeria </b>oldu.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial; mso-ansi-language: TR;">Sesimbra’ya giderken çam ormanlarının kenarından geçip Marmaris’e kavuştum
gibi geldi. Cascais’ten ilerisi vahşi! Uçurum kenarından maviye bakıp dalmak
çok başka bir his! Ericeria’da sadece suya değil binaların tertemiz beyaz boyalarına
renk veren mavisine de bayıldım.</span></p><p class="MsoNormal"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0-EvUw85igOE59Xv0BGrG54NX4llutINYcVMmPI0Sw9Y4N62-XWW3Nl-JPmp3lojqIP0aqvIcHVe2cBa03hjcz_BOpBKkSViy_SMzQkHlB3Pn6tWBth4M6JjXFccb1RoYh_-ZTUfrFMAc1D4NQMK2euZfT9vFVPsv2e_4aE5LBTsr3-pjvOI9wiGmiZau/s1086/ericeria1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: arial;"><img border="0" data-original-height="1086" data-original-width="1080" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0-EvUw85igOE59Xv0BGrG54NX4llutINYcVMmPI0Sw9Y4N62-XWW3Nl-JPmp3lojqIP0aqvIcHVe2cBa03hjcz_BOpBKkSViy_SMzQkHlB3Pn6tWBth4M6JjXFccb1RoYh_-ZTUfrFMAc1D4NQMK2euZfT9vFVPsv2e_4aE5LBTsr3-pjvOI9wiGmiZau/s320/ericeria1.jpg" width="318" /></span></a></div><span style="font-family: arial;"><br /></span><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwFn-49JCQBKsz6vmKpyojSCFvpYyvGEABL_pMSmgj2eUXG8W_Jd2j1db1KuoaZJ10y_H3tElXqv_RjQNA29g7x_V_BfY8s1NAQCRXmm5IjU6xcGXZU5aluQNos7PVtgWBnxsP9RcuA6wm9XIeuRfJ2Qjv5jFD8q5teIWc1ZfddgNspZtzpw41YSNDrocY/s1209/ericeria2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: arial;"><img border="0" data-original-height="1209" data-original-width="998" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwFn-49JCQBKsz6vmKpyojSCFvpYyvGEABL_pMSmgj2eUXG8W_Jd2j1db1KuoaZJ10y_H3tElXqv_RjQNA29g7x_V_BfY8s1NAQCRXmm5IjU6xcGXZU5aluQNos7PVtgWBnxsP9RcuA6wm9XIeuRfJ2Qjv5jFD8q5teIWc1ZfddgNspZtzpw41YSNDrocY/s320/ericeria2.jpg" width="264" /></span></a></div><span style="font-family: arial;"><br /></span><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></div><span style="font-family: arial;"><br /></span><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSFlks_Kl2I6WTX-vHnfAIGF90H783fE-asnnuuX2PprzEYda5w454VtyHxhJTWeiyBSwnWfFPDCKdybyuq1bxzsNId8cPu5XdFOYk5lMBvKzyBo7BhF0X82bBCN3Mx5SF86HFzUhpmH3R6pGxYaomUVEKXU_frAn0-aQsHhHIE2q3WeQ7zfFXhTqQaSku/s3907/ericeria4.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: arial;"><img border="0" data-original-height="3907" data-original-width="3441" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSFlks_Kl2I6WTX-vHnfAIGF90H783fE-asnnuuX2PprzEYda5w454VtyHxhJTWeiyBSwnWfFPDCKdybyuq1bxzsNId8cPu5XdFOYk5lMBvKzyBo7BhF0X82bBCN3Mx5SF86HFzUhpmH3R6pGxYaomUVEKXU_frAn0-aQsHhHIE2q3WeQ7zfFXhTqQaSku/s320/ericeria4.jpg" width="282" /></span></a></div><p></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;"><span face=""Arial",sans-serif" style="mso-ansi-language: TR;">Bu arada, okyanus haliyle soğuk, hatta buzzzz mavisi</span><span face=""Segoe UI Emoji",sans-serif" style="mso-ansi-language: TR; mso-ascii-font-family: Arial; mso-bidi-font-family: Arial; mso-char-type: symbol-ext; mso-hansi-font-family: Arial; mso-symbol-font-family: "Segoe UI Emoji";">😊</span><span face=""Arial",sans-serif" style="mso-ansi-language: TR;"> Soğuk su seven
beni bile zaman zaman titretiyor. Yaz aylarında kesintisiz 45 dakika suda
kaldım diye benim yerime arkadaşlarım üşüdü. Durup durup, ya hareket ediyor mu,
donmuş olmasın diye hafif tedirgin beni izlemişler. Oysa ben mavi okyanus
içinde, uzak mavi ufka ve açık mavi gökyüzüne ve bulut oyunlarına bakıp ne
hayaller kuruyordum </span><span face=""Segoe UI Emoji",sans-serif" style="mso-ansi-language: TR; mso-ascii-font-family: Arial; mso-bidi-font-family: Arial; mso-char-type: symbol-ext; mso-hansi-font-family: Arial; mso-symbol-font-family: "Segoe UI Emoji";">😊</span><span face=""Arial",sans-serif" style="mso-ansi-language: TR;"> Eylül ayında yüzme sürem uzadı, ne de olsa su(buz)
ısınıyor. (Bir de tabii sahiller tenhalaştı, sahil keyfi katlandı)</span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;"><span face=""Arial",sans-serif" style="mso-ansi-language: TR;">Portekiz bir okyanus ülkesi. Su sadece keyif için değil ticaret için de
önemli. Ve tabii turizm için de. Lizbon’da <b>Ocenario</b> isimli bir dev akvaryum
var, Avrupa’nın en büyüğü. Hatta sanırım dünyada da ilk 3 içinde. Buna ek
olarak bir de <b>Aquario Vasco da Gama</b> diye bir yer var ki 7den 70e herkesin
ilgisini çekiyor. Giriş bileti paralı. Hoş bir durum var ama: Adının içinde
‘mar (deniz)’ kelimesi geçenlere giriş ücretsiz. Mesela, Mar-ia, Mar-garita, ya
da Mar-k ise adınız elinizi kolunuzu sallayarak girebilirsiniz. E peki, ya
Deniz ise? Sayılmaz mı? Bakalım, yeğenim Deniz geliyor yakında, gidip soralım </span><span face=""Segoe UI Emoji",sans-serif" style="mso-ansi-language: TR; mso-ascii-font-family: Arial; mso-bidi-font-family: Arial; mso-char-type: symbol-ext; mso-hansi-font-family: Arial; mso-symbol-font-family: "Segoe UI Emoji";">😊</span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial; mso-ansi-language: TR;">Hani mavi renkli yiyecek yok ya maviye doymanın yolu kokusunu içine çekmek.
Mavi yenmez, yutulur. O yüzden, bolca gün doğumu ve gün batımı geçirdim okyanus
kenarında Portekiz’deki ilk senemde.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial; mso-ansi-language: TR;">Tabii, mavi deyince akla ilk gelen okyanus ve gökyüzü olsa da seramikleri
ve mavi boyalı duvarlar ve pancurları da yabana atamayız.</span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;"><br /></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjH1K_YWFfL2UVncPiCtJROhtNc0XoaPtFub4NOC70327oh8K_M1I1Tpj7xW6h64VKKAi_0-Lh5617e0UDFIJxgxJXhzoVgprUkpj_0iYjqoYNxXrYiSES83GzEOXAKaAnW6WJZszfsBS7k9kNcmq4FBkMK1V30jnO0CM2_HdVaWJj3WWps42sVD8pdK6yP/s1330/azulejos3.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: arial;"><img border="0" data-original-height="1330" data-original-width="1080" height="161" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjH1K_YWFfL2UVncPiCtJROhtNc0XoaPtFub4NOC70327oh8K_M1I1Tpj7xW6h64VKKAi_0-Lh5617e0UDFIJxgxJXhzoVgprUkpj_0iYjqoYNxXrYiSES83GzEOXAKaAnW6WJZszfsBS7k9kNcmq4FBkMK1V30jnO0CM2_HdVaWJj3WWps42sVD8pdK6yP/w131-h161/azulejos3.jpg" width="131" /></span></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: arial;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxbIRowEgQw0OB2x0z7Ikf0K9yWbc4dmy6eX7LeOgNpGoTyWuxPJh7FotKXFCQIKDlYJshbr6crHp3vCmDAANqM84HJH3JiuUq1HjyQSfOTVM_WJs-1sgmkdupeta9Bum-FJ3kTDRXgHPlul7J8cm_VFfIu_C9Glx4M2dRWcrwUrc3tbb5lAD9MNeq5VE9/s1213/azulejos1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1213" data-original-width="1080" height="163" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxbIRowEgQw0OB2x0z7Ikf0K9yWbc4dmy6eX7LeOgNpGoTyWuxPJh7FotKXFCQIKDlYJshbr6crHp3vCmDAANqM84HJH3JiuUq1HjyQSfOTVM_WJs-1sgmkdupeta9Bum-FJ3kTDRXgHPlul7J8cm_VFfIu_C9Glx4M2dRWcrwUrc3tbb5lAD9MNeq5VE9/w145-h163/azulejos1.jpg" width="145" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJfBRDeDbm9avjZBEv6CgS1Oe7pw5jNnBmlk-Qha9aVQeoTAmGBrn8PlkslTy5JjUbPOzGDkdnXcDUei-UUEMP4iLM5S-pJHUgJFWOchly0uoo41OahQxKzLY_RAqvuFsdxManfEgGX9wAbAidM-jfYETLQ90tO1hXG-64E4rqb4nkMjCBye4NB4uU1k_F/s1337/azulejos4.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1337" data-original-width="1080" height="165" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJfBRDeDbm9avjZBEv6CgS1Oe7pw5jNnBmlk-Qha9aVQeoTAmGBrn8PlkslTy5JjUbPOzGDkdnXcDUei-UUEMP4iLM5S-pJHUgJFWOchly0uoo41OahQxKzLY_RAqvuFsdxManfEgGX9wAbAidM-jfYETLQ90tO1hXG-64E4rqb4nkMjCBye4NB4uU1k_F/w133-h165/azulejos4.jpg" width="133" /></a></span></div></div><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwo9JghsHeZ7QeFtAz2duqYQ9m8ArOwu9ZVxqXbXH4Fg5wy9pM3OVSL1qfEqLn19aHqUDyZmBnVhil2rZmiEDpresbcZBpgP0hg81bmx7EpL6lUj04RCA7hWPmA4ksANmat_ljGh4I5fH9ZGE2mMd0gxsV5pm5rRi9Vg0M1TLYOaNIAF5PBjklWEvzvPkX/s1340/azulejos2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: arial;"><img border="0" data-original-height="1340" data-original-width="1080" height="178" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwo9JghsHeZ7QeFtAz2duqYQ9m8ArOwu9ZVxqXbXH4Fg5wy9pM3OVSL1qfEqLn19aHqUDyZmBnVhil2rZmiEDpresbcZBpgP0hg81bmx7EpL6lUj04RCA7hWPmA4ksANmat_ljGh4I5fH9ZGE2mMd0gxsV5pm5rRi9Vg0M1TLYOaNIAF5PBjklWEvzvPkX/w143-h178/azulejos2.jpg" width="143" /></span></a></div><p></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;"><span face=""Arial",sans-serif" style="mso-ansi-language: TR;">Eylül ayıyla birlikte Lizbon’da duvarlarda şahane kadın görselleri görmeye
başladım. Şehrin farklı noktalarında mavi seramik desenleri ile çarpıcı kadın
portreleri. Her çalışmanın yanında da sanatçının adı yine bir seramik üstüne
kondurulmuş. Bu aralar, hazine avcılığı yapar gibi şehirde<b> Bastien Tomasini</b>’nin
çalışamalarını bulup izlemeye çalışıyorum. Eserlerini, ‘Ogringo’ takma adıyla
imzalayan sanatçının tüm eserlerini ogringo.75 isimli Instagram hesabından
takip etmek de mümkün. Kadın figürlerini ‘Ela’ (Kadın) ve erkek desenlerini
‘Ele’ (Erkek) adıyla sergiliyor. Aslen Fransız olan sanatçı 1988 Nice doğumlu.
Ela kelimesini ilk okuduğumda ‘aaa dedim ne güzel kadına bir Türk ismi vermiş!’
Hemen akabinde ‘ele (erkek)’ figürünü görünce, ah dedim Mehlika, belli ki
Türkiye’yi özledin! </span><span face=""Segoe UI Emoji",sans-serif" style="mso-ansi-language: TR; mso-ascii-font-family: Arial; mso-bidi-font-family: Arial; mso-char-type: symbol-ext; mso-hansi-font-family: Arial; mso-symbol-font-family: "Segoe UI Emoji";">😊</span><span face=""Arial",sans-serif" style="mso-ansi-language: TR;"> (Bu arada, yeri geldi çıtlatayım: Bir sonraki yazımın
konusu Türkçe ve Portekizcedeki ortak kelimeler. Öyle çok ki!)</span></span></p><p class="MsoNormal"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhz_QL3WR_lULZNCAwf_0-Pz0u7osW2mNmD_VLJmkQryMjOdwyRB0J3DAxGePt-BiBEYgQe7DIs1p1CLvfQHfR_9V7MHz_J5I6_jUChHRBwm8n_Dz8OUzfytjum4Cj968__R0XCydOQTB6Qjm5Cdj9gGJfJ_Z8wLfLwpsxNe9XNYWOEiXpwq7BIfEQtlYss/s1050/ogringo1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: arial;"><img border="0" data-original-height="1050" data-original-width="1035" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhz_QL3WR_lULZNCAwf_0-Pz0u7osW2mNmD_VLJmkQryMjOdwyRB0J3DAxGePt-BiBEYgQe7DIs1p1CLvfQHfR_9V7MHz_J5I6_jUChHRBwm8n_Dz8OUzfytjum4Cj968__R0XCydOQTB6Qjm5Cdj9gGJfJ_Z8wLfLwpsxNe9XNYWOEiXpwq7BIfEQtlYss/s320/ogringo1.jpg" width="315" /></span></a></div><span style="font-family: arial;"><br /></span><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAY2aj0bqCjDsM8Xo84agXP4JSPkzfFIcDYBjlWOE2Vb4KVANNJPDBPQNo1a0k1gTvtCWt9-I-Haz01IjjVjJaN-wBeLDcfVMRy7Oy_hIBqJQSJKLgAiGaDUXeOGpYcw4Iv9HBGJmgYHcgBku3nhlws7vQxy6aNhCH9M-vuP5U2Htlz_ctGTn-owBmMyS7/s1352/ogringo2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: arial;"><img border="0" data-original-height="1352" data-original-width="1080" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAY2aj0bqCjDsM8Xo84agXP4JSPkzfFIcDYBjlWOE2Vb4KVANNJPDBPQNo1a0k1gTvtCWt9-I-Haz01IjjVjJaN-wBeLDcfVMRy7Oy_hIBqJQSJKLgAiGaDUXeOGpYcw4Iv9HBGJmgYHcgBku3nhlws7vQxy6aNhCH9M-vuP5U2Htlz_ctGTn-owBmMyS7/s320/ogringo2.jpg" width="256" /></span></a></div><span style="font-family: arial;"><br /></span><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5xDz_o0O3wK6ISVUZh9QeoaFv6dFYu1ywxkjtQ_R7mvgxkUsBfTtfgyBALaVwW0QWyxjyFkomH1U2AeBgdQVDqIV-grzKY5SyU5ix1ueiR3Ez-Iw6roUCuG-IetRX0JmNG9gCfiFL7c4bezKRAiqDA83-A4NiB8GjTvD3qUi0heN4BumM50xzaoipGJCR/s1080/ogringo3.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: arial;"><img border="0" data-original-height="1070" data-original-width="1080" height="317" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5xDz_o0O3wK6ISVUZh9QeoaFv6dFYu1ywxkjtQ_R7mvgxkUsBfTtfgyBALaVwW0QWyxjyFkomH1U2AeBgdQVDqIV-grzKY5SyU5ix1ueiR3Ez-Iw6roUCuG-IetRX0JmNG9gCfiFL7c4bezKRAiqDA83-A4NiB8GjTvD3qUi0heN4BumM50xzaoipGJCR/s320/ogringo3.jpg" width="320" /></span></a></div><span style="font-family: arial;"><br /></span><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAMTsQD6dk3Vp6aIrI_vsmEg20qJmq6LdnjGD0o1KR0Q_gyDTljtX8pUfl979CQP9fZO0novcou8Pjze7qvazrcS6cktxeek3-XRCGPtp90gNe9--H6KImtRX04VAf7U6pAr_9zvOExzCgGrKjn57GfNlarcZYvDCwineu4KvFCc4x_fmMZPqo-IjcCvGj/s4255/ogringo4.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: arial;"><img border="0" data-original-height="4255" data-original-width="3423" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAMTsQD6dk3Vp6aIrI_vsmEg20qJmq6LdnjGD0o1KR0Q_gyDTljtX8pUfl979CQP9fZO0novcou8Pjze7qvazrcS6cktxeek3-XRCGPtp90gNe9--H6KImtRX04VAf7U6pAr_9zvOExzCgGrKjn57GfNlarcZYvDCwineu4KvFCc4x_fmMZPqo-IjcCvGj/s320/ogringo4.jpg" width="257" /></span></a></div><p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial; mso-ansi-language: TR;">Tomasini’nin eserleri bu ara Lizbon’da Ulusal Seramik Müzesinde (<b>Museu
Nacional do Azulejos</b>) sergileniyor. Serginin ismi: ‘Esperança alem do Horizonte’
(Ufkun ötesindeki Umut). Lizbon’u seyahate gelenlere Ulusal Seramik Müzesini görmelerini
ısrarla öneriyorum. Böylece hem süreli sergileri görme hem de Portekiz
tarihinde seramiklerin – desenler ve renkler ile - kullanımını öğrenme şansını
yakalayacaksınız. Müzenin kafeteryasının şahane bahçesinde kahve ve kitap keyfi
yapmak da bonusunuz olacak.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial; mso-ansi-language: TR;">Mavinin hüznünü de derinden yaşadık yaz başında, malesef. Nisan ayında
göreve başlayan Büyükelçimiz Murat Karagöz ani bir kalp krizi sonucu Temmuz başında hayatını kaybetti. Sevdiği mavi sularda yüzerken. Çok kısa bir
tanışıklığa rağmen başta Portekiz’deki Türkler olmak üzere herkes çok üzüldü.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial; mso-ansi-language: TR;">Bugün Portekiz’e geleli tam 1 sene oldu (21 Eylül). Hani dedim ya okyanus
kıyılarında geçti ilk senem, Ericeria’da gezerken kıyı boyunca bir ‘şiir
yolu’na rast geldim. 8 manzara noktası var, durup okyanusu, gökyüzünü ve ufku
izlemek için. Her bir durağa Fernando Pessoa’nın bir şiiri yazılmış.</span></p><p class="MsoNormal"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhn-3r6ZG5HzsuGXtYhR5HIMArtHl4DM506mOJgxhpjZ4c7ZUskbJIXQ50NcYGHhT1DMGggFIs1Gvl2J23VGAGP6T1peaZdLn61cQs7xOKPCj_mLTdHx7b2KGS9V2h9PiurDFk97PNwIYRa3K199QQrnCBTeNb1Of11FIT61_tvkzUzuFj-13DbOHT2rE0n/s1326/pessoa.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: arial;"><img border="0" data-original-height="1326" data-original-width="1080" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhn-3r6ZG5HzsuGXtYhR5HIMArtHl4DM506mOJgxhpjZ4c7ZUskbJIXQ50NcYGHhT1DMGggFIs1Gvl2J23VGAGP6T1peaZdLn61cQs7xOKPCj_mLTdHx7b2KGS9V2h9PiurDFk97PNwIYRa3K199QQrnCBTeNb1Of11FIT61_tvkzUzuFj-13DbOHT2rE0n/s320/pessoa.jpg" width="261" /></span></a></div><p></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial; mso-ansi-language: TR;">Yeni bir
yola çıkmasam bu şiirleri bu manzaraya bakarak okuyamazdım, o yüzden okyanusa
bakarak Portekizcesini okuduğum Pessoa şiirlerinden birini Türkçe çevirisini
size aktarıyorum; başta mavi olmak üzere rengarenk duygular çağrıştırsın
dileğimle...</span></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EN-US" style="background: white; color: #292c33; font-family: arial;">‘Yola
Çıkmak</span></b></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;"><span face=""Arial",sans-serif" lang="EN-US" style="color: #292c33;">
</span><span face=""Arial",sans-serif" style="color: #141823; mso-ansi-language: TR;">Yola çıkmak! Yitirmek ülkeleri!<br />
Bir başkası olmak süresiz,<br />
Yalnız görmek için yaşamaktır<br />
Köksüz bir ruhu olmak!</span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span face=""Arial",sans-serif" lang="EN-US" style="background: white; color: #292c33;"><o:p></o:p></span></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 18.75pt; margin-bottom: 15pt; vertical-align: baseline;"><span style="color: #141823; font-family: arial; mso-ansi-language: TR;">Kimseye ait olmamak, kendime bile!<br />
Durmadan gitmek, sonu olmayan<br />
Bir yokluğun peşinde<br />
Ve ona ulaşma isteği içinde!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 18.75pt; margin-bottom: 15pt; vertical-align: baseline;"><span style="color: #141823; font-family: arial; mso-ansi-language: TR;">Böyle yola çıkmaktır yolculuk.<br />
Ama ben açık bir yol düşünden öte,<br />
Bir şeye gerek duymuyorum yolculuğumda.<br />
Gerisi sadece gök ve toprak.’<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: arial; mso-ansi-language: TR;">21 Eylül 2023</span></i></p><p class="MsoNormal"><i><span style="font-family: arial; mso-ansi-language: TR;">Lizbon, Portekiz</span></i></p>Mehlika Babaogluhttp://www.blogger.com/profile/10388220982601460178noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-1312657603852775507.post-56790247211101369542023-07-28T04:39:00.010-07:002023-07-30T03:47:14.683-07:00<p> </p><p class="MsoNormal"><span lang="EN-US"><b><span style="font-family: arial;">SOKAK</span></b></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EN-US"><span style="font-family: arial;">(Uzun) Bir aradan sonra...</span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EN-US"><span style="font-family: arial;">Şubat 2023ün ilk günlerinde paylaştığım son
yazıdan sonra aslında arka arkaya birkaç yazı daha koymak hevesinde idim.</span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EN-US"><span style="font-family: arial;">Sonra...</span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EN-US"><span style="font-family: arial;">6 Şubat 2023 sabaha karşı Kahramanmaraş ve
Hatay merkezli depremlerin haberi geldi, nice canlar ve anılar yitti. Kalanlar
da topluca bitkisel hayata girdik. Bırakın yazmayı, nefes almak zordu, suçtu. Çok
şey hissedip hiçbir şey söyleyemedik, yazamadık. Yeni yeni kalem oynatıp
klavyeye dokunabiliyorum/z.</span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EN-US"><span style="font-family: arial;">Aslında ne çok şey oldu depremden bugüne. Lizbon’da/Portekiz’de
yeni keşiflerim, deneyimlerim... Nereden başlasam, nasıl anlatsam diye
mırıldanıp Özkan Uğur’a şarkıları ile hissettirdikleri için bir teşekkür
gönderip sokakları anlatayım bu yazıda, sokak iyi gelir hepimize.</span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EN-US"><span style="font-family: arial;">Lizbon’u yaşadıkça daha çok seviyorum.
Sokakların bunda rolü çok. Oldum olası sokak çocuğuyum zaten. Lizbon’da (ve
Portekiz’de) sokaklardaki detaylar öyle mutlu ediyor ve öyle çeşitli ki eve
girmemek için sebep çok. Portekiz mimarisi, kaldırımlar, günlük yaşama ve
kültüre dair ipuçları veren insan manzaraları, sokak satıcıları heykeller, bina
cephelerindeki devasa görseller, görsel şovun yanısıra çevresel mesajlar veren
‘Trash-art’, ve niceleri...</span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EN-US"><span style="font-family: arial;">Her şehirde kabloların, tesisatların
saklandığı kutu-dolaplar olur ve modern şehir hayatı için mecburidir. Genelde
sokağın çirkinleştiren açık renkte dolaplardır bunlar ve her daim kirlidir.
Portekiz’de bu dolapların üstünde sokak sanatı var. Hatta Setubal, Porto gibi
şehirlerde ekstra özen gösterildiğini farketmemek mümkün değil. Kaba saba, su
sayaçlarını saklayan bir dolabı renkli, zaman zaman absürd, ve vahşi/komik
görsellerle donatarak sokağı şenlendiriyorlar. Hepsine bir karakter yüklenmiş
gibi. Öyle güzel ki! Bazen gülümsetiyor, bazen durup detaylı bakmanıza sebep
oluyor. Nasıldı Setubal diye soranlara, valla işte, günün yarısı su ve elektrik
kablosu dolapları ve doğalgaz sayaçlarının kutularını seyretmekle geçti
diyorum, iyi misin der gibi bakıyorlar. Taa ki, çektiğim fotoğrafları gösterene
kadar!</span></span></p><p class="MsoNormal"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwkxXfOX3ZmNty3h6cxUI5cbmOeplGEKspEStziCvAucuxygvNgc4bp1bwoEJ3trnvHCvMpdRtI_xGtxo66z0eZVvRPsu_ib99VsnVIXFG-bx2XbCbUdPMB8qfHT9h3aHPBfkFkNyctS9IAlD8SpmptKtpQTsacyqJrgluJdMb1V0DJ9uQE2g3UgCruZE3/s1394/dolap6.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1394" data-original-width="1080" height="196" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwkxXfOX3ZmNty3h6cxUI5cbmOeplGEKspEStziCvAucuxygvNgc4bp1bwoEJ3trnvHCvMpdRtI_xGtxo66z0eZVvRPsu_ib99VsnVIXFG-bx2XbCbUdPMB8qfHT9h3aHPBfkFkNyctS9IAlD8SpmptKtpQTsacyqJrgluJdMb1V0DJ9uQE2g3UgCruZE3/w152-h196/dolap6.jpg" width="152" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIaN0jBZe3Z6QJ6P2xMKxytoE5KqDsyZN0bKi5w8XhB91RxiK8Ps9Fe43aXVu3QmlGtbry1M1Re_PHi7t-f6tVxN7lBRHcVQOUkz0iqhY7Ei_NBCZWUZo7PQ5GBUvjIjTGcPcjgWD53Om3yxJb0oQMSNiBmc62kOxB8Nvi6Em2O7i7cOB9wopLfbTNF29C/s1307/dolap4.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1307" data-original-width="1062" height="189" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIaN0jBZe3Z6QJ6P2xMKxytoE5KqDsyZN0bKi5w8XhB91RxiK8Ps9Fe43aXVu3QmlGtbry1M1Re_PHi7t-f6tVxN7lBRHcVQOUkz0iqhY7Ei_NBCZWUZo7PQ5GBUvjIjTGcPcjgWD53Om3yxJb0oQMSNiBmc62kOxB8Nvi6Em2O7i7cOB9wopLfbTNF29C/w153-h189/dolap4.jpg" width="153" /></a></div></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtmJgm2KkrPj9IZamWP3dBSz-IvAG5OIv9uosXFzc51HymIq5RtE7f0S6n2yEzsV8U-KcgBqiU36m8LAoTyJ2RGs-zeDea1DgqDl8PkVKC-wUJQDZrlWwIEoCE5eRz5BipwDnXG5Tr4Ng_U6KadejQ4_onEHJlRz6_YPbDF7NBIdMcnI-OKFJ7PDOG0iU8/s2400/dolap2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2400" data-original-width="1080" height="257" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtmJgm2KkrPj9IZamWP3dBSz-IvAG5OIv9uosXFzc51HymIq5RtE7f0S6n2yEzsV8U-KcgBqiU36m8LAoTyJ2RGs-zeDea1DgqDl8PkVKC-wUJQDZrlWwIEoCE5eRz5BipwDnXG5Tr4Ng_U6KadejQ4_onEHJlRz6_YPbDF7NBIdMcnI-OKFJ7PDOG0iU8/w149-h257/dolap2.jpg" width="149" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrMQkeXud3cRyQBz2XhkGSvLUUGPm-FhqAaFPjIRb0Qa76DwhZP3HLEHBc04Oix7Mrp8B9JabnrUVLiR0a7DJkeoNNUzhUZKFQbOmqHb5OHr03VWUxH7h8rvCn67FkuTPocCTl4oZ3x5kreW6GtP_QC-Yp5gALhlHDuKA3z-ghbA7-hZoj-fptVdxLbUoZ/s2400/dolap1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2400" data-original-width="1080" height="255" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrMQkeXud3cRyQBz2XhkGSvLUUGPm-FhqAaFPjIRb0Qa76DwhZP3HLEHBc04Oix7Mrp8B9JabnrUVLiR0a7DJkeoNNUzhUZKFQbOmqHb5OHr03VWUxH7h8rvCn67FkuTPocCTl4oZ3x5kreW6GtP_QC-Yp5gALhlHDuKA3z-ghbA7-hZoj-fptVdxLbUoZ/w141-h255/dolap1.jpg" width="141" /></a></div></div><span lang="EN-US"><br /><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZrA1aScRJ73ZT5HjC2J3H3SdnszAzB7iZrDzQnuqcC6GvfGPTp0okqsvNW7GmoMDHDiEABiqTzNMWpu7NvEN6dFUhY8YE_2jHlvGxDDctcKTswkffWE5cpRAfwMTtuk9iIszaoLQQPgVS62POi3BkRnbDo7Y3Zy3M90S9oCEIp-Q461RxV8TW1uJmKMdL/s1431/dolap8.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1431" data-original-width="1080" height="209" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZrA1aScRJ73ZT5HjC2J3H3SdnszAzB7iZrDzQnuqcC6GvfGPTp0okqsvNW7GmoMDHDiEABiqTzNMWpu7NvEN6dFUhY8YE_2jHlvGxDDctcKTswkffWE5cpRAfwMTtuk9iIszaoLQQPgVS62POi3BkRnbDo7Y3Zy3M90S9oCEIp-Q461RxV8TW1uJmKMdL/w158-h209/dolap8.jpg" width="158" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCANcOHztYe65fB2vpmjJuVsk7uN5KmdYKufO5O2lndxF13AZDdUDQjPbw6P5maWb7F88mdL1DGV6MP4Acudk0VqZJCgmEdfxrHmt9iROUbdg2mb2nrY4mvbrVsUPFeePwp8ND0MlKDKLTwOLko9Cz35e8c-y1SXDdW-L-efOH3sIXDO3C25J-UVEIEKN6/s1427/dolap5.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1427" data-original-width="1061" height="223" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCANcOHztYe65fB2vpmjJuVsk7uN5KmdYKufO5O2lndxF13AZDdUDQjPbw6P5maWb7F88mdL1DGV6MP4Acudk0VqZJCgmEdfxrHmt9iROUbdg2mb2nrY4mvbrVsUPFeePwp8ND0MlKDKLTwOLko9Cz35e8c-y1SXDdW-L-efOH3sIXDO3C25J-UVEIEKN6/w165-h223/dolap5.jpg" width="165" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGH9Et_KwaUMhd7GuGrUjEslYlqBOALNIRWUOC6vCrpySQgRfdcntO7pJJa36VPlbe39warew0WtEz-UNfzujbgu-AFZylJh147B3m64pwbCTeUDw5Ved23e27G5dI1mrvDnXQFMr-x__MXmsx__OGeVrb-Ng7YkxGqKNr-mcMAcgEh8R3GyYZMDhbU-4J/s1192/dolap3.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1192" data-original-width="1080" height="198" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGH9Et_KwaUMhd7GuGrUjEslYlqBOALNIRWUOC6vCrpySQgRfdcntO7pJJa36VPlbe39warew0WtEz-UNfzujbgu-AFZylJh147B3m64pwbCTeUDw5Ved23e27G5dI1mrvDnXQFMr-x__MXmsx__OGeVrb-Ng7YkxGqKNr-mcMAcgEh8R3GyYZMDhbU-4J/w180-h198/dolap3.jpg" width="180" /></a></div></div><span style="font-family: arial;"><br /></span></span><p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;"><span lang="EN-US">Sokaklardaki bir diğer görsel şölen:
Trash-art. Ülkenin alameti farikalarından. Sosyal medyada sıkça paylaşılan en
meşhur eserlerin yaratıcısı Artur Bordalo. Bordalo II (Bordalo segundo, ya da
bizim deyimimizle Sultan 2. Bordalo </span><span lang="EN-US">😊</span><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family: "Segoe UI Emoji";">) olarak tanınan sanatçı 1987
Lizbon doğumlu. Eserlerine Trash-art (çöp sanatı) denmesinin sebebi sokaktaki
çöpleri malzeme olarak kullanması. Bu çöplerle binaların duvarlarına (ve bazen
de heykel gibi sokağın ortasına) dikkat çekici ve devasa hayvan görselleri inşa
ediyor ve nesli tükenen hayvanlara ve artan hava ve çevre kirliliğine dikkat
çekmeye çalışıyor.</span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family: "Segoe UI Emoji";"><span style="font-family: arial;">En
bilinen eseri Porto şehrinin kıyısından geçen Douro nehrinin karşı yakasıdaki
Via Nova de Gaia şehrindeki tavşan. Bir binanın köşesine boylu boyunca giydirilmiş
bu devasa tavşana her baktğımda Alice Harikalar Diyarı’nda olduğumu düşünüyorum,
boyut değiştiriyorum.</span></span></p><p class="MsoNormal"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family: "Segoe UI Emoji";"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJIfHc58vQ9USDi9_XS8QpT3zC84jpDpzezKm9FWr6vxWTcxhxIO9DF9ee53ClU8-119UkRNptc5upRJAPbsZ1WXDfXCQk5l5xRL57UNB_Nq8OXFBP6HyDzGJCQbVAQDZ1zxF-_OIyZepnj18XzzvvKA9zerLbl3Qm-m7S14nmov5zW9M5P0Y5c_D6jLbw/s1125/bordalo9.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1125" data-original-width="863" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJIfHc58vQ9USDi9_XS8QpT3zC84jpDpzezKm9FWr6vxWTcxhxIO9DF9ee53ClU8-119UkRNptc5upRJAPbsZ1WXDfXCQk5l5xRL57UNB_Nq8OXFBP6HyDzGJCQbVAQDZ1zxF-_OIyZepnj18XzzvvKA9zerLbl3Qm-m7S14nmov5zW9M5P0Y5c_D6jLbw/s320/bordalo9.jpg" width="245" /></a></div><span style="font-family: arial;">Lizbon’da
benim şimdiye kadar gördüğüm eserleri ise: Bastardo’daki Yengeç, LX
Factory’deki Yabanarısı, Belem’deki Büyük Rakun, ve Pelikanlar. Bunun dışında
bir de Vaşak varmış, peşindeyim. Ülkenin hemen hemen her bölgesinde eserlerini
görmek mümkün. Coimbra’daki Baykuş’un fotoğrafını görür görmez, mesela, oraya
seyahat planladım. Sırf bu eserleri görmek için ülkeyi karış karış gezmeye
hevesim arttı. Bu arada, nasılsa toplayıp şahane işler yapıyormuş Bordalo diye
çöplerinizi sokağa atmaya kalkmayın gezerken, bozuşuruz!</span><p></p><p class="MsoNormal"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family: "Segoe UI Emoji";"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQIfqYxqixMeqXdvFV25zGAMFAZn3YdqDlWsZ1SnOeFlY-Bm1RIt2t50lYQp0ZAxVc1XT4Y2kR2ccEdyVyDCkSb1uavW2j0nBYI9Cbc1UvmNEPPxeYKk0pWlEFDSxwoPZABhLK3estYmpDm8JdmO0tqLLtGh2NduVeHAgEJ0G7DsTbNiFzygJJ45jodknT/s1192/boradlo8.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1192" data-original-width="1080" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQIfqYxqixMeqXdvFV25zGAMFAZn3YdqDlWsZ1SnOeFlY-Bm1RIt2t50lYQp0ZAxVc1XT4Y2kR2ccEdyVyDCkSb1uavW2j0nBYI9Cbc1UvmNEPPxeYKk0pWlEFDSxwoPZABhLK3estYmpDm8JdmO0tqLLtGh2NduVeHAgEJ0G7DsTbNiFzygJJ45jodknT/s320/boradlo8.jpg" width="290" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOrXGknGzxLg-F8ndd1ub6owIQmvhNBmnHfeQ1E2d_C-L4f3ucQWiiW2Qkxi0c9s_zw7Z8NLBIkl8LoghVb2edlEnPmuzRBRKo8Ka2Eo9jPMnQlJO0SHs6oJgikfLp0EC7C224VLp61_H-3yAAA5EovC1Rqvr8vVvGWtz6Kt5HjrkFhRV7UICb79GgZcN5/s1423/bordalo1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1423" data-original-width="1080" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOrXGknGzxLg-F8ndd1ub6owIQmvhNBmnHfeQ1E2d_C-L4f3ucQWiiW2Qkxi0c9s_zw7Z8NLBIkl8LoghVb2edlEnPmuzRBRKo8Ka2Eo9jPMnQlJO0SHs6oJgikfLp0EC7C224VLp61_H-3yAAA5EovC1Rqvr8vVvGWtz6Kt5HjrkFhRV7UICb79GgZcN5/s320/bordalo1.jpg" width="243" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3kev5VQmSbdvyhS-uperneEBJlEgCS075gClIeoT1QQnvVUy6UGNyfSPDTKJa10h-HkEQXcwCx0xiR_OTj6KJcGYd2CD2Seftg9fkj4E37dk5w4J-9CoZ2-QiPKQ786E4uDmpIC0VYBbcfc_UtdvzOwpZZ1vQv6ZVgSvltAlucPq2VzhBduE5ok4Lu6Ps/s1418/bordalo2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1418" data-original-width="1080" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3kev5VQmSbdvyhS-uperneEBJlEgCS075gClIeoT1QQnvVUy6UGNyfSPDTKJa10h-HkEQXcwCx0xiR_OTj6KJcGYd2CD2Seftg9fkj4E37dk5w4J-9CoZ2-QiPKQ786E4uDmpIC0VYBbcfc_UtdvzOwpZZ1vQv6ZVgSvltAlucPq2VzhBduE5ok4Lu6Ps/s320/bordalo2.jpg" width="244" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQ6kQ-actnfcfdzas1hdPermLhhN6oBStHXhHj86qDIuzm7F3qgK3Hgpj9C8GAzYGljAsA5DxrI1KPslBgJCZbIXYPhlu6-k3roqLGPKrZnzXwe-0j3alaSl15_FoyWpX7rVlcWsuKRyyjZ_ytN5CCK_tKshAwqceYK9I1XYJInPwws-7_ouI9cOPIsu9k/s1320/bordalo3.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1320" data-original-width="1080" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQ6kQ-actnfcfdzas1hdPermLhhN6oBStHXhHj86qDIuzm7F3qgK3Hgpj9C8GAzYGljAsA5DxrI1KPslBgJCZbIXYPhlu6-k3roqLGPKrZnzXwe-0j3alaSl15_FoyWpX7rVlcWsuKRyyjZ_ytN5CCK_tKshAwqceYK9I1XYJInPwws-7_ouI9cOPIsu9k/s320/bordalo3.jpg" width="262" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6ek_iHLOzCz2LlHMYCagUgGO0vC2rbTuTpw0PlYy9JrkBi1TPIt0rEKXuoVclLS9i0Vph693VQSDWo0RK0-6eFTVoX65bYUbKRNno9mUzpXZIfyxOw0NWTyqEC402SFQzlKz8n4Ap8jW2sRvgiILbMa5U_PfKdZnKKVB5NPNrJnRCjKa8v-3m-U1rixRH/s1205/bordalo4.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1205" data-original-width="1080" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6ek_iHLOzCz2LlHMYCagUgGO0vC2rbTuTpw0PlYy9JrkBi1TPIt0rEKXuoVclLS9i0Vph693VQSDWo0RK0-6eFTVoX65bYUbKRNno9mUzpXZIfyxOw0NWTyqEC402SFQzlKz8n4Ap8jW2sRvgiILbMa5U_PfKdZnKKVB5NPNrJnRCjKa8v-3m-U1rixRH/s320/bordalo4.jpg" width="287" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEisuebc4emNhlS9Rwi3BlhVprtYxojdxWNWnErNOdPGbOwBiqpQpzek8pdpIiIMizrWkeBLNS0S7QxrCBR-6_u5cqbbzAqYFJZE8Djm-ukpZXbcbZRB7j0_4ezWW5rcOga-BhIle0p1Lmu_QSlDHQ7wokoKLOt6zNSlT5JLDsJbQLAj0wD7vRxVQC_q6U7U/s925/bordalo5.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="925" data-original-width="840" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEisuebc4emNhlS9Rwi3BlhVprtYxojdxWNWnErNOdPGbOwBiqpQpzek8pdpIiIMizrWkeBLNS0S7QxrCBR-6_u5cqbbzAqYFJZE8Djm-ukpZXbcbZRB7j0_4ezWW5rcOga-BhIle0p1Lmu_QSlDHQ7wokoKLOt6zNSlT5JLDsJbQLAj0wD7vRxVQC_q6U7U/s320/bordalo5.jpg" width="291" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXKVpXo-lOjpsPfvFMcsjVXrun7AhBq-axbhK7JZOdTQrR4P-BphiDnoL1v08terClb4grIsLuqgJb6PMANU8gcvlJ6wja6DeYVM0zZ3PrW-gqgHrkETW-EyxrRh20GJ6kvunJzu2vyTLrniz1zp2tzLnr-RomboTBdnDJUciZRM2cmgZ8pbRHE-hC0XRu/s1362/bordalo6.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1362" data-original-width="1080" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXKVpXo-lOjpsPfvFMcsjVXrun7AhBq-axbhK7JZOdTQrR4P-BphiDnoL1v08terClb4grIsLuqgJb6PMANU8gcvlJ6wja6DeYVM0zZ3PrW-gqgHrkETW-EyxrRh20GJ6kvunJzu2vyTLrniz1zp2tzLnr-RomboTBdnDJUciZRM2cmgZ8pbRHE-hC0XRu/s320/bordalo6.jpg" width="254" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWMBhNAQ0wOABzzt1akoKQ7ZipGYZYu8A8yDuaMVR24soJ7N5nOXc2wUDtjBxkg_Uq0THF_pG9RFVCWkLaHy3xyeW1LndX6Rt-dhtRITks3vxTnkaEOVz2sLU0ABb63h6d0YDsFDvWjymYNyUV0CNy2gc2HFxiQiY2zKSvdh3k3AO-HEPtH4SsZfpHoH3z/s1362/bordalo7.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1362" data-original-width="1080" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWMBhNAQ0wOABzzt1akoKQ7ZipGYZYu8A8yDuaMVR24soJ7N5nOXc2wUDtjBxkg_Uq0THF_pG9RFVCWkLaHy3xyeW1LndX6Rt-dhtRITks3vxTnkaEOVz2sLU0ABb63h6d0YDsFDvWjymYNyUV0CNy2gc2HFxiQiY2zKSvdh3k3AO-HEPtH4SsZfpHoH3z/s320/bordalo7.jpg" width="254" /></a></div><span style="font-family: arial;">Portekizlilere
çabucak ısınmamın en önemli sebeplerinden biri her daim yardımcı olmaya çalışan
halleri, ve mutluluklarını yansıtmaları. Sokağı yaşamayı ve sokakta yaşamayı
sevmeleri de hoşuma gidiyor, saklayamam.</span><p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family: "Segoe UI Emoji";">Sokaklarda
gezerken aslında Portekiz kültürüne dair ne çok şey öğreniyor insan. Yani hem
çok gezip hem çok okuyacaksın, ayırt etmeyeceksin, merak ikisinden de
besleniyor </span><span lang="EN-US">😊</span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family: "Segoe UI Emoji";"><span style="font-family: arial;">Mesela
18 Mayıs sabahı Bordalo Pinheiro Müzesine gitmek için yürürken sokakta
küçük demetler halinde kır çiçeği satanlara rastladım. Şimdiye kadar hiç gözüme
çarpmamıştı bu kadar çiçek satıcısı yolda. Öyle hani çok albenili bir
görüntüsü de yoktu demetlerin ama kimi görsem alıyordu bu küçük ve birbirine
çok benzeyen buketleri. Neredeyse her köşe başında görünce merak ettim, okudum.
Meğersem bu sene 18 Mayıs ‘Dia da Espiga (Buğday Günü)’ günü imiş burda. Her
sene, Paskalya gününden 40 gün sonraki ilk Perşembe kutlanırmış, illa Perşembe!
Sokaklarda satılan çiçek demetlerinin de anlamı varmış.</span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family: "Segoe UI Emoji";"><span style="font-family: arial;">Demetler
buğday başağı, asma yaprağı, papatya, biberiye, zeytin dalı ve gelincikten
oluşurmuş. Başak (espiga) refahı, asma yaprağı (videira) eğlenceyi, papatya
(malmequer) şansı, biberiye (alecrim) sağlığı, zeytin dalı (oliveira) barışı ve
gelincikler (papoila) aşkı temsil edermiş.</span></span></p><p class="MsoNormal"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family: "Segoe UI Emoji";"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgA_x2ErgQB5E6BJStrGyofSp9KK3x5jbCqWqbU0BimEe7YARQKMWEk9MyHMFM9TVlci_ydzw1UTw-7g8c6N-CZrJZOIbu1QoOAR-e_eH56_46d4p2vBfOaA-37p4VzncGT3SRW3RMQxl_OwAkmltUW6-cV6QTOMhJf_Xh2U2pZx3ifoYlCgK6Nx8qw-2Dp/s950/espiga1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="676" data-original-width="950" height="228" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgA_x2ErgQB5E6BJStrGyofSp9KK3x5jbCqWqbU0BimEe7YARQKMWEk9MyHMFM9TVlci_ydzw1UTw-7g8c6N-CZrJZOIbu1QoOAR-e_eH56_46d4p2vBfOaA-37p4VzncGT3SRW3RMQxl_OwAkmltUW6-cV6QTOMhJf_Xh2U2pZx3ifoYlCgK6Nx8qw-2Dp/s320/espiga1.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjX0USQIq7LVD6fKXPqzRUKNPBoW3CzRn7om1tItXDA5uLwOqk8E6dff2aob6KvLt-cJFkgWEVivILkWLBD6P283ycvaTq292pqHyXkn9X0uR1LcTYkalbnwgHyHW9Da6XKzPSsAzHdFe7CS4tVwYZ7d9mQ702m88-MItvHnRF_GLggQpgYTTG37-9ug-OL/s1282/espiga2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1282" data-original-width="780" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjX0USQIq7LVD6fKXPqzRUKNPBoW3CzRn7om1tItXDA5uLwOqk8E6dff2aob6KvLt-cJFkgWEVivILkWLBD6P283ycvaTq292pqHyXkn9X0uR1LcTYkalbnwgHyHW9Da6XKzPSsAzHdFe7CS4tVwYZ7d9mQ702m88-MItvHnRF_GLggQpgYTTG37-9ug-OL/s320/espiga2.jpg" width="195" /></a></div><span style="font-family: arial;">Ne
güzel bir bahar karşılaması! Bu arada, Portekizliler kıymet bilen ve tutumlu
insanlar. Aldıkları demetleri kurutup tam 1 sene tüm dilekleri ve umutları
evlerinde bu demetlerde saklıyorlar, her sene Paskalya sonrası tazelenmek
üzere.</span><p></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family: "Segoe UI Emoji";"><span style="font-family: arial;">Ülke
değiştirince ne kadar yolunda gitse de yerleşmeye dair işler ilk zamanlar bir
deplasman hissi yaşıyorsunuz. Bunca yıldır her hafta/ay iş ve kendi merakım
sayesinde farklı farklı ülkelere çok sık seyahat ettiğim için farklı sistemlere
alışık olsam da ben de bu hislerden payıma düşeni aldım. Tabii bunda dili
bilmemenin de etkisi oluyor. Her ne kadar Lizbon’da aklınıza gelebilecek her
meslek grubundan hemen hemen herkes çok iyi seviyede İngilizce konuşuyorsa da... (2022
EPI indeksine göre resmi dili İngilizce olmayıp da İngilizce bilme oranı en
yüksek 9. ülke canım Portekiz, alkışları sakınmayalım! Ekonomisi ve eğitim
sistemi ile övünen Almanya’dan bir üstte sıralamada.)</span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family: "Segoe UI Emoji";"><span style="font-family: arial;">Hani
geldiğimden beri işlerim hep rast gitti diyorum ya, şansım dil öğrenme konusunda
da yaver gitti. Portekiz devleti, ülkeye gelip yerleşen yabancılara ücretsiz
dil eğitimi veriyor. Programın adı da hoş: ‘Portekiz diline hoşgeldiniz,’
kısaca PLA (Portugues Lingua de Acolhimento). Ülke genelinde programın
uygulandığı devlet okullarında bu programa kayıt olup hakkını verirseniz 4-5
aylık bir eğitim sonrası A2 seviyesine gelmeniz ve sınavı geçip devlet onaylı
sertifikanızı almanız mümkün. Genelde Eylül döneminde başlıyor okul. Şansıma bu
sene evime sadece 7 dakika yürüme mesafesindeki okulda (ki Eylül 2023 dönemi
için kayıt yaptırmıştım) ara dönemde (Şubat 2023) sınıf açıldı. Okula gitmek ve
dili öğrenmeye başlamak hem deplasmanda olma hissimi azalttı hem de kültürü
öğrenme hızımı artırdı.</span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family: "Segoe UI Emoji";">Bu
arada, Portekizliler sokakta yaşamayı seviyor dedik ya sokak festivalleri de
ayrı bir yazı konusu. Bir Santos Festivali var, tüm Haziran ayı her yer
festival coşkusu! Mayıs ayı boyunca sokakları festivallere hazırladılar. Bir
başka yazıda daha detaylı anlatırım Santos’u, ama mangal kokusu eşliğinde sokak
konserleri, sergileri ile yaşanıyor diye özetleyebilirim. Mangal sardalya için
tabii </span><span lang="EN-US">😊</span><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family: "Segoe UI Emoji";"> Haziran ayıyla yani Santos’la birlikte sardalya mevsimi de
başlıyor. Hem restoranlarda hem sokaklarda mangalda kömür ateşinde pişmiş ve
ekmek üstünde servis edilen sardalyalar okyanus kıyısında bir ülkenin
yaşamından ipuçları veriyor. Okuldaki öğretmenim sardalya yemek için en iyi
zamanın içinde ‘S’ harfi geçen aylar olduğunu söyledi. Bakalım, Haziran’da bol
bol yedik, Ağustos (Agosto) ve Eylül (Setembro)’da karşılaştırma yaparız. </span><span lang="EN-US">😊</span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family: "Segoe UI Emoji";"><span style="font-family: arial;">Doğa
ile içiçe yaşayan kültürlerine bir örnek daha verelim:</span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family: "Segoe UI Emoji";"><span style="font-family: arial;">Lizbon’da
Aziz Antonio (Santo Antonio) günü 12-13 Haziran’da kutlanıyor. 12 Haziran gün
batımında şehrin en geniş ve tanınan caddesi Avenida da Liberdade araç
trafiğine kapatılmış şekilde bir geçit törenine ev sahipliği yapıyor. Geçit
törenini beklerken bu sefer dikkatimi küçük saksılarda satılan fesleğenler
çekti. Bir yandan da içki sponsoru Sardes firması fesleğeni temsilen kıvırcık
yeşil peruk şeklinde şapkalar dağıtıyordu. Dia da Espiga gününden deneyimli
olduğum için neymiş bu fesleğenin hikayesi diye hemen okudum:</span></span></p><p class="MsoNormal"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family: "Segoe UI Emoji";"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghAtq4I7Gpf55UmzpEyADZI0seba1dbfMgT8pGrQc6Niva-xz5wbOxGHJIUEK64fP3zu-3SCWwSsK2oR27HwUChbsWkZQdyiWgSThsAZXBbPdRomlxcHIK3I-Tuw7AS94g2K0UFAdXJDNDN1CsD1kGFOAhslAnfhvKWd4IHhv-yQN3ZAH1-BnVuCecQyGH/s1407/fesle%C4%9Fen.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1407" data-original-width="1080" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghAtq4I7Gpf55UmzpEyADZI0seba1dbfMgT8pGrQc6Niva-xz5wbOxGHJIUEK64fP3zu-3SCWwSsK2oR27HwUChbsWkZQdyiWgSThsAZXBbPdRomlxcHIK3I-Tuw7AS94g2K0UFAdXJDNDN1CsD1kGFOAhslAnfhvKWd4IHhv-yQN3ZAH1-BnVuCecQyGH/s320/fesle%C4%9Fen.jpg" width="246" /></a></div><span style="font-family: arial;">Meğerse
bizim(!) Aziz Antonio gençleri evlendirmeye pek meraklı imiş. Evlenmek isteyen
erkek sevdiği kadına saksı ile fesleğen hediye etsin, kadın o fesleğene bir
sene gözü gibi bakarsa ilişkiyi de sahiplenir diye bir ritüel yaratmış. Her
sene Aziz Antonio gününde toplu nikahlar yapılıyormuş. Hatta geçit töreni bu
çiftlerin gelinlik ve damatlıkları ile Avenida da Liberdade (Özgürlük Caddesi)
boyunca yürüyüşleri ile başlıyor.</span><p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family: "Segoe UI Emoji";">Her
şey sokakta yaşamak için! </span><span lang="EN-US">😊</span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family: "Segoe UI Emoji";"><span style="font-family: arial;">Bunca
etkinliğin içinde Lizbon’da Haziran ayını sevmemin sebebi bambaşka: Mayıs
ayında çiçeklenmeye başlayıp şehri lila rengi bir fırçayla boyayan jakaranda
ağaçları beni benden aldı. Bilgisayar başındaki tüm işlerimi sokakta yaptım.
Öyle güzel, öyle büyülü idi. Mayıs ve Haziran’da bu şehirde aşk başkadır, rengi
liladır.</span></span></p><p class="MsoNormal"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family: "Segoe UI Emoji";"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhtTAXEl6IxaOIlloM09u9cUeTXYAQHcQUnNQU_JCaXjBoDJoAGc2pw6B1W-47MS_58gJVRv3TVA6Sc96X8eqbI7pcfVof2TdkGZeEJ1adb1QDz4pWuKxfu0c9iMzOfOvFigquMxIXi6CowEs9O2dVjyQP5lYesmb2YzH4qEfKUWNGXZj15qHEmLni2Syw/s1405/jakaranda1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1405" data-original-width="1080" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhtTAXEl6IxaOIlloM09u9cUeTXYAQHcQUnNQU_JCaXjBoDJoAGc2pw6B1W-47MS_58gJVRv3TVA6Sc96X8eqbI7pcfVof2TdkGZeEJ1adb1QDz4pWuKxfu0c9iMzOfOvFigquMxIXi6CowEs9O2dVjyQP5lYesmb2YzH4qEfKUWNGXZj15qHEmLni2Syw/s320/jakaranda1.jpg" width="246" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj49ayw7P_Kbcr-44mvdxARmpN3bf9jCMo5W1Zsakhl56LdLz7LtlIzfGNkbnyJvi6ap17GcPXKhJUuwnTjooDgdxKOJSgjCdqEn-ZyZ3bxFF9ZHhxAElWcUum-tC6ZwXan2Nc9xGw9epfpJcNyrCf7xxjCPRZ3FkqJRFtFY5Y4qcb5OOhgk6uJb6jhdGpB/s1293/jakaranda2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1293" data-original-width="1080" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj49ayw7P_Kbcr-44mvdxARmpN3bf9jCMo5W1Zsakhl56LdLz7LtlIzfGNkbnyJvi6ap17GcPXKhJUuwnTjooDgdxKOJSgjCdqEn-ZyZ3bxFF9ZHhxAElWcUum-tC6ZwXan2Nc9xGw9epfpJcNyrCf7xxjCPRZ3FkqJRFtFY5Y4qcb5OOhgk6uJb6jhdGpB/s320/jakaranda2.jpg" width="267" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDm2Dhqj51eS91iodKMX-sdOmNe4ueIJGdNYIlIpG6IctmAJl7DEy1DMwAVwlAI28XWVfouDBCmjnfTBIinlnG9fRBu-8EN7KQQdwNniG_GAUe1xrM-nC2ANFXHJhoi1L3x9MdmVB1SwAM6itC04qB7EH7awBD3VIXz7AjnqCm9GFR2J1pwN2K1J8dIOB1/s1399/jakaranda3.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1399" data-original-width="1080" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDm2Dhqj51eS91iodKMX-sdOmNe4ueIJGdNYIlIpG6IctmAJl7DEy1DMwAVwlAI28XWVfouDBCmjnfTBIinlnG9fRBu-8EN7KQQdwNniG_GAUe1xrM-nC2ANFXHJhoi1L3x9MdmVB1SwAM6itC04qB7EH7awBD3VIXz7AjnqCm9GFR2J1pwN2K1J8dIOB1/s320/jakaranda3.jpg" width="247" /></a></div><span style="font-family: arial;">Bu
arada, hani dedim ya Şubat’tan bu yana aslında ne çok şey yaşandı! 2 yıl
geçerli oturum kartımı aldım, Tejo nehrini gün doğumu ve gün batımı saatlerinde
izlerken üzerinde yelken yapmaya başladım, kardeşlerim Barış & Didem ve
yeğenim Mira gelip yeni şehrimi/evimi/hayatımı gördü, Madrid’de görev yapmış
arkadaşım Ersel geldi, onunla kite sörf yapılan sahilleri keşfettim.</span><p></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family: "Segoe UI Emoji";"><span style="font-family: arial;">Yaşadıkça
daha da sevdiğim Lizbon’u yaşamımda değer verdiklerimle keşfetmenin tadı da bir
başka. Çünkü her gelenin merakları ve ilgi alanlarıyla ben de şehirde ve ülkede
başka detaylar keşfediyorum aslında.</span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family: "Segoe UI Emoji";"><span style="font-family: arial;">Sokak
bana hep iyi gelmiştir. Nerde ve hangi halde olursam olayım… Lizbon’da ve Portekiz’de
sokaklar yaz dönemindeki onca etkinliğe, turist kalabalığına ve harekete rağmen
beni sakinleştiriyor, dingin ve huzurlu olmamı sağlıyor, gülümsetiyor.</span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family: "Segoe UI Emoji";">2023’te
adım atılmamış sokak kalmasın Lizbon’da. Şu aşağıdaki siyah sokak kedisi gibi her deliğe girelim (kuşlara kem gözle bakan kediden gözümüzü ayırmadan tabii) </span><span lang="EN-US">😊</span></span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: arial;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipcudwdLlnRoOHjmkPCcnbgDGsY7qfxov4tslglpmldz5ZX0URACjjdViwXbEyRf7FL7MSGcflogh4hQvFn7W0DRKOdrwDU_HaJnCGl0gFBH09l8n5hF7XNu4lN8kOfiFEtcYDgDj64uUwUeWAOJ7vBrMdVogxF_TMWXEQb8hNIzGWwE4apkdSNirdO4ZB/s1080/kedi.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="987" data-original-width="1080" height="292" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipcudwdLlnRoOHjmkPCcnbgDGsY7qfxov4tslglpmldz5ZX0URACjjdViwXbEyRf7FL7MSGcflogh4hQvFn7W0DRKOdrwDU_HaJnCGl0gFBH09l8n5hF7XNu4lN8kOfiFEtcYDgDj64uUwUeWAOJ7vBrMdVogxF_TMWXEQb8hNIzGWwE4apkdSNirdO4ZB/s320/kedi.jpg" width="320" /></a></span></div><span style="font-family: arial;">Sokak
çocuklarına selam olsun!</span><p></p><p class="MsoNormal"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family: "Segoe UI Emoji";"><i><span style="font-family: arial;">28 Temmuz 2023,</span></i></span></p><p class="MsoNormal"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family: "Segoe UI Emoji";"><i><span style="font-family: arial;">Lizbon</span></i></span></p>Mehlika Babaogluhttp://www.blogger.com/profile/10388220982601460178noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-1312657603852775507.post-57804894980656940372023-02-02T04:31:00.015-08:002023-02-02T05:50:02.679-08:00<p><b><span style="font-family: arial;">RÜZGAR GİBİ GEÇTİ</span></b></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Rüzgarı severim; onu dinlemeyi,
anlamaya çalışmayı, onla savrulmayı. Usul usul ise onla huzur bulmayı, sertse ona
kapılıp yoldan çıkmayı. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Lizbon’da 4 ay (hatta
biraz fazlası) hakikaten rüzgar gibi geçti. Geçerken de bulutlardan bir dolu
keyif yağdı, sağanak halinde. Romantik rüzgarlar esiyor bu şehirde ve içimi
coşturuyor.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Lizbon hem küçük bir
şehir hem de büyük. Merkez nüfusu az (merkez nüfus 500 bin kadar, çevresi ile birlikte
3 milyon değil), bir başından diğerine mesafe -hele de İstanbul gibi bir devasa
şehirle kıyaslayınca- kısa ama içindeki detaylarla, kat kat. O kadar çok kültürel
etkinlik, konser, sergi, irili ufaklı müze, sanatsal ve bilim etkinliği var ki. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Müzik etkinlikleri deyince
aklınıza sadece fado gelmesin ve de. Madonna 40. sanat yılını Lizbon’da da
kutlamaya karar vermiş mesela; Kasım başında kendisini bekliyoruz şehrimize.
Gül yerine jakaranda yaprakları döktük yollarına...(Haziran’da gelenlere şehri
tamamen eflatun renkle boyayan jakaranda çiçeklerinden döküyoruz, haberiniz
olsun da!)<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Ülkenin sanata, sanatçıya
ve bilime verdiği önemi her yerde ve hatta ilk andan itibaren görmek mümkün.
Diyelim Lizbon’a ilk gelişiniz, uçaktan indiniz ve şehre metro ile gitmeye
karar verdiniz. Sizi metro koridorlarının duvarlarında ülkenin her alandan sanatçıları
ve bilim adamları karşılayacak, şehrin enerjisini size aktaracak. Neredeyse gerçek
boyutta, yüzünüzde gülümseme bırakacak muzip tasarımlarla siyah-beyaz resmedilmişler,
sokak taşları gibi. Siyah ve beyazın tüm renkleri yansıtması, yaşatması gibi. Ressam
Almada Negreiros, yazar Jose Cardoso
Pires, besteci Fernando Lopez Graça bunlardan bazıları. Selamlayarak girin
şehrimize...<o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjI3nlO__AMWyiT8eYfUQ6nUDlrv5_dSD6yBN7LvxG2DcHGM72BzPSyzA75FOXGVX7ZNXBoxGiL_sa4YHDUWnGurMcThvYKFHFu9Z_PTo7kCw4QAyC8L9hvjBGM6It_njw9CYpTNY3x_rM2RIQRRNDUzUlOPBrLqkRL60JisHws90weqBhsk26QtPeM_w/s4640/metro5.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4640" data-original-width="3472" height="177" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjI3nlO__AMWyiT8eYfUQ6nUDlrv5_dSD6yBN7LvxG2DcHGM72BzPSyzA75FOXGVX7ZNXBoxGiL_sa4YHDUWnGurMcThvYKFHFu9Z_PTo7kCw4QAyC8L9hvjBGM6It_njw9CYpTNY3x_rM2RIQRRNDUzUlOPBrLqkRL60JisHws90weqBhsk26QtPeM_w/w132-h177/metro5.jpg" width="132" /></a></div><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi79IBQNh6-QoLnWNqDuGU44QSWgBkIksV9M1W22a3Hufqt9_v14MuPy8_H_K3bdUZ7VidGRNVjaqM4ZwIAd-AN1kloJjjHG_XzmcKFYruimzs4N4ANf3DDLHk1YyS21dY24eredEqsYL1KrGYohTdtAcfJ2JPCBk9KDqaFWpOQbozDbSGT6wBjbhqmYw/s3280/metro3.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3280" data-original-width="2464" height="155" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi79IBQNh6-QoLnWNqDuGU44QSWgBkIksV9M1W22a3Hufqt9_v14MuPy8_H_K3bdUZ7VidGRNVjaqM4ZwIAd-AN1kloJjjHG_XzmcKFYruimzs4N4ANf3DDLHk1YyS21dY24eredEqsYL1KrGYohTdtAcfJ2JPCBk9KDqaFWpOQbozDbSGT6wBjbhqmYw/w116-h155/metro3.jpg" width="116" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKmlBGVcE6na7esu0myahR2xAHoICNiqPOJhVxHn_loCx1RNr6_f0kpt8q_x4V3U7ANAt0suWPFgdhqwsUwkGlcvCvfXawvw5WpmfaBzPZr0eaaPobpCfYjyD_VwmqvETL5lY9-C9neLXRX2I_zutFsyYaby2GlccG9y83HOpu8uMDWHa30SM09enwNg/s3280/metro4.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3280" data-original-width="2464" height="154" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKmlBGVcE6na7esu0myahR2xAHoICNiqPOJhVxHn_loCx1RNr6_f0kpt8q_x4V3U7ANAt0suWPFgdhqwsUwkGlcvCvfXawvw5WpmfaBzPZr0eaaPobpCfYjyD_VwmqvETL5lY9-C9neLXRX2I_zutFsyYaby2GlccG9y83HOpu8uMDWHa30SM09enwNg/w115-h154/metro4.jpg" width="115" /></a></div><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwkwqYTafsk5R9DECK9GV0u1HNOaP-z1CZ57iDKqDgJyIWVpP_N62FirQ5ES7J3zvP97-NOidXYGGlmnoMAcQkiIcYhdxEs90r7OZG5akFiExlI1Goqt2dc9WEq8PaXapdoljfMp07XQwcoQ3O1MuCwexCOqstiFFJDTEu6CX3lnfO4zqt3_2UGZZ9og/s3280/metro2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3280" data-original-width="2464" height="156" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwkwqYTafsk5R9DECK9GV0u1HNOaP-z1CZ57iDKqDgJyIWVpP_N62FirQ5ES7J3zvP97-NOidXYGGlmnoMAcQkiIcYhdxEs90r7OZG5akFiExlI1Goqt2dc9WEq8PaXapdoljfMp07XQwcoQ3O1MuCwexCOqstiFFJDTEu6CX3lnfO4zqt3_2UGZZ9og/w117-h156/metro2.jpg" width="117" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhg2FCZQngyFm6pqwq8WtY6qtOzWtgskW6ggs5aJUdvcoCpq3kbRO62vMce14PqDef3EUoNSHJT_TVHmoWl0WMwEh3b04uUobeXM-OWBrBkZwLBj2r6KGmdBN-90iArSDDP0pGz8fB7IXsFmxD8o08FTNdNlAVnObwSS4yFOkL6lp7iJ-SrkXsZ1lQP0g/s3280/metro1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3280" data-original-width="2464" height="155" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhg2FCZQngyFm6pqwq8WtY6qtOzWtgskW6ggs5aJUdvcoCpq3kbRO62vMce14PqDef3EUoNSHJT_TVHmoWl0WMwEh3b04uUobeXM-OWBrBkZwLBj2r6KGmdBN-90iArSDDP0pGz8fB7IXsFmxD8o08FTNdNlAVnObwSS4yFOkL6lp7iJ-SrkXsZ1lQP0g/w115-h155/metro1.jpg" width="115" /></a></div></div></div><p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Bu arada, yeri gelmişken
söylemeli hemen: Lizbon metrosu Avrupa’da gördüğüm en temiz metrolardan, ve renkli,
kendine dakikalarca baktıran istasyonları var. Bir Olaias durağı var ki, işiniz
olmasa da inin orda biraz duvarları ve renkleri içinize çekin, sonra yolunuza
devam edin.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Aslında taksiyle de
gitseniz şehre bu hissi alırsınız. Bu hafta bir arkadaşım geldi, kızı Erasmus
programı ile bir dönem Lizbon’daki üniversitede okuyacak, bindiği taksi
şoförünün İngilizcesi ve şehir hakkında verdiği bilgilerden öyle etkilenmiş ki!<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Hadi gelin bu yazıda
biraz Estrela’dan bahsedelim: <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;"><span style="mso-ansi-language: TR;">Estrela ismini ilk
danışmanım Maria’dan duymuştum. Lizbon’a taşınmaya karar verdiğimde oturmak için
tercih edebileceğim semtlerden biri olarak sıralamıştı. Alfama’daki evime ilk
görüşte vurulduğum için Estrela bölgesini ancak taşındıktan sonra keşfe
çıkabildim. Sokaklarında yürümesi keyifli bir bölge (tabii kulağımda Diana Vilarinho
fadoları ile). Tejo nehrine yakın ve binaların mimarisi Portekiz’de olduğunuzu her adımda
hatırlatıyor. Şehrin eski ve bir o kadar da bakımlı bölgelerinden.
Yürürken kocaman bir park çıktı önüme. Hani Lizbon’da sokaklar zaten hep
romantik (Bu arada Avrupa’nın en romantik şehri seçilmiş Lizbon, ortak akıl
işe) de bu park da şehrin içinde yemyeşil, romantik bir başka dünya. Nasıl
huzurlu, nasıl keyifli. Afrika’dan taşınmış bir ağaç var parkın orta yerinde,
içinde bir papağan ailesi yaşıyor. Şimdiye kadar aynı anda 4 üyesini selamladım,
belki de daha kalabalıklar. Ağaçlar, çiçekler, çocuklar için oyun alanları,
heykeller, oturma alanları ile tertemiz, pek keyifli. Parkı gezmemin ertesi
günü şahane bir tesadüf oldu, Cumhuriyet Gazetesinde Estrela parkını anlatan
bir yazı çıktı. Keyifle okudum. Buyrun, siz de, parkın detaylarını Lizbon’da o
bölgede yaşayan Ayşenur Tanrıverdi’nin profesyonel kaleminden okuyun: <span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span lang="EN-US"><a href="https://www.cumhuriyet.com.tr/pazar-yazilari/estrelada-bir-gezinti-2012984">Estrela’da
bir gezinti (cumhuriyet.com.tr)</a><o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjY0CvH0N5a_P0pdRjB7dlVwt7e_tuxz5WSPRNvfCSrCFcS4Yqsp43vEBWGpOCdORcUS8iRIYluv9CYaSB4Zxr5gqOT-n0IOUPCjrUWFRJnwp41rd-hj2cHCXu7C0njDwCG29nefNfOlYLIpDSTysIKkQCOQPfZi7Jq3OFBWyzZNL_ILryCwXHwts5dRA/s4640/estrela2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4640" data-original-width="3472" height="214" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjY0CvH0N5a_P0pdRjB7dlVwt7e_tuxz5WSPRNvfCSrCFcS4Yqsp43vEBWGpOCdORcUS8iRIYluv9CYaSB4Zxr5gqOT-n0IOUPCjrUWFRJnwp41rd-hj2cHCXu7C0njDwCG29nefNfOlYLIpDSTysIKkQCOQPfZi7Jq3OFBWyzZNL_ILryCwXHwts5dRA/w160-h214/estrela2.jpg" width="160" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-4EHludXcemMlWh-b8b-M4xuzaRDfUCjW8JYqjNgO8s84XicK_7B1ZThpN6ZTfefR-deuThah8gvIMujWQ-LVqYmTZv58cEqoST0JlXr3PDdON44fk2eLn7sKePF5K4z-2orwdhihv02ogoi-tdQDQxthFseZj5opwx_ZRzlhyM6a1jmFyDgta1fDMA/s4640/estrela.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4640" data-original-width="3472" height="218" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-4EHludXcemMlWh-b8b-M4xuzaRDfUCjW8JYqjNgO8s84XicK_7B1ZThpN6ZTfefR-deuThah8gvIMujWQ-LVqYmTZv58cEqoST0JlXr3PDdON44fk2eLn7sKePF5K4z-2orwdhihv02ogoi-tdQDQxthFseZj5opwx_ZRzlhyM6a1jmFyDgta1fDMA/w163-h218/estrela.jpg" width="163" /></a></div></div><br /><span style="font-family: arial;">Sokaklarda yürürken, hani
o yaşanmışlıkları merak edip duruyorum ya, canlı tanıklarından biriyle
tanıştım:</span><p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;"><span style="mso-ansi-language: TR;">Durduk yere evdeki
televizyon çalışmaz oldu. Çok televizyon izleyen biri olmasam da Portekizce
kanalları izleyip, dinlemek dili öğrenmem için faydalı<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>oluyor. Ev sahibime durumu gösteren bir video
attım ama TV’de sorun olmadığını uydu kutumun bağlantısını kontrol etmemi
söyleyip kestirip attı. Bir anda moralim bozuldu. Taşındığımdan beri ilk defa kendimi
deplasmanda hissettim. Sonra dedim, ay aynı şey İstanbul’da başına gelse ne
yapacağını biliyor musun? (Konu teknoloji ise ben arsız bir kullanıcıyım,
kurmayı kurcalamayı hiç sevmiyorum) Gugıl’cım dedim evimin yakınında Samsung
servisi var mı? Var dedi, sana yürüme mesafesi 10 dakika. Hemmen gittim.
Dükkandakı abiye videoyu gösterdim, bi bakmamız lazım dedi Portekizce. Ama
başka ne dedi anlamadım. İngilizce de bilmiyor. Baktı ben boş boş bakıyorum, bana
bir isim verdi: Rogerio (nam-ı diğer 007 Roger</span>😊<span style="mso-ansi-language: TR;">). Onu ara, Ingilizce biliyor, şimdi serviste
burda değil sen ona anlat dedi. Aradım, gelip bakalım dedi. Ben de yardımcı olmak
istiyorum ona ya, evin adresini verirken size çok yakın filan diye yerimi tarif
etmeye çalışıyorum. Rogerio gayet sakin, orası benim mahallem biliyorum o
sokağı dedi atladı geldi. Bir 007 boşuna olunmuyor, her şeyi bilen kahraman! Meğersem,
Rogerio tam karşımdaki apartmanda doğmuş, 40 yıl o binada yaşamış. Hatta dükkanları
10 yıl öncesine kadar komşu binanın altında imiş. Sonra işte bu bölgeler
pahalanmaya, göç almaya, el değiştirmeye başlayınca dükkanı şimdiki yerine
taşımışlar, kendileri de evi satıp başka bölgeye gitmişler. Hüzünlü tabii, ekonomik
değişimler mahallenizi başkalarına bırakmanıza sebep oluyor. Bu arada, ev
sahibim sorunumu sahiplenmedi diye üzülmüştüm ama aslında doğru yönlendirmiş.
Televizyonda bir sorun yokmuş, kanal kutusundan kaynaklanmış problem. Sabah
deplasmandayım hissiyle başlayan gün, vay be sokakların canlı tanığı biriyle
tanıştım, yaşasın diye bitti. Ne demişler; her şerde bir hayır, her sokakta ne hatıralar
vardır.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Her gelene Portekiz
kültürünü anlamak için illa ki Ulusal Çini Müzesini de (Museu dos Azulejos –
National Tile Museum) gezin diyorum, müzeye götürüyorum. Sadece müze değil kafesi
ve bahçesi de çok keyifli. Oldum olası, müze kafelerini sevmişimdir. Burada da şimdiden
müdavimi olduğum müze kafeleri var. Gülbenikan Müzesi, Azulejos Müzesi, Museu
Nacional de Arquelogia ilk aklıma gelenler. Kitap okumak, Portekizce çalışmak
için ideal mekanlarımdan oldular.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Gelelim dille ilgili
öğrendiğim detaylardan paylaşmaya:<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Dili öğrenirken ülkenin kültürü,
tarihi hakkında ipucu veren kelimlerin etimolojisini de merak ediyorum haliyle.
Azulejos mesela (ben hala sadece çini deyip geçemiyorum, bina süsleme sanatı diye
açıklama eklemezsem haksızlık etmişim gibi geliyor). <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Bir dönem çinilerde
sadece mavi ve beyaz renkler kullanılmış. Azul da mavi demek. Acaba, diye
uyandım bir sabah, azulejos (çini) ismi burdan mı geliyor?<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Çinilerin ilk
dönemlerinde daha çok geometrik desenler var. Bunun sebebi İslami dönem imiş.
Sünni inancında insan ve canlıların resmedilmesi yasak olduğundan ilk zamanlardaki seramiklerde kareler, elmas şeklinde <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>köşeli desenler
kullanılmış sadece. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">16. yüzyıl ile birlikte
ise Flaman ve Portekizli sanatçıların baskın etkisi ile çiçek desenleri ve dini
temalar yansımaya başlamış çinilere. Bu dönemde mavi ve beyazın yanısıra sarı
da baskın renklerden. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;"><span style="mso-ansi-language: TR;">17. yüzyılın sonlarına doğru
ise mavi-beyaz fayanslar hakim olmuş. Bana sabah sabah kelimenin kökenini sorduran
ve acaba mavi-azul kelimesinden mi türemiş azulejos ismi teorim ise kahvemi
içerken çürüdü. </span><span lang="EN-US" style="color: #212529; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">Çok
daha eskiye dayanıyor kelimenin kökeni; kabaca “küçük taş” anlamına gelen
Arapça “al-zulayj” kelimesinden türemiş. Olsun, ben azul kelimesini seviyorum,
rengimiz ruhumuz, tarafımız belli; mavi. Çinilerimiz de. Teorimiz ve
hayallerimiz de </span><span lang="EN-US" style="color: #212529;">😊</span><span lang="EN-US" style="color: #212529; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EN-US" style="color: #212529; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: arial;">(Çini Müzesi’nin bahçesindeki
aydınlatmalar da bu mavi-beyaz çinilerle kaplı)<o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJEALcKtLRfN5WShjteu61VtTBKQ_5fF4f9KpcgRqU4T13LsCEPP-n62_-y9XfHjik9bGfKfCkie4tUXdtx9_wgqYmJ2dhFIv7xqGpA5zfa1lfp7aHpnuMgUTHjY6NwJcAurFSqfRyJ4Bt8r0orgYYykcWjQS4KoF6mXD00bXV6TZCSmgbbhSfxxuI2w/s4640/cini4.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4640" data-original-width="3472" height="143" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJEALcKtLRfN5WShjteu61VtTBKQ_5fF4f9KpcgRqU4T13LsCEPP-n62_-y9XfHjik9bGfKfCkie4tUXdtx9_wgqYmJ2dhFIv7xqGpA5zfa1lfp7aHpnuMgUTHjY6NwJcAurFSqfRyJ4Bt8r0orgYYykcWjQS4KoF6mXD00bXV6TZCSmgbbhSfxxuI2w/w107-h143/cini4.jpg" width="107" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQU7auhryrH9WQ1NDDVkfpzZmYQYWmIoUeu4ax7-1kGibACWpeDGHY_wZU3MWLxXJn5GDElZAlNajQxWuYxpjGtgbfnBsYJpAm1ixtBjlUzrEI3XcYYQhv2AE2DeAMC_pWdOD9BfDuLzw0xHjo4emEXfHWbiWC33dn3ruToisaeDqaYKKj0MVgntjXwA/s4640/cini2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4640" data-original-width="3472" height="146" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQU7auhryrH9WQ1NDDVkfpzZmYQYWmIoUeu4ax7-1kGibACWpeDGHY_wZU3MWLxXJn5GDElZAlNajQxWuYxpjGtgbfnBsYJpAm1ixtBjlUzrEI3XcYYQhv2AE2DeAMC_pWdOD9BfDuLzw0xHjo4emEXfHWbiWC33dn3ruToisaeDqaYKKj0MVgntjXwA/w109-h146/cini2.jpg" width="109" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHKMbEUFSA5Ew4zH_scNrmEnxKgl-TiOW8hT0uyJmQCNFThWN3k1NYA5Jp4V4OCWsImGWpHu4VMT7ME77jzZN012hSc5iCCGG_qgUByUDyHSqnwIBv0kYIa-ru6htXArGuK4cbyxks8xT6938-9zvWN7mMWowUs0S7dD81Ua-seOBcWsDt2uNa0V-bBQ/s4640/cini3.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4640" data-original-width="3472" height="146" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHKMbEUFSA5Ew4zH_scNrmEnxKgl-TiOW8hT0uyJmQCNFThWN3k1NYA5Jp4V4OCWsImGWpHu4VMT7ME77jzZN012hSc5iCCGG_qgUByUDyHSqnwIBv0kYIa-ru6htXArGuK4cbyxks8xT6938-9zvWN7mMWowUs0S7dD81Ua-seOBcWsDt2uNa0V-bBQ/w108-h146/cini3.jpg" width="108" /></a></div></div></div><span lang="EN-US" style="color: #212529; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></span><p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Ocak ayında ablamlar
geldi beni ve yeni şehrimi ziyarete. Hem şimdiye kadar öğrendiğim yerleri ve
bilgileri paylaştım onlarla, hem de beraber yeni yerler/detaylar keşfettik. Ablam,
eniştem ve yeğenim Deniz ile gezerken farkettim; ilk 4 ay için hiç de fena
öğrenmemişim şehri. Çat pat derdimi de Portekizce anlatıyorum artık. Ablamlardan
takdir aldım, bu gazla daha çok konuşur öğrenirim dili, şehri, ülkeyi. Çok
detay var şehirde, keşfet dur!<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;"><span style="mso-ansi-language: TR;">Aralık ayında Kanada’daki
kuzenim Yasemin ablam geldiğinde, her geleni gezdirmekten bunalacaksın demişti.
Pek de öyle değil valla. Çünkü her gelen kendi ilgi alanları ile geliyor, ve
ben onlarla şehirde başka detaylar öğreniyorum, kendi keşfettiklerimi
paylaşırken. Tek başıma yürüsem mesela, Rua Maria Andrade sokağındaki o yüncü hayatta
ilgimi çekmezdi. (www.rosapomar.com) Ama örgüye meraklı Yasemin ablam sayesinde
şehrin en önemli yün dükkanını keşfettik ki yün ve dokuma çok önemli Portekiz’de.
16 yerli koyun ırkı varmış. Ülkenin yün haritasını öğrendim bu sayede, şahane
desenli ve dokulu battaniyeler dokuyorlar ülkede. Evime de alacağım. Dükkanda
konuyla ilgili kitaplar da satılıyor, ve örgü ve dikiş teknikleri ile ilgili
kurslar da veriliyor. Ve tabii, neden süt ve süt ürünleri bu kadar lezzetli
aslında buna da cevap buluyorsunuz koyunları sayarken </span>😊<span style="mso-ansi-language: TR;"><o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgw72IaeWfVF0nsurDMZT9BL67NwYHmIaYf1ZwFtzHfshzK9AIToBSh2lvxJ-0LnfnLIbS4NDcFF4hVxt1LPmP5Ico49kzSFnI7vc7ctnkG_a_C4GNGJJXlr1K2W_LNMGk7ro0AVHr2A8MeZkg-oI1PHCK6DOzd362YdcaMaQs9W8NHYLeFPPHM6oHY8A/s4640/yuncu1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4640" data-original-width="3472" height="235" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgw72IaeWfVF0nsurDMZT9BL67NwYHmIaYf1ZwFtzHfshzK9AIToBSh2lvxJ-0LnfnLIbS4NDcFF4hVxt1LPmP5Ico49kzSFnI7vc7ctnkG_a_C4GNGJJXlr1K2W_LNMGk7ro0AVHr2A8MeZkg-oI1PHCK6DOzd362YdcaMaQs9W8NHYLeFPPHM6oHY8A/w176-h235/yuncu1.jpg" width="176" /></a></div><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzeLcvPxichyQjQFlq6VaHpiqxmNZxwkuWJnWgNC9qK-scnP2EvLldRFomBLNw5I4iEztBHfdy1_FlD-QRQQ3QGsArOQtnSMYeLNhEsKi-iTvpuUflikwLHPLpylAl6z-CjqbYuto2Vy2mL4wNGuhOS8gDPPgtndAEb1-HsCTepisNcZqg7yt73Cpcig/s4640/yuncu2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4640" data-original-width="3472" height="189" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzeLcvPxichyQjQFlq6VaHpiqxmNZxwkuWJnWgNC9qK-scnP2EvLldRFomBLNw5I4iEztBHfdy1_FlD-QRQQ3QGsArOQtnSMYeLNhEsKi-iTvpuUflikwLHPLpylAl6z-CjqbYuto2Vy2mL4wNGuhOS8gDPPgtndAEb1-HsCTepisNcZqg7yt73Cpcig/w141-h189/yuncu2.jpg" width="141" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZi9dfoSMTTnjRpjGmkR6uCaedgznbn8jw1uH21py80q8l9ldzMdA5DkciYqGqBmqkL6x6Pm49S84FXWuKCKkLorA3tc-ny9ma_Y08mYA9cwkPBeWnpsBI-QD6xJPoXsB3QrEK7nQPE1D6n3HR4Anq8qx3fVgWOE0c8PNKetGeapcA69m7-Bd-mtFX-w/s927/koyun.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="927" data-original-width="847" height="184" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZi9dfoSMTTnjRpjGmkR6uCaedgznbn8jw1uH21py80q8l9ldzMdA5DkciYqGqBmqkL6x6Pm49S84FXWuKCKkLorA3tc-ny9ma_Y08mYA9cwkPBeWnpsBI-QD6xJPoXsB3QrEK7nQPE1D6n3HR4Anq8qx3fVgWOE0c8PNKetGeapcA69m7-Bd-mtFX-w/w167-h184/koyun.jpg" width="167" /></a></div></div><br /><p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Günler geçiyor, rüzgarlar
esiyor, ve ben her sabah daha mutlu ve meraklı uyanıyorum. 2022'nin günleri
bitti, 2023'e döndü.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">İlk 4 ay rüzgar gibi
geçti. Rüzgar gibi: Keyifli, dolu dolu, başına buyruk ve özgür...<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Çok yakında görüşmek
üzere...<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><o:p><span style="font-family: arial;"> </span></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Lizbon, 02.02.2023</span><o:p></o:p></span></i></p>Mehlika Babaogluhttp://www.blogger.com/profile/10388220982601460178noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1312657603852775507.post-79599211001473313842022-12-27T14:34:00.000-08:002022-12-27T14:34:11.011-08:00<p> <b><span style="font-family: arial;">SİYAH-BEYAZ BİR FİLM ve GRİ ŞARKILAR</span></b></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-family: arial;"><span style="text-align: left;">Lisbon </span><span style="text-align: left;">Avrupa’nın en eski
şehirlerinden. Bazı kaynaklar, hatta, en eskisi olduğunu yazıyor. Eskilik tabii
sadece zaman çağrıştırmıyor şehri gezerken, öyle çok hikaye, anı, kültür, ses
ve nefes geçmiş ki dar sokaklarından! Evlerin ferforje balkonlarına (hatta bazı
mahallelerde asılmış çamaşırlara), duvarlardaki yıpranmış ama hala kendine
dakikalarca baktıran seramiklerine, Tejo nehrinin limanlarındaki eski teknelere,
kaşiflerin şehri olduğunu her daim söylemek istercesine her amblem/logoda
kullanılan kullanılan gemi figürlerine, Fado şarkılarına, ikinci el kitap satan
dükkanlara ve dükkanlardaki kitap kokularına kapıldıkça kaptırıyorsunuz
kendinizi daha fazlasına.</span></span></div><span style="font-family: arial;"><o:p></o:p></span><p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;"><span style="mso-ansi-language: TR;">Tabii, siyah-beyaz
taşlarla sanat eseri gibi döşenmiş kaldırımların da payı çok büyük bu
çağrışımlarda. Sadece 2 renkle bu kadar renk, duygu, desen yaratmak! Sadeliğin
gücünü böyle arsız kullanmak! Çok güzel çok...Şehri sokak sokak keşfederken ilk
baktığım şeylerden biri bu taşlar ve desenler. Keyif veriyor. Ama tabii, bu
taşlara bakmamın sebebi her zaman romantik değil. Hava yağmurlu ise taşlardaki beyaz
yoğunluğunu özellikle kontrol etmek gerekiyor. Zira, taşların beyaz olanı
ıslanınca feci kayıyor! </span>😊<span style="mso-ansi-language: TR;"> Taşının rengini söyle sana kayma olasılığını
söyleyeyim.<o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJ2Th4XRnOF-ZSpB5oMZCAfSHAv8m7vVmCbkORblDA2ZXifi8LnDRl0oifNM551AKCVatu0k1WSMTQiCsUJXacDxoUHTXDe6qzuLy7IHRL10AI_MbZIRKYKHdhJfCQX1sQbdrCUpOozF6CONgYKbIWWMo7O-yX-MlPbhXqKzYnXk52KZpHpI0tnmeYZw/s3280/sokak1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3280" data-original-width="2464" height="115" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJ2Th4XRnOF-ZSpB5oMZCAfSHAv8m7vVmCbkORblDA2ZXifi8LnDRl0oifNM551AKCVatu0k1WSMTQiCsUJXacDxoUHTXDe6qzuLy7IHRL10AI_MbZIRKYKHdhJfCQX1sQbdrCUpOozF6CONgYKbIWWMo7O-yX-MlPbhXqKzYnXk52KZpHpI0tnmeYZw/w87-h115/sokak1.jpg" width="87" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7XQVdxx0S6E7a4asBG-oOC2mNEu1NnCpmxNtI-Z5lK_fSTp0AigdwQgj3L4O52Ada3B01X7L6ssk5XZVsB-h9-vtOVi0JuwTlyQmSKX4OchiH3mONN10dDGo7H8OEJ0_HjsWnDKD5A5sOSWVSSmMp6t3WoRNm-CByGFhJFz1YED-RcLIMVV2JxVsRFw/s4640/sokak4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4640" data-original-width="3472" height="115" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7XQVdxx0S6E7a4asBG-oOC2mNEu1NnCpmxNtI-Z5lK_fSTp0AigdwQgj3L4O52Ada3B01X7L6ssk5XZVsB-h9-vtOVi0JuwTlyQmSKX4OchiH3mONN10dDGo7H8OEJ0_HjsWnDKD5A5sOSWVSSmMp6t3WoRNm-CByGFhJFz1YED-RcLIMVV2JxVsRFw/w84-h115/sokak4.jpg" width="84" /></a></div><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAJ6F3NpPigFhwrg_1fkkr8X-Lzfs2KZiQ9AGvouWXBMNgPS6mEdEeNeYo7zXj9bisEbYxVip87Qn4ox1xZ6bg0jCYg8nfak4zdJVh_9Nd30Lhxk_Pe1XAoJuxJnfUMAf-T5sBda7fwvGKAe5IdoOcoNvdh29CBg1hzD71fFyTyYtND1l02MjdH572Zg/s4640/sokak3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4640" data-original-width="3472" height="117" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAJ6F3NpPigFhwrg_1fkkr8X-Lzfs2KZiQ9AGvouWXBMNgPS6mEdEeNeYo7zXj9bisEbYxVip87Qn4ox1xZ6bg0jCYg8nfak4zdJVh_9Nd30Lhxk_Pe1XAoJuxJnfUMAf-T5sBda7fwvGKAe5IdoOcoNvdh29CBg1hzD71fFyTyYtND1l02MjdH572Zg/w84-h117/sokak3.jpg" width="84" /></a><span style="font-family: arial;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhb4IB2TFSvmtdDK96BmCel1BTF89DqQ3txUDhM2onVv4lkQpqmuzma0LX0VN3nS8RUG2aMFUoKtd0718D0JS4qDx3d5To4QQNTgdjKEWKS_ris-RUrh_Rqc53mMMqKBNZpbSuqXiKoYMP_hzzIXFlnm5F-s28xHudAFUYmQ7pbc1h3GRIF5H-yjMSUqA/s3280/sokak2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3280" data-original-width="2464" height="116" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhb4IB2TFSvmtdDK96BmCel1BTF89DqQ3txUDhM2onVv4lkQpqmuzma0LX0VN3nS8RUG2aMFUoKtd0718D0JS4qDx3d5To4QQNTgdjKEWKS_ris-RUrh_Rqc53mMMqKBNZpbSuqXiKoYMP_hzzIXFlnm5F-s28xHudAFUYmQ7pbc1h3GRIF5H-yjMSUqA/w83-h116/sokak2.jpg" width="83" /></a></span></div></div><p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;"><span style="mso-ansi-language: TR;">Yağmur demişken: Burda
tüm hava olayları (kar hariç) yoğun yaşanıyor. Güneş, sis, yağmur. Geçenlerde 2
gün sürekli yağmur yağdı, mecbur değilseniz evden çıkmayın uyarıları eşliğinde.
Sel yüzünden bazı yollar, köprüler kapandı. Şehrin yeni kısımlarında altyapı
yet(e)medi. İtfaiye nereye kime yetişeceğini şaşırdı. Bu arada, buraya yağmur
zamanı gelecek olursanız boşuna çantanıza şemsiye koymayın. Türkiye’den
getireceğiniz şemsiyeler burda işe yaramaz çünkü. Hem küçük kalır, hem de orta
şiddette ilk rüzgarda delinir ve uçar gider. Burda büyük/geniş, örtüsü kalın
materyalden şemşiye iş görüyor. Zaten adından belli: Şemsiye Portekizce’de
‘guarda-chuva (guarda şuva diye okunuyor) demek, yani yağmurdan koruyucu.
Şemsiye ise adı üstünde güneş kesmek için icat edilmiş, parasol (güneş için).
Aynı amaca hizmet etmiyor</span>😊<span style="mso-ansi-language: TR;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;"><span style="mso-ansi-language: TR;">Yağmur yağarken kimileri
için hayat zorlaşırken benim için romantizm katlanıyor. Eğer evde ya da güzel
bir kafede iseniz elinizde içeceğiniz ve fonda müzikle kitap okuyup, yazı yazmak
ve Tejo Nehrine bakıp hayal kurmak çok keyifli. Lizbon’daki evimi sevme
sebeplerimden biri de bu. Burda evim Alfama’da; şehrin en eski yerleşim yeri
burası ve şehri keşfe gelenlerin gözde bölgesi. Burda binalar öyle sağlam inşa
edilmiş ki 1755 depreminde tüm şehir yerle bir olurken Alfama ayakta kalmış. Altyapısı
da iyi bu bölgenin, yağmur suyu hızlıca yeraltına iniyor (ordan da Tejo
nehrine). Ne demişler: Eskiyse yenidir! Nerde o eski akıl ve işçilikler? </span>😊<span style="mso-ansi-language: TR;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Hazır yağışlı günler başlamışken
(burda kış yok çünkü, Aralık bitiyor biz daha yeni sonbahar yaşıyoruz) ben de
biraz müze ve kitapçı gezmelerime yoğunlaştım. Ne kadar çok kitapçı var burda
diye düşündüğüm bir gün Haluk (Mesci) Hocam beynimi okumuş olmalı ki bana bir
istatistik gönderdi: Şehirlerin kişi başına düşen kitapçı sayılarını
karşılatıran bir grafik. World Cities Culture Forum’un yayınladığı indekse göre
Lisbon 100.000 kişiye düşen 41.6 kitapçı sayısı ile aralarında Melbourne,
Toronto, Tokyo ve Londra’nın olduğu listede açık ara ilk sırada. Ikinci sıradaki
Melbourne’nun sayısı 33.9. Vay dedim! Hoşuma gitti. Sonra başka istatistikler
de buldum. Basılan yeni kitap sayısı, okuma oranı, kitaba harcanan para vs. Tüm
bu kriterlerde Portekiz ve Lizbon hep ilk 10un içinde. Hem deli hem dolusun be
Lisbon!<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Kitapçılar içinde en
meşhuru (ve turistik olanı) Livraria Bertrand. Mimarisi çok güzel. Aynı Lisbon
sokakları gibi bir labirenti andırıyor binanın içi. İnce uzun bir ağaç
gövdesinden sağa ve sola ayrılan dalları anımsatıyor bana. Çünkü her sağ ve sol
dalda başka tür kitaplar yerleştirilmiş. Gövdenin en sonunda ise küçük ve
sevimli kafesi var. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;"><span style="mso-ansi-language: TR;">FX’teki Der Levagar da
hoşuma gitmişti. Derin ve heybetli idi. Şehirde çok sayıda ikinci el kitap
satan kitapçı da var. (Bir Pazar günü, izniniz olursa kapatacağız uyarısı ile
çıktım birinden, vakit nasıl geçmiş anlamamışım tüm gün </span>😊<span style="mso-ansi-language: TR;">)Keşfetmeye
gidince Porto şehrindeki Livraria Levro (Google’dan aratıp bakın resimlerine,
sırf o mimari için bile gidilir!) ve Braga’daki Centesima Pagina da zaman
geçirilecek kitapçılar listeme alındı.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;"><span style="mso-ansi-language: TR;">İkinci el kitapçıda o
kadar uzun kalmamın sebebi Capo Verde ile ilgili bir kitaba rast gelmemdi. Yıllar
önce bir Afrika ada ülkesi olan Capo Verde’ye gitmek istemiştim. Cesario Evora
ve Buika hayranlığı onların ülkesini görmek için büyük istek yaratmıştı. Ama kısıtlı
sayıdaki uçuşlar yüzünden planlayamamıştım. Yıllar sonra Lisbon’da ikinci el
kitap satan bir dükkanda, uzun zaman Portekiz sömürgesinde kalmış, bu ada
devleti hakkında bulduğum kitap bana tekrardan bu hevesimi hatırlattı. Yeni
rotalara yelken açacak bir şeyler büyüyor içimde, hissediyorum </span>😊<span style="mso-ansi-language: TR;"><o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitOm9X38iy7cm0jHHc8sMl8874cJiPj9F3r0SYp-SVSqhm-VqbVBgvh19W1I4OBA3zO4LqUgUVUTVem9HoyMOuwg1QeNQmg3Qky0xtT9tF--hRJUEDsdH-9uw8Saj0aaeIGbRM9jxXI0dldoJaAkHCcDW3rnIJPX70E4uV3N1eOYWPN3jw48DEyleJ9w/s4640/capoverde.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3472" data-original-width="4640" height="186" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitOm9X38iy7cm0jHHc8sMl8874cJiPj9F3r0SYp-SVSqhm-VqbVBgvh19W1I4OBA3zO4LqUgUVUTVem9HoyMOuwg1QeNQmg3Qky0xtT9tF--hRJUEDsdH-9uw8Saj0aaeIGbRM9jxXI0dldoJaAkHCcDW3rnIJPX70E4uV3N1eOYWPN3jw48DEyleJ9w/w250-h186/capoverde.jpg" width="250" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkDD_K1qPm3EtNuplWuX2gsfLlLP5Rciwxcq347ps4TKQX96vV6FjxmBz2MFxsArMdaoMU1BtUF7BNKrAA63hTNPQfjSvw5c-D9UfVJc97oclicUUyCORhe059fpN7atmz73-gr5oholy-9U9p1NdbgaF4OB8VWQJIz_QIb9eKE8FTByCLL97RSWEo4g/s4640/heykel.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4640" data-original-width="3472" height="185" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkDD_K1qPm3EtNuplWuX2gsfLlLP5Rciwxcq347ps4TKQX96vV6FjxmBz2MFxsArMdaoMU1BtUF7BNKrAA63hTNPQfjSvw5c-D9UfVJc97oclicUUyCORhe059fpN7atmz73-gr5oholy-9U9p1NdbgaF4OB8VWQJIz_QIb9eKE8FTByCLL97RSWEo4g/w139-h185/heykel.jpg" width="139" /></a></div></div><p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Gelelim Portekizlilerle
olan iletişimime: Dili öğrenmeye ve öğrendikçe de konuşmaya çaba gösteriyorum,
sürekli. Geçen gün evde çalışırken kapı çaldı. Tanımadığım biri. Meğerse su
sayaçlarını okumakla görevli kişi imiş. Yarı Portekizce yarı İngilizce
konuştuk. Onun garaja inebilmesini sağladım ki su sayaçlarını okuyabilsin,
asansörle garaja inebilmek için özel bir anahtara ihtiyaç var çünkü. Bizim
apartman onun son adresi imiş, işini bitirip tatile girebildiği için mutlu
olduğunu söyledi ve artık her ay hep benim zilimi<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>çalacağını. O zaman dedim, bundan sonra
Portekizce konuşalım. Bakalım, gelecek ay kapımı çalacak, ve ben ne kadar
konuşup anlayabileceğim.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;"><span style="mso-ansi-language: TR;">Sokaklarda yaşı büyük çok
insan var. Alışverişlerini filan hep kendileri yapıyorlar, hoşuma gidiyor
onları böyle hayatın içinde görmek. Burda sokaklar onlarla güzel. Bazen
elinizdeki paketlere yardım edeyim mi diye soruyorum. Öyle güzel teşekkür
ediyorlar ki! Ben teşekkür ederim, Portekizce konuşmama sebep olduğunuz için
demeye dilim yetiyor da sizler böyle sıcak davranınca evde hissediyorum
kendimi, elde/gurbette değil demeye yetmiyor Portekizcem daha. O da olacak. Her
şey çok güzel olacak! </span>😊<span style="mso-ansi-language: TR;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Bu ay Ulusal Çini Müzesi
(National Tile Museum/Museu Nacional do Azulejo) ve Saramago Müzesini detaylı
gezdim. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Ulusal Çini Müzesi,
şehrin dışına doğru yer alan eski bir manastırın içinde. Çinilerdeki desenler
ve görseller yaşanan dönemlerle birlikte farklılaşıyor. Şehri gezerken gördüğüm
çinileri artık hangi döneme ait olduğunu anlayarak gezmek için iyi bir ziyaret
oldu. Kısa süreli de olsa turistik gezi yapan herkese şiddetle öneririm bu
müzeyi. Şehrin ruhunu anlamak için önemli. Müzedeki en öğretici eserlerden biri
1755 Depreminden önceki şehri panoramik olarak gösteren ve önemli binalarını anlatan
çini eser. Portekizliler Azulejo diyor çini yerine, ama bina kaplama sanatı
diye çevirmek daha açıklayıcı sanki.</span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnN6Pfc9PbMtKmbTyNYfcXhW4jJuEZ4kc9QC7qM0m1oJQYgfFdBpp16boDOzbdHWx-FWGHIHd0KxioJokrMj1xEl1v1-MtgrldVqN7Vq9t4zrd3MDUyosyVvlM5Oyti0FQAxtdPutRsbShDmC8_AdW-wsZCdnJDDc1XWNGmf4YRCj8E5usDjwy_-fCvQ/s4640/m%C3%BCze2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4640" data-original-width="3472" height="155" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnN6Pfc9PbMtKmbTyNYfcXhW4jJuEZ4kc9QC7qM0m1oJQYgfFdBpp16boDOzbdHWx-FWGHIHd0KxioJokrMj1xEl1v1-MtgrldVqN7Vq9t4zrd3MDUyosyVvlM5Oyti0FQAxtdPutRsbShDmC8_AdW-wsZCdnJDDc1XWNGmf4YRCj8E5usDjwy_-fCvQ/w117-h155/m%C3%BCze2.jpg" width="117" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbp7cBLnXKW825QbgHYCYK0vvtEAh6HSc5qTSgh6X7gVttl_KMeI97qqzpOpx0yNnBXuBLlzdT-6blhmaN-dyIT5qYDxRJQDF05AaKEF821V5_sWFAKcLi0H3w3XRdGfzcyGxq0Vyxs2ifhpTrAbigLW6UvzwZpvDuJf8Hh1lHeyRayjeK40VCzEdNUg/s4640/m%C3%BCze1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4640" data-original-width="3472" height="154" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbp7cBLnXKW825QbgHYCYK0vvtEAh6HSc5qTSgh6X7gVttl_KMeI97qqzpOpx0yNnBXuBLlzdT-6blhmaN-dyIT5qYDxRJQDF05AaKEF821V5_sWFAKcLi0H3w3XRdGfzcyGxq0Vyxs2ifhpTrAbigLW6UvzwZpvDuJf8Hh1lHeyRayjeK40VCzEdNUg/w115-h154/m%C3%BCze1.jpg" width="115" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgoGypOZrlLHV6Vnto8rOrPk-Gfi_kyzDL9K2yQ-OVnDEzy4dHYqKKy0cT6BSTvOW9C323n-HI7cL3kGYU4BuJUflg4a7Yc6mH1gOBn2wfNyKV05YcVTmhoWIm_HQuJenSfhFICybneuWl-91Vue01-TUnQJE5M7KPwbp8Ja9RBUBPlWFZ1G-JXA1Qmqg/s4640/m%C3%BCze3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4640" data-original-width="3472" height="156" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgoGypOZrlLHV6Vnto8rOrPk-Gfi_kyzDL9K2yQ-OVnDEzy4dHYqKKy0cT6BSTvOW9C323n-HI7cL3kGYU4BuJUflg4a7Yc6mH1gOBn2wfNyKV05YcVTmhoWIm_HQuJenSfhFICybneuWl-91Vue01-TUnQJE5M7KPwbp8Ja9RBUBPlWFZ1G-JXA1Qmqg/w117-h156/m%C3%BCze3.jpg" width="117" /></a></div></div></div><p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Saramago Müzesi ise,
adından da anlaşılacağı üzere Portekiz’in gurur duyduğu ve tüm dünyanın keyifle
okuduğu Nobel ödüllü yazar Jose Saramago’nun hayatını ve eserlerini anlatan bir
müze. Nispeten yeni bir müze ama içinde bulunduğu bina, Casa dos Bicos, şehrin
en eski binalarından (1523 yılı) ve Art Nouveau tarzında inşa edilmiş. Binanın
giriş katında ücretsiz bir arkeolojik kalıntı sergisi de var. Bu bina evime
yürüyerek sadece 5-6 dakika mesafede; sık sık önünden geçmek ve binanın dış
cephesinin nerdeyse yarısını kaplayan Saramago posterine selam vermek çok
hoşuma gidiyor.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Başlıkta yazıp da Gri
Şarkılardan bahsetmeyi unuttuğumu sanmayın. Bugünlerde öğrendiğim en etkileyici
şeyi en sona sakladım:<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Kanada’da yaşayan Haluk
(Mesci) Hocam bir süredir her yıl değişiminde bize bir radyo programı yapar. Bu
sene ondan ses çıkmayınca biraz dürtmüştük, 25 Aralık akşamı Clubhouse
uygulaması üzerinden bir yayın yaptı. Online radyo programı Naylon’da, radyonun
kurucusu Cenk Atayeter ile. Offf ne yayındı! Önce büyük bir sürpriz yapıp bana
şahane bir Fado şarkısı gönderdi Hocam: Diana Vilarinho’nun kendi adını taşıyan
albümünden. Gözümü açmadan dinledim. 2023 yılında Lizbon’da canlı izlemek şart
oldu bu kadını. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;"></span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6AgMCLrxQqAIvT-SHLpsHg1-XZkZCOIzxWb5GpUvof8a-18u418TYLP6k9F9djDk5aYftxKp2NWS2G8qdute0LYAZE-KRiOc3JRfMlwVega-PxRtoaKQVABOfogpQ0FMDUsAxTgxZjjjY3WoWaUTkGSJa4gfaHGGxj6Stw0HA4Lm-DkOj8XCApp46tA/s468/alb%C3%BCm.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"></a><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6AgMCLrxQqAIvT-SHLpsHg1-XZkZCOIzxWb5GpUvof8a-18u418TYLP6k9F9djDk5aYftxKp2NWS2G8qdute0LYAZE-KRiOc3JRfMlwVega-PxRtoaKQVABOfogpQ0FMDUsAxTgxZjjjY3WoWaUTkGSJa4gfaHGGxj6Stw0HA4Lm-DkOj8XCApp46tA/s468/alb%C3%BCm.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: arial;"></span></a><span style="font-family: arial;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiilZEXmJc7olYjqTSW0IKIRX48EzVYD0CkN14nFy3XVjjQPh6KeO7Uw5J7IquCzknyyaXTq6oWErcgI1PrAxsN-BnQhuh_VmiiAIT-O65QSduG24cqfBvReZNfVDsXBFbQkBPqeYO29UQ7JFJ9tKZ8rilfm1xkgJ7lJuIjrmF2eeHMALHW1VNaNl4Byg/s1024/ben.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1024" data-original-width="768" height="157" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiilZEXmJc7olYjqTSW0IKIRX48EzVYD0CkN14nFy3XVjjQPh6KeO7Uw5J7IquCzknyyaXTq6oWErcgI1PrAxsN-BnQhuh_VmiiAIT-O65QSduG24cqfBvReZNfVDsXBFbQkBPqeYO29UQ7JFJ9tKZ8rilfm1xkgJ7lJuIjrmF2eeHMALHW1VNaNl4Byg/w118-h157/ben.jpg" width="118" /></a></span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhCjCHPqcPjTJhEHU8s3-icdmrcpuw0R2bojKCwjKGP8QUocpg1BfxERRLsHwqNfkwBR3QuoJ9plFUZAgFDo-dn7SEEIztmT8CqIH76Y5GpGLXwBePaijxDpcYRosw-4PMuXo1ZEniviPU1owE21484lZaAqMjVQwpGOuiZ1Dm2mnLCaij_bReys1BWuA" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="270" data-original-width="480" height="94" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhCjCHPqcPjTJhEHU8s3-icdmrcpuw0R2bojKCwjKGP8QUocpg1BfxERRLsHwqNfkwBR3QuoJ9plFUZAgFDo-dn7SEEIztmT8CqIH76Y5GpGLXwBePaijxDpcYRosw-4PMuXo1ZEniviPU1owE21484lZaAqMjVQwpGOuiZ1Dm2mnLCaij_bReys1BWuA=w167-h94" width="167" /></a><img border="0" data-original-height="468" data-original-width="468" height="155" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6AgMCLrxQqAIvT-SHLpsHg1-XZkZCOIzxWb5GpUvof8a-18u418TYLP6k9F9djDk5aYftxKp2NWS2G8qdute0LYAZE-KRiOc3JRfMlwVega-PxRtoaKQVABOfogpQ0FMDUsAxTgxZjjjY3WoWaUTkGSJa4gfaHGGxj6Stw0HA4Lm-DkOj8XCApp46tA/w155-h155/alb%C3%BCm.jpg" width="155" /></div><br /></div></div><span style="font-family: arial;">Hemen üstüne de adını bu
yazının başlığını belirlediğim renklerden alan Gülay’ın ‘Gri Şarkılar’
albümünden 2 parça çaldı. 2 gündür kulaklarımda Gülay, Lisbon sokaklarındayım.
Bu kadar mı yakışır bu gri Fado tadında şarkılar bu siyah-beyaz sokaklara!</span><span style="font-family: arial;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Renklerin ve notaların mesafe
algısını değiştiren bir gücü de var. İddia ediyorum, Kanada ve Portekiz
keşifler çağından beri hiç bu kadar yakın olmamıştı.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Çok yakında Kanada’yı
yakınlaştıran bir diğer önemli etken kuzenimle yaşadığım Lizbon’u anlatan
yazımda buluşmak üzere....<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Mehlika Ö. Babaoğlu</span></span></p><p class="MsoNormal"><i style="font-family: arial;">Lizbon, 27 Aralık 2022</i></p>Mehlika Babaogluhttp://www.blogger.com/profile/10388220982601460178noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1312657603852775507.post-42482762908067992752022-12-01T06:09:00.004-08:002022-12-01T13:12:52.924-08:00<p> </p><p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="mso-ansi-language: TR;">A<span style="font-family: arial;">ŞK GEMİSİ (LOVE BOAT)</span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm;"><span face=""Arial",sans-serif" style="color: #222222; font-family: arial; font-size: 12pt; mso-ansi-language: TR; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: TR;">Yazının başlığı ile yaşımızı ele veriyoruz ama olsun:
Aşk Gemisi (orjinal adı Love Boat) dizisini hatırlayanlar el kaldırsın.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm;"><span face=""Arial",sans-serif" style="color: #222222; font-family: arial; font-size: 12pt; mso-ansi-language: TR; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: TR;">Yaşı tutmayanlara da hemen bir parantez açayım: Aşk
Gemisi, ilk bölümü 1976 sonlarında, son bölümü 1990 yılında gösterilmiş toplam
14 sezonluk bir romantik komedi dizisi idi. Bana çocukluğumu hatırlatan
dizilerdendir. MS Pacific Princess adından lüks bir cruise gemisinde geçer, her
yapılan seferde mürettebatın farklı yolcularla yaşadıklarını anlatır. Bilim
kurgu, fantastik, vurdulu kırdılı senaryoların popüler olduğu günümüzde pek
ilgi çeker miydi bilinmez ama biz çocukken dizinin yeni bölümlerini
sabırsızlıkla beklerdik.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm;"><span face=""Arial",sans-serif" style="color: #222222; font-family: arial; font-size: 12pt; mso-ansi-language: TR; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: TR;">Lisbon’a taşındığım ilk gün bu diziyi hatırladım,
andım. Çünkü Tejo Nehri’ne bakan evimin tam önünde bir liman var ve bu tür cruise
gemileri yanaşıyor. Her sabah bu gemilerin bir yenisi geliyor, yolcular inip
Lisbon’u ziyaret ediyor, akşama doğru yolcular bindikten sonra da düdüğünü
kocaman öttürerek veda ediyor ve başka bir şehre/ülkeye doğru yol alıyor devasa
gemiler.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: arial;"><span face=""Arial",sans-serif" style="color: #222222; font-size: 12pt; mso-ansi-language: TR; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: TR;">Taşınmamın üçüncü günü eve internet bağlanmıştı ve TV
kanalları da aktif hale gelmişti. O gün akşam giden cruise gemisinin ardından
el salladıktan sonra televizyonda ilgimi çekecek ve Portekizcemi de
geliştirebileceğim hangi kanallar/programlar var diye bakarken ne buldum
dersiniz? Aşk Gemisi! Çölde serap görüyorum sanmayın, vallahi de billahi de
oynuyor. Memoria kanalında her akşam bir bölüm gösteriliyor. Orjinal dilinde,
İngilizce; ama Portekizce alt yazı da var. Her sabah evimin önüne gelen gemiye
günaydın diyorum, akşam o düdüğünü öttürüp hoşçakal deyince arkasından el
sallıyorum ve açıyorum televizyonu Aşk Gemisi’nden bir bölüm izliyorum. Vallahi
değmeyin keyfime </span><span face=""Segoe UI Emoji",sans-serif" style="color: #222222; font-size: 12pt; mso-ansi-language: TR; mso-ascii-font-family: Arial; mso-bidi-font-family: Arial; mso-char-type: symbol-ext; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: TR; mso-hansi-font-family: Arial; mso-symbol-font-family: "Segoe UI Emoji";">😊</span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm;"><span face=""Arial",sans-serif" style="color: #222222; font-family: arial; font-size: 12pt; mso-ansi-language: TR; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: TR;">Gelelim yeni keşiflerimize:</span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm;"><span face=""Arial",sans-serif" style="color: #222222; font-family: arial; font-size: 12pt; mso-ansi-language: TR; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: TR;">Websummit’in bitiminde Ahenk İstanbul’a dönmeden önce
boş bir Cumartesi vardı. Kongre merkezine gidip gelirken ve akşamları vakit
buldukça bir miktar Lisbon’u yaşayabildiği için hadi dedik çok methini
duyduk/okuduk masal şehri Sintra’ya gidelim.</span></p><p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: arial;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiccEWOVgHlS69lMn8yEpFcOELOW2vbIBUrTd0uNbjjl93Zx-cmtxqWxfp1X_UGy2bVkI5cmFosuY0tU6YAQ4u0uLmluZBfTktkKI0o-y-JhjAS4-3kbWrz38kFGkHrzsU0J5j4zwiEflAV_AkNjwu52gygToWBfeIxqNe0uyj1TNpkoLgW4E3UUWXrKg/s1243/5.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1243" data-original-width="1054" height="147" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiccEWOVgHlS69lMn8yEpFcOELOW2vbIBUrTd0uNbjjl93Zx-cmtxqWxfp1X_UGy2bVkI5cmFosuY0tU6YAQ4u0uLmluZBfTktkKI0o-y-JhjAS4-3kbWrz38kFGkHrzsU0J5j4zwiEflAV_AkNjwu52gygToWBfeIxqNe0uyj1TNpkoLgW4E3UUWXrKg/w124-h147/5.jpg" width="124" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNiY_V8GJrvgZ9ulzskSP8gpxCkejOtxi7yAHtZ9heC2uRxxB1zBAsCZ-E0MUSFHmKmpyIDP0w2-7JTJBFCdYzwCKZiIFfFVJho3ZsZBS9JMBoVxYtPgIZ9ZA2Yc_oPYfC2ezSRbGcfLXGCeSf4nPb-BjJgH4cth7G90qz3agYQedf34qgPyiWkkiX6w/s982/1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="982" data-original-width="855" height="146" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNiY_V8GJrvgZ9ulzskSP8gpxCkejOtxi7yAHtZ9heC2uRxxB1zBAsCZ-E0MUSFHmKmpyIDP0w2-7JTJBFCdYzwCKZiIFfFVJho3ZsZBS9JMBoVxYtPgIZ9ZA2Yc_oPYfC2ezSRbGcfLXGCeSf4nPb-BjJgH4cth7G90qz3agYQedf34qgPyiWkkiX6w/w127-h146/1.jpg" width="127" /></a></span></div></div><span style="font-family: arial;"><br /><span face="Arial, sans-serif" style="color: #222222; font-size: 12pt;">Açıkçası görülmesi gereken saraylar, turistik
binalar/yerler hakkında bir şeyler okumuştuk ama ikimiz de biraz gidişine
bırakmak istedik sanırım, çok da detaylı plan yapmadan yola çıktık. Rossio’daki
tren istasyonundan kalkan treni kullanarak 40 dakikada Sintra’ya vardık.
Havanın güzel bir sonbahar olması ve tabii haftasonu etkisi ile Sintra biraz
kalabalıktı (ya da belki hep böyle). İkimizin de ruhu yabani olunca bir biraz
alternatif bir Sintra gezintisi yaptık. Normal yolları kullanmak yerine orman
sapaklarından dalarak Unesco korumasına alınmış eserlerin olduğu yerlere çıktık
ama kalabalığa karışmak istemediğimz için bu sarayların içini gezmedik. Tabii
ki tekrar gideceğim ve detaylı gezeceğim bütün o tarihi yapıları, o zaman kendi
gözlemlerimi daha çok aktaracağım ama şimdilik şu kadar söyleyeyim:</span></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm;"><span face=""Arial",sans-serif" style="color: #222222; font-family: arial; font-size: 12pt; mso-ansi-language: TR; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: TR;">Sintra’ya girince kendinizi bir masalın içine
bırakılmış gibi hissediyorsunuz. Unesco korumasına alınmış Pena Sarayı ve
Regaleira Sarayı’nın dıştan görünümleri bile sizi Ortaçağ zamanlarına taşıyor
hemen. Regaleira’nın bahçesindeki 27 metre derinliğindeki<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ters kuyu merakımı cezbetmedi diyemem ama
daha az kalabalık bir zamanda gelmeyi tercih ettim sanırım. Ahenk de benzer
görüşte olunca muhteşem bir doğa yürüyüşü ile bu iki sarayı dışardan gördük, tepeden
Mouros Kalesi’ni kuşbakışı izledik ve bu yürüyüşü yaparken deli sohbet ettik.
Özlemişiz birbirimizi, Sintra’da beraber zaman geçirmek bize çok iyi geldi.</span></p><p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm;"><span face=""Arial",sans-serif" style="color: #222222; font-family: arial; font-size: 12pt; mso-ansi-language: TR; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: TR;"><br /></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMsV7ae0_wBRm3PBfKqNjiWUJnNZtgf65zhNHUmcgLZPPkQ7x2o6raSzCsPdKEGakPbYQ8BVhfY7D9E6QJY0WY-Nq5xVDocb_tCIpxWEiSobTB3LGYpCn0H66PwGho7zBxPvI8fyf7gGQxcsQQIQ2M411k-JB1ceFuXTdpyqRGFDZnpH4ssMCWImoHhA/s1096/6.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: arial;"><img border="0" data-original-height="1096" data-original-width="1080" height="178" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMsV7ae0_wBRm3PBfKqNjiWUJnNZtgf65zhNHUmcgLZPPkQ7x2o6raSzCsPdKEGakPbYQ8BVhfY7D9E6QJY0WY-Nq5xVDocb_tCIpxWEiSobTB3LGYpCn0H66PwGho7zBxPvI8fyf7gGQxcsQQIQ2M411k-JB1ceFuXTdpyqRGFDZnpH4ssMCWImoHhA/w175-h178/6.jpg" width="175" /></span></a></div><p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm;"><span face=""Arial",sans-serif" style="color: #222222; font-family: arial; font-size: 12pt; mso-ansi-language: TR; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: TR;">Sintra’ya bir sonraki gidişimde bu tarihi sarayların
içini gezmek ve sizlerle hikayalerini paylaşmak dışında bir not daha düştüm
aklıma: Avrupa kıtasını en batı noktası olan Roca Burnu (Cabo da Roca)’na da
gideceğim. Sintra’ya otobüsle 30 dakika mesafede olan Roca Burnu keşifler
çağına kadar dünyanın da en son noktası sanılıyormuş. Ne zaman ki Atlas
Okyanusu geçilmiş, başta Amerika olmak üzere başka kıta ve ülkeler kefedilmiş,
mertlik bozulmuş. Roca Burnu dünyanın en uç noktası değil artık ama her daim
Avrupa’nın en batısı.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: arial;"><span face=""Arial",sans-serif" style="color: #222222; font-size: 12pt; mso-ansi-language: TR; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: TR;">Ahenk’i arkasında Tejo nehrinden alınmış su dökerek
uğurladım ve yeni haftaya başladım. Yeni haftada hedefimde sağlık sistemine
kayıt olmak vardı. Pardon! Sağlık sistemine kayıt olmak için süreci başaltmak
vardı. Yok öyle hızlı hızlı, paldır küldür yaşamak. </span><span face=""Segoe UI Emoji",sans-serif" style="color: #222222; font-size: 12pt; mso-ansi-language: TR; mso-ascii-font-family: Arial; mso-bidi-font-family: Arial; mso-char-type: symbol-ext; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: TR; mso-hansi-font-family: Arial; mso-symbol-font-family: "Segoe UI Emoji";">😊</span><span face=""Arial",sans-serif" style="color: #222222; font-size: 12pt; mso-ansi-language: TR; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: TR;">
Söz verdim öğreneceğim bu sakinliği.</span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: arial;"><span face=""Arial",sans-serif" style="color: #222222; font-size: 12pt; mso-ansi-language: TR; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: TR;">İlk önce Junta’ya gidip adres kaydı yaptırmam
gerekiyormuş. Gittim de. Çalışanlar ağırkanlılar familyasının pratik olmayanlar
kolundanlar. Bakışlarından belli </span><span face=""Segoe UI Emoji",sans-serif" style="color: #222222; font-size: 12pt; mso-ansi-language: TR; mso-ascii-font-family: Arial; mso-bidi-font-family: Arial; mso-char-type: symbol-ext; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: TR; mso-hansi-font-family: Arial; mso-symbol-font-family: "Segoe UI Emoji";">😊</span><span face=""Arial",sans-serif" style="color: #222222; font-size: 12pt; mso-ansi-language: TR; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: TR;">
Olsun, tatlı dille hallederim her şeyi. Orta yaşı biraz geçmiş Ingilizce
bilmeyen bir görevliye denk geldim. Portekizcem henüz yetmediği için arka
taraftan gençten bir görevliden yardım istedi. Ay ama genç dediğin biraz atak
olur, kanı deli deli akar, çözüm üretir! Benden kira sözleşmemi, pasaport
kopyamı ve kira ödemesini gösteren dekontu istedi. Dekont hariç hepsi yanımda idi,
hem de yalakalık olsun diye renkli fotokopi hazır etmiştim! Ekstradan bir de
evin elektrik faturasını almıştım yanıma, hani orda yaşadığımı anlasın diye.
Yok! Abi, Nuh diyor peygamber demiyor, illa kira dekontu istiyor. Bankamdan
mail istedim, işte dekont diyorum, bana çıktı lazım diyor. Size mail atsam da 1
sayfa altı üstü, siz çıktıyı alsanız. Ih ıhhh! Tamam sakin olacağım da bu da
çok değil mi ya diyerek çıktım ordan. Eve geldim, - lazım olabilecek evrakların
çıktılarını almıştım, belki evde vardır diye -ama dekont yok. Yakında çıktı
alabileceğim bir yer bulur muyum diye bakınarak yürürken mahallemizdeki butik
otelin resepsiyonundakilerden yardım istedim. Tabii ki gayet kibar bir şekilde
yardımcı oldular.Aldım dekontu elime, ikinci raund için hop tekrar Junta’da
delikanlının önündeyim. Ama arkadaş tutturdu bu sefer de bu dekont Türk
bankasından, bizim istediğimiz format bu değil diye. Canım bak, serbest ekonomi
diye bir şey var, dünyanın hangi bankasından ödemek istersem kiramı ordan
öderim, diplomatik kriz yaratma, ülkeleri böyle ötekileştirme dercesine tonumu
yükseltiyordum ki artık bu kadarına ben de dayanamayacağım diyen orta yaştaki
görevli uzatma artık dercesine (bence dedi hatta ama benim Portekizcem yetmedi
anlamaya! </span><span face=""Segoe UI Emoji",sans-serif" style="color: #222222; font-size: 12pt; mso-ansi-language: TR; mso-ascii-font-family: Arial; mso-bidi-font-family: Arial; mso-char-type: symbol-ext; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: TR; mso-hansi-font-family: Arial; mso-symbol-font-family: "Segoe UI Emoji";">😊</span><span face=""Arial",sans-serif" style="color: #222222; font-size: 12pt; mso-ansi-language: TR; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: TR;">)
bir el salladı ve halletti işimi. Oh be! Ne varsa eski topraklarda var! Halletti dediğim talebimi sisteme girdi, yok
öyle aynı gün evrağı vermek. Sordular, eğer 24 saat sonraya istiyorsam (ki bu
acil demek oluyor, gülmeyin valla billa!!) daha fazla ödemem gerekiyormuş,
yoksa 5 Euro ödeyip 5 gün sonra alabileceğim. Ay dedim, siz hiçbir şeye acele
etmiyorsunuz da benim başım kel mi? Yok acelem dedim, beklerim. Gıcıklığım
tuttu. Çıktım Junta’dan, en azından ilk aşamayı hallettim diyerek. Ama şu an
yavaş olamam, kimse kusura bakmasın, hızlıca gidip bir koca kadeh şarap içmeye
ihtiyacım var!</span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: arial;"><span face=""Arial",sans-serif" style="color: #222222; font-size: 12pt; mso-ansi-language: TR; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: TR;">Ertesi hafta evrağı almaya gittiğimde aynı genç
arkadaş bana o evrağı götüreceğim sağlık merkezinin adresini tarif edince
kibarca affettim onu ama. Dostuz artık </span><span face=""Segoe UI Emoji",sans-serif" style="color: #222222; font-size: 12pt; mso-ansi-language: TR; mso-ascii-font-family: Arial; mso-bidi-font-family: Arial; mso-char-type: symbol-ext; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: TR; mso-hansi-font-family: Arial; mso-symbol-font-family: "Segoe UI Emoji";">😊</span><span face=""Arial",sans-serif" style="color: #222222; font-size: 12pt; mso-ansi-language: TR; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: TR;"> Yine
de 'Hadi Hızlanalım-101' dersime kendisini kaydettim, ve tamamen ona özel İstanbul’daki
mahallemin muhtarını bu derse konuk konuşmacı olarak getireceğim.
Meslektaşından öğrensin, hızlı ve pratik nasıl olunur. Ben ne desem boş! </span><span face=""Segoe UI Emoji",sans-serif" style="color: #222222; font-size: 12pt; mso-ansi-language: TR; mso-ascii-font-family: Arial; mso-bidi-font-family: Arial; mso-char-type: symbol-ext; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: TR; mso-hansi-font-family: Arial; mso-symbol-font-family: "Segoe UI Emoji";">😊</span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm;"><span face=""Arial",sans-serif" style="color: #222222; font-family: arial; font-size: 12pt; mso-ansi-language: TR; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: TR;">Bu arada, sağlık sistemi numaramı almak için acaba kaç
hafta bekleyeceğim bakalım diye düşünüp konuyla ilgili bilimum espri yaptıktan
sonra, gittiğim merkezdeki görevlinin açıklamaları ile gönderdiğim maile 24
saat geçmeden içinde sağlık numaram yazan cevap gelince utandım vallahi. Ayıp
bana!</span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm;"><span face=""Arial",sans-serif" style="color: #222222; font-family: arial; font-size: 12pt; mso-ansi-language: TR; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: TR;">Her hafta şehirde en az bir müzeye vakit ayırmaya
çalışıyorum. Bu hafta Caluste Gulbenkian Museum’u ziyarete gittim. Tekrar
tekrar da giderim. Öyle güzel!</span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm;"><span face=""Arial",sans-serif" style="color: #222222; font-family: arial; font-size: 12pt; mso-ansi-language: TR; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: TR;">Müzenin kurucusu İstanbul Üsküdar doğumlu bir Ermeni
olan Kalust Sakis Gülbenkyan. Gülbenkyan, jeoloji mühendisliği okumuş ve
Birinci dünya Savaşı sırasında Osmanlı diplomatlığı yapmış. Osmanlı zamanında
belli bölgelerde petrol yataklarını araştırıp bulan kişi. Dönemin padişahı II.
Abdülhamid’den izin alarak Basra ve Bağdat civarlarında petrol aramış ve bulmuş
da. Kolay olmamış tabii bu süreçler. Ama yılmamış ve uzun uğraşlar sonucu Türk
Petrol Şirketi (Turkish Petroleum Company)’ni kurmuş ve % 5 ortak olmuş. Bu
sebepten dolayı ‘Bay Yüzde Beş’ olarak da anılıyor.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm;"><span face=""Arial",sans-serif" style="color: #222222; font-family: arial; font-size: 12pt; mso-ansi-language: TR; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: TR;">II. Dünya Savaşı ile Türkiye’den ayrılmak zorunda
kalan Gülbenkyan bir süre birkaç farklı ülkede yaşadıktan sonra Lizbon’a
yerleşmiş. Bu kararı vermesinde Lizbon’un İstanbul’a benzemesinin büyük payı
olduğu söyleniyor. Burada adını taşıyan Gülbenkyan Vakfı’nı kurduktan hemen
sonra da 6.000 parçalık paha biçilmez koleksiyonunun tamamını bir müze kurarak
herkesle paylaşmak istemiş. Bu hayali ancak ölümünden 14 yıl sonra doğumunun
100. yılında, Ekim 1969’da açılabilmiş.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm;"><span face=""Arial",sans-serif" style="color: #222222; font-family: arial; font-size: 12pt; mso-ansi-language: TR; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: TR;">Müze binası büyük bir bahçe içinde. Öyle ki bahçenin
içinde müze binası, bir amfi tiyatro, yürüyüş parkurları ve vakıf binası da
mevcut ve minimalist ve doğayla bütünleşik bir mimari anlayışla tasarlanmış.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm;"><span face=""Arial",sans-serif" style="color: #222222; font-family: arial; font-size: 12pt; mso-ansi-language: TR; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: TR;">Müzede Antik Mısır Eserleri, Greko-Romen Eserler, Doğu
İslam Sanatı Eserleri (içinde İznik çinileri ve Bursa dokuması halılar da var),
Ermeni Sanatları, UzakDoğu Sanatları, Avrupa Sanatı, Rönenas, 18. yy
Sanatları,Francesco Guardi resimmleri, Fransız ve İngiliz Heykelleri ve 19.yy
sanatları farklı farklı salonlarda sergilenmekte.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm;"><span face=""Arial",sans-serif" style="color: #222222; font-family: arial; font-size: 12pt; mso-ansi-language: TR; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: TR;">Müze Pazar günleri saat 14.00 itibariyle ücretsiz gezilebiliyor. Müzeyi keşfettikten sonra alt kattaki kafede güzel manzara
eşliğinde bir kahve içmeden çıkmayın derim.</span></p><p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: arial;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBZgsF3tDvdVEO-plkeHq5ZdSP2HqkJKRuPI835-RFwY2e-k13D0Sf0KcGkodV-D_FEOraPTSIITP4nQ5fYGtLhyZTQlV98J-15RlymssvhVT-z2-OU-O5sNPha-t_yoyg1_fLQ8ffzqSzVHPe_oDzlJ6F-FrjWEhPqcLMADICDpdKYf71vkb0CGfhTQ/s1080/2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="876" data-original-width="1080" height="116" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBZgsF3tDvdVEO-plkeHq5ZdSP2HqkJKRuPI835-RFwY2e-k13D0Sf0KcGkodV-D_FEOraPTSIITP4nQ5fYGtLhyZTQlV98J-15RlymssvhVT-z2-OU-O5sNPha-t_yoyg1_fLQ8ffzqSzVHPe_oDzlJ6F-FrjWEhPqcLMADICDpdKYf71vkb0CGfhTQ/w143-h116/2.jpg" width="143" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7-O6H65IsoLnI-9sl7elwpPwoLNqZmQoQD7-DbfRZgfl6tcta7NIzByTxOidas0uwSDPHn3M_aWTrw0ywW0ItY3mHQh7gJozfwdjgOwpJ33V-3mrQL0OHIfu9ZiI_YlxkeGoDvMVUFcEb_YL0gaiJCI_8Jg5I8FuPzMCdM627VQjXQulBSmzKfil2og/s1080/4.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="981" data-original-width="1080" height="119" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7-O6H65IsoLnI-9sl7elwpPwoLNqZmQoQD7-DbfRZgfl6tcta7NIzByTxOidas0uwSDPHn3M_aWTrw0ywW0ItY3mHQh7gJozfwdjgOwpJ33V-3mrQL0OHIfu9ZiI_YlxkeGoDvMVUFcEb_YL0gaiJCI_8Jg5I8FuPzMCdM627VQjXQulBSmzKfil2og/w131-h119/4.jpg" width="131" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidA6GysL1uKYlFkRVE-fXUeQR0fsM3xlGF49btcXoDLrq2vErv4FjtJvEAgMM-Hd96e8pB3OP4A2vr-f5kv1o9lvzF1pUINyV9h5XfybQ5earukPPqu2xa4G7GLqmYkdUPFQYwt9PjXmm3cXJjOBgr-VSMooKKw9oKwEwPT1m3JyJz12mybUxKmwX23Q/s1080/3.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1074" data-original-width="1080" height="118" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidA6GysL1uKYlFkRVE-fXUeQR0fsM3xlGF49btcXoDLrq2vErv4FjtJvEAgMM-Hd96e8pB3OP4A2vr-f5kv1o9lvzF1pUINyV9h5XfybQ5earukPPqu2xa4G7GLqmYkdUPFQYwt9PjXmm3cXJjOBgr-VSMooKKw9oKwEwPT1m3JyJz12mybUxKmwX23Q/w119-h118/3.jpg" width="119" /></a></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span face="Arial, sans-serif" style="color: #222222; font-family: arial; font-size: 12pt; text-align: left;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: arial;"><span face="Arial, sans-serif" style="color: #222222; font-size: 12pt; text-align: left;">Gelelim Portekizce öğrenciliğime: Her gün çalışıyorum.
Bazen acaba İspanyolcam geriler mi, unutur muyum diye korkuyorum da. Geçen
sokakta bir amca durdurdu. Portekizce bilmiyorum dedim ama Portekizce! Amcayla
bakıştık, gülüştük. Bakalım, azimliyiz, öğreneceğiz. </span><span face="Arial, sans-serif" style="color: #222222; font-size: 12pt; text-align: left;">Mottomuz (AFAD’ın deprem
tatbikatına gönderme olsun diye): Vur, kır, konuş!</span></span></div></div><p></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm;"><span face=""Arial",sans-serif" style="color: #222222; font-family: arial; font-size: 12pt; mso-ansi-language: TR; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: TR;">Bu arada, ben bu yazıyı tamamlarken Portekiz Dünya
Kupasında ilk 16’da yerini aldı. Força Portugal! Futbol çok önemli bu ülkede.
Maça yetişemeyenler sokakta ellerinde telefon yürürken izliyordu, kadın/erkek/çocuk
hep birlikte.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm;"><span face=""Arial",sans-serif" style="color: #222222; font-family: arial; font-size: 12pt; mso-ansi-language: TR; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: TR;">Yaban(i) ellerde hayat böyle devam ediyor işte. Bir
sonraki yazıda görüşmek üzere...</span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span face=""Arial",sans-serif" style="color: #222222; font-size: 12pt; mso-ansi-language: TR; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Lisbon,
29 Kasım 2022</span><o:p></o:p></span></i></p>Mehlika Babaogluhttp://www.blogger.com/profile/10388220982601460178noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1312657603852775507.post-31988941983605529432022-11-04T09:53:00.004-07:002022-11-07T07:49:28.735-08:00<p> <b><span style="font-family: arial;">WILD WEST WORLD (WWW)</span></b></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;"><span style="mso-ansi-language: TR;">Hani kendimi film setinde
hissettiğim için Batı Yakası Hikayesi diye başladı ya Portekiz ve Lisbon
yazıları, bu haftaki yazımı </span><span lang="EN-US"><a href="http://www.wildwestworld.com/"><span lang="TR" style="mso-ansi-language: TR;">www.WildWestWorld.com</span></a></span><span style="mso-ansi-language: TR;">
temasıyla paylaşmak daha uygun olacak sanki. Çünkü her şeyden önce bu şehirde
şahane bir vahşilik var. Okyanus etkisinden belki de havasında ve suyunda,
Malta taşları sayesinde karada; yollarında, sokaklarında, ruhunda, duvar
resimlerinde, mimarisinde, her şeyde! Ayrıca, bu hafta Lisbon’da, adresleri www
ile başlayan teknoloji şirketlerinin buluştuğu dünyanın en büyük ve meşhur etkinliklerinden
biri olan Websummit vardı. Farklı kıta ve ülkelerden 70 bin (belki de daha
fazla) kişinin gayet yüksek bir katılım ücreti ödeyerek gelip takip ettiği bir
organizasyon. Şehrin çekirdek nüfusunun 500 bin olduğunu düşününce katılımcı
sayısının sokaklarda metrekareye düşen insan sayısını nasıl artırdığını varın
siz hesap edin. Benim evimde de nüfus patlaması yaşandı. Çünkü İngiliz Dış
Ticaret Ofisinin Türkiye organizasyonunu temsilen etkinliğe gelen arkadaşım
Ahenk (Dereli) bende kaldı, evim şenlendi. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Websummit, büyük ve köklü
teknoloji şirketlerinin yanısıra yeni iş fikirlerinin, start-up şirketlerin buluştuğu
dev bir platform. 2016 yılından beri her sene Lisbon’da yapılıyor(muş). Çok
sayıda panel, konuşma, etkinlik, gece sunumları ile yoğun bir program. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Gururdan zıplatacak bir
haber vereyim hemen bu seneki Websummit’ten: Birleşik Krallık Dış Ticaret
Bakanlığı’nın düzenlediği TechRocketship Awards<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>yarışmasında birinci bir Türk firması oldu! 250den fazla fikir arasından
hem de. Nadide bir-inci! Fikrin ve şirketin sahibi Ömer Bey ile ödülü aldığı
günün akşamında yemek yedik, keyifli anlatımı ile hikayesini dinledik. Vay be!
Şimdi yazarken bir kez daha koltuklarım kabardı! <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Yarışma, düzenleyen
kurum, yarışmacılar ve tabii birinci olan Türk şirketi ENBIOSIS ile ilgili daha
fazla detay öğrenmek isteyenler aşağıdaki linke dalabilir:<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;"><span lang="EN-US"><a href="https://www.linkedin.com/posts/department-for-international-trade_top-3-winners-activity-6993988480083058688-RoRs?utm_source=share&utm_medium=member_ios" target="_blank"><span style="background: white; color: #1155cc;">https://www.linkedin.com/posts/department-for-international-trade_top-3-winners-activity-6993988480083058688-RoRs?utm_source=share&utm_medium=member_ios</span></a></span><span style="mso-ansi-language: TR;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Websummit’i uğurladık,
dönelim şehir maceramıza. Sevgili makiniste, Batı Yakası Hikayesi’nin bu bölümünde
ne göstereceksin dediğimde, hadi <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">LX Factory</b>’ye
gidelim, seveceksin demişti. Google’a sordum hemen, nasıl bir yer diye. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Şehrin Alcantara
bölgesinde (yerleşim için yeni binaların sayısının hızla arttığı, 25 Nisan
Köprüsü’nün bacağına yakın bir bölge) 1846 yılında bir iplik ve kumaş fabrikası
kuruluyor, 23.000m2 lik bir alana. Zaman içerisinde el değiştirerek bir yemek
işleme şirketine geçiyor fabrika. Günümüzde içinde 50den fazla tasarım dükkanı,
kitapçı, lokanta, kafe ve bar bulunan bir hipster mekanı. Bir sanat ve eğlence
sokağı. Hani bu şehrin cezbeden bir vahşiliği var diyorum ya, LX Factory’de de
bunu görüyor, hissediyorsunuz. Mekana giriş yaptığımız kapılardan birinin
yanındaki duvardaki görsel nasıl vahşi, nasıl çekici, nasıl etkileyici! Dakikalarca
baktım durdum. Ben gündüz halini gördüm ama gece vintage mekanlardaki özel ışık
ve ses şovları ile başka bir deneyim de sunuyormuş. Bir sonraki sefer akşam
saatlerinde ziyaret edilecek diye notumu da aldım.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;"></span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgcI9v7P30-bg1Ljal44i8fsP8elA4FtA0iRunJ3VYhZFz5dfSeq_aVFBJG0iCidcO0gJfS6AkAHMrbx4XxZMIdireVUO4GVc2wHfklSQdfmzPxq_NnuMldymZpmTrt_gpNiNK8Upaijg-Vt1V8A12rl_8lxuI_CjR5D0FqP2OKoGdyyiNAQP7KjbgPQQ/s4640/gorsel.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4640" data-original-width="3472" height="236" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgcI9v7P30-bg1Ljal44i8fsP8elA4FtA0iRunJ3VYhZFz5dfSeq_aVFBJG0iCidcO0gJfS6AkAHMrbx4XxZMIdireVUO4GVc2wHfklSQdfmzPxq_NnuMldymZpmTrt_gpNiNK8Upaijg-Vt1V8A12rl_8lxuI_CjR5D0FqP2OKoGdyyiNAQP7KjbgPQQ/w176-h236/gorsel.jpg" width="176" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvCs_yvf7zTx_BdjA5hqJBSIabJG7qRWRYfEbKZ1jJvKVKnWB1V9SikDZBS4zbrCM-wpJi7LY-L32V31fQCwc-1Qhpc24atU-3A577uBRAJF5LNob4gBhr5R5dbQHKTcfa3yI3UKED4jo2LMVOjIGkRMBwnpQBIwrRzqfSoYxEgbZUXTXdPy35fdnfug/s4640/LXgiris.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4640" data-original-width="3472" height="221" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvCs_yvf7zTx_BdjA5hqJBSIabJG7qRWRYfEbKZ1jJvKVKnWB1V9SikDZBS4zbrCM-wpJi7LY-L32V31fQCwc-1Qhpc24atU-3A577uBRAJF5LNob4gBhr5R5dbQHKTcfa3yI3UKED4jo2LMVOjIGkRMBwnpQBIwrRzqfSoYxEgbZUXTXdPy35fdnfug/w165-h221/LXgiris.jpg" width="165" /></a></span></span></div></div><p></p><p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Gezerken en dikkat çekici
mekan Livraria Ler Devagar isimli kitapçı oldu. Doğal olarak, bir kitapçıda
görmeyi beklediğiniz şey bolca kitap ama bu kitapçı başka. Hani vahşi dedik ya!
Yerden tavana kadar kitap kaplı. Üstünüze kitap yağarcasına tüm duvarlar. Mekanın
ortasında da tavanda bir bisiklet asılı, ve sanki hareket ediyor hissi veriyor.
Kitap okuyun, özgürleşin, ruhunuz uçsun, daldan dala konsun der gibi. Ler
(Portekizce okumak) özgürleştirir der.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;"><span style="mso-ansi-language: TR;">LX Factory içinde Rio Maralvinho
isimli mekanın terasında içkinizi yudumlayarak gün batımı izlemek çok keyifli
oluyor diye de okumuştum ama o gün gün batımında şehrin başka bir bölgesinde
programım olduğu için bir sonraki ziyaretime bıraktım. Nasılsa buralıyım,
burdayım, yine gelirim </span>😊<span style="mso-ansi-language: TR;"> Bu arada, bu buralıyım, burda yaşıyorum hissi çok
hoşuma gidiyor, görmemişler gibi her fırsatta herkes de anlasın istercesine
neler neler yapıyorum bir bilseniz! Sokağa her çıktığımda ya da eve geldiğimde
açıp mektup gelmiş mi diye günde en az 2 kez posta kutumu (benim posta kutum
çünkü o </span>😊<span style="mso-ansi-language: TR;">) kontrol ediyorum. Her şey bu kadar online
iletişime dönmüşken kim bana sürekli, her gün her gün mektup gönderecekse! Evin
faturaları deseniz, zaten doğaya saygımızdan online gönderiliyor. Ama olsun
kutuyu kontrol etmek iyi geliyor </span>😊<span style="mso-ansi-language: TR;"> Ya da marketten alışveriş yaptım, eve yürüyorum
di mi? Dış kapıyı açarken elimdekileri yere bırakmadan (çünkü ben burda
yaşıyorum, evime alışveriş yaptım, bakın, turist değilim </span>😊<span style="mso-ansi-language: TR;">) geçen
tramvaydaki turistlere gülümsüyor, el sallıyorum. Elimde marketten alınmış
şarap şişesi bir gün kapıyı açarken düşüp kırılınca göreceğim günümü, ama
olsun. Gülü (görgüsüzce) seven, cam kırıklarına katlanır!<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Bu şehirde sürekli
geçmişle günümüz ve gelecek arasında geçişler yaşamak mümkün. Yaşanmışlık dolu
sokaklardan geçerken geçmiş anılara dalıyor, bugünü yaşarken, gelecek için hayaller
kuruyorum hep. Ve bu his bu şehri her gün daha fazla sevmeme sebep oluyor. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">LX Factory’de gezerken
bir tasarım dükkanın vitirininde topaç gördüm! Topaç (portekizcesi piao) ve sapan (fisga) benim çocukluk
anılarımın simgelerinden. Ahşap topaçların artistik fotoğrafını çekeyim diye
dükkanın içine girip yanıbaşında yine tahtadan yapılmış sapanları görünce iyice
keyfim yerine geldi. Yıllar var ki topaç elime almamıştım, dükkanın içinde
topacın birini bir döndürdüm! Zaman da geriye döndü, çocukluk günlerime gitti:<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Sen kızsın, o yüzden
topaç çeviremezsin diyen mahalledeki erkek arkadaşlarıma inat, tam 3 gün
uğraşıp onlardan daha iyi ve havalı topaç çevirmeye başlamıştım. Benim için
topaç demek başarı demek, özgürlük demek, vazgeçmemek, iyi ki kadınım, ne
yapmak istersem onu yaparım diye hayata kafa tutmak demek. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Sapan ise biraz tehlikeli
anılar saklıyor! Anneanemin ve dedemin evinde yan bahçede evi olan çocuklardan
ceviz ağacımızı kıskanır, sakınırdım/k. Dedem dikmiş, büyütmüş o ağacı, çok
kıymetli idi, paylaşmak istemezdim/k meyvesini.<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Ama ağacın cevizleri öyle lezzetli idi ki (ve tabii yasağa inat) yan
komşuların çocukları çalmak(!)<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>isterdi
her fırsatta. Benden büyük, ve bizden sayıca çok oldukları için savunma
silahları hazırlamıştık kardeşler ve kuzenlerle. Ah utanarak söylüyorum ama o
tahta sapanlarla metal ve çok acıtıcı kurşunlarla az can yakmadık, az atış
yapmadık yan bahçedeki çocuklara! <o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">(Bu arada sapanın Portekizcesi fisga Türkçe'ye fiske vurmak olarak geçmiş olabilir mi?)</span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;"><span style="mso-ansi-language: TR;">Tüm bu anılar canlanınca
oturdum bir mekana, ısmarladım yeşil şarabımı (Portekiz’e has bir şarap bu,
tamamen yerel üzümlerden yapılan), önce anneanneme ve dedeme, sonra ceviz
ağacımıza ve çocukluk anılarıma renk katan herkese kadehimi kaldırdım. Canını<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>acıttıklarımdan da özür diledim, valla billa,
ama onlar da cevizlerimize göz koymasa?! </span>😊<span style="mso-ansi-language: TR;"><o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYUb8tset4ipALZ-lPknchoJGGPmT6lfTAEHa32x10RYQ3RpQ3o8jXD0jwntGKDUm1bYF8jQ6TMjJN5UmqsifAcWLHJZMm5Dv6vUHvBGKhrB4YKUmp-c7j6ALX2wpCzMghJdGJLYWE68q3fvHxDbXiVskd3WfcAoLC1HbzCzDADfhMu9xwjtJwzpbNCQ/s4640/topac.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4640" data-original-width="3472" height="201" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYUb8tset4ipALZ-lPknchoJGGPmT6lfTAEHa32x10RYQ3RpQ3o8jXD0jwntGKDUm1bYF8jQ6TMjJN5UmqsifAcWLHJZMm5Dv6vUHvBGKhrB4YKUmp-c7j6ALX2wpCzMghJdGJLYWE68q3fvHxDbXiVskd3WfcAoLC1HbzCzDADfhMu9xwjtJwzpbNCQ/w150-h201/topac.jpg" width="150" /></a></div><span style="font-family: arial;">LX Factory, şehrin iki
yakasını birbirine bağlayan modern 25 Nisan Köprüsünün altında geçmişe yolculuk
yapmamı sağladı. Sevdim bu mekanı, tekrar tekrar giderim.</span><p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;"><span style="mso-ansi-language: TR;">Evime yaklaşık 5
kilometre uzaklıkta LX Factory. Giderken ve dönerken yaya idim. Dönüşte bayağı
yoruldum. 6 haftadır araba sürmüyorum, ve eve yaklaştığım sırada araba sürmeyi,
ve araba sürmenin verdiği özgürlük hissini özlediğimi düşünürken mahallede bir
başka vahşilik gördüm. Bir Jaguar! 4 tekerli, yeşil renkli, şahane bir model.
Türünün ilk örneklerinden. Diyorum size bu şehir vahşi ve çekici. Yaban hayatı
seviyorum! </span>😊<span style="mso-ansi-language: TR;"> Eu gosto de animais selvagens...<o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDxysEgXtWCk5aXLWq_vbfZl-1iknkbo2abjt2FS37816RQJSJkPVlNAlipkak0XbZb-v4DusccdxvS4uX_m8jhgTTnXzrPYb26wzadJBKsOlTYDZ2hR4mV0MYYPjtTkxLtCSjZa2hHRl9mb7XBTIxMDfMuK2U6Pdk-z6nPYPzZYSnYxozB5qaRS6weA/s4640/jaguar.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3472" data-original-width="4640" height="130" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDxysEgXtWCk5aXLWq_vbfZl-1iknkbo2abjt2FS37816RQJSJkPVlNAlipkak0XbZb-v4DusccdxvS4uX_m8jhgTTnXzrPYb26wzadJBKsOlTYDZ2hR4mV0MYYPjtTkxLtCSjZa2hHRl9mb7XBTIxMDfMuK2U6Pdk-z6nPYPzZYSnYxozB5qaRS6weA/w175-h130/jaguar.jpg" width="175" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIfnZjLo4V2ncf07NSCBvMVBj3P7NXh6H-wDS_TTMVt_a1wDCFi3DSm3HsCXobIt0igCDf9k6H8UAoQEnImSYqPfL6rC1dA3RCuzPByqiju760K56oz5RcpUSPg__9KYaRCIcz3kL_jbDAvfLlNdf-UKmasqXBoVV97pKCzz5YSfSYSe5ENIcN9jB6aA/s4640/jaguar2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4640" data-original-width="3472" height="165" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIfnZjLo4V2ncf07NSCBvMVBj3P7NXh6H-wDS_TTMVt_a1wDCFi3DSm3HsCXobIt0igCDf9k6H8UAoQEnImSYqPfL6rC1dA3RCuzPByqiju760K56oz5RcpUSPg__9KYaRCIcz3kL_jbDAvfLlNdf-UKmasqXBoVV97pKCzz5YSfSYSe5ENIcN9jB6aA/w123-h165/jaguar2.jpg" width="123" /></a></div></div><span style="font-family: arial;"><br />Lisbon’da hava şimdilik
çok güzel gidiyor. 6 haftada, sonbahar mevsiminde olmamıza rağmen, sadece 3-4 gün
yağmur gördüm. Ama dedik ya şehir vahşi, yağmur yağınca normal boy bir şemsiye
ile korunmak pek mümkün olmuyor. Eve ilk taşındığımda büyük bir şemsiye
görmüştüm, sahibi bayağı iri biriydi herhalde diye düşünmekten kendimi
alamamıştım. Meğer sahibi değilmiş büyük olan, yağmurun vahşiliği sahici.
Yağmurlu günlerde rüzgar ve nem de artıyor şehirde. Dikatli olmak lazım, okyanus
ülkesinde hava çarpar alimallah.</span><p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;"><span style="mso-ansi-language: TR;">Bu arada Portekizce
öğrenmeye başladım. Aslında İngilizce ve İspanyolca ile gayet idare
edebiliyorum. Ama dili bilmemek ve üstüne telaşlı olmam şaşırttı beni. Geçen, aseton
almak için markete girdim. Güya yavaş ve sakin olmayı öğreneceğim bu şehirde.
Nerdeeee!? Alışkanlıklar çabuk değişmiyor. Alışverişi hızlıca bitireyim derken
nasais (Portekizce burun) kelimesini nails (Ingilizce tırnak) diye okuyunca aseton yerine burun üstündeki siyah noktaları temizleme suyu almışım. Şimdi
düşün dur, burnumda siyah nokta nasıl yaparım diye, ki kullanayım o suyu </span>😊<span style="mso-ansi-language: TR;"> Yarısı
çıkmış ojeli tırnaklarımla yeniden markete gitmek şart oldu tabii. Akılsız
başın...<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Su demişken, Lisbon’da
musluk suyu içilebiliyor. Hatta Avrupa’daki en kaliteli içme sularından
biriymiş. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Şehrin bazı bölgelerinde
cidden labirent şeklinde yollar ve kaybolmamak işten değil. Ama durun hemen
navigasyonu açmayın. Ya nehre doğru yol alın, ya da tramvay yoluna. Illa ki bir
merkeze çıkacaksınız. Hatta kaybolun ki keşfedin.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Bu en Batı’daki vahşi şehirde vahşi olmayan bir tek şey var: İnsanlar. İnsanlar
sakin, mutlu, huzurlu ve güleryüzlü, her daim yardımcı. Tanıştığım bir Türk
beni ‘mutlu insanlar ülkesine hoş geldiniz!’ diye selamladı. Hoşuma gitti.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Hoş buldum bir kez daha. Ben-vindo!</span><o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">4 Kasım 2022, Lisbon</span></span></p>Mehlika Babaogluhttp://www.blogger.com/profile/10388220982601460178noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1312657603852775507.post-6810206349063839942022-10-18T03:12:00.022-07:002022-10-24T01:59:43.719-07:00<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b style="font-family: arial; text-align: left;">BATI YAKASI HİKAYESİ:
LİSBON, PORTEKİZ</b></div><p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Gezmeyi seven, seyahatten
beslenen, seyahatle öğrenen birinin pandemide (önceden planlanmamış şekilde)
durması değişik bir tecrübe oldu. Hem iş hem tatil amaçlı, çok seyahatli bir
hayattan evin m2’leri arasında gezer hale gelmek çok iyi geldi bana. Bolca
kitap okumak, merak ettiğim dizi/filmleri evde telaş etmeden büyük ekranda
izlemek, mahallede yaşından dolayı kısıtlamalardan etkilenenlere yardımcı
olabilmek, aile ile vakit geçirmek, düzenli spor yapmak, Ispanyolca öğrenmeye
devam etmek, nerdeyse tamamı arabayla seyahatler yapmak (2.5 yılda sadece 3
kere havalanına gittim, vay be!), teknede rüzgarın gücüyle savrulmak güzel oldu,
yeni hisler tattırdı. Anne ve babama her ihtiyaç duyduklarında destek
verebilmek için katı izolasyon tebdirleri uyguladığım için de sosyal iletişimim
nerdeyse tamamen online şekle evrildi. Ve tabii herkes gibi ben de hayatımda
neler olduğu gibi kalsın, neler değişsin listeleri yaptım, içkimi yudumlarken
bu konuda bolca kağıt karaladım. Uzun pandeminin ardından kişisel olarak
söyleyebileceğim dinlendim, öğrendim, sakinleştim, ve bu sürecin sonunda
(inşallah sonu gelmiştir) daha mutlu ve huzurluyum. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;"><span style="mso-ansi-language: TR;">(Bir de sanırım çocuklara
kesişen kümeleri anlatmak için sorulan hala Lost izlememiş VE Korona virüsü
kapmamış kaç kişi vardır bu dünyada sorusunun kesişen alanındaki kişilerden
biri olduğum için de kendimi şanslı hissediyorum. Şanslı azınlık </span>😊<span style="mso-ansi-language: TR;">) <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Ama<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>tabii yollara benzettiğim damarlarımı kesseniz
seyahat akacağından durma zamanında yeni rotalar için plan yapmadım dersem
burnum uzar. Pandemide 50. yaşımı kutladım. Mumları üflerken kendime
fısıldadım: İlk 50 güzeldi be ya, ikinci yarı için yeni bir ülkeye, eve, hayata
ne dersin? <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;"><span style="mso-ansi-language: TR;">Her şey işte bu fısıltıyla
başladı. Kalbim pır pır etti, uçtu; Avrupa’nın en doğusundan en batısına. 1 ay
dolmak üzere, artık Avrupa’nın en batı ülkesinde yeni evimde Lisbon’dayım. </span>😊<span style="mso-ansi-language: TR;"> <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;"><span style="mso-ansi-language: TR;">Niye Portekiz sorusunun
cevabıyla başlayayım ‘Batı Yakası Hikayesi’ne: Bilenler biliyor, 4-5 senedir
İspanyolca öğreniyorum. İspanyolca büyülü bir dil; İspanya ve Latino kültürünü,
yemeklerini, sanatının her dalını, doğasını, insanını, müziğini kendi dilinde
öğrenmek, yaşamak da keyifli. Aslında ilk başta hedefim İspanya’ya yerleşmek ve
bir süre orda yaşamak idi, ama vize şartları ile ilgili bilgi toplarken
farkettim ki Portekiz’in sunduğu D7 vizesi benim için çok ideal. Bir de
düşündüm, yeğenim Mira'nın Geziperest diye tanımladığı ben kaşiflerin, gezginlerin
ülkesinde yaşamayacağım da nerde yaşayacağım? </span>😊<span style="mso-ansi-language: TR;"> E, dedim, 1 vizeyle 2 komşu ülkeyi keşfedebilmek
mümkün, hadi! <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Portekiz’e D7 vizesi ile
geldim. D7 vizesi nedir, kimler, nasıl yararlanabilir, süreç nasıl işliyor, ayrı
bir yazı ile detaylı anlatacağım. Özetle, emekli olmuş ve pasif geliri (kira
ve/veya faiz geliri, emekli maaşı vs) Portekiz’in asagari ücretine denk gelen
(2022 yılına göre) aylık en az 705 Euro olan ve ülkede yılın 8 ayını geçirmeye
hevesli olanlar için oturum izni veren bir vize türü. D7’nin inanç ve kazanç
şekline göre farklı çeşitleri de var ama dediğim gibi süreci ve detayları başka
bir yazıyla anlatacağım. Yine de acil bilgiye ihtiyacı olan haber etsin.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Şimdi reklam arası; biraz
Lisbon ve Portekiz hakında ansiklopedik bilgi serpiştirelim:<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;"><span style="mso-ansi-language: TR;">Portekiz Avrupa kıtasının
en batısı. Burda Cumhuriyet Bayramı 5 Ekim’de kutlanıyor, o gün resmi tatil.
Tarih boyunca Fenikeliler, Yunanlılar, Germenler ve Endülüs Emevilerini
barındırmış topraklarında. Ve tabii bu yaşamlar yolları, binalari, mimariyi
bugün de görülecek/yaşanacak şekilde etkilemiş. Henüz tarih 1400lü yılları
göstermeden Keşifler Çağı bu topraklardan başlamış. Cumhuriyet ilanına kadar
kimi zaman başka toplumlarla işbirlikteliği yaparak kimi zaman da çıkar
çatışması yaşayarak dünya genelinde geniş bir alana yayılmış Portekiz
hakimiyeti. Sonra toprak kayıpları ile küçülmeler,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>diktatörlük ve monarşik yönetimler,
sonrasında bu yönetimlere tepkiler sonucu Cumhuriyet ilan edilmiş. Yakın
tarihinde en büyük çatışma (hatta savaş) İspanya ile. Günümüzde her ne kadar devletler
bazında dostane ilişkiler pürüzsüz bir şekilde devam etse de iki ülkenin
insanları birbirine takılmadan edemiyor. Bu tür sohbetlere denk geldiğimde
yapmayın siz kardeşsiniz diyorum. Azmettim, daha çok sevmelerini sağlıcam
birbirlerini </span>😊<span style="mso-ansi-language: TR;"> Boşuna mı geldik buraya?<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial;"><span style="mso-ansi-language: TR;">Ülkenin nüfusu 10 milyonun biraz üstünde, yani sırf İstanbul’dan 2 Portekiz
yaratırız alimallah. Atlas Okyanusu ile İspanya arasında ince uzun bir Akdeniz
ülkesi. Lisbon (erken Ortaçağ’dan beri) hem başkent hem de en büyük şehir,
nüfusu yarım milyon civarında. Geçen ay 1 daha arttı sayı, sayemde </span>😊<span style="mso-ansi-language: TR;"> <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Şehri, okyanusa açılan Tejo Nehri ikiye bölüyor, bir haliç yaratmış nehir.
Ama küçük harflerle yazmak haksızlık, NEHİR. İlk gördüğümde deniz sandım. Öyle
geniş kocaman ve masmavi. Burdaki evim nehri görüyor, her sabah gündoğumu ve
her akşam günbatımı renklerine bakmaktan kendimi alamıyorum. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;"><span style="mso-ansi-language: TR;">Nüfusun büyük bir bölümü
ana dil Portekizcenin yanısıra İngilizceyi de gayet iyi konuşuyor. Ben şimdilik
İngilizce ile iletişim kuruyorum, İspanyolca bilmem hem avantaj hem değil.
Yazılanları anlamamda çok yardımı olurken telafuz ederken dilimi İspanyolcaya
kayıyor ve ayıp ediyorum. Ama azmettim, Portekizceyi de öğreneceğim. (Aramızda
kalsın, İspanyolcayı daha çok seveceğim bence) Bu arada, Portekizlilerle ülkede
yaşayan Brezilyalılar arasında da tatlı sert bir atışma var, iki taraf da iddia
ediyor ki kendi Portekizceleri en doğrusu, en güzeli. Ben bi öğreneyim de dili sonra
taraf tutucam, şu an tarafsız azınlık olmanın keyfini sürmekteyim </span>😊<span style="mso-ansi-language: TR;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Siyah beyaz taşlarla
mozaik şeklinde işlenmiş kaldırımlar şehrin/ülkenin alametifarikalarından,
sokaklar sanat eseri gibi döşenmiş. Ve tabi binaların üstündeki rengarenk,
şahane çiniler de. Her gün tamam artık kesin bütüm desenleri gördüm diyorum,
her yeni girdiğim sokakta mutlaka bir başka desen/renk buluyorum.</span></span></p><p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"></span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3KV5CNehPvOdlRC0OxliidOjf6gBKRB84Q9eV13BuSqpAl-JstvOtqm084wgPNreKT0zzn3rNFbD6Xo2XBrYv8F52QL-Gj_g_2ixdhaAivp64QveB7LoKTbkLPQYuktJMda20ApqgMnwtU1gKfg__bjPgRMiamd7x18koB6UMZrbq4yeNu9HhzdcGxA/s4640/3.jpg" style="font-family: "Times New Roman"; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="4640" data-original-width="3472" height="207" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3KV5CNehPvOdlRC0OxliidOjf6gBKRB84Q9eV13BuSqpAl-JstvOtqm084wgPNreKT0zzn3rNFbD6Xo2XBrYv8F52QL-Gj_g_2ixdhaAivp64QveB7LoKTbkLPQYuktJMda20ApqgMnwtU1gKfg__bjPgRMiamd7x18koB6UMZrbq4yeNu9HhzdcGxA/w155-h207/3.jpg" width="155" /></a></span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiaSnjfp041EQnwZqbUoz7jG6X7hkLf7EuiHqRyKgoa0V0-WwGV5OYErHnD47Y5GLIzmReYOaqCXCISfRS7sR4hGImH4dK14gFA6RIPYZSEYDu3oD_6V_P4NCNYd35MkIcKsrbOYYaKOWRJirk6pM8eamyH-enbOrhz6GEIBXIg-9gYiY64tKE3plOCLA/s1335/4.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="1335" data-original-width="1079" height="247" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiaSnjfp041EQnwZqbUoz7jG6X7hkLf7EuiHqRyKgoa0V0-WwGV5OYErHnD47Y5GLIzmReYOaqCXCISfRS7sR4hGImH4dK14gFA6RIPYZSEYDu3oD_6V_P4NCNYd35MkIcKsrbOYYaKOWRJirk6pM8eamyH-enbOrhz6GEIBXIg-9gYiY64tKE3plOCLA/w200-h247/4.jpg" width="200" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJvS0z-DWta0CgUGh6DBK6mVg3tICaa6ilawHyXekvTf0q4IUTYvQrQ8za-fGfE2cyUNh-1Jn4yMPFo9ME-KAQqUzAQr_WwJ9EoJuzp-yZPrObeHF-hlC2CqnpyI8ekhcveZuB-y-eOZaC4eQEJ645etCyKt_1agM7AgAUTLJ07eqFwtBpz3JFmrarRw/s4640/1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="4640" data-original-width="3472" height="209" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJvS0z-DWta0CgUGh6DBK6mVg3tICaa6ilawHyXekvTf0q4IUTYvQrQ8za-fGfE2cyUNh-1Jn4yMPFo9ME-KAQqUzAQr_WwJ9EoJuzp-yZPrObeHF-hlC2CqnpyI8ekhcveZuB-y-eOZaC4eQEJ645etCyKt_1agM7AgAUTLJ07eqFwtBpz3JFmrarRw/w156-h209/1.jpg" width="156" /></a></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial; mso-ansi-language: TR;">Ve Fado müziği, nata pastası,
okyanus sahilleri, şarapları, şarap mantarcılığı, 25 Nisan Köprüsü, yerel lezzet
Bacalau’ları ve sardalya başta olmak üzere balık çeşitleri/deniz ürünleri, efsanelere
konu olmuş kuzgun sembolü, farklı dinamikleri olan semtleri, 7 tepeli bir
bölgeye kurulduğundan yokuşları ve dahi inişleri (inerken sevinemiyorsunuz, ya
bir daha çıkmak gerekirse diye </span><span style="font-family: arial;">😊</span><span style="font-family: arial; mso-ansi-language: TR;">), yardımsever ve mutlu insanları, katedralleri,
efsaneleri, art nouveau yapıları...</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Anladığınız üzere Lisbon’u
tek bir yazıyla anlatmak haksızlık olacak. Bu yazıya koyduklarım şehri,
sokaklarını, insanlarını, yemeklerini, doğasını, kültürünü, farklı bölgelerini
detaylı öğrenmeye merak uyandırır umarım, ilk defa bir şehri ince ince, detay
detay, sakin sakin anlatasım var. Ne de olsa artık<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>burdayız, her gün yeni bir şeyler keşfetmem
ve paylaşmak istemem çok olası.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Evet, ülke ve şehirle
ilgili reklam kuşağımız bitti, dönelim kişisel maceramızın başlangıcına:<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Portekiz’e taşınma fikri
oluşunca önce işini iyi bilen, güvenilir bir danışman bulmak istedim. Muhan
Hocam (Soysal) ışıklarda uyusun. Bana sağladığı zincire bakın: Muhan Hoca kitabını
okuyan bir ODTÜlü (sevgili Emre) ile sosyal medyada aylar önce tanışmış,
yazışmıştık. Bu sohbet sırasında İspanya’da Türk-Ispanyol İş İnsanları
Derneğine üye olduğundan bahsetmesi, benim ona İspanya için önereceği bir
danışman var mı diye sormam, akabinde verdiği ismin bana Portekiz’de yaşayan ve
emlak danışmanlığı yapan arkadaşını önermesi ile Maria ile tanışmam.
Başınız döndü di mi? Durun daha bitmedi. Maria’nın Türkiye’de 8 yıl yaşamış
olmasına ne dersiniz? Ben daha gelip şehrin hangi bölgesinde yaşamak isterim
diye incelemeden o benim Istanbul’da yaşadığım yeri bildiğinden nerelerde
oturmak isteyeceğime dair bir fikir yürütmüştü bile. Anlayacağınız, kader
ağlarını çoktan örmüş, bize Fado dinleyip şarap içmesi kalmış. Fado demişken, güzel,
içli müzik de çok uzun dinleyince depresyona sebep olabilir diye uyarı yazmak
lazım dinleyenlere. Müslüm Baba kültürüne alışık biri olarak Fado dozunda güzel
diyorum. Listen responsively!</span></span></p><p class="MsoNormal"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9n_yFc75wyYzRvjZt5iXMawup6Ao_iPwn8XrF6sTynXkj3YE0DR5XnqYAI3rqGHxBOAKE2ntUnKhgLB0tWdTZxDM3MvxbLnj63Fku5Cy_nwPOkawBz8gp1tTQBlt-gQU78jbJNWzzAPLiJQECRKESZVt7McTzcs96S9-nldZrc5PjCHiTy6E6UiipnA/s3743/1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3743" data-original-width="3472" height="264" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9n_yFc75wyYzRvjZt5iXMawup6Ao_iPwn8XrF6sTynXkj3YE0DR5XnqYAI3rqGHxBOAKE2ntUnKhgLB0tWdTZxDM3MvxbLnj63Fku5Cy_nwPOkawBz8gp1tTQBlt-gQU78jbJNWzzAPLiJQECRKESZVt7McTzcs96S9-nldZrc5PjCHiTy6E6UiipnA/w245-h264/1.jpg" width="245" /></a></div><p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">İlk Mayıs başında geldim
Lisbon’a. Ev kiralamam, vergi numarası almam ve banka hesabı açmam gerekiyordu.
Önceden kiralık evlerin olduğu birkaç siteye bakarak birkaç evi gözüme
kestirdim. Türkiye’de bu işleri 3 günde halledebilirim, hadi dedim başka ülkede
olsun bu süre 1 hafta. Birkaç gün de gezme payı koydum, 11 günlük bir seyahat
planladım. Bu arada, kader ağları örerken bayağı desen çalışmış, Madrid
Konsolosluğunda görevli arkadaşım Ersel beni Lisbon Büyükelçilinde görevli,
sevdiği ve güvendiği arkadaşı Eda’yla tanıştırdı. Eda’nın işi kültür elçiliği; kesinlikle
kalbi ve kişiliğine en uygun işi seçmiş. Sağolsun ülkeye ayaka bastığım an
itibariyle benimle ilgilenmeye başladı. Hani ilk görüşte tutunduk birbirimize.
Okul hayatının bir bölümünü de Portekiz’de geçirdiği için ülkeyi sevmesi, detay
detay bilmesi, ve onca yoğunluğuna rağmen bana inanılmaz işime yarayacak
ipuçları vermesi, ülkeyi, şehri, sistemi, yemekleri öğretmesi ilk seyahatimde
beni nasıl güvende ve şanslı hissettirdi, anlatmam mümkün değil. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;"><span style="mso-ansi-language: TR;">Bildiği detaylardan biri
de burda insanların ne kadar sakin, yavaş olduğu ve işlerin benim alışık
olduğumdan çok daha uzun zaman aldığı idi(uzuuuuuuun diye okuyun </span>😊<span style="mso-ansi-language: TR;">).
Moralimi bozmadan ısrarla 10 günde ev bulamazsam sorun etmemem gerektiğini
kibar bir şekilde söyleyip duruyordu, bense, bilmiyorum ya insanlar ve sistem ne
kadar yavaş, sürekli hatırlatmasını iş yoğunluğundan daha önce söylediğini<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>unuttu herhalde diye yorumluyorum içimden.<o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: arial;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkhkjQ7CXAcnj3J-1om-XW6MYWE1ZMCk7u6bPShlL0dbZPpf9itmnRtgBDFspZ4BUTvIPUszf4bRP3SpyWYtM5gUqKi03U_hUg48ocLNRuVT0UWUOnXtc9x48VrIG3ACGriIvPGZxyzla5Zkkt4DiufSN9qUWkqRKbl6RxatYO8yvJaEETjrKRN0noOA/s1080/3.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1080" height="261" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkhkjQ7CXAcnj3J-1om-XW6MYWE1ZMCk7u6bPShlL0dbZPpf9itmnRtgBDFspZ4BUTvIPUszf4bRP3SpyWYtM5gUqKi03U_hUg48ocLNRuVT0UWUOnXtc9x48VrIG3ACGriIvPGZxyzla5Zkkt4DiufSN9qUWkqRKbl6RxatYO8yvJaEETjrKRN0noOA/w261-h261/3.jpg" width="261" /></a></span></div><p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;"><span style="mso-ansi-language: TR;">Lisbon’a geldiğimin
ertesi günü Maria ile National Art Museum’un bahçesinde buluştuk. Lisbon’u
detaylı anlatırken bu müzeden, konumu ve bahçesinden yeniden bahsedeceğim ama
şehri sevmek için çok doğru bir buluşma mekanı olduğunu söyleyeyim şimdilik.
Maria ile sohbet ederken bir gün sonraya ayarlanmış 2 kiralık ev ziyareti
dışında elimizde şimdilik başka bir alternatif olmadığını öğrenmek biraz tedirgin
etti beni. Neyse canım daha çok günümüz var diye düşünüp rahatlattım hemen
kendimi. Ertesi sabah ilk alternatif evi görmek için emlakçı Jorge ile
buluşacağım. (Şu an size o evden yazıyorum bu arada.) Evet, ilk gördüğüm ev
inanılmaz hoşuma gitti. Hatta - şanslıyım ve kader ağlarını örmüş ya- evi henüz
kiralık ilanı verilmeden gördük, akabinde diğer alternatifi de görünce aslında
başka bir ev görmeme gerek kalmadığını düşündüm ve eve tamam dedim. Tabii, ev
sahibi ile ödeme şekli ve deposito sayısı hakkında bir miktar pazarlık süreci
yaşadık ama işte bingo, ev işi tamam! Aynı gün vergi numaram da alındı. Bunları
söylediğim halde Eda beni hala uyarıp duruyor, burda işler bu kadar hızlı olmaz
diye. Ben de oldu işte, neyi kaçırıyorum acaba diye Eda’yı sorguluyorum </span>😊<span style="mso-ansi-language: TR;"> <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;"><span style="mso-ansi-language: TR;">Tabii Eda’nın ne demek
istediğini kira sözleşmesini beklerlen anladım. Türkiye’de evi beğendin mi,
fiyat ve şartlarda anlaşatın mı tamamdır, sözleşme 10 dakika içinde imzalanır.
Burda 2 gün, 3 gün, 4 gün oldu bekliyoruz ki sözleşme gelecek. Bende uyku
kalmadı. Ay dayanamayacağım, tekrar soracağım diye sürekli Maria’ya yazıyorum,
bir terslik mi var, başka ev de bakmıyoruz, vakit mi kaybediyoruz vs vs. Maria
gayet sakin burası Portekiz, sakin ol, sözleşme çeviride, avukatlar inceliyor
diyor sürekli. Tamam ilk gün bu açıklama beni rahatlatıyordu da 3. gün olup
hala aynı noktada olunca sorma sıklığım 2 saatte bir olmaya başladı. Doğum
öncesi sancıları misali. Neyse, 4. gün sözleşme geldi (hala anlamış değilim,
standart sözleşme niye 4 gün sürdü hazır olması diye), Maria okudu tamam dedi.
Ertesi gün imzaladık (imza günü bankadaki aksaklıktan dolayı yaşadığım heyecanı
anca içki masasında anlatabilirim, hala hatırladıkça içimde kelebekler uçuşuyor
</span>😊<span style="mso-ansi-language: TR;">) <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Şunu da öğrendim bu
süreçte: Evet burda işler yavaş yol alıyor, ama biri size söz verdiyse, söz
ağızdan çıktıysa tamamdır, insanlar sözünün arkasında duruyor.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;"><span style="mso-ansi-language: TR;">İmzalı sözleşme bir
elimde, evin anahtarları diğer elimde hemen Eda’yı aradım. Akşam iş çıkışı
kutlamaya gidiyoruz diye. Gel gör ki Eda inanmıyor. Olmaz diyor, bu kadar kısa
sürede o-la-maz. Eda diyorum, oldu işte, gel istersen eve gidelim anahtar
kapıları açıyor mu bir dene! </span>😊<span style="mso-ansi-language: TR;"> Portekizliler yavaşlıkları ile meşhur olabilirler
ama biz Türkler de takipçiyizdir, bi işi kafaya koyarsak bitiririz. Yani
sanırım bizim biraz rahat ve sakin ve yavaşlamayı öğrenmemiz onların da biraz
hızlanması daha iyi olacak. Çünkü yavaşlığın verdiği rehavetle hata da çok yapıyorlar. Maria telekom şirketine elektronik posta adresimi doğru yazmaları için kaç kere telefon açtı, artık hatırlamıyorum. İki ülke arasında bu konuda elçilik yapmayı da kendime
görev edindim. Sakin Ol-101 dersine öğrenci olarak katılıp Harekete Geç-101
dersinde misafir eğitmenlik yapacağım. Koşmayalım ama yürüyenlere de engel
olmayalım, durmayalım, di mi ama? <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Banka hesabı açılırken
yaşadıklarımız, Ankara’da konsolosluktan randevu alma süreci, oturum izni için
her şey hazır olduğu halde 6 ay daha bekleme gereklliliği vs vs tüm detayları D7
vize sürecini yazarken anlatacağım. ( Henüz daha oturum kartımı almadım, biraz
daha deneyim biriksin diye de bekliyorum.) Bazen anlatılmaz yaşanır diyesim de geliyor
ama!<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Neyse, sonuçta 2022
yılının 21 Eylül’ünde D7 vizemle ülkeye, yeni evim Lisbon’a ayak bastım. 1 ay
göz açıp kapayıncaya kadar geçti. Şunu itiraf etmeliyim: Bunca yıl 50’den fazla
ülkeye gerek iş gerek tatil amaçlı seyahat ettim, öncesi/sırası/sonrası yapılan
tüm hazırlıkları hafuzadan yaptığımı düşünürdüm, ama başka bir ülkeye taşınmak
başka bir telaş imiş. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Normalde<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>havaalanına giderken ya transfere ya taksiye
atlar giderim, ama eşyam çok olmamasına rağmen kardeşimin beni alana
bırakmasını istedim. Sağolsun gece yarısı geldi beni aldı. Yeni bi hayata giderken
kardeşimin bu desteğine ihtiyacım olmuş, ne kıymetli idi beni bırakması alana,
bi bilseniz! Düşünün ki bunca yıl seyahat için evden çıkarken evle ilgili her
kontrolü otomatik yapan ve bugüne kadar hiçbir şeyi unutmayan ben defalarca
kontrol ettiğim(i düşündüğüm) halde banyonun ışıklarını açık unutmuşum. Kardeşim
arkamdan gidip kapattı. Arkanızı toplayan kardeşiniz varsa yeni maceralara daha
hevesli çıkıyorsunuz.<o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="mso-ansi-language: TR;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEioZAqIaq_TpqJMQ3ST_Y-ldq2IswN95GO0t5phMdGy6Lnn0RUb6y8fr5L7S_ld4BZkbbuR2ByLLYMiqP1k1OPGAQAFAez9ei_GP5-cT73CDjP7M14MqLBrmZ037eZRTWZPwwjm--wPCSuor0ykXxFt8X-dRI4FIsy3ZShacUFh5ZA6ZHUwTk_7-RMxpg/s4000/1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4000" data-original-width="3000" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEioZAqIaq_TpqJMQ3ST_Y-ldq2IswN95GO0t5phMdGy6Lnn0RUb6y8fr5L7S_ld4BZkbbuR2ByLLYMiqP1k1OPGAQAFAez9ei_GP5-cT73CDjP7M14MqLBrmZ037eZRTWZPwwjm--wPCSuor0ykXxFt8X-dRI4FIsy3ZShacUFh5ZA6ZHUwTk_7-RMxpg/w180-h240/1.jpg" width="180" /></a></span></div><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Şehre geldiğim ilk günün
akşamı Türk büyükelçiliğinde bir konser için davetiyesi olduğunu söyledi Maria.
Yorgun olur musun ki dedi, aaa dedim, olsam ne olacak, gelirim. Hatta kendim
gelirim. Nasılsa yerini biliyorum elçiliğin, Eda göstermişti. Ayrıca
İstanbul’la karşılatırınca küçük bir şehir burası, bulurum diye hırs yaptım
sanırım. Şehirden indik biz köye, kaybolmak niye?</span></span><p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Cais do Sodre merkez
istasyonuna gittim, daha ben istemeden halimden yardıma ihtiyacım olduğunu
anlayan birinin yardımıyla Belem için bilet aldım. Tek yön ve Zone 1 bileti,
1.85 Euro ödedim. Bindim Cascais trenine, baktım Belem 3. durak. Dışarıyı
seyrederek giderken Belem istasyonunun önünden durmadan geçtiğimizi görünce
nasıl bir çığlık attıysam herkes bana baktı! Sordum, meğerse bazı trenler
express imiş, her durakta durmazmış. Bu tren Belem’den sonraki durakta
duracakmış. Neyse, indim bir sonraki durakta. Ama hala hallederim n’olcak
modundayım ya, ters yöne giden trene binerim, Belem’de inerim diye düşündüm.
Çocuk oyuncağı! Bindim de. Tam kendime aferim derken biletleri kontrol eden
kişi yanıma geldi, buyrun dedim biletimi gösterdim gururla. Demesin mi bu bilet
Zone 1 için geçerli sadece, oysa biz<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Belem’i geçince Zone 1’i de geçmişiz. Ve ayrıca bilet tek yön. Bu bilet ise şu an
ters yön! Biletim haddini feci aşmış! Bugün şehirde ilk günüm, vallahi suçum yok
diye dert anlatmaya çalışırken görevli sakin ve mutlu bir şekilde bana sorun
yok dedi. Hatta Belem’de inince konser alanına nasıl gidebileceğimi de anlattı.
O kadar telaş ve stresi boşuna yaşadım! Sakin Ol-101 dersi teoriği kolay
uygulaması biraz kazık olacak bana, onca yılın alışkanlığı var. Yıldızlı pekiyi alıp da geçmeyen
ne olsun!<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Şu an günlerim sistemi
öğrenerek ve şehrin sokaklarında kaybolarak geçiyor. Kendimi labirent şeklinde
bir define sandığına bırakılmış gibi hissediyorum. Her sokakta başka tatlar,
yaşanmışlıklar, renkler keşfediyorum. Eski ve yeni içiçe. Kayboldukça yeni
şeyler buluyorum. Sanırım sokalardaki hikayeler de beni durultuyor. Ne
yapıyorsam sakin sakin hakkını vererek yapıyorum. Uzun zamandır, yazı
yazamıyordum, yazmaya başladım. Doğru yerde olduğumun işareti diye
yorumluyorum. <o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="mso-ansi-language: TR;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgplTKdlne9q0HrD_coVRn41Vv4Ol3J46YulLr2aWfphsMwmslM5VQaYsYo8s3DSc7WfLRt1ACZaL_vcdmJMm7Bio1Ec2YPqDD_Y1tru-Pnua4l9eME5oWHxipDJtkOlHu2C3T1nfTz90Q4RlMmmLCxoRuDsZv19o9HEUTLx46bykjAZ43Q14qUXNmoDQ/s1080/1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1080" height="247" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgplTKdlne9q0HrD_coVRn41Vv4Ol3J46YulLr2aWfphsMwmslM5VQaYsYo8s3DSc7WfLRt1ACZaL_vcdmJMm7Bio1Ec2YPqDD_Y1tru-Pnua4l9eME5oWHxipDJtkOlHu2C3T1nfTz90Q4RlMmmLCxoRuDsZv19o9HEUTLx46bykjAZ43Q14qUXNmoDQ/w247-h247/1.jpg" width="247" /></a></span></div><span style="mso-ansi-language: TR;"><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGFUtMEmzdRQyhxAjWxvqh4c_rFItHkI8R_w5Z60_4OG9neiXnJ8Fdq6ER0GnXU8l0SpfHzBbjzlqXC8vQKAB2lpe2Sn2fRGDo4nE5JLuiQzhLiCb5xgcVMIIe1w4aftsQPm6-OGtYt81iXO38Yg1sbjm_X3dWX05c_CTxQ7jEBNucbjJEbmd2KfCEGw/s1080/4.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1080" height="237" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGFUtMEmzdRQyhxAjWxvqh4c_rFItHkI8R_w5Z60_4OG9neiXnJ8Fdq6ER0GnXU8l0SpfHzBbjzlqXC8vQKAB2lpe2Sn2fRGDo4nE5JLuiQzhLiCb5xgcVMIIe1w4aftsQPm6-OGtYt81iXO38Yg1sbjm_X3dWX05c_CTxQ7jEBNucbjJEbmd2KfCEGw/w237-h237/4.jpg" width="237" /></a><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6C-cQ7qbE2E2KVP4uBDr8DyIl7JuJEw_LbUL61joXYc1ImDXi4iAl5S0AO37ejd2W7b2svt_H0kQ_s2XE9uW9MBg9AlgxOpagM2PG3fFp3ywKNa4hBFYPA8sVMFuKtwe2f49QlqQ5ABW_aSJvXUMqAmhtJabSsnwaDQ_PujSBLpG35ShX8Ah50ekHEQ/s1080/2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1080" height="243" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6C-cQ7qbE2E2KVP4uBDr8DyIl7JuJEw_LbUL61joXYc1ImDXi4iAl5S0AO37ejd2W7b2svt_H0kQ_s2XE9uW9MBg9AlgxOpagM2PG3fFp3ywKNa4hBFYPA8sVMFuKtwe2f49QlqQ5ABW_aSJvXUMqAmhtJabSsnwaDQ_PujSBLpG35ShX8Ah50ekHEQ/w243-h243/2.jpg" width="243" /></a></div></div><span style="font-family: arial;"><br /></span></span><p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Geleli nerdeyse 4 hafta
oldu, her gün yürüyorum başka bir bölgeyi keşfediyorum, şehrin parçaları
birleşmeye de başladı, yön duygum oluştu. Navigasyondan yardım alma oranım %95
azaldı.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Gelirken birkaç kutu
lokum atmıştım valizime. Bir kutuyu üst komşuya verdim, hoşbuldum hediyesi
diye. Benim için komşuluk önemli, evi ve yaşadığım yeri sahiplenmem için.
(buraya gelirken ailem kadar İstanbul’daki komşularıma veda etmek de zor
geldi,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>öyle kıymetli) Alt ve üst katımda
biri Arjantinli diğeri Portekiz-İspanyol ortak yapımı 2 çift yaşıyor. Şimdiden keyifli
bir iletişim kurduk, hatta bana hoşgeldin hediyesi getirdiler. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;"><span style="mso-ansi-language: TR;">Evde ilk yemeği Maria’ya
yapmak istemiştim, konuşurken karnıyarık özlediğini söylemişti. Ona sürpriz
yapayım istedim. Ama burda sebzeler ve meyveler büyük hep. (Latin Amerika’dan
tropik meyveler de geliyor, çok güzel tatları.) Patlıcanlar şişman. Of olmaz ki
bunlardan diye düşürken bir tadına bakayım istedim. Evet, sebzelerin boyutları
büyük ama şahane lezzetliler. Şişko patlıcanı kalın dilimler halinde kestim,
karnıyarığımı yaptım. Vallahi çok leziz oldu, Maria kalanları aldı eve, eşine
götürdü. Tamamdır, artık burdaki ev de yuva oldu </span>😊<span style="mso-ansi-language: TR;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;"><span style="mso-ansi-language: TR;">İnsanlar mutlu, iyi
niyetli ve yardımcı. Eve internet bağlaması için NOS firmasını beklerken karşı
restoran bana internet şifresini verdi, lazım olur, onlar gelinceye kadar
kullanın diye. Dedim ya, bizim mahalle oldu burası. Şu anki evim şehrin eski
yerleşim yerlerinden Alfama’da, turistik bir bölge burası. Turistler bizim bina
da dahil olmak üzere tepeden nehir manzarasını ve binaların çinilerini,
sokakları fotoğraflıyor, geziyor. Bina kapısını açmak için anahtarı kilide her soktuğumda onlar turist diyorum içimden, yazık birkaç gün gezip gidecekler;
oysa ben buralıyım ve şanslıyım </span>😊</span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj10NjrH_la3rSNrRadBJVntc0cjV32HFSuZV1Mo2Y-3wC4qYJt0llnVH815PiKesKIENYEPGv_ysMfAj7DdMCeBHqaT47Lre-EclGE_02mUSD_Pl5kkzDAHBw0266PMhkk9siG9YpXfwAbMfrAQ9sc3UGDZ8SnMoEjH5ztgQuJxqzzkvw29LMTxUO-dQ/s4640/3.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4640" data-original-width="3472" height="210" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj10NjrH_la3rSNrRadBJVntc0cjV32HFSuZV1Mo2Y-3wC4qYJt0llnVH815PiKesKIENYEPGv_ysMfAj7DdMCeBHqaT47Lre-EclGE_02mUSD_Pl5kkzDAHBw0266PMhkk9siG9YpXfwAbMfrAQ9sc3UGDZ8SnMoEjH5ztgQuJxqzzkvw29LMTxUO-dQ/w157-h210/3.jpg" width="157" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5qPAjacaiDirS07SBXo_hA32CTUMBB64UGt2TsA8970gugO-p_bPrJNqVa_50j0aZeNb-bPcygN7yYwwvR1pmw1FAaIdkYBOhJb4bqKKxVjhEM8wpKHTV5KxCj5ZpGLDvBjwe8lOS6dAaO5fWIBzflEyGFEVQ5djDsjNPYaT9RdZTj9D1v09dYU_i_w/s4000/2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4000" data-original-width="3000" height="217" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5qPAjacaiDirS07SBXo_hA32CTUMBB64UGt2TsA8970gugO-p_bPrJNqVa_50j0aZeNb-bPcygN7yYwwvR1pmw1FAaIdkYBOhJb4bqKKxVjhEM8wpKHTV5KxCj5ZpGLDvBjwe8lOS6dAaO5fWIBzflEyGFEVQ5djDsjNPYaT9RdZTj9D1v09dYU_i_w/w163-h217/2.jpg" width="163" /></a></div></div><p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Hani dedim ya kısa süreli
seyahate gitmekle bir yere taşınmak başka telaşlarmış diye. Her ne kadar isteyerek
geldiysem ve şimdiye kadar her şey yolunda gittiyse ve mutluysam da yine de
demek ki farkında olmadan heyecan ve stres yapmışım. Ikinci hafta dudağımda
kocaman bir uçukla uyandım. Hayatımda ilk defa! Eczaneden gidip ilaç alsam
diye düşünüp uçuk Portekizce nasıl denir ki diye bakarken aklıma geldi: Buraya
gelirken tıp doktoru olan ablam bana bir ilaç kutusu vermişti. Abla demiştim,
bu ne! Ben hayatım boyunca bu kadar ilaç kullanmadım. İtiraz ettim taşımaya,
koy dedi çantana, yerin var, zarar gelmez. Kutunun içine bir baktım. Uçuk için
de ilaç koymuş ablam. Hatta bir kağıt yazmış, hangi ilaç nedir ne işe yarar,
nasıl kullanılır diye. O an dedim ki insanın ablası olsun hayatta, sırtı yere
gelmez! <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;"><span style="mso-ansi-language: TR;">Şehrin alametifarikalarından
biri de sarı tramvaylar. Turistler bayılıyor </span>😊<span style="mso-ansi-language: TR;"> Benim evimin önünde de tramvay yolu var, turistik
28 numaralı tramvay geçiyor. Geçen sokağa bakarak içkimi yudumlarken bir anda
tramvayın enerji aldığı tellerinden birinin yerinden çıktığını gördüm. Yani bir
anda deponuzda bir damla bile benzin kalmadığını düşünün, o hesap. Kaldınız mı
yolda! En yakın benzin istasyonu nerde diye kara kara düşünürsünüz. Oysa
tramvay öyle mi? Sakin ve yavaş hareket eden tramvay soförü indi tramvaydan,
teli aldı yerine taktı, hop oldu bitti işte! Depo doldu, seyre devam </span>😊<span style="mso-ansi-language: TR;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Her gün bir şeyler
keşfediyorum, öğreniyorum ya şimdi sırada kendime bir dil kursu bulmak, aylık
toplu taşıma kartı çıkarmak var. Bu sene Lisbon’u yaşarken ülkenin diğer
kısımlarını da görmek hedefim. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Bir ülkeyi sevmek, uzun
süre yaşayınca mutlu olacağını görmek için 4 mevsim denemek lazım. Sonbahar
güzel başladı, bakalım diğer ay ve mevsimler neler hissetirecek. Batı Yakası
Hikayesi bize neler anlatacak. Birlikte göreceğiz.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Şimdilik:<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Her sabah kahvemi, ilk
gördüğümde deniz sandığım, Tejo Nehri’ne bakarak içiyorum ve diyorum ki: Iyi ki
geldim, Lisbon bana iyi geldin.<o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">18 Ekim 2022</span></span></p><p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: arial;">Lisbon</span></span></p>Mehlika Babaogluhttp://www.blogger.com/profile/10388220982601460178noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-1312657603852775507.post-6933563117515783062019-12-27T10:54:00.003-08:002020-02-03T22:51:46.278-08:00Büyülü Mezopotamya’nın Sırlarla Dolu Tapınağı: Göbeklitepe<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b>Mezopotamya</b> büyüsü diye bir şey var, mıknatıs etkili.
Bu topraklara ne zaman gelsem gerçekle hayal, geçmişle gelecek arasında manyetik
etkili devasa bir kapıdan geçip başka bir dünyanın içine girdiğimi
hissediyorum.</span><br />
<br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">2018’de <b>UNESCO</b> 42. Dünya Miras Komitesi Toplantısında
aldığı kararla <b>Göbeklitepe’yi</b> UNESCO Dünya Mirası Listesine ekledi (2011
yılında Dünya Miras Geçici listesine alınmıştı) <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ve böylece Türkiye’nin bu listedeki varlık
sayısı 18e ulaştı. Bu bilgi zaten doğası, tarihi, insanları, yemek kültürü, renkli
kıyafetleri, ananeleri, müzikleri, ve gizemli hikayeleri ile hep ilgimi çeken
bölgeye yeni bir seyahat planı yapmak için tetikleyici oldu. Üstüne 2019
yılı Göbeklitepe Yılı ilan edilince de yıl
bitmeden bölgeyi ziyaret etmeyeni döverler dedik, ve işte yollardayız.</span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Seyahatimizi Adana’ya uçakla gidip oradan araba ile
Göbeklitepe-Şanlıurfa-Halfeti-Gaziantep yaparak (kendi çakma Bereketli
Hilal’imiz diyebiliriz<span style="font-family: "segoe ui emoji" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-char-type: symbol-ext; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin; mso-symbol-font-family: "Segoe UI Emoji";">😊</span>) tekrar Adana’ya dönecek şekilde planladık. Kasım
ayının ortasında hala ilkbaharı andıran hava eşliğinde Cumartesi sabahı
erkenden Adana’dan Göbeklitepe’ye doğru yola çıktık 2 araba; yolda kahvaltıyı ablamın
hazırladığı yolluklarla yaparken hadi dedik havaya girelim,
yol boyu <b>Erkan Oğur</b>’dan ‘<i>Fırat’ın Türküsü’</i>, <b>Aynur</b>’dan ‘<i>Keçe
Kurdan’</i>, <b>Grup Yorum</b>’dan ‘<i>Kara </i><i><span lang="TR" style="mso-ansi-language: TR;">Üzüm Habbesi’</span></i><span lang="TR" style="mso-ansi-language: TR;"> </span>ve çeşitli yorumculardan ‘<i>Urfa’nın Etrafı
Dumanlı Dağlar’</i> türküsünü dinledik ve hatta çığırdık! Yaklaşık 4 saatlik bu
yol nasıl geçti, hiç anlamadık ve işte Mezopotamya topraklarında <b>Bereketli
Hilal’in</b> en tepesi olan Göbeklitepe’yi gezmeye hazırız.</span><span lang="TR" style="mso-ansi-language: TR;"></span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Ara bilgi: Mezopotamya, tarihte birçok medeniyetin beşiği
olmuş Fırat ve Dicle nehirleri arasında kalan verimli topraklara verilen isim.
Günümüzde; Irak, kuzeydoğu Suriye, güneydoğu Anadolu ve güneybatı İran
topraklarını kapsayan alandan bahsediyoruz.</span><br />
<br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b><i>‘Tarihin sıfır noktası’</i></b> olarak tanmlanan
Göbeklitepe’nin keşfi ile sadece tarihin ezberi bozulmamış, beraberinde cevap
aranan bir dolu soru da önümüze dökülmüş. Hal böyle olunca da bu yazıya nasıl
başlamayalıyım, çok dağılmadan Göbeklitepe’yi ve tabii gezinin diğer
bölümlerini nasıl anlatmalıyım sorusu beni bayağı bir zorladı. Çünkü keşfi ile
öğrenilenlerden çok daha fazla cevaplanması gereken soru var Göbeklitepe’de.</span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Biz geziye gelmeden birkaç hafta önce 10 yaşındaki yeğenim
Mira okulunda arkadaşlarına burayı anlatan bir sunum yapmış (arkeoloji merakı
genlerinde var haliyle<span style="font-family: "segoe ui emoji" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-char-type: symbol-ext; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin; mso-symbol-font-family: "Segoe UI Emoji";">😊</span>). Tabii, istek üzerine, yolda bize de yaptı
sunumunu. Öyle keyifli ve heyecanla anlatıyordu ki umarım onun heyecanını
destekleyebilirim bu yazı ile. (Sunumunu Göbeklitepe’yi gezerken yerinde tekrar
videoya da çektik, aile arşivimize ekledik<span style="font-family: "segoe ui emoji" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-char-type: symbol-ext; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin; mso-symbol-font-family: "Segoe UI Emoji";">😊</span>)</span><br />
<br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Hadi gelin, önce - internette ve farklı birçok yazılı
kaynakta çok daha fazla detay bulabileceğiniz bilgileri- Göbeklitepe ile ilgili
gerçekleri listeleyelim (okurken göreceksiniz ki gerçekleri paylaşırken bile henüz
cevabı bulunmamış soruları sormadan edemiyorsunuz, hatta akla sürekli yeni
sorular geliyor):</span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<div style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -.25in;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><span style="mso-list: Ignore;">-<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";"> - </span></span></span>Göbeklitepe dünyanın bilinen en eski tapınak
merkezi. Günümüzden 12.000 yıl önce yapıldığı artık biliniyor. </span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<div style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -.25in;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><span style="mso-list: Ignore;">-<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";"> - </span></span></span>Neden tarihin sıfır noktası olarak
adlandırıldığına gelince: Göbeklitepe’ye kadar tarihçiler, insanlığın önce
tarıma başlayıp yerleşik hayata geçtiğini, inanç ve din kavramlarının ise bunda
sonra oluştuğunu söylüyordu. Oysa tapınak olarak inşa edilen Göbeklitepe bu
ezberi bozdu, zira 12bin yıl öncesi insanoğlu henüz avcı-toplayıcı olarak
yaşıyor, henüz yerleşik hayata geçilmesine binlerce yıl var!<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>(Bir parantez: Tarımın başlaması da bu bölgede
aslında. Buğdayın atasının tarihte ilk olarak Göbeklitepe eteklerinde yetiştiğine
de bilgi dağarcığımıza ekleyelim yeri gelmişken. Bereketli hilal bölgesinin en
tepe noktası olan bu bölge ilk tarımın da yapıldığı yer.)</span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<div style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -.25in;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><span style="mso-list: Ignore;">-<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";"> - </span></span></span>Şanlıurfa’ya 20 km uzaklıkta bulunan bölgenin keşfedilmesi
sonrası <b>Arkeolog Prof. Klaus Schmit</b> başkanlığındaki kazı ekibinin
yeraltı radarı ile yaptığı tarama sonrası tapınakların 20 futbol sahası
büyüklüğünde (300 metre çap) bir alan kapladığı ve her biri 10-30 metre çapında
yuvarlak şekilli 20 ayrı tapınak odasından oluştuğu anlaşılıyor. Ve
tapınakların hepsi güneye bakıyor. </span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<div style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -.25in;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><span style="mso-list: Ignore;">-<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";"> - </span></span></span>Günümüzde bu bölümlerden yanlızca 4ü kazıyla
açığa çıkarılmış durumda, şu an ziyarete gidenler bu odaları ve buluntuları görüyorlar.
16 tapınak odası henüz kazılmaya başlamamış.</span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<div style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -.25in;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><span style="mso-list: Ignore;">-<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";"> - </span></span></span>Bulunan odaların çatısı yok. Tüm odalar yuvarlak
biçimde olsa da yine de farklı tasarımları var. O yüzden B, C ve D diye
isimlendirilmiş bulunan odalar. D tapınağı çok iyi korunmuş. Bunun sebebi
üzerinin tamamen toprakla örtülmüş olması. </span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">C tapınağında dikili taşlar spirale benzer
bir form oluşturuyorken D tapınağındaki taşlar elips biçimine yakın. Çevreleyen
dikilitaşlar da değişkenlik gösteriyor. Tek ortak özellik, her bir odanın
merkezinde bulunan 2 adet yaklaşık 5.5 metre yüksekliğindeki sütunlar. D tapınağındaki
12 sayısı mitolojik ve dinler tarihi açısından özel bir sayı. Göbeklitepe’nin
sırları hangi uygarlıklara, inançlara, ve bilimlere öncü?</span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<div style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -.25in;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><span style="mso-list: Ignore;">-<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";"> - </span></span></span>Arkeologlar şu an tüm sütunları tek tek
inceliyorlar. Tabii bu incelemeler sadece arkeolojik olarak da yapılmıyor.
Tarihi açıdan, astroloji açısından, ve tabii dinler ve inançlar açısından çok
boyutlu ele alınması gerekiyor. 33. sayılı dikilitaş çok ilginç, örneğin.
Hiyeroglif anlatımı gibi diyor uzmanlar. Sembollerin bir kısmı anlamlı bazıları
değil. Örneğin, H şeklinde bir sembol var. Ortaya çıkarılan toplam 43
dikilitaşın hepsinde de mevcut. Bu elele tutuşan iki adet T sütunu mu temsil
ediyor? Kadın ve erkeğin birlikteliğini mi? Ya da ne? Güneş ve ay sembolü mü?
Güneş tutulması yaşanırken kadın(ay) erkek(güneş) elele tutuşarak birleşmeyi mi
sembolize sembolize ediyor? </span></div>
<br />
<div style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -.25in;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><span style="mso-list: Ignore;">-<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";"> - </span></span></span>Bir başka örnek: 31 numaralı sütunda boğa
kabartması var. Boğa, 12 burçtan biri ve üretken bilincin sembolü. Bu figür,
mesela, Çatalhöyük’te de var. Antik Mısır’da ise boğa tanrıların gücünü temsil
ediyor. Işıldama ve parlamanın sembolü. Öte yandan, harflerin başlangıcı olan A
harfi boynuzlu boğa ile gösterilmiş ilk. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Sorular bitmiyor: Başka benzer figürlerin
Çatalhöyük’te de bulunmasını nasıl açıklamalıyız? </span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<div style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -.25in;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><span style="mso-list: Ignore;">-<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";"> - </span></span></span>Tap<span lang="TR" style="mso-ansi-language: TR;">ı</span>nakların
plan olarak dizilimi astronomik bir sebebe mi bağlı? Neden tüm tapınaklar
güneye bakıyor? Henüz Göbeklitepe ile astronomi arasında bir bağ bulunamamış ama
en çok sembolik anlatım olan D tapınağındaki 43 numaralı sütun tam da bu açıdan
önemli. Sütunun üstünde akrep var, yine üstünde küre olan bir kuş ve ayrıca bir
kuğu var. Samanyolu akrep bölgesinden başlayıp kuğudan geçer. Bu Hint
edebiyatında da anlatılıyor. Eski Hint literatüründe güneşi bir kuşun taşıdığı
tasvir ediliyor. Tüm bu bilgiler arasında bir bağ var mı?<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Göbeklitepe’yi inşa eden insanlar binlerce
yıl sonra gelen medeniyetlere nasıl bilgiler aktarmış olabilirler?</span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<div style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -.25in;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><span style="mso-list: Ignore;">-<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";"> - </span></span></span>Acaba zodyak isaretleri günümüzden 12 bin yıl
önce biliniyor muydu? 12 ay, 12 aditya, 12 sütun. Hititlerde 12 tanrı var.
Alevi inanışında 12 imamın yeri büyük. Tevrat’a göre musevilerin 12 kavmi
var.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Saat 12 rakam üzerine kurulu.
Türklerin ilk takviminde 12 hayvan var. Hz. İsa’nın 12 havarisi. Tüm bunların
atası Göbeklitepe’deki D tapınağı mı? Ya da Sümerlerin Sab Ba metninde yerin
değiştirilemeyen dairesinin atası Göbeklitepe mi?</span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<div style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -.25in;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><span style="mso-list: Ignore;">-<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";"> - </span></span></span>Her bir oda T şeklinde yekpare 12 adet taş (kireç
taşı) sütununun çember oluşturacak şekilde yerleşmesi ile oluşuyor. Her bir
yuvarlağın tam ortasında boyu yaklaşık 5.5 metre ve ağırlığı 16 tona varan başka
2 adet devasa T sütun yerleştirilmiş ve 10 cm lik bir taşın içine
yerleştirilerek sabitlenmiş. Bu orta sütunlar kadın ve erkeği mi temsil ediyor,
yoksa tanrıları mı o henüz bir muamma.</span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<div style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -.25in;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><span style="mso-list: Ignore;">-<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";"> - </span></span></span>Artık soru kısmından çıkıp bilgi hanesine geçmiş
bir konu da Göbeklitepe’nin yerleşim alanı olarak değil tapınak merkezi olarak
kullanıldığı (su kaynaklarına yakın olmaması hatta yerleşimin yakınında bile olmaması bu savı destekliyor). Tapınak hangi inanç sistemi bunu henüz
bilmiyoruz ama. Kazı alanında bulunan
çok sayıda hayvan kemiği (ceylan, alageyik, yaban domuzu, yaban koyunu vs) bu
odalarda çokça ziyafet verildiğine de bir işaret diye düşünülüyor. Hatta, bu
çok miktarda yiyecek ihtiyacı tarıma sebep olmuş. Arkeolog Schmit’e göre din ve
tapınma tarım ihtiyacını ortaya çıkarmış. (tarihinin ezberinin bozulması)</span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<div style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -.25in;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><span style="mso-list: Ignore;">-<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";"> - </span></span></span>Tapınak olarak kullanıldığını destekleyen bir
diğer bulgu da tabanların su geçirmez olduğu. Bu odalarda sıvı ile ayinler
yapıldığı düşünülüyor. Ama bu sıvı kan mı, su mu, içki mi? Henüz cevabını
bilmiyoruz.</span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<div style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -.25in;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><span style="mso-list: Ignore;">-<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";"> - </span></span></span>Sütunların üzerlerinde çeşitli hayvan figürleri
göze çarpıyor, muazzam oyma işçiliğine hayran kalmamak elde değil. Ender
bulunan obsidiyen taşı ile yapılmış bu oymalar. Obsidiyen taşı doğru bilenirse
neşterden 7 kat daha keskin olabilirmiş. Şimdi bunu okuyup, bundan 12 bin yıl
önce böylesi muazzam bir bilgiye nasıl erişildiğine hayran olmamak mümkün mü?
Acaba insanlık medeniyet seviyesi artıyor, ilerliyor, uzaya bile gidebiliyor
derken bazı bilgi ve becerileri günümüzde gerilemiş (ya da yerinde sayıyor)
olabilir mi? Uzmanlar bu sütunları oymak için yaklaşık 400 kişiye ihtiyaç
duyulacağını söylüyor. Oysa o dönem henüz yerleşik hayata geçilmemiş. En fazla
40 kişi avcı-toplayıcılık yapan gruplar varken bu nasıl planlanıp mümkün
kılınabiliyor? </span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<div style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -.25in;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><span style="mso-list: Ignore;">-<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";"> - </span></span></span>Yine sütunlar, insanoğlunun tabiata hükmeder
halinin sembolu diyor uzmanlar. (mağara döneminde duvarlara işlenen şekillerde
insan neredeyse yok. Doğa güçlü, insan zayıf o dönemlerde). Sütunların antropomorfik
yapısı (T şeklinde), baş kabul edilebilen üst bölümün altında resmedilen
hayvanlara insanın hükmeder hale geldiğinin bir göstergesi diye kabul
edilebilir deniyor.</span></div>
<br />
<div style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -.25in;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><span style="mso-list: Ignore;">-<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";"> - </span></span></span>Kabartmalar bulunduğunda bunların ne kadar
sürede yapılmış olacağı sorusunun akla gelmesi ile bir modelleme yapılmış. Her
bir kabartmanın ortalama 6 saat zaman alacağı ön görülmüş ki bu da her bir oda
için sadece kabartmalara 300 saat harcandığına işaret ediyor.</span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<div style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -.25in;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><span style="mso-list: Ignore;">-<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";"> - </span></span></span>Kazılar yapılırken akla gelen en basit
sorulardan biri de bu T şeklindeki yekpare ve tonlarca ağır kireçtaşından sütunların
tepeye nasıl zarar görmeden taşınabildiği. Etrafta bulunan taş ocakları
incelendiğinde (ki bu incelemeler sırasında 7.5 metre uzunluğunda yerde yatak
duran bir taşa da rastlanmış) kireçtaşından sütunların olduğu yerde çakmaktaşı
ile şekil verilip, üstüne taş ustaları tarafından obsidiyen taşı ile kabartmalarının
yapılıp sonra 2 kilometrelik bir mesafeden tapınak alanına taşındığı sonucuna varmak mümkün diyor uzmanlar. Yine, taşların
üstünde görülen çatlakların bu sütunların kaldıraç gibi bir sistemle kaldırılıp
yaklaşık 50 kişi ile taşındığına işaret ediyor denebilir diyorlar. Her bir odanın 50-60 kişi
çalışılarak 6 ay-1 yıl arasında tamamlanmış olabileceği öngörülüyor. Yük
hayvanlarının olmadığı, tekerleğin daha imge olarak bile yer almadığı bir
dönemde bu devasa sütunların taşınması öylesine gelişmiş bir örgütlenme
gerektiriyor ki!</span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<div style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -.25in;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><span style="mso-list: Ignore;">-<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";"> - </span></span></span>Gelelim sütunların üzerindeki kabartma
figürlere: Bolca hayvan figürü var. Ama yani nasıl bir ustalık olduğunu hayal
etmeniz için tek bir örnek vereyim: Leoparın kaburga kemiklerini detayını bile
işlemişler. Taşlar üzerine yine tek parça işlenmiş akrep, tilki, boğa, yılan,
yaban domuzu, aslan, turna ve yaban ördeği figürleri var. Bazı arkeologlara
göre bu hayvan figürleri tapınağı ziyaret eden farklı kabileleri temsil ediyor.</span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<div style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -.25in;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><span style="mso-list: Ignore;">-<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";"> - </span></span></span>Şu an uzmanlar bu kabartma figürlerin
anlamlarını çözmeye uğraşıyor. T-şeklindeki sütunun üst kısmı kafa mı? Sütundan
aşağı doğru uzanan kol ve el şekli bu yüzden mi var? Peki kafa ise neden göz,
ağız, kulak vs işlenmemiş? Belki de insanı değil tanrıları/doğaüstü varlıkları
sembolize ediyor? Akrepler defin törenini mi temsil ediyor? Yüksek kısımlardaki
hayvanlar muhafız mı? Uzmanlar sembolik anlatımların yüksek bir zeka
gerektirdiğine ve fazlaca anlama taşıyabileceğine dikkat çekiyor. </span></div>
<br />
<div style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -.25in;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><span style="mso-list: Ignore;">-<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";"> - </span></span></span>Yılan, mesela, deri değiştirmesi sebebiyle
değişim sembolü. Göbeklitepe’de yılanlar gruplar halinde kullanılmış. Ayrıca,
yılanların bazıları aşağı, bazıları yukarı doğru hareketli. Neden? Gördüğünüz
gibi bulunan her bilgi onlarca yeni soruya kapı açıyor.</span></div>
<div style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -.25in;">
<br /></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Göbeklitepe bulunmuş ama aslında daha
keşfedilmemiş dersek yanlış olmaz sanırım.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Bulunan ve bilinenler
yeni birçok soruya yönlendiriyor insanı. Sırf bu yüzden de gezerken kendinizi
bölgenin muhteşemliği ve sırlarının rüzgarına teslim etmekten
alıkoyamıyorsunuz.</span><br />
<br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Şu an aranan cevapların içinde beni en çok etkileyenlerden
biri de neden insanoğlu bunca emek, zaman ve akıl harcayarak inşa ettiği bu
devasa tapınağı 1000-1500 yıl kadar bir ritüel merkezi ve keşiflerin paylaşıldığı
bir yer olarak kullandıktan sonra üstünü toprakla örterek kapatmış (300 metre
çapında bir tepe yaratılmış bu örtülme ile)? Ve bu insanlar sonra nereye
gitmişler?</span><br />
<br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Konuyla ilgili okurken ilginç bir bilgiye daha rastladım:
Göbeklitepe’ye en benzer yapı Göbeklitepe’den 5 bin yıl sonra İspanya’nın
Menorka adasında görülüyor. Acaba Mezopotamya’dan İspanya’ya mı uzandı göç
rotası? İspanyolcayı ve İspanyol kültürünü, dansını, edebiyatını bu kadar
sevmemi açıklar mı, genlerimde mi var ki?! <span style="font-family: "segoe ui emoji" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-char-type: symbol-ext; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin; mso-symbol-font-family: "Segoe UI Emoji";">😊</span></span><br />
<span style="font-family: "segoe ui emoji" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-char-type: symbol-ext; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin; mso-symbol-font-family: "Segoe UI Emoji";"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br /></span>
<br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Göbeklitepe’den sonra kurulan ve şu an sular altında kalan
Nevali Çori yerleşim şehrinde de benzer T şeklinde (ama daha kısa) sütunlu
yapılaşma kullanırken şekil neden ve nasıl yuvarlaktan dikdörtgene dönmüş? Halk
tapınmak için tepeye çıkmaktan yorulup yaşadıkları yerde kendi ibadethanelerini
mi inşa ettiler acaba? Günümüzde yerleşim yerlerindeki ibadethanelerin çıkışı
bu mudur?</span><br />
<br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">İşte bu yazıya ekleyemediğim daha birçok bilgi, bulgu ve
soruyla çepeçevre sarılınca Göbeklitepe’den çıkıp o merak açlığıyla doğruca
Şanlıurfa’ya yönleniyorsunuz. Şehirdeki <b>Mozaik ve Arkeoloji Müzesi</b>ndeki
buluntular ve bilgilerle acaba bazı soruların cevaplarını bulabilir miyiz, daha
başka ne öğrenebiliriz sabırsızlığı ile. İtiraf etmem lazım, geziden önce
detaylı okumamışım. Şanlıurfada bulunan bu 2 müze Avrupa’nın en büyük 2. müze
kompleksi olmasının yanısıra içerik ve sunumuyla gönülleri öyle böyle
fethetmiyor. Sadece 2 gün bu 2 müze gezilebilir, o kadar zengin içerikli ve
güzel anlatılmış! Emeği geçen herkesi kutluyorum.</span><br />
<br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Tabii, Şanlıurfa’ya gittik ama kendimizi sadece arkeolojik
buluntular ve zengin içerikli müzeleri ile besledik desem yalan olur. Yemek
yemeden döner miyiz hiç? Tavsiye üzerine gittiğimiz Çulcuoğlu Restoran’da
yediklerim hala ağzımı sulandırıyor. Menüsü tek başına bir yazı sebebi, o kadar
diyeyim.</span><br />
<br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Peygamberler şehri olarak anılıyor <b>Şanlıurfa</b>. İlk ve tek
tanrılı dinin peygamberi Hz. İbrahim’in de burada dünyaya geldiğine inanılıyor. İbrahim kelimesinin kökenini de farklı kültürlerde bulmak mümkün. Hint öğretisinde,
‘brahma’ yüce varlığın ismi demek. Antik Mısır dilinde ise İbrahim ışık
halkının babası anlamına geliyor; aba-ra-him yani.</span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Şanlıurfa’da Göbeklitepe öncesi bir yaşam olduğuna dair
bulgular var. Acaba Göbeklitepe’yi onlar mı yaptı? Şu an yaşayan halk kaçıncı
bin kuşak olabilir bu durumda? diye aklımda deli sorularla şehre varınca
sokakta baktığım her yüzde müzede gördüğüm kalıntılardan benzerlikler bulmaya
çalıştım dicem, ama rica ediyorum, ve hatta lütfen, gülmeyin <span style="font-family: "segoe ui emoji" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-char-type: symbol-ext; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin; mso-symbol-font-family: "Segoe UI Emoji";">😊</span></span><br />
<br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Ertesi gün, yavaş şehir(Cittaslow) seçilen Halfeti’ye de gittik.
Fırat nehri üstünde bir tekne turu ile sular altında kalmış şehirleri ve kalıntıları ve
siyah gülünü selamladık. Tabii, bolca yöre türküsü de bize eşlik etti.</span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Yöre demişken: Halkıyla ilgili de birkaç gözlemimi
paylaşmadan olmaz. Şanlıurfa’da kadınlar sokakta. Rengarenk kıyafetleri,
takıları, ve kimlikleri ile geziyorlar, alışverişlerini yapıyorlar. Eşleri ile
elele ve yanyana yürüyorlar. Babalar çocuklarına ilgi ve sevgisini gösteriyor.
Halfeti’de, mesela, yabancı turist kadar yöre halkının ailesiyle gezdiğini de
gözlemledik. Babalar kız ve erkek cocuklarıyla ilgili. Şanlıurfa’da belki vakit
kazanırız diye müzeye giderken otobüse binmiştik. Durakta durup da kapı
açıldığında zaten dolu diye bir sonraki otobüsü beklemeyi tercih eden bir halk
görd<u><span style="color: #000120;">ü</span></u>k, kimse kimsenin üstüne istif yapmaya
çalışmıyor. Sokaklarda kime ne sorduysak samimi ve yardımcı bir şekilde cevap
aldık. Kendimizi hiç yabancı hissetmedik.</span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Dönüş yolunda bölgenin gastronomi merkezi Gaziantep’e de
girip çıktık haliyle. Bir esnaf lokantası olan <b>Çıtır Lahmacun</b>’da acı yiyemeyen
ablam bile ikinci lahmacunu yedi, öyle lezizdi. Ve tab<span lang="TR" style="mso-ansi-language: TR;">ii <b>Katmerci Zekeriya Usta</b>’da katmer yiyip, <b>Elmacı
pazarı</b>ndan fıstık, sumak, yaş üzümden yapılan katı pekmez alışverişimizi de
yapmayı ihmal etmedik. </span></span><br />
<span lang="TR" style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br /></span>
<br />
<span lang="TR" style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ansi-language: TR;">Geziyi planlarken
o bölgeye gitmemizi güvenlik açısından riskli gören kişiler oldu. Oysa ne arabamızla
yol boyunca, ne de Şanlıurfa ve Gaziantep’te -akşam saatlerinde bile- yaya gezerken bir güvenlik tehdidi hissettik. Bu korkuyu yaymaya çalışanlara inat
gidin, gönlünüzce gezin. </span><br />
<span lang="TR" style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br /></span>
<br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Arkeolog Prof. Schmit son demeçlerinden birinde <i>‘nihai
sonuçtan daha çok uzaktayız’</i> demiş Göbeklitepe için. Evime dönmek için
bindiğim Adana-Istanbul uçağında dilime pelesenk olmuş gezme ceylan bu dağlarda
türküsünü söylerken Göbeklitepe’deki soruları düşünüyordum. Bu soruların
cevaplarını bulmak için, yörenin türküleri, ağıtları, yemekleri, gelenekleri, sokakları
ve insanlarından nasıl izler bulabiliriz diye….</span><br />
<br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Bir kesin bilgi daha var ki, Göbeklitepe ve Şanlıurfa’ya tek
sefer gelen eksik kalır. Uçakta gözlerimi kapatmış Göbeklitepe’yi düşünürken
yeni yılın en geç illkbaharında yeniden gelirim Mezopotamya’ya diyerek yükselttim
kulaklığımdaki Aynur’un yanık sesini. Çığır <b>Keçe Kurdan!</b> (Kürt kızı)</span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b>NOT:</b> <i>İnternette ‘Göbeklitepe’ anahtar kelimesi ile
arama yapınca başta BBC, ve National Geographic tarafından hazırlanmış hayli
sayıda video, belgesel bulunabiliyor. Bununla birlikte giderek artan sayıda da
kitap (Türkçe, İngilizce ve başka dillerde) bulmak mümkün. Ziyaret öncesi
bulabildiğiniz her kaynağı okuyun/izleyin derim. Bölgeyi ziyaret ettikten sonra
bayağı bilginiz artacak sanacaksınız ama emin olun, dönerken kendinizi daha
fazlasını okumaya/öğrenmeye aç hissedeceksiniz. </i></span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><i>Bir yazıyla size Göbeklitepe ile ilgili bilgi, bulgu ve
soruların tümünü aktarmanın olanaksız olduğunu hazırlık aşamasında deneyimledim.
O yüzden<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>gecikti yazı; nerden başlasam,
nelerden bahsedip nereleri mecburen atlasam kısmı beni bayaa düşündürdü. En sonunda
bu yazıyla sadece okuyanı tetikleyip<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>hadi Göbeklitepe’ye dedirtebilmek istedim, umarım olmuştur </i><i><span style="font-family: "segoe ui emoji" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-char-type: symbol-ext; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin; mso-symbol-font-family: "Segoe UI Emoji";">😊</span></i></span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Aralık 2019, Yeniköy</span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<b></b><i></i><u></u><sub></sub><sup></sup><strike></strike>Mehlika Babaogluhttp://www.blogger.com/profile/10388220982601460178noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1312657603852775507.post-18836442769112091192019-10-28T10:31:00.003-07:002019-12-09T10:15:45.264-08:00FİLMEKİMİ 2019’un ARDINDAN...<br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="TR" style="mso-ansi-language: TR;">Film
festivallerinin büyülü atmosferinden epey zamandır uzak kalmıştım. Sadece
izlediğimiz filmlerden aldığımız keyifle sınırlı değil tabii bu atmosfer- film
aralarında tanımadığımız kimselerle filmler üzerine sohbetler, yine iki film arası
alelacele karın doyurmalar, ve günün hakkı verildikten sonra Beyoğlu’nun lezzet
duraklarında izlediğimiz filmin hissettirdiklerini düşünerek ve müziklerini mırıldanarak
yenen yemekler/yudumlanan içkiler, salona ve diğer seyircilere saygı gösteren
izleyiciler, organizasyonda çalışan ve gözleri pırıl pırıl gençler(üniversitede
iken iyi ki festivallerde çalışmışım dedim yine kendime), hep yüksek heyecanla
emek veren yer göstericiler, yer bulamayıp kaçan filmler festival sonrası
gösterime girsin diye gündüz rakısıyla yapılan totemler(birkaçı tuttu </span><span lang="TR">😊</span><span lang="TR" style="mso-ansi-language: TR;">), alınan biletleri festival kitapçığında
işaretleyip sonra sanki o kitapçıktan daha değerli bir şey yokmuş gibi
sakınmalar ve daha nice detayla bu sene Istanbul Filmekimi’nin seyirci olarak
parçası olmaktan çok keyif aldım. Uzun bir aradan sonra festival havası solumak
çok iyi geldi!</span></span><br />
<br />
<span lang="TR" style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Gelelim izlediğim
filmlere:</span></span><br />
<br />
İ<span lang="TR" style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">zlediklerim
içinde beni en çok etkileyen film <b>‘Le Belle Epoque (Yeni Baştan)’</b> oldu. Son
yıllarda izlediğim ve insana, insanı ve duygularını sımsıcak anlatan
en iyi filmlerden biriydi. Kadrosunda tanıdık isimler var: Karizmatik <b>Daniel
Auteuil’in</b> yanısıra, <b>Guillaume Canet, Doria Tillier, </b>yılların eskitemediği<b>
Fanny Ardant, Pierre Arditi </b>ve <b>Denis Podalydes</b> ayrı ayrı göz
dolduruyorlar. Yönetmeni, Fransız oyuncu, oyun yazarı, ve yanı zamanda tiyatro
yönetmeni olan <b>Nicolas Bedos</b>. Bu Bedos’un ikinci filmi imiş. Film
bittiğinde ağlamaktan ıslanmış yüzünüze yerleşen bir tebessümle yıllar içinde kendi değişiminizi
ve değer verdiklerinizin değişimini anlamaya ne kadar çaba
gösterdiğinizi düşünüyorsunuz. Kalbinizi oluşturan an(ı)ları yeniden yaşama
fırsatınız olsa? Umuyorum, festival
sonrası vizyona girsin ve bu masalsı filmi izlemeyen kalmasın!</span></span><br />
<br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="TR" style="mso-ansi-language: TR;">(Bu arada meraklısına
not: Nicolas Bedos’un ilk filmi 2017 yapımı Mr. & Mrs. Adelman imiş. Filmi
bulan benimle de paylaşırsa sevinirim. </span><span lang="TR">😊</span></span><br />
<br />
<span lang="TR" style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Bu festivalde 2 müzik
adamının hayatını keşfetme fırsatı bulduk:</span></span><br />
<br />
<span lang="TR" style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Bunlardan ilki
Leonard Cohen’in ‘So long, Marianne’ şarkısına ilham olan Marianne Ihlen ile birlikte
olduğu yılları ve bu <span style="background-color: white; color: black; display: inline; float: none; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: 16px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; text-align: left; text-decoration: none; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">yılların </span>Cohen’in müzik ve sanat kariyerine ve tüm
yaşamına etkisini anlatan <b>‘Marianne & Leonard: Words of Love
(Marianne ve Leonard: Aşk Sözleri)</b>’ idi. Daha önce yayınlanmamış
fotoğraflar, videolar ve röportajlar ile müzik ve aşk dolu bir belgesel
izledik. Film siyah beyazdı ama duygular rengarenk. <b>Nick Broomfield’ın</b>
yönettiği bu belgesel filmin oyuncuları da tabii gerçek kişilerdi. Günün dördüncü
filmi olarak izlesem de keşke biraz daha uzun sürseydi hissi ile salondan
ayrıldım. </span></span><br />
<br />
<span lang="TR" style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Müzikleri,
albümleri, eserleri ile dünyaya mal olmuş ve sanki hep sahne üstünde
parlayarak yaşadığı sanılan sanatçıların hayatlarını iniş ve çıkışları ile bir
bütün olarak okumak/izlemek hep daha ilham verici gelmiştir. İşte Miles Davis’in
hayatını anlatan ve yer yer siyah-beyaz, yer yer renkli sahneleri olan belgesel
film <b>‘Miles Davis: Birth of the Cool’</b> bu fırsatı verdi festivalde bize. <b>Stanley
Nelson’</b>un yönettiği filmde hayalindeki müziği yapmak için engellere (ki
engellerin başında ırkçılık var!) direnen Davis’i hem yaratıcılığa hem de
hayattan kopuşlara ve başarısızlıklara yönlendirebilen aşkları, uyuşturucu bağımlılığı ile tanıma fırsatı bulduk. Irkçı gözlerin egemen olduğu bir dönemde müziği, giyim tarzı ve 'cool' bakış açısıyla topluma kafa tutan Davis'i aşkları, aykırı albüm kapakları, yorgunlukları, zaafları ve her düştüğünde kalkmasına yardım eden Allah vergisi yeteneği ile tanıdık, bir kez daha sevdik.</span></span><br />
<br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="TR" style="mso-ansi-language: TR;">Tahmin edeceğiniz
üzere, festival sonrası Ekim ayı bolca Leonard Cohen ve Miles Davis dinleyerek
geçti </span><span lang="TR">😊</span></span><br />
<br />
<span lang="TR" style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">2019 Cannes film
festivalinde <i>‘En İyi İlk Film’</i> ve <i>‘En İyi Film-Eleştirmenler Haftası’</i>
olarak gösterilmiş <b>‘Nuestras Madres (Annelerimiz)</b>’ Guatemala’da 200.000’den
fazla kişinin ölümü ile sonuçlanmış iç savaşın kalanlar üzerindeki etkilerini
anlatan ve savaşın yıkımlarını bir kez daha altını çizerek anlatan bir film. <b>Yönetmeni:
Cesar Diaz</b>. Aynı zamanda Belçika’nın 2019 Oscar adayı seçilen Nuestras
Madres’in kadrosunda <b>Armando Espitia, Emma Dib, Aurelia Caal, Julio Serrano
Echeverria</b> ve <b>Victor Moreria</b> var. Tanıtım kitapçığından alıntıyla: ‘Guatemela
kültüründe hala geçerliliğini ve etkilerini yitirmeyen sözlü tarih anlatıcıları’
olarak savaşın tanığı ‘anlatıcı anneler’in yüz ifadeleri etkileyici idi. Gerçeği
gerçek kişilerden dinlemek hep daha vurucu oluyor! Kurgusu çok iyi bir film, iç
savaşın vahşet dolu komutanlarından birinin gayrimeşru çocuğu, savaşta
sevdiklerini kaybedenlerin kemiklerini bulup sahiplerine teslim etmek için mi
antropolog olmalı??!!</span></span><br />
<br />
<span lang="TR" style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Festivalde
kadrosunu görünce meraklanıp bilet aldığım bir filmdi <b>‘Roubaix, Une Lumiere
(Suç Mahali).’</b> Yönetmen koltuğunda <b>Arnaud Desplechin</b>’in olduğu bu
filmin başrolünde yine bir Fransız <b>Roschdy Zem</b> var. Festivalde bende çok
fazla iz bırakmayan filmlerden biri oldu bu. Aynı şekilde, Ira Sachs’ın
yönettiği, Fransız-Portekiz ortak yapımı olan ve kadrosu çok kuvvetli <b>‘Frankie’</b>
de oyuncuları arasında<b> İsabelle Huppert </b>olduğu halde beni çok içine alamadı. </span></span><br />
<br />
<span lang="TR" style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Festivalde -özellikle- aksiyon
filmlerindeki kurgularını giderek daha da sevdiğim Uzakdoğu filmlerinden de
örnekler izleme çalıştım:</span></span><br />
<br />
İ<span lang="TR" style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">lk izlediğim
film Amerikan yapımı ama yönetmeni ve kadrosu Çinli oyunculardan oluşan <b>‘The
Farewell (Elveda)’</b> idi. 2019 Sundance Festivali’nde Londra İzleyici ödülü
alan film ‘based on an actual lie (gerçek bir yalandan esinlenmiştir)’
sloganı ile başlıyor. Ölümcül bir hastalığa yakalanan büyükanneye çaktırmadan
son günlerini onun isteklerine göre yaşatma çabasına giren bir ailenin öyküsü
bu. Bir kısmı Amerika’dan bir kısmı da Japonya’dan gelen kardeşler ve aileleri yeniden tek bir
aile olarak doğdukları Çin kültüründe harmanlanmaya çalışıyorlar. Çokça
gülümsetse de ölümün yaklaşmasının tedirginliğini sürekli taşıyan bir film. <b>Yönetmen
Lulu Wang</b> kendi büyükannesinin hastalığından esinlenerek çekmiş bu filmi. Bulursanız
izleyin derim.</span></span><br />
<br />
<span lang="TR" style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Mutlaka izleyin
diyeceğim bir diğer Uzakdoğu filmi ise <b>‘Lan Xin da Ju Yuan (Tehlikeli Oyun.)’</b>
Siyah-beyaz çekilmiş bir Çin filmi olan Tehlikeli Oyun’u izlerken film içinde
ne zaman oynanan tiyatronun içindesiniz ne zaman film senaryosunun bir parçasını
izliyorsunuz, bilmek mümkün olamayabiliyor. <b>Yönetmen Lou Ye’yi</b> bu kurgudan
dolayı film bitiminde alkışlamadan duramadık.</span></span><br />
<br />
<span lang="TR" style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Uzakdoğu sinemasından
izlediğim bir diğer film de Japonya yapımı <b>‘Hatsukoı (İlk Aşk)’ </b>idi. <b>Takashi
Miike</b> yönetmenliğindeki bu film aksiyon, eğlence, absürd ve hatta animasyon
dolu bir ‘romantik şiddet!’ filmi. Kült filmlerden 'Ucuz Roman'vari film değişik ve vakit
ayırmaya değer.</span></span><br />
<br />
<span lang="TR" style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Şimdi yazarken
farkediyorum ki filmlerimi seçerken ağırlığı Fransız sinemasına vermişim. Bir
Fransız-İtalyan ortak yapımı olan ve Fransızca çekilen <b>‘Gloria Mundi’</b> de
bunlardan biri idi. <i>2019 Venedik Festivalinde</i> başrol oyuncularından <b>Ariane
Ascaride</b>’ye <i>En İyi Kadın Oyuncu ödülü</i> kazandıran Gloria Mundi
sıradan hayatların ve ailelerin nasıl ve neden talihsizliklere itilebildiğini anlatan
ve iç burkan bir film. <b>Yönetmeni: Robert Guediguian.</b></span></span><br />
<br />
<span lang="TR" style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Bir diğer Fransız
filmi de <b>Claude Lelouch’un</b> 1966’da Cannes’da Büyük Ödülü kazanan müthiş
bir aşk filmi olan ‘Bir Kadın Bir Erkek’ filminin devamı olan <b>‘Les Plus
Belles Annees D’une Vie (En Güzel Yıllarımız).’</b> Bu filmle, aşkın yaşı var
mıdır diye sormaya gerek bile duymadan yoktur diyen yönetmen 53 yıl aradan
sonra yine aynı oyuncularla (<b>Anouk Aimee</b> ve <b>Jean-Louis Trintignant</b>)
yine sımsıcak, duygu dolu bir filme imza atmış. Müzikleri de çok etkileyici ‘En
Güzel Yıllarımız’ı bulun, izleyin ve sevdiğinize sımsıkı sarılın!</span></span><br />
<span lang="TR" style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br /></span>
<br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b><span lang="TR" style="mso-ansi-language: TR;">‘A Vida
Invisivel de Euridice Gusmao (Görünmez Yaşam).</span></b><span lang="TR" style="mso-ansi-language: TR;">’ Mutlaka ama mutlaka izleyin diyeceğim bir başka film.
<i>2019 Cannes Film Festivalinde En İyi Film-Belirli Bir Bakış ve 2019 Münih
Festivalinde CineCoPro ödüllerini</i> almış ve aynı zamanda <i>Brezilya’nın Oscar
adayı</i> seçilmiş <b>Karim Ainouz</b> imzalı bu filmi festival kitapçığı ‘renk,
ses ve müziğe boğulmuş bir gündüz rüyası’ diye anlatmış. Portekizce çekilmiş
Brezilya-Almanya ortak yapımı ‘Görünmez Yaşam’ görülmeli, ki önyargının iki
kadının hayatını (hemen her toplumda) nasıl etkilediği ve kadınların buna karşı
sevgiyle nasıl mücadele edebileceği bir kez daha hatırlansın. Oyuncular <b>Carol
Duarte</b> ve <b>Julia Stockler’in</b> oyunculukları karşısında şapka çıkarmamak
işten bile değil!</span></span><br />
<br />
<span lang="TR" style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Venedik Film
festivali’nin kapanış filmi olan ‘<b>The Burnt Orange Heresy (Yanık Portakal)</b>’
filmini ben de -tesadüfen- festivalin son filmi olarak seçmişim kendime. <b>Guiseppe
Capotondi</b>’nin yönettiği bu kara filmde kadro çok kuvvetli. <b>Mick Jagger</b>
bile var desem? <b>Donald Sutherland, Claes Bang,</b> ve <b>Elizabeth Debicki</b>
diğer önemli rollerdeki isimler. Açıkçası hemen öncesinde ‘Yeni Baştan’ı
izlediğim ve hala etkisinde olduğum için bu filmin hakkını veremedim, emek
verenlerden özür diliyorum.</span></span><br />
<br />
<span lang="TR" style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Festivalde
zamansızlıktan ve/veya bilet bulamadığım için izleyemediğim ama aklımın kaldığı
filmler ise şunlar:</span></span><br />
- <span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="TR" style="mso-ansi-language: TR;">Dolor
y Gloria (Acı ve Zafer)</span></span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="TR" style="mso-ansi-language: TR; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><span style="font-size-adjust: none; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal;">- </span></span><span lang="TR" style="mso-ansi-language: TR;">And
Then We Danced (Ve Sonra Dans Ettik)</span></span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="TR" style="mso-ansi-language: TR;">- </span></span><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="TR" style="mso-ansi-language: TR;">Bacurau</span></span><br />
- <span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="TR" style="mso-ansi-language: TR;">Gisaengchung
(Parazit)</span></span><br />
- <span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="TR" style="mso-ansi-language: TR;">Monos</span></span><br />
<div style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -.25in;">
<span lang="TR" style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br /></span></div>
<span lang="TR" style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Tabii bu filmler
sonradan gösterime girsin diye yaptığımız totemlerin bazıları tuttu; <b>Acı ve
Zafer</b> hemen festival sonrası gösterime girdi -ki bu ay bitmeden izleyeceğim-
ve herkesin ağız birliği etmişçesine ‘çarpıcı!’ diye nitelendirdiği <b>Parazit</b>
de 1 Kasım'da gösterime giriyor.</span></span><br />
<br />
<span lang="TR" style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Yıllardır patlamış
mısır sesinden izlediğim filmlere yoğunlaşamadığım için sinemaya gitmeyi pas
geçen ben <b>Filmekimi</b> ile sinemanın büyülü dünyasına yeniden girmenin hazzını
yaşadım bu Ekim ayında. Festivalin sloganı <span style="background-color: white; color: black; display: inline; float: none; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: 16px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; text-align: left; text-decoration: none; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">#SpoilerYeme yi de izninizle #MısırHeleHiçYeme diye güncelliyorum ki<span style="background-color: transparent; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">:</span></span></span></span><span lang="TR" style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"> </span></span><br />
<span lang="TR" style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span>
<span lang="TR" style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Sinemayı -tüm büyüsü ile- sinemada izleyelim! </span></span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<span lang="TR" style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Iyi seyirler....</span></span><br />
<span lang="TR" style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br /></span>
<br />
<i><span lang="TR" style="mso-ansi-language: TR;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">28 Ekim 2019</span></span></i><br />
<br />
<b><i><span lang="TR" style="mso-ansi-language: TR;">Dipnot</span></i></b><i><span lang="TR" style="mso-ansi-language: TR;">: Yazıyı yayınlama tarihine saygı, 29 Ekim
Cumhuriyet Bayramı kutlu olsun! </span></i><br />
<br />
<br />
<b></b><i></i><u></u><sub></sub><sup></sup><strike></strike>Mehlika Babaogluhttp://www.blogger.com/profile/10388220982601460178noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1312657603852775507.post-45178652441554107872019-10-02T10:04:00.001-07:002019-10-29T01:18:09.225-07:00Geziperest<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Bu bloğu açtığımda farklı konu/duygulardaki yazılarımı paylaşırım diye düşünmüştüm. Zaman içinde farkettim ki bolca ve çoğunlukla gezi maceralarımı paylaşıyorum. E o zaman, başlığı değiştirmek lazım gelmez mi? Can yeğenim Mira beni <b><i>'Geziperest'</i></b> diye tanımladığında çok hoşuma gitmişti. </span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Onun izniyle bloğumuz artık yeni başlığı ile yoluna devam edecek.</span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Mira'yla birlikte yapacağımız gezilerin sayısının artması dileğimle: Yeni yollara yeni başlığımızla devam!</span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b></b><i></i><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b><i>Yeniköy, 2019</i></b></span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><b></b><i></i><br />
<br />Mehlika Babaogluhttp://www.blogger.com/profile/10388220982601460178noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1312657603852775507.post-48475047156089951802019-09-16T10:00:00.000-07:002019-09-30T01:09:39.356-07:00BİRİNCİ BASKI (Gezişim)<span style="color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Bilenler biliyor, 2019 yılını İspanyolca öğrenme ve İspanya’yı
ve İspanyol kültürünü keşfetme yılı ilan ettim. Ocak-Şubat aylarında
Madrid'deki kurs sırasında dili günlük hayatta çat pat kullanmaya başlamıştım.
Dönüşümde de düzenli olarak çalışmaya devam ettim. Ama açıkçası -başka hiçbir
dilden (vücut dilini saymıyoruz tabii) yardım almadan- iletişim kurma
seviyesine gelip gelmedigimi test etmek istiyordum. Eh madem bunu istiyorum, ne
duruyorum ki dedim, 2 Kafa-dar’ların diğer üyesi Nursero’yla konuşup kerterizi
belirledik: Daha önce gitmediğimiz bir kısmını hedef aldık İspanya’nın bu
sefer: Gurme turizminin merkezlerinden Bask (Basque) bölgeye gidiyoruz. </span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Ağustos ayı için 1 haftalık bir gezi planladık. Gidiş ve dönüş
noktamız Bilbao. Her zamanki gibi bolca blog yazısı, gezi notları ve Señor
& Señora Googles’a danı<u><span style="color: navy;">ş</span></u>arak bölgeyle ilgili
bilgileri topladım. Ama bu sefer, bu bilgilerin bir kısmını İspanyolca
kaynaklardan okudum (ve de anladım </span><span style="color: #222222; font-family: "segoe ui emoji" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-char-type: symbol-ext; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-no-proof: yes; mso-symbol-font-family: "Segoe UI Emoji";">😊</span><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">) </span></span></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br /></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Gezinin ana çatısı şöyle idi: Istanbul’dan Bilbao’ya uçacağız,
ilk gece Bilbao’da kalacağız. Sonrası orada yapacağımız günlük rotaya göre
belirlenecek. Geziyi planlarken ön iş olarak sadece <b><a href="http://wwwgoldcar.com/" target="_blank"><span style="color: #1155cc;">www.goldcar.com</span></a></b>
sitesinden arabamızı kiraladık, ilk gece için otel rezervasyonumuzu yaptık, ve
offff kaç gün kaldı diye sürekli takvime baktık.</span><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /></span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Dedim ya, bu seyahatte azmettim, sadece İspanyolca konuşacağım
(kiralık arabayı teslim alırken bir hata olmasın diye Ingilizceye
başvurabilirim diye düşünüyorum), Nursero’ya dedim ki: ‘Hazır ol, bir şeyleri
yanlış anlayıp istediğimizden başka şeylerle karşılaşabiliriz, yoldan
sapabiliriz.’ Bizimkine tatil olsun, macera olsun umru mu? Bana uyar, dedi. Ama
rahatladım mı? Pek sayılmaz. Çünkü bir yandan, ya bölgede benim öğrendiğim
Kastilyanca değil de Baskça konuşuluyorsa diye düşünüyorum. Baskça’yı okumam
& anlamam na-mümkün. Öte yandan, ülkelerin kuzey bölgelerinde
genelde insanlar daha burnundan kıl aldırmaz tarzda oluyor, acaba
konuşurken hata yaparsam ne kadar tahammüllü olurlar diye düşünmeden de
edemiyorum.</span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Neyse, hem heyecandan, hem de yeni bir rotayı keşfetme merakından pat pat atan kalbimle İstanbul-Bilbao uçuşunu tamamlayıp
kendimi pasaport kontrolünün önünde buldum. Kabindeki görevli pasaportumu aldı,
bana Ingilizce ne amaçla geldiğimi sordu. Hadi dedim Mehlika, an bu an! Para
viajar dedim kendimden emin İspanyolcamla, tatile geldim yani, keşfetmeye,
ülkenizi, bölgenizi yaşamaya, Ispanyolca konuşmaya; diye ekledi tabii gözlerim.
Gayet sıcakkanlı, kocaman gülen bir gümrük memuru ile havadan sudan birkaç
cümle daha hasbihal ed(ebil)ince ah dedim tamam, gezi güzel geçecek; bu bölgede
de insanlar gayet mutlu ve yardımcı, daha da İspanyocadan başka bir dil
kullanmam. Hoşbulduk Basque halkı, bienvenidos para mi </span><span style="color: #222222; font-family: "segoe ui emoji" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-char-type: symbol-ext; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-no-proof: yes; mso-symbol-font-family: "Segoe UI Emoji";">😊</span></span></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br /></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Bilbao havaalanı küçük bir yer. Kiralama firması arabayı almak
için çıkışta gidiş terminalinin dışına gelecek servis aracını beklememiz
gerektiğini yazmıştı, valizlerimizi aldıktan sonra doğruca o alana yöneldik. E
artık ilk tedirginliğim de geçti ya, beklediğimiz yer doğru mu diye sorayım
birisine dedim (bakayım o da anlıyor mu konuştuğum İspanyolcayı?</span><span style="color: #222222; font-family: "segoe ui emoji" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-char-type: symbol-ext; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-no-proof: yes; mso-symbol-font-family: "Segoe UI Emoji";">😊</span><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">) Evet dedi, yani <span style="background-color: #f8f9fa; color: #222222; display: inline; float: none; font-family: "arial" , sans-serif; font-style: normal; font-variant: normal; letter-spacing: normal; text-align: left; text-decoration: none; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: pre-wrap; word-spacing: 0px;">sí</span> . Anladı beni
ya, benden mutlusu yok. Artık köpürtmeye geçebilirim. Dur dedim, bi kere daha
bu sefer farklı kelimelerle başkasına sorayım aynı soruyu, maksat pratik
yapmak. E vallahi o da anladı beni, ve ben de onun cevabını. Tavan yapan
özgüvenimle başka insanlara da sorular soracaktım ki bizi ofise götürecek
servis aracı geldi, aracın şoförü ile de buldum havadan sudan konuşacak bir
şeyler, keyfim çok yerinde. Arabayı teslim alırken ama niyeyse tedbirli
davranıp Ingilizce konuştum, sanırım eksik/yanlış anlama yüzünden tatilimizi
zora sokmamayım diye düşündüm. Şimdi diyorum, bir daha sefere bu aşamayı da
Ispanyolca yapacağım. Te juro! </span></span><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /></span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Şimdi şu İspanyolca hevesimi bir yana koyup yazının asıl amacına
dönük Bask bölge için ansiklopedik bilgi paylaşayım biraz:</span></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br /></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Bask kelimesi İngilizce’de güneşin altında uzanıp/oturup ılık ve
aydınlık havanın keyfini çıkarmak demekmiş, iyi mi? </span><span style="color: #222222; font-family: "segoe ui emoji" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-char-type: symbol-ext; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-symbol-font-family: "Segoe UI Emoji";">😊</span><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;"> Başka bir anlamı da zevk almanın
hakkını vermek. Eh bölgedeki doğa, yemek kültürü, deniz, insanlar ve hava bunu
yaşamanıza fazlasıyla destek veriyor. Hazır<span style="color: #000120;">ı</span>z her şeyin
hakkını vermeye! Estamos listos yani.</span></span></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br /></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Bask bölge deyince sadece İspanya’yı düşünmememiz gerekiyor. İspanya’nın kuzey kısmının bir bölümü ile Fransa’nın bir kısmını da kapsıyor. Bask
özerk bölgenin Ispanya tarafında ana dil Baskça(Vasco/Euskera). İlginçtir, Baskça’nın
başka hiçbir dille akrabalığı yok, uzmanlara göre sadece Kafkas dili ile
benzerlikler gösteriyor. Kelimelerin yazılışı ve okunuşu Kastilyanca’dan büyük
farklılık gösteriyor. Genel kullanıma açık mekanlarda (sokaklar, park yerleri,
dükkanlar vs) isimler hem Kastilyanca (bu, benim de öğrendiğim ve Ispanya’da tüm
bölgelerde kullanılan resmi dil) hem de Baskça yazılıyor. (İngilizce çok az
yerde var) Açıkçası bölgeye gelirken en büyük tedirginli<u><span style="color: #000018;">ğ</span></u>im,
eğer halk Kastilyanca konuşmazsa ne yaparım idi. Allahtan böyle bir şeyle
karşılaşmadım. 2016 yılı kayıtlarına göre Bask bölgede Baskça konu<span style="background-color: white; color: #222222; display: inline; float: none; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: 16px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; text-align: left; text-decoration: none; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">ş</span>an kişi
sayısı sadece 750.000. Pasif kullanıcıların sayısı ise bundan çok daha fazla. </span><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /></span></div>
<span style="background-color: white; color: #004000; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Geziyi planlarken Bask b<span style="color: #000032;">ö</span>lgenin
Fransa kısmına da ge<span style="background-color: white; color: #222222; display: inline; float: none; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: 16px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; text-align: left; text-decoration: none; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">ç</span>meyi hedeflemi<span style="background-color: white; color: #222222; display: inline; float: none; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: 16px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; text-align: left; text-decoration: none; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">ş</span>tik, ama sonra gördük ki 1 hafta sadece
Ispanya kısmı için bile yetmeyecek. O yüzden bu kısmı ikinci geziye bıraktık. </span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Bask bölgenin alameti farikaları: Başına buyruk dili, kar amacı
gütmeyen ve her yıl Eylül ayında kutlanan ve UNESCO’nun maddi olmayan kültürel
miras kapsamında korumaya aldığı festivali (Franco döneminde kültürlerini yok
etmeye yönelik diktatörlüğe direniş anısına yapılan bu festivale biz denk
gelemedik malesef), leziz Bask şaraplarına can veren üzümleri ve bağları,
tertemiz ve gayet geniş kumsalları ve denizi, ve tabii Bask mutfağı. </span></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br /></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Dönelim arabayı aldıktan sonra gezimizin ilk anlarına: </span><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /></span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Navigasyonla ilk gece için ayarladığımız otelimize gittik,
girişimizi yaptık, akşamüstü saatlerini yaşamaya başlamıştık. İlk akşam için
hedefimiz Bilbao’ya 15-20 dakika mesafedeki bir sahil kasabası olan <b>Getxo</b>’ya
gitmekti. Asma köprüsü Unesco Dünya koruması kapsamında 2006 yılında
tasarlanmış bu sahil kasabasına ulaştığımızda güneş batmak üzere idi. Bu sayede
<b>Biskay Körfezi</b>’nden güneşin batışını uzun kumsalı ve köprüsünden yürüyerek
izleyebildik. Getxo kumsalları Avrupa Birliğinin mavi bayrağı ile
ödüllendirilmiş. Sahilin sonu bizi eski liman kapısına ulaştırdı (Puerto Viaje) </span><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /></span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Zenterra merdivenlerinden çıkarak (yürümek istemeyenler için
asansör/teleferik karışımı bir seçenek de var) şehrin kalbine daldık. Ama sanki
sehir de bizim kalbimize daldı. Dar, sevimli, ve bir labirenti andıran
sokakları, ağaç altında oturabileceğiniz ve bir seyler yiyip içebileceğiniz
alanları ile sakin ve keyifli bir kasaba keşfettik ilk akşam. Kısmen bir
Ortaçağ kasabası, kısmen mitolojik zamanlardan kalmış tanrısal bir yerleşim
yeri Getxo. İlk akşam yemeğimizde bir ağaç altında, bölgeye özgü pintxoslardan
deneyerek(burada tapas’ın adı bu), ve kırmızı şarap kadehlerimizi gökyüzüne
kaldırarak salud dedik.</span></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br /></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Otele döndüğümüzde otelin park yeri dolmuştu. Yol kenarına
arabayı bırakabilirdik, güvenli görünüyordu. Okuduklarımdan hatalı parktan
dolayı 60 Euro’ya kadar bir ceza yiyebileceğimiz bilgisi aklımda kalmıştı. Öyle
olunca içime bir kurt düştü. Ayrıca, her firsatta İspanyolca konuşmaya
çalışıyorum ya, gidip resepsiyondaki görevliye sordum, nereye parkedelim diye.
Onun verdiği bilgiyle yan yola arabamızı bırakıp odamıza çekildik. </span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Arabayı Goldcar’dan kiraladık. İlk defa bu firmayı kullanıyoruz.
Madrid elçiliğimizde çalışan arkadaşım Ersel’in tavsiyesi idi bu firma (her
İspanya seyahati öncesi onu soru bombardımanına tutuyorum :)) Yurtdışında araba
kiraladığımız zaman kaskoyu her şeyi kapsayacak sekilde yaptırıyoruz. Belki
kiralama ücretinden daha fazla sigorta masrafı oluyor ama sayılı gün gittiğimiz
gezide herhangi bir aksaklıkta tamamen güvence altında olduğunu bilmek tatilin
konforunu artırıyor. Biz <a href="http://www.goldcar.com/" target="_blank"><span style="color: #1155cc;">www.goldcar.com</span></a> sitesinden gayet memnun
kaldık. Tek olumsuz geri bildirimimiz, başta 90 Euro depozito kestik denildiği
halde 75 Euro iade edilmiş olması. Hatalı bilgi verilmiş diye açıklama
yaptılar, bundan sonraki kiralamalarımda bu konuyu daha fazla didikleyeceğim,
alın İspanyolca pratik için bir sebep daha </span><span style="color: #222222; font-family: "segoe ui emoji" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-char-type: symbol-ext; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-symbol-font-family: "Segoe UI Emoji";">😊</span></span><span style="color: #222222; font-family: "segoe ui emoji" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-char-type: symbol-ext; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-symbol-font-family: "Segoe UI Emoji";"><br /></span></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;"></span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Gece uyumadan önce haftalık hava durumunu kontrol ettik. Bu sayede
önce iç kısımda yol alıp Rioja bölgeyi de biraz soluklayıp sonra havaların
biraz daha ısındığı günlerde Fransa sınırından sahile çıkıp sahil boyu gezerek
yeniden Bilbao’ya dönecek şekilde bir halka rota yapmaya karar vedik. </span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Ertesi sabah uyanır uyanmaz arabamızı alıp navigasyona
Santander’i isaretleyip yola çıktık. Ilk gün rotamız <b>Santander-Santillana
del Mar-Comillas-Burgos</b> idi. </span><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /></span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">2 Kafa-dar’ların gezilerinin vazgeçilmezi navigasyonumuz Tomtom
bu gezide su koydu, ömür boyu diye aldığım Tomtom’un ömrünün aslında 10 yıl
olduğu uyarısı ile karşılaştık ilk günde. Sadece 100 kilometre kadar daha
destek verebileceği mesajıyla bizi bir anda üzdü, onsuz tatile hazır değiliz,
onla çok maceramız var. Allahtan gezinin seyrini bozabilecek durumlara karşı
tedbirli olduğumuzdan her ikimizin de telefonlarında hem Sygic hem de MapsMe
navigasyonları da yüklü idi. Araba ile yol yapacak kişilere farklı
navigasyonları önceden telefonlarına haritaları ile yüklemelerini tavsiye
ediyorum. Zaman zaman başka bir bilene danışmak gerekiyor. Bu gezide bolca
Sygic’ten destek aldık. Tomtom yine de cok kilit anlarda, Sygic’in hata verdiği
durumlarda imdadımıza yetişti. Geziden döner dönmez Tomtom’la ömür boyu yaşamak
istediğimi bildirdim zaten firmasına.</span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Bu bölgeyi gezeceklere bir başka tavsiyem de indirilecek
haritalarla ilgili: Bazı uygulamalarda (mesela Sygic) size bir ülkeyi bölge
bölge indirtiyor. Biz de Bask bölge gezeceğiz diye gelmeden önce sadece Bask
Bölge haritasını yüklemiştik, oysa bölgede alt bölgeler varmış. Bask bölge
deyince sadece Bilbao ve yakın çevresini yüklemiş. Sonradan indirdiğimiz alt
bölge haritalarından bazıları ise şöyle: Asturias(Oviedo),
Cantabria(Santander), Castilla-La Mancha, Kastilya ve Leon(Valladolid), La
Rioja(Logrono) ve Murcia bölgesi haritaları. Tabii daha gezinin ilk gününde
navigasyondan bu eksik yükleme ile yardım alamayacağımızı anlayınca durup durup
başka haritalar yüklemek zorunda kaldık, biraz vakit ve motivasyon kaybettik. </span></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br /></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Allah’tan bölgede adının anlamına yakışır şekilde moralinizi yükseltecek
çok sebep var. Comillas-Burgos arasında küçük bir kasabada mola verip bir barda
birer kadeh kırmızı şarap eşliğinde birkaç Pintxos (pinçoz diye okunuyor)
yiyince kendimize geldik.</span><br />
<span style="color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /></span>
<span style="color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;"><b>Nedir Pintxos?</b> Topraklarının büyük bir kısmı İspanya'da, diğer bir kısmı da Fransa'da bulunan <b>Bask Özerk Bölgesi</b>, her ne kadar bu iki ülkeden ilham alsa da bambaşka bir mutfak kültürüne sahip. İspanya'nın en leziz İspanyol atıştırmalıklarından biri olan tapas bu bölgede özerkliğini korumak için baş kaldırmış ve pintxos adını almış, çeşit ve lezzet ile de diğer bölgelere adeta meydan okuyor. Ekmek üstü atıştırmalık diye kabaca tarif edebileceğimiz pintxoslar çeşit çeşit ve son derece taze, mevsimlik ve gurmelere layık servis ediliyor. 1 haftalık seyahati şarap ve pintxos deneyerek geçirdik desem yalan olmaz. Yine de dene(ye)mediğimiz bir sürü pintxos bıraktık arkamızda.</span><br />
<span style="color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /></span>
<span style="color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;"><b>Pintxos-hopping</b> diye bir aktivite var bu bölgede. Bir bara (ayaküstü lokantalara bar deniyor) gir, birkaç çeşit pintxos ye, şarabını iç, hadi hooop ordan başka bir mekana. Bu sayede bulunduğunuz şehirdeki bir çok barı ve pintxoslarını deneyimleyebiliyorsunuz. Bu bilgiyi öğrenir öğrenmez hemen Haluk (Mesci) Hocam'la paylaştım. Yıllarca İstanbul ve özellikle Beyoğlu bölgesindeki barları, bar-hopping adıyla, belli bir rota ile gezdirdi bize. Hop hop, altın top!</span></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="background-color: white;"><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">
</span></span></span></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><span style="background-color: white;"></span><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br /></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Ertesi gün hedefte <b>La Rioja</b> bölgesi vardı.
Gördüğümüz/durduğumuz şehirler/yerler sırasıyla: <b>Burgos-La Rioja-Vivanco
şarap müzesi-Samaniego köyü-Leza-Logrono-Carcar-Callahorra</b> idi. </span></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br /></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Burgos’tan La Rioja’ya doğru yol alırken <b>Briones</b> isimli
bir Ortaçağ kasabası görüp hadi bir girip çıkalım deyince önümüze başka gezi
yazılarından da okuduğum Vivanco şarap müzesi çıktı. Eh şarap bölgesindeyiz,
bir soluklanalım dedik. Müzenin içini değil ama bahçesindeki üzüm çeşitlerini
ve soya<span style="background-color: white; color: #222222; display: inline; float: none; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: 16px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; text-align: left; text-decoration: none; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">ğ</span>açlarını okuduk öğrendik. Buna göre bölgede üretilen belli başlı üzümler:
Vitaceas familyasının, Vitis soyundan olup, Euvitis alt soyundan gelen 3 ana
gruptan biri olan Euro-asiatico’nun Vitis vinifera çeşidinden 4 adet varyete
olan <b>Tempranillo, Garnacha, Merlot</b> ve <b>Pinot Noir</b>. Nasıl
calışmışım ama? </span><span style="color: #222222; font-family: "segoe ui emoji" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-char-type: symbol-ext; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-no-proof: yes; mso-symbol-font-family: "Segoe UI Emoji";">😊</span><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-no-proof: yes;"> </span><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;"> Aman gözünüz korkmasın
bu kadar isim nasıl aklınızda kalacak diye. Bu bilginin pratik hali şu:
Bölgedeki üzümlerin hepsi çok lezzetli, gözü kapalı her şarabı için, keyif
alacaksınız, sonuçta keyif almak anlamına gelen Bask bölgedeyiz; di mi ama? </span><span style="color: #222222; font-family: "segoe ui emoji" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-char-type: symbol-ext; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-no-proof: yes; mso-symbol-font-family: "Segoe UI Emoji";">😊</span></span><span style="color: #222222; font-family: "segoe ui emoji" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-char-type: symbol-ext; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-no-proof: yes; mso-symbol-font-family: "Segoe UI Emoji";"><br /></span></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;"></span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Bağlık bölgede olduğumuzu her daim hatırlatan sağlı solu
alabildiğince bağlar eşliğinde yol yaptık o gün. Ilk göze çarpan şey bağların
hepsinin müthiş bakımlı olduğuydu. Ağustos sonu Türkiye’de birçok bölgede bağ
bozumu tamamlandı ama burda üzümler yeni yeni büyüyor. Iklimsel olarak (diğer
meyve ve yemişlerde de bunu gözlemledik), bizden 1 ay kadar geriden geliyorlar.
O köy senin, bu manzara benim geze geze ve tabii arada şarap i<span style="background-color: white; color: #222222; display: inline; float: none; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: 16px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; text-align: left; text-decoration: none; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">ç</span>ip pintxos yiye
yiye gece konaklayacağımız Carcar kasabasına ve otelimize ulaştık. Bir Bodega
(şaraphane) görelim dedik, otelde resepsiyondaki arkadaştan öneri ve yardım
istedik ancak o gün için geç kalmışız, bodegalar kapanmış. Biz de hem
konuştuğumuz bodeganın sahibinin hem de resepsiyondaki arkadaşın önerdiği
Callahorra kasabasına gittik. Çok etkilendik diyemem ama yine de şehri gezip,
kalesini ziyaret edip pintoxlarımızı ve şarabımızı açık havada canlı müzik
eşliğinde yiyerek günü keyifle tamamladık.</span></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br /></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Callahora’da gezerken katedrale giden yolu bir amcaya sordum.
Sorarken ‘el’ catedral diye kullandım artikeli. Yaşlı amca anlamadı, kulakları
belki zor duyuyordur diye daha yüksek bir sesle yineledim. Yine anlamadı. Hani
ibadet yeri, büyük bina vs diye açıklama yaparken ‘haaaa <b><i>la</i></b>
cathedral’ diye düzeltti beni. Altı üstü artikel hatası yaptım amca, o kadar
cümle kurdum bir artikel için mi kalbimi kırıyorsun diyesim geldi. Şakası bir
yana el yerine la, la yerine el diye yanlış kullanınca karşı tarafta nasıl bir
anlam farkı oluşuyor, merak ediyorum. Dili bu şekilde kullanma/anlama
seviyesine ne zaman gelirim ki?</span></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br /></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Ertesi sabah, mutlaka görün diye önerilen ve internetteki
fotoğraflarından da bizi de cezbeden ortaçağ kasabası <b>Olite</b>’te kahvaltı
yapmayı hedeflediğimiz için daha saat 7.00 olmadan teker çevirdik. Carcar’dan
Olite’e gidiş yolu sağlı sollu çok yoğun bağ manzaraları ile doluydu. Güne
güzel ba<span style="background-color: white; color: #222222; display: inline; float: none; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: 16px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; text-align: left; text-decoration: none; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">ş</span>lamamızı sağladı. Sabahın erken saatlerinde bağlar nasıl sulanıyor onu
da görebildik. Yaklaşık 1.5 saat keyifli bir yolculuk sonrası Olite’e ulaştık.
Labirent şeklinde kurulmuş, her ara yolu ana meydanına çıkan şirin bir Ortaçağ
köyü. Eski şehrin kapısından girdikten sonra adeta bir masal şehrine
giriyorsunuz. Sarayı ve kuleleri bu masalsı hissi destekler nitelikte. Olite
kasabasını okuduğum bloglarda öneri olarak görmemiştim, yerel halktan tavsiye
almanın faydasını görmüş olduk. Şehrin dar yollarından birinde bizi
kokusuyla cezbeden bir pastaneye kahvaltı yapmak için girdik. Kahvemizi içip
gözümüze kestirdiğimiz unlu mamülleri yerken bir sepetin üstünde ‘Bolloz de leche
(boyoz de leçe diye okunuyor)’ yazısını gördüm, yani sütlü boyoz. (ispanyolcada
2 ‘l’ harfi yanyana gelince ‘y’ diye okunuyor) Aaa dedim bizim Izmir’in
boyozunun ismi burdan geliyormuş demek ki. Me<span style="background-color: white; color: #222222; display: inline; float: none; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: 16px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; text-align: left; text-decoration: none; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">ğ</span>ersem boyoz börek demekmiş. Bize
gelmesi de Ispanya’dan göçen Sefarad yahudileri sayesinde. Dünya küçük işte,
seyahat ve göçle daha da h<span style="background-color: white; color: #222222; display: inline; float: none; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: 16px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; text-align: left; text-decoration: none; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">ı</span>zl<span style="background-color: white; color: #222222; display: inline; float: none; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: 16px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; text-align: left; text-decoration: none; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">ı</span> küçülüyor sanki, ne dersiniz? </span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Birilerine bir şehir sorarken ben hep şehir kelimesini
kullanıyorum, yani ciudad diyorum. Ama eğer sorduğum yer anca bir köy ya da
kasaba büyüklüğünde ise yanlış söylüyorsun, oraya şehir denir mi köy/kasaba
orası; yani pueblo diye hemen beni düzeltiyorlar. </span></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br /></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
İ<span style="color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">spanyolca iletişim kurmaya çalışmanın bu gezide bize şöyle de
bir faydası oldu: Zorlandığım ya da zaman telaşı yaşadığım anlarda (arkamda
birileri beklerken vs) İngilizceye dönmeye meyilim oldu, ama halkın İngilizce
bilme oranı düşük. O yüzden aslında mecbur kaldığım için de zorlamış oldum
kendimi. Ve bu sayede güzel yerler/sürprizler öğrenip görüp yaşayabildik. Me
gusta hablar espanol!</span><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /></span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Tam da yeri gelmişken bölgenin insanlarına övgü ve
teşekkürlerimizi de dile getireyim. İnsanlar yardımcı, çözüm odaklı ve hep
g<span style="background-color: white; color: #222222; display: inline; float: none; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: 16px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; text-align: left; text-decoration: none; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">ü</span>leryüzlüler. Yardıma ihtiyacınız olduğunu anladıkları anda siz daha talep
etmeden nasıl yardımcı olabilirim size diye yaklaşıyorlar. İspanya’yı ve İspanyolca
konuşmayı sevmemin, sebeplerinden biri kesinlikle bu.</span></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br /></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Bölgede keşfedilecek çok Ortaçağ kasabası/köyü var. Bulduğunuz
gezi yazılarını okuyun, ama sürprizlere ve yeni keşiflere hep açık olun. Her
şey bu yol nereye gider ki diye merak edip bir direksiyon kırmaya bakıyor. </span></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br /></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Olite’ten sonra hedef artık bölgenin en kuzey kısmı olan sahil
şeridi idi. Seyahat süremiz ancak İspanya kısmının tadına bakacak kadar
olduğundan Bask bölgenin Fransa kısmını başka bir geziye bırakmıştık. Fransa’ya
sınırın İspanya tarafındaki<b> Hondarribia</b> kasabası kadar yaklaşabildik bu
gezide. Kıyı bölgeye doğru yaklaşırken doğa değişti, yoğun bağ manzaraları
yerini yoğun yeşil dağ yollarına bıraktı. Böylesi dağ yollarında araba
kullanmanın keyfi de bir başka oluyor. </span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Fransa 1 km yazdıktan sonraki heyecanımı size anlatamam.
Arabanın sigortası Fransa’yı kapsamıyordu, ilginç bir şekilde sigorta sadece
Ispanya sınırları içinde geçerli idi. Fransa tarafına geçmeyeceğimiz için de ek
sigorta yaptırmamıştık. Fransa 1 km tabelasını gördükten hemen sonra navigasyon
bizi sanki sınır gececekmişiz gibi ucunda gişelerin olduğu yola soktu. Tabii
anlık bir heyecan sardı bizi. Geri dönüşü olmayan bir yoldayız ve Fransa’ya
ramak kaldı! Neyse ki köprüden önce son çıkış misali sağa ayrılan yolu gördük de
heyecanımız hemen yatıştı. Yine de tam sakinleşmek için bir an önce
Hondarribia’ya varıp bir kadeh bir şey içmeli, bir kaç Pintxos yemeliyiz </span><span style="color: #222222; font-family: "segoe ui emoji" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-char-type: symbol-ext; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-no-proof: yes; mso-symbol-font-family: "Segoe UI Emoji";">😊</span></span></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br /></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Şehre girer girmez Fransız etkisini ilk önce mimaride
görüyorsunuz. Evlerin çatıları, tasarımları aslında bir Fransız kasabası
izlenimi yaratıyor. Şansımız her zamanki gibi yaver gitti, şehrin merkezinde
bir park yeri bulduk ve bir asansör ile eski şehir meydanına çıktık. İnternette bolca fotoğrafını görebileceğiniz meşhur <b>Plaza de Armas</b> meydanında
şehrin alameti farikasi heykelin fotoğrafını çektikten sonra dar yollardan
şehri keşfede keşfede deniz kenarına indik. Fransa sınırında olduğumuzu
hatırlatan bir diğer ayrıntı da nerdeyse tüm tabelalarda Bask<span style="background-color: white; color: #222222; display: inline; float: none; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: 16px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; text-align: left; text-decoration: none; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">ç</span>a, Kastilyanca
açıklamaların yanına Fransızca da eklenmiş olması idi. Limanda Biskay
Körfezi’ne bakarak bir Cava (İspanyol şampanyası) yudumladık ki hangi ülkede
olduğumuzu karıştırmayalım. </span></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br /></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Bu arada, Fransızların Bask bölgenin İspanya kısmında bağcılığın
gelişmesine katkıları çok olmuş tarih boyunca. <b>Haro</b> isimli şehre, mesela, elektriği ilk defa Fransızlar getirmiş. Bu sebepten özellikle de kıyı şeridinde
Fransızca bilen sayısı da bir hayli çok.</span><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /></span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Hondarribia’yı gezdikten sonra hedefte meşhur San Sebastian
şehri vardı. Öğleden sonrayı San Sebastian şehrine ve okyanus keyfine
ayırmıştık. Akşam da zaten burada konaklayacaktık. Bu arada, konaklama için
hemen bir parantez açayım: Biz gezilerimizde rotamızı önceden belirlemiş olsak
da son anda gördüklerimizde programı değiştirebilmeyi tercih ettiğimiz için ilk
gece ve son gece konaklama dışında arada kalan günleri hep gezi sırasında
ayarlıyoruz. O yüzden <a href="http://www.booking.com/" target="_blank"><span style="color: #1155cc;">www.booking.com</span></a> ve <a href="http://www.airbnb.com/" target="_blank"><span style="color: #1155cc;">www.airbnb.com</span></a> uygulamalarını
da telefonumuzda hazır tutuyoruz. Bu da bir 2 Kafa-dar gezi geleneği :)</span></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br /></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">San Sebastian</span></b><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">, bölgenin ve Atlantik
okyanusundaki Biskay körfezinin en meşhur şehirlerinden birisi ve belki de en
turistik olanı. Şehirde ayrı bir cazibe var. Vahşi, asi ve bir o kadar da
çekici bir havası var. Kıyı boyu binalar ilginç bir şekilde okyanusla
bütünleşmiş şekilde. Sahil boyu dalgakıran görevi gören kocaman taşların
yarattığı manzara görülmeye değer. Açıkçası havanın da daha vahşi olduğu
sonbahar ve kış aylarında bu şehri bir kez daha görebilmeyi diledim gezerken. </span></span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Gelmişken şehrin meşhur yarım ay şeklindeki Concha (Konça diye
okunuyor) sahillerinde bir yarım gün okyanus keyfi de yapmak istedik. Concha
sahillerinde aslında 3 ayrı plaj var. Bunlardan 1 tanesi sörf yapmak isteyenler
icin ayrılmış. Biz sörf yapmadık, ama yapanları izlemesi de çok keyifli oldu.
Plajlar çok uzun değil ama sahilin kum kısmı çok geniş ve ince kum sayesinde
oturması keyifli. Bu bölgede plajlar hep böyle. O yüzden de içkinizi,
kitabınızı alıp sahilde piknik yapmak, güneşi batırmak çok keyifli oluyor.</span><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /></span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Plajda daha önceden aldığımız ekmek, jamon, peynir ve domates
eşliğinde piknik de yaptık. Gün batarken artık toparlanmış, sahili yürüyerek
şehrin merkezine ulaşmıştık. Tabii, şehre gelmişken adıyla özdeşleşmiş
cheesecake’inden (la torta de queso) yemeden dönemezdik. Ama en iyisi nerede
idi ki? Notlar almıştık ama yanımızda değildi. Eh dedik bir bilene soralım,
nasılsa İspanyolcamız var </span><span style="color: #222222; font-family: "segoe ui emoji" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-char-type: symbol-ext; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-no-proof: yes; mso-symbol-font-family: "Segoe UI Emoji";">😊</span><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-no-proof: yes;"> </span><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Harika kokular yayan bir çikolata
dükkanından içeri daldık, niyeyse en iyisini o müthiş çikolata kokularını yayan
dükkan sahibi kadın bilir diye düşündük. Kadıncağız hiç cheesecake sevmediğini
o yüzden de bilmediğini söyledi. Eh dedik, karşı dükkana soralım. Dükkanın
sahibi adam ağzımızdan sular akarak sorunca hemen havaya girdi, en iyisi için
çok yak<span style="background-color: white; color: #222222; display: inline; float: none; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: 16px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; text-align: left; text-decoration: none; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">ı</span>ndasınız dedi. La Viña (vinya diye okunuyor) diye bir mekan tarif etti.
Hatta diyorum ya, bölge insanı çok yardımsever diye, belki ihtiyacımız olur
diye lezzetli bir pintxos mekanı da önerdi fazladan. La Viña ile tanışmamız bu
şekilde oldu. Dükkanı bulduğumuzda saat 19.00 suları idi. Ve daha açılmasına
yarım saat vardı. Oysa ki dükkanda yemek yemek isteyenler çoktan kuyruk yapmışlardı
sokakta.</span></span></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br /></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;"><b><i>La Viña</i></b> küçücük ve sirk<span style="background-color: white; color: #222222; display: inline; float: none; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: 16px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; text-align: left; text-decoration: none; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">ü</span>lasyonu çok yüksek bir mekan. İç kısım iki
bölümden oluşuyor. Ön kısım pintxos ya da San Sebastian cheesecake yiyip bir
şeyler içmek için daha bar havasında, arka kısım ise 5-6 masası olan adamakıllı
bir restoran. Ön kısım hep ağzına kadar dolu idi. Abartmıyorum, her 5 dakikada
bir fırından her biri 8-10 porsiyonluk mis gibi kokan ve görüntüsüyle bizi
cezbeden 2-3 adet cheecasecake (la torta de queso) çıktı. Şanslı idik, mekana
girdiğimiz an itibariyle mutfağa yakın 4 kişilik masada yer bulduk. Ama tabii 4
kişilik bir masada 2 kişi oturmak büyük lüks olurdu. Iki yaşlı teyze oturdu
masamıza, izin isteyerek. Biz spor kıyafetli ve bütün gün gezmekten, sahilde
yediğimiz rüzgardan gayet dağınık bir halde idik. Onlar ise yaşadıkları yılları
gösteren yüz çizgilerinden duydukları gururu herkese göstermek istercesine
renkli makyajları, özenli giysileri, kolye, küpe, yüzük vs eksiksiz takıları
ile ışıldıyorlardı. Ve tabii gözlerinin içi gülüyordu. Bu sayede önce
gözlerimizle sonra sözlerimizle sohbete başladık. Biri 89, diğeri 91 yaşında
iki arkada<span style="background-color: white; color: #222222; display: inline; float: none; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: 16px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; text-align: left; text-decoration: none; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">ş</span>larmış. Çocuklarını büyütmüş evlendirmişler, ikisinin de torunları
varmış. Her hafta mutlaka birlikte bir yere yemeğe giderlermiş. Biz sordukca,
onlar anlattıkça merakımız iyice arttı hayatlarına. Bir ara kendi
aralarında Baskça konuşup konu<span style="background-color: white; color: #222222; display: inline; float: none; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: 16px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; text-align: left; text-decoration: none; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">ş</span>madıklarını sordum. (Franco döneminde sadece
Ingilizce gibi yabancı diller de<span style="background-color: white; color: #222222; display: inline; float: none; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: 16px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; text-align: left; text-decoration: none; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">ğ</span>il ülkede Kastilyanca dışında konuşulan tüm
dillerin yasaklandığını biliyordum, ama o nesil Baskça biliyor ve kullanıyor
olmalı diye düşünüyordum) Günlük hayatta Kastilyanca konuştuklarını, Baskçanın
zor olduğunu söylediler. Okulda ne öğretiliyor günümüzde diye sordum, ay sormaz
olaydım! İki teyze, iki ayrı bilgi söyledi. Biri dedi ki okullarda haftada 1
gün öğretiliyor, diğeri hemen itiraz etti, hayır her gün öğretiliyor diye. Aman
Allahım nasıl bir tartışma başladı aralarında görmeniz lazımdı! Bir yandan
gülmekten kendimizi alamıyoruz, bir yandan da hem dostluklarına hem
sağlıklarına zarar verecekler endişesi yaşıyorduk. Keşke dilim dönmeseydi de İspanyolcaya, soramasaydım!! Bir süre tartıştılar, sonunda ikisi de kendi
bilgilerinin en doğrusu olduğunu söyleyip konuyu kapattılar ve bir anda yeniden
canciğer dost sohbetine başladılar </span><span style="color: #222222; font-family: "segoe ui emoji" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-char-type: symbol-ext; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-no-proof: yes; mso-symbol-font-family: "Segoe UI Emoji";">😊</span><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;"> Şimdi bu sahneyi hatırladıkça, yaşlı halime merakım ve
100 yaşımı görme hevesim iyice kabarıyor. </span></span></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br /></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Diyeceğim o ki, yolunuz San Sebastian’a düşerse San Sebastian
cheesecake yemek için en doğru adres La Viña, hem ortam keyifli hem tatlılar
bir harika. Bizim teyzeleri de görürseniz keyfiniz katlanır, bizden söylemesi.</span></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br /></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Bu lezzetli(!) sohbetten sonra şehrin ara sokaklarını biraz daha
keşfettik, iyice uykumuz gelince de arabamızı almak için otoparka gittik. Bask
bölgede otopark tarifeleri çok ilginç. Dakikasına ücret ödüyorsunuz. Hani sanki
bu bölgede bir dakikanızı bile boşa geçirmeyin, her dakikanın hakkını verin
dercesine mesaj veriyor. Aslında hayat da böyle yaşanmalı be! Me gusta España,
verdiğin mesajlar için hatta me encanta!</span><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /></span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Güzel geçen bu günün rotası: <b>Carcar-Olite-Hondarribia-San
Sebastian</b> idi.</span></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br /></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Bir sonraki gün sabah erkenden San Sebastian’a veda edip <b>Lekeitio</b>
isimli bir başka sahil kasabasına doğru yola çıktık. Biz gezilerimizde genelde
otobanlardan kaçınıyoruz, köy ve dağ yolları her zaman tercihimiz oluyor.
Böylece hem keyifli bir doğa hem de daha fazla şehir/köy/kasaba görme şansımız
oluyor. </span></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br /></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">San Sebastian-Lekeitiko arası altı üstü 60 km ama dağ
yollarından gittiğimiz ve hız sınırına dikkat ettiğimiz için yaklaşık 2 saat
sürdü. Ve o 2 saat nasıl geçti hiç anlamadık. Harika bir dağ yolu ve manzara
eşliğinde yol aldık. Motorla yapmak isteyeceğiniz bir rota burası. Manzarayı,
yeşili, kıvrımlı yolları, ve mis gibi havayı içime çekerken Kazdağları geldi
aklıma ve önce gözüm doldu sonra da ülkemdeki cennet Kazdağlarını çorak
topraklara çevirme heveslisi kişi, kurum ve ülkelere bir sürü saydırdım. Yol
boyu tüm ağaçlar şahidimdir! </span><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /></span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Lekeitiko tarih boyunca korsanlara, balıkçılara ve denizcilere
liman olmuş bir sahil kasabası ve Cittaslow (yavaş şehir) etiketli. Hepsinden izler var sokaklarında ve limanında.
8. ve 12. yüzyıllar arasında balina avcılarının ticaret noktası olmuş, ve
Nordik ülkeleri ile kurulan ticaret ağları sayesinde finansal olarak
zenginleşmiş. Tabii, bu durum korsanların da bu bölgeye/şehre ilgi duymalarına
sebep olmuş. 19. yüzyıl itibari ile serbest ticaretin kısıtlanması, gümrük
yükümlülüklerinin başlaması ile ticari gelir olumsuz etkilenmiş. Günümüzde
balıkçılık kendi karnını doyurmaya yönelik sadece. Spor aktiviteleri ve
gastronomi turizmi şehrin ana gelir kaynakları.</span><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /></span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Lekeitiko’dan sonra yine dağ yollarından geçerek başka bir sahil
kasabası <b>Mundaka</b>’ya vardık. Şansımıza tam da o gün ve o saatlerde yerel ürünler
festivali yapılıyordu. Sahilde yöresel kıyafetler giymiş dev gibi cambazlar, ve
müzik eşliğinde halkla birlikte festivalin parçası olduk. Tezgahlardan
birer beyaz sarap kapıp birkac pintxos ile de tatlandırıp Biskay körfezine
bakarak keyif yaptık. </span></div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in; margin-left: 0in; margin-right: 0in; margin-top: 5.25pt; vertical-align: baseline;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Bundan sonraki durak <b>Guernica</b> (Gernika diye okunuyor) idi. <span style="background-color: white; color: #222222; display: inline; float: none; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: 16px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; text-align: left; text-decoration: none; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">Ş</span>ehrin pek bir esprisi yok ama tarihsel önemi olduğu için bu kadar yakınına
gelmişken görmeden gitmek olmazdı. Yıl: 1937. Yer: İspanya’n<span style="background-color: white; color: #222222; display: inline; float: none; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: 16px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; text-align: left; text-decoration: none; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">ı</span>n Guernica
kasabası. Franco, Nazi ve faşist İtalyan kuvvetlerinin yeni uçaklarını Guernica
üzerinde test etmesi için izin vermiş ve bombardıman başlamış. Bombardıman
sonrası kasabada büyük bir katliam yaşanmış, o güne kadar görülmemiş
şiddette olan bombalamalar Guernica'yı yerle bir etmiş.<a href="https://www.blogger.com/null" name="m_-1424376239129898684_m_796709854138167"></a> </span><span style="color: #424242; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">O
dönemde Bask Hükümeti'nden yapılan açıklamaya göre ölü sayısı en az 1.654,
yaralı sayısı ise 889. Bu vahşet İspanya’nın tarihinde kara bir leke olarak
sonsuza kadar kalacak. Picasso’nun en politik eseri olarak adlandırılan ünlü
Guernica tablosu da bu vahşeti insanoğluna sürekli hatırlatması için Madrid’de
Renia Sofia Müzesinde sergileniyor. </span></span><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;"></span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<div style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in; margin-left: 0in; margin-right: 0in; margin-top: 5.25pt; vertical-align: baseline;">
<span style="color: #424242; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Tablo ile ilgili bir anektod:</span><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;"></span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<div style="line-height: normal; margin-bottom: 11.25pt; margin-left: 0in; margin-right: 0in; margin-top: 5.25pt; vertical-align: baseline;">
<span style="color: #424242; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Katıldığı
bir sergide Alman bir general Picasso’ya yaklaşır ve sorar:</span><br />
<span style="color: #424242; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">''Bu
tabloyu siz mi yaptınız?'' </span><br />
<span style="color: #424242; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Picasso
da:</span><br />
<span style="color: #424242; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">''Hayır,’’ der, ‘’siz yaptınız.''</span></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Guernika’dan sonra rotamızda UNESCO korumasında olan <b>Gaztelugatxe</b>
vardı. O bölgeye gidip de bu doğa harikası yeri görmeden dönmeyin. </span></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br /></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">San Juan de Gaztelugatxe adasını ilk gördüğümde bir film setine
girdiğimi düşündüm. Sonradan öğreniyorum ki Games of Throne dizisinin bazı
sahnelerine doğal set olmuş zaten. </span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Kelime anlamı ‘Kaya Kalesi ya da Kayaların üstündeki Kale’.
Gaztelu: kale, aitz: kaya anlamina geliyor. Ada ve doğal olarak kale anakaraya
insan yapımı bir taş köprü ile bağlanıyor. Önce 79 metre yükseklikten deniz
seviyesine bir rampa yoldan iniyorsunuz, sonra taş köprüyü geçiyorsunuz ve 241
basamak çıkarak kalenin merkezine ulaşıyorsunuz. Efsaneye göre kaleye ulaş(abil)ip
de çanı 3 kere çalabilenin dileği yerine geliyormuş. </span></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br /></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Tarihte, <b>San Juan de Gaztelugatxe</b>, İspanyol engizisyonunun
verdiği kararlarla ölüme mahkum edilen kişilerin infazının yapıldığı ve infaza
kadar bekletildiği bir yer olarak da kullanılmış.</span><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /></span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Tabii, 9. yüzyıldan günümüze gelen bu doğa harikası yer
beraberinde bir çok efsaneyi de günümüze taşımış. Deniz seviyesine doğru
inerken patika yolun bir noktasında görebileceğiniz mavi taşlardan oluşmuş
‘bluestone’ çakıl mozaik, rengini denizden alırken denizcileri unutmamamız için
yapılmış deniyor.</span></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br /></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Deniz altında rengarenk resiflerin de bulunduğu Gaztelugatxe’yi
bu bölgeyi keşfetmeye giderken mutlaka ziyaret listenize ekleyin. </span><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /></span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Gaztelugatxe’de büyülendikten sonra arabamıza döndüğümüzde gün
içinde fazla bir şey yemediğimizi ve kurt gibi acıktığımızı farkettik. Baktık
az ilerde bir sahil kasabası görünüyor (tepede olmanın faydaları, görüş açısı
muhteşem </span><span style="color: #222222; font-family: "segoe ui emoji" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-char-type: symbol-ext; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-no-proof: yes; mso-symbol-font-family: "Segoe UI Emoji";">😊</span><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">), hadi dedik orda bir pintxos bar buluruz nasılsa. <b>Bakio</b>
şehriyle böyle tanıştık. Şehrin girişindeki halka açık park yerine arabamızı
bıraktık ve hemen ilk gözümüze çarpan bara daldık. Geniş kum sahillerin
kenarındaki bardan pintxoslarımızı seçip, daha önce aldığımız şarabı da bardaki
arkadaşa açtırınca piknik sepetimiz hazır oluverdi. Çıplak ayaklarımızla
kumsala yürüyüp bir kez daha Biskay K<span style="background-color: white; color: #222222; display: inline; float: none; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: 16px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; text-align: left; text-decoration: none; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">ö</span>rfezine kadeh kaldırarak yemeğimizi
yedik, güneşi batırdık. Park yerine gitmeden de başka bir bara girip bir kahve
içtik.</span></span></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br /></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Eh, hadi dedik gidip yatalım, nerdeyse gece oldu. Kalacağımız
yer yaklasik 20 km mesafede. Otoparka gelince farkettik ki bu otopark paralı
imiş, ve biz otomatı görmemişiz. Ceza kağıdı camımıza iliştirilmiş. Eh dedik
n'apalım, otomatı bulduk ama nasıl çalıştığını anlamak mümkün değil. Nursero’nun
da Türklük damarı kabarmış, boşver gidelim diyip duruyor. Olur mu hiç öyle şey?
Hem ayıp hem de ceza plakaya geldiği için kiralama şirketi bizden onu
fazlasıyla alır. Kahve içtiğimiz barda çalışan çocukla biraz sohbet etmiştim,
dur dedim, gidip ona danışalım. Bara gittim, adama sordum, bana makinanın yan
tarafında bir delik var oraya bu kağıdı sokun, ceza ödeme ekranı önünüze
çıkacak dedi. Şu an çok müşterim var, siz bir deneyin, yapmazsanız tekrar gelin
beraber gideriz diye de ekledi. Makinanın başına gittik, hava zifiri karanlık
ama telefonun feneri sayesinde yanda kağıt sokulacak kısmı bulduk. Veeeee
cidden ekranda ceza ödeme ekranı açıldı. Aşamaları takip ediyoruz ama tam kredi
kartı sokup ödeyeceğiz, makina devam etmiyor. O arada yanımıza bir çift
yanaştı, dediler ki makina kapandı, yarın sabah açılır. Nursero da hadi gidelim
diye Türklük yapmaya devam ediyor. Bense, yooo bardaki çocuk bana
yapabilirsiniz dedi diye İspanyolcama ve İspanyollara güvenmek istiyorum. Ya
bir de metal para ile ödemeyi deneyelim dedik. Ama 10 euroluk madeni paramız
yok yanımızda. Nursero, Türklüğü bir kenara bırakıp ekip ruhunu öne çıkaran
şapkasını taktı ve bir koşu bara gidip çocuğa -olmayan İspanyolcası ile - kağıt
para verip madeni para almak istediğini anlatmış. Bardaki çocuk Nursero’nun
benim arkadaşım olduğunu anlamış, vermiş ihtiyaç kadar metal parayı, bizimki
bir koşu geldi. Yine para ödeme aşamasına kadar geldik, bu sefer de metal para takılıyor
makinanın içine girmiyor. Allahım bu bir kabus mu? Tam da bu sırada gökten
zembille inmiş gibi bir kadın yanaştı yanımıza, nasıl yardım edebilirim diye
sordu gayet sakin bir tavırla. Para girmiyor diye anlattık. Kadın birkaç saniye
makinayı kurcaladı ve aynı sakinlikle sakin ‘aaaa’, dedi, ‘çekirdek girmiş para
atılan bölüme!’ Ve sanki buna hazırmış gibi cebinden toka gibi bir şey çıkarıp
çekirdeği yerinden oynattı, bu sayede paralar makinaya girdi ve cezamızı
ödeyebildik. Ve kadın -aynı geldiği gibi- biz daha teşekkür edemeden
kayboldu gitti.</span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">O gece uykuya dalarken; yaşadığımız heyecana mı gülsem, bu
heyecanı yaşarken sanki ana dilimmiş gibi İspanyolca konuşabilmeme mi sevinsem,
kadının mucize gibi gelip gidişine mi şaşırsam, bilemiyordum. </span><span style="color: #222222; font-family: "segoe ui emoji" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-char-type: symbol-ext; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-no-proof: yes; mso-symbol-font-family: "Segoe UI Emoji";">😊</span></span><span style="color: #222222; font-family: "segoe ui emoji" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-char-type: symbol-ext; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-no-proof: yes; mso-symbol-font-family: "Segoe UI Emoji";"><br /></span></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-no-proof: yes;"></span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-no-proof: yes;">Unutmadan yazal</span><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">ı<span style="mso-no-proof: yes;">m: Bu
</span>günün<span style="mso-no-proof: yes;"> rotas</span>ı<span style="mso-no-proof: yes;">: <b>San Sebastian-Lekeitiko-Mundaka-Guernica-Gaztelugatxe-Bakio</b>
idi.</span></span></span><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;"><span style="mso-no-proof: yes;"><br /></span></span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Derin bir uyku sonrası sabah erkenden uyandık hemen. Artık son
günümüzdü ve park otomatlarının da bize öğrettiği gibi dakika kaybetmek
istemiyorduk. Son günü <b>Bilbao</b> şehrine ayırmıştık. Müze gezdik, şehri
arşınladık, kitapçı dolaştık, biraz alışveriş yaptık ve tabii pintxos yiyip
şarap içerek günü tamamladık.</span><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /></span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">2 Kafa-dar 6 gecelik bu gezide araba ile 1.067 km yol yapmışız;
kaç adım attık bilmiyoruz ama kalplerimize güzel duygular hatırlatan birer
çentik atarak evimize dönüyoruz. </span><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /></span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br />
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;">Bekle bizi Ispanya, yeni bir rota ve artık aksanı da düzelmiş
Ispanyolcamla yakında görüşürüz! Hasta luego!</span></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br /></span></div>
<div style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: Calibri;"><b><i>Yenik<span style="background-color: white; color: #222222; display: inline; float: none; font-size: 16px; font-variant: normal; letter-spacing: normal; text-align: left; text-decoration: none; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">ö</span>y, Eyl<span style="background-color: white; color: #222222; display: inline; float: none; font-size: 16px; font-variant: normal; letter-spacing: normal; text-align: left; text-decoration: none; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">ü</span>l 2019</i></b></span></div>
<b></b><i></i><u></u><sub></sub><sup></sup><strike></strike>Mehlika Babaogluhttp://www.blogger.com/profile/10388220982601460178noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1312657603852775507.post-69911239124467176362019-02-18T13:11:00.002-08:002019-02-19T01:45:28.092-08:00MADRID: Yine, yeni, yeniden...<br />
<div style="margin: 0px 0px 10.66px;">
<span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;"><span style="font-family: "calibri";">Madrid: ‘Bir gün gezi yazılarımı İspanyolca
yazabilme’ hedefime bir adımdan daha fazla yaklaşmamı sağlayan <a href="https://www.blogger.com/null" name="_Hlk1440589">ş</a>ehir.</span></span></div>
<div style="margin: 0px 0px 10.66px;">
<span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;"><span style="font-family: "calibri";">Madrid: Detaylarına girdikçe sizi daha fazla
kendine çağıran şehir.</span></span></div>
<div style="margin: 0px 0px 10.66px;">
<span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;"><span style="font-family: "calibri";">Madrid: Sokakları, müzeleri, insanları ile
renkli, keyifli, sakin ve asi şehir!</span></span></div>
<div style="margin: 0px 0px 10.66px;">
<span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;"><span style="font-family: "calibri";">3 haftalık Madrid seyahatimin özeti aslında
bu 3 cümle. Gelin bu 3 hafta boyunca Madrid ve İspanya ve kültürü üzerine
aldığım notları beraber temize çekelim:</span></span></div>
<div style="margin: 0px 0px 10.66px;">
<span style="font-family: "calibri";"><span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;">20 Ocak -9 Şubat 2019 arası Madrid’de
olacaktım. Gitmeden önce hava durumuna bakmadım; malum kı<a href="https://www.blogger.com/null" name="_Hlk1440760">ş</a>
ayları, yağmur/kar ve soğuktan başka</span><span lang="FR" style="margin: 0px;"> ne </span><span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;">olacaktı ki. Madrid nedense kışın kar yağan
ve karasal iklimi olan bir <a href="https://www.blogger.com/null" name="_Hlk1440605">şehir</a> olarak yer etmiş
aklımda. Halbuki bu bilginin oluşması</span><span lang="FR" style="margin: 0px;"> i</span><span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;">ç</span><span lang="FR" style="margin: 0px;">in </span><span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;">hiç bir şey okumamıştım. Belki de tüm başkentlerin
Ankara’ya benzediğini varsaydı aklı</span><span lang="PT" style="margin: 0px;">m. O </span><span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;">yüzden gitmeden önce hava durumuna bakmak
yerine sokakta çok fazla gezemeyeceğimi düşündüğümden şehirde kapalı alanda
vakit geçirebileceğim ne kadar müze, galeri vs var araştırmıştım. 2 şeye
yanılmışım:</span></span></div>
<div style="margin: 0px 0px 10.66px;">
<span style="font-family: "calibri";"><span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;">Birincisi, Madrid kar alan bir şehir değil.
Kaldı<a href="https://www.blogger.com/null" name="_Hlk1441758">ğ</a>ım sürede de sadece 2 gün aralıklı yağmur
yağdı, ve hava - geceleri saymazsak (1-3 derece)- yürümek</span><span style="margin: 0px;"> icin ideal s</span><span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;">ıcaklıkta(14-17derece)
ve pırıl pırıl güneşli idi. Bu sayede şehrin sokaklarını daha fazla yaşayabildim.
Oysa, Madridlilere sorsanız bu kış çok soğuk geçiyor.</span></span></div>
<div style="margin: 0px 0px 10.66px;">
<span style="font-family: "calibri";"><span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;">Ikinci yanıldığım şey şehirde bir hayli müze
olduğu ve bu müzelerin hepsiyle ilgili tüm bilgileri gitmeden topladığımdı.
Evet, şehrin müze sayısı ve içeriği çok zengin, bu doğru; ama internette
araştırdığınızdan çok daha fazla sayıda ve farklı içerikte küçük müzeler de
var. Sürekli ya da süreli sergileri olan. Cibeles Meydanı’na yakın bir sokakta
tesadü</span><span lang="DE" style="margin: 0px;">fen </span><span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;">g<a href="https://www.blogger.com/null" name="_Hlk1442340">ö</a>züme çarpan 3 katlı bir evin içindeki
Miro Müzesi buna sadece bir örnek. Nerdeyse her gün, şehrin farklı bir bölümünde
bir müze ve/veya galeri gözüme ilişti, ziyaret listemde olmayan. Yani, Madrid
aslında, sanatsal anlamda internette bulacağınız bilgilerden çok daha zengin
bir şehir. </span></span></div>
<div style="margin: 0px 0px 10.66px;">
<span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;"><span style="font-family: "calibri";">Müzelerin çoğu öğrencilere ücretsiz, ücretli
olanlar da göstermelik bir bilet parası alıyorlar öğrencilerden. Uzun saatler
açık (kış dönemi akşam 19-20.00, yazın daha da geç saatlere kadar) ve genelde
saat 16.00 sonrası herkese ücretsiz. Ödediğiniz vergilerin sanata yatırım icin
kullanıldığını bilmek güzel.</span></span></div>
<div style="margin: 0px 0px 10.66px;">
<span style="font-family: "calibri";"><span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;">Vergi demişken, İspanya’</span><span lang="IT" style="margin: 0px;">da </span><span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;">çalışanlar aslında
bayağı yüksek bir gelir vergisi ödüyor. Avrupa’nı</span><span lang="NL" style="margin: 0px;">n en </span><span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;">yükseklerinden.
Bununla birlikte gelir düzeyi Avrupa’nın üst sıralarında değ</span><span lang="IT" style="margin: 0px;">il. Asgari </span><span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;">ücret
çok yeni 750 Euro’</span><span lang="DE" style="margin: 0px;">dan 900
Euro</span><span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;">’ya çıkartılmış. Lüksemburg’</span><span lang="IT" style="margin: 0px;">ta asgari </span><span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;">ücretin</span><span lang="DE" style="margin: 0px;"> 2000 Euro </span><span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;">civarı,
Almanya, Fransa, Ingiltere gibi gibi Avrupa’nin büyük ekonomilerinde bu rakamın</span><span lang="DE" style="margin: 0px;"> 1400-1600 Euro </span><span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;">arasında
olduğ</span></span><span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;"><span style="font-family: "calibri";">unu düşünürseniz kişi başı gelir sıralamasında İspanya’nın yerini
daha iyi tahmin edebilirsiniz. Ülkede gelirin %50-60ı ev kirasına gidiyor.
Temel gıda fiyatları diğer ülkelere göre daha ucuz gibi görünse de gelir
seviyesine göre karşılaştırma yapınca aslında diğer ülkelere göre hayat ucuz değ</span></span><span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;"><span style="font-family: "calibri";">il. Ispanyollar az kazanıyor ama birçok ülkeden çok daha mutlu
yaşıyorlar. Sebebi? Hangisini saysak ki: Harika zeytinyağ</span></span><span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;"><span style="font-family: "calibri";">ı, insani kendinden geçiren yemekleri, şarapları, içinizi bazen
kıpır kıpır eden, bazen hüzünlendiren müzikleri, tutkulu ve ateşli Flamenko
dansı, doğal ve samimi dili, ah ya o ekmekleri! </span></span><span lang="ES-TRAD" style="font-family: "segoe ui emoji" , sans-serif; margin: 0px;">😊</span></div>
<div style="margin: 0px 0px 10.66px;">
<span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;"><span style="font-family: "calibri";">Tüm bunların yanısıra böyle mutlu olmalarının
ve uzun yaşamalarının bir sırrı de acaba hiçbir isyan duygusunu içlerinde
bastırmamaları olabilir mi diye de düşünmeden edemiyorum bu aralar. Bu Madrid’e
3. gelişimdi, ilk defa bu kadar uzun kaldım ve daha fazla gözlem yapabildim.
Ama her geldigimde en az bir konudan dolayı şehirde yürüyüş/protesto ile
karşılandım. Bu sefer taksicilerin (Los taxistas) grevine (huelga) şahit oldum.
Doğuştan anarşist!(</span></span><span lang="ES-TRAD" style="font-family: "segoe ui emoji" , sans-serif; margin: 0px;">😊</span><span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;"><span style="font-family: "calibri";">) Katalanların Barcelona’da başlattıkları grev Madrid’e de
sıçramıştı benim gittiğim gün. Bu isyancı ruhlarını çok sevdiğim Barcelonalılar
4 gün içinde grevi sonlandırdı ama Madridli taksiciler 10 gün daha direndi. Hem
şartlarının iyileştirilmesi hem de Uber’in kaldırılması için. Benzer yapıdaki
ruhum tabii onlar<a href="https://www.blogger.com/null" name="_Hlk1442556">ı</a> her gördüğü miting alanında
sloganlarına e<a href="https://www.blogger.com/null" name="_Hlk1441862">ş</a>lik ederek destekledi. Her ortamda
İspanyolca pratik yapmalıydım ama di mi? </span></span><span lang="ES-TRAD" style="font-family: "segoe ui emoji" , sans-serif; margin: 0px;">😉</span><span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;"><span style="font-family: "calibri";"> Şaka
bir yana, tepkilerini medenice yansıtıyorlar, içlerinde tutmuyorlar. Ama benim
de şunu söylemem lazım sevgili Los Taksistalar: Kızmayın ama CabiFy çok iyi
çalışıyor, ve sizin gibi (ve aynı bizim taksiciler gibi) gereksiz (ve çoğu
zaman bilinçli) şekilde dolaştırıp fazla para da almıyor. Doğruya doğru!</span></span></div>
<div style="margin: 0px 0px 10.66px;">
<span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;"><span style="font-family: "calibri";">Daha fazla ortalığı kızıştırmadan konuyu
değiştirelim: </span></span></div>
<div style="margin: 0px 0px 10.66px;">
<span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;"><span style="font-family: "calibri";">Madrid’de kolay ve tüm şehri kapsayan bir
metro ağı var. Birçok Avrupa şehrine göre metro gayet temiz. Tabii aslında uzak
bir bölgeye gitmeyecekseniz, ya da aceleniz yoksa ve benim gibi sokaklarda
detay keşfetme arzusunda iseniz çok da yüz vermek istemiyorsunuz metroya.
Madrid düz bir şehir. Yürüyerek gezmesi hem kolay, hem de çok keyifli. Ayrıca,
tüm semtlerde ve sokaklarda köşe başlarında ya da her uygun alanda banklar var.
Soluklanmak isterseniz bir kahve/kitap/gazete eşliğinde sizi oturmaya
bekliyorlar.</span></span></div>
<div style="margin: 0px 0px 10.66px;">
<span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;"><span style="font-family: "calibri";">Trafik sakin, kurallar eksiksiz işliyor, ve
trafik hep yayanın lehine düzenleniyor. Bir sokakta eğer kırmızı ışık yoksa,
yaya karşıdan karşıya geçmek istediği zaman öncelik hep onun, araçlar (bisiklet
dahil) duruyor. Tereddütsüz adımınızı yola atabilirsiniz. 3 hafta boyunca hiç
korna sesi duymadım desem yeridir. Oysa Norveçlilere, Hollandalılara sorun
Ispanya’da trafik çok feci! İspanyollara haksızlık yapmadan önce bir de
İstanbul’a bekleriz sizi dese miydim? </span></span></div>
<div style="margin: 0px 0px 10.66px;">
<span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;"><span style="font-family: "calibri";">Kırmızı ışık lambası ile yaya trafiğinin
düzenlendiği karşıdan karşıya geçmek icin beklediğiniz yerlerde, yol üstlerinde
ünlü bir şair/düşünür/sanatçı/politikacının veciz niteliğinde sözleri yazılmış
durumda asfalta beyaz renkle. Beklerken de okumaya, düşünmeye sevk ediyor sizi şehir.
Ve trafik ışıkları kuş sesleri ile yönetiliyor. Sürekli öten bir kuş sesi
duyuyorsanız lambaya bakmanıza hiç gerek yok, yayaya yeşil yanıyor, yola direk adımınızı
atabilirsiniz. Kuş sesi ritmini yavaşlatmaya başladı ise dikkatli olun birazdan
ışık kırmızıya dönecek demek.</span></span></div>
<div style="margin: 0px 0px 10.66px;">
<span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;"><span style="font-family: "calibri";">Madrid çok büyük bir şehir değil. Ama
sokaklarında çok fazla detay var. Ev sahibim Madrid’i çok sevdiği için 20 yil
önce bu şehre taşınmış, ve bunca zamandan sonra hala sürekli yeni bir detay
keşfettiğini söyledi (yooo yanlış anlamadım, vallahi öyle dedi </span></span><span lang="ES-TRAD" style="font-family: "segoe ui emoji" , sans-serif; margin: 0px;">😊</span><span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;"><span style="font-family: "calibri";">) Her bir ara sokak başka bir keşfe yol açıyor: Yıllardır hizmet
veren küçük bir bar, kişiye özel ürünler üreten bir terzi, eski kitaplar satan
müze tadında kitapçılar, artizan ekmek dükkanları ‘panaderio’lar, butik
zeytinyağı ve şarap dükkanları, iş çıkışı arkadaşlarınızla veya tek başınıza
bir içki yudumlayacağınız şarap barları yani vinoteca’lar, çikolatacılar, ve
her yerde İspanya’nın alameti farikası Mercado’lar!</span></span></div>
<div style="margin: 0px 0px 10.66px;">
<span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;"><span style="font-family: "calibri";">Mercado dediğimiz şey açık ve/veya kapalı
alanı olan sadece yiyecek satılan alanlar. Buralarda evinize götürmek icin
bakliyat, deniz ürünleri, peynir, şarap vs alabileceğiniz küçük standlar olduğu
gibi iş çıkışı bir drink (bebido) alabileceğiniz ya da atıştırmalık tapas
yiyebileceğiniz alanlar var. I<a href="https://www.blogger.com/null" name="_Hlk1442759">ç</a>ine girince gözünüzün
döneceği kesin.</span></span></div>
<div style="margin: 0px 0px 10.66px;">
<span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;"><span style="font-family: "calibri";">Yemek sadece Madrid’de değil tüm Ispanya’da
en önemli etkinlik. 5 öğün yiyorlar ve bu konudaki disiplinleri Almanlara taş
çıkartır. Her <a href="https://www.blogger.com/null" name="_Hlk1442799">ö</a>ğünün saati ve ritueli belli, bütün
hayat bu öğünlere göre düzenleniyor. Sabah kahvaltısı (desayuno) sonrası saat
11.00 civarı öğle yemeği öncesi bir ara öğün yiyorlar. Ögle yemeği (la comida)
saat 13.30-15.00 arası. Bu saatten 17.00a kadar -eğer tüm gün açık ibaresi
yoksa-restoranlar, barlar kapalı. Siesta zamanı! </span></span></div>
<div style="margin: 0px 0px 10.66px;">
<span style="font-family: "calibri";"><span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;">Akşamüstü atıştırmalığının adı ‘</span><span lang="IT" style="margin: 0px;">la merienda</span><span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;">’.
Sonra saat 21.00 itibariyle günün en önemli öğününe sıra geliyor: Akşam yemeği,
yani ‘</span><span lang="IT" style="margin: 0px;">la cena</span><span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;">’. Bir Ispanyol ne kadar aç olursa olsun bu saatten önce akşam
yemeğine oturmuyor, yiyene de garip gözle bakıyor. Hatta bunu kendine ve
karşısındakilere saygısızlık olarak değerlendiriyor. Çünkü akşam yemeği hakkı
verilmesi gereken, ve tüm aile/arkadaşlarla birlikte uzun uzun yenilip sohbet
edilmesi gereken bir etkinlik. Ülkede ana haber kuşağı bile bu yemek saatine
göre düzenlenmiş durumda. Ana haberler saat 20.30’da, ratingi yüksek
programların hepsi de bu saatten sonra.</span></span></div>
<div style="margin: 0px 0px 10.66px;">
<span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;"><span style="font-family: "calibri";">Sokaklarda marketlerin yanısıra çok sayıda
manav ve bakkal (alimentos) var. Gözlemim; los alimentos yani bakkallar genelde
Uzak doğulular, manavlar ise Güney Amerikalılar tarafından işletiliyor. </span></span></div>
<div style="margin: 0px 0px 10.66px;">
<span style="font-family: "calibri";"><span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;">Bu arada paella ile ilgili bir bilgiyi de
araya sıkıştırayım hemen, evet ülkenin meşhur yemeklerinden biri bu ama
Ispanyollar bölgesel uzmanlık konusunda çok hassaslar. Çok zengin yemek
haritalarından (peynir, zeytinyağı, üzüm ve tabii şarap, sebze-meyve,
baklagiller vs çeşit çeşit) bu yazıda birkaç satırla bahsetmek çok büyük
haksızlık olur ama ‘</span><span lang="IT" style="margin: 0px;">paella</span><span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;">’ Valencia bölgeye ait, Madrid’in nohutu meşhur, şimdilik bunu
bilelim yeter; lezzet haritalarından, tüm ülkeyi kapsayan hayalimdeki geziyi
yaptıktan sonra başka bir yazıda uzun uzun bahsedelim, olur mu? Vale?</span></span></div>
<div style="margin: 0px 0px 10.66px;">
<span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;"><span style="font-family: "calibri";">Yemek konusunu geçeyim dedikçe aklıma başka
başka detaylar geliyor: Şarap barlarından yani vinoteca’lardan bahsetmeden bu
yazı eksik kalırdı. Ülkede küçük yerli üreticiler destekleniyor. Bu sayede
2.000’in üstünde farklı marka ve çeşitte şarap bulmanız mümkün. Marketlerdeki
yerli şarap reyonlarını görmeniz lazım. Nereden tatmaya başlayacağınıza karar
vermek büyük mesele! Kaldığım süre boyunca her gün başka bir şarap denedim;
benim için büyük, İspanyol şarap envanteri için çok küçük bir adımdı! Bir kadeh
şarap istediğinizde yanında mutlaka üstü peynir ya da jamonla süslenmiş bir
dilim ekmek ya da birkaç kıtır kraker de ikram ediyorlar. Günlük bu rituelimi
şimdiden çok özledim. Şehirde şu bara mutlaka gidin, şu restoranda mutlaka
yiyin gibi bir öneri vermek zor ve gereksiz. Kötü yemek bulma şansınız o kadar
az, ve mekanların nerdeyse hepsi denenmesi gerekenler listesinde yer alması
gerekiyor ki, aslında öneri listenizi o mekanda oluşturduğunuz anılarla
belirliyorsunuz. Ilk hafta tesadüfen bulduğum – önünden geçerken içerdeki
kalabalığın enerjisinin beni bir şekilde cezbettiği diyeceğim- şarap barı
(Vinoteca) Vides, 3 haftalık Madrid deneyimimde müdavimi olduğum bir yer haline
geldi. Barın sahibinin 5 yıl öncesine kadar İspanyolca öğretmeni olduğunu
öğrenmem daha da hoşuma gitti, çünkü küte pata İspanyolca konuşmaya çalışırken
beni hem heveslendirdi hem de her defasında yanlışlarımı düzeltecek özeni
gösterdi. Bu bar şarap sayısı konusunda iddialı, ama bir iddiası daha var:
Ulkede içinde Rioja ve Ribera del Duero şarapları olmayan tek barmış. Bu üzümlerin
turistik bir şöhreti olduğunu ama aslında en iyisi olmadığını söyledi bana,
vallahi barın sahibinin yalancısıyım! </span></span><span lang="ES-TRAD" style="font-family: "segoe ui emoji" , sans-serif; margin: 0px;">😊</span><span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;"><span style="font-family: "calibri";">
Bundan sonra her gidişimde oraya uğramak için mutlaka fırsat yaratmak
isteyeceğim.</span></span></div>
<div style="margin: 0px 0px 10.66px;">
<span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;"><span style="font-family: "calibri";">İspanya’da sofraya bayat ekmek koymak küfür
etmek gibi bir şey. İlla günlük taze ekmek olacak. Her mahallede nerdeyse bir
ekmek fırını (Panadero) var. Marketlerde, bakkallarda her zaman taze, kaliteli,
çeşit çeşit sıcak ekmek bulmak mümkün. Öyle lezzetli ki! 3 haftayı sadece
ekmek, peynir, jamon ve şarap ile geçirebilirdim. Kaldığım süre boyunca yediğim
ekmeği Türkiye’de herhalde 3 ayda yemiyorumdur. Allahtan günde ortalama 8-10 km
yürüdüm de yediğim ekmekleri fazlasıyla yakabildim.</span></span></div>
<div style="margin: 0px 0px 10.66px;">
<span style="font-family: "calibri";"><span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;">Yemek önemli bir konu dedik ya İspanya’da bu
deyimlerine de yansımış. Çok çekici birini tarif ederlerken ‘</span><span lang="IT" style="margin: 0px;">como un queso</span><span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;">’
diyorlar yani peynir gibi. Ilk duyduğumda gülmüştüm, biraz da garip gelmişti ne
yalan söyleyeyim ama düşününce biz de az değiliz; 'bir içim su' ya da 'ilik gibi' demiyoruz sanki!</span></span></div>
<div style="margin: 0px 0px 10.66px;">
<span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;"><span style="font-family: "calibri";">Hani benziyoruz dedik ya birbirimize, onlar da
bizim gibi hesap isterken garsona elleriyle havada sanki birşey yazıyormuş gibi
hareket yapıyorlar. Oysa birçok Avrupa ülkesinde bu hareket kabalık olarak
algılanır. Bizden farklı kullandıkları hareketler/mimikler de var. Örneğin,
orta ve işaret parmağı gözünüzden başlayarak yüzünüzün alt tarafına do<a href="https://www.blogger.com/null" name="_Hlk1443592">ğ</a>ru çekmek bizde ağlamak gibi algılanabilirken
İspanyollarda bu işaret param yok anlamına geliyor. Yani, no tengo dinero…</span></span></div>
<div style="margin: 0px 0px 10.66px;">
<span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;"><span style="font-family: "calibri";">Ilk hafta, daha önce detaylı gezemediğim ve
hep duyduğum Malasaña (malasanya diye okunuyor) bölgeye de gideyim dedim.
Öğleden sonra saat 3 civarlarında meşhur Calle Velarde’ye adımımı attım. Allah
allah, bu sokağın nesi meşhur, tüm dükkanların kepenkleri kapalı, terkedilmiş
bir oto sanayi görüntüsü var derken saate aydım. Siesta zamanı! Aynı sokağa
saat 17.00 itibariyle yeniden girdim; o kepenkler kalkınca içlerinden ne
keyifli restoranlar, barlar, kafeler, vintage dükkanlar çıktı; sokağın enerjisi
nasıl değişti görmeniz lazımdı. O yüzden sokakları ziyaret saatinize dikkat
edin, siesta zamanı terkedilmiş bir şehir geziyorum hissine kapılmanız an
meselesi olabilir.</span></span></div>
<div style="margin: 0px 0px 10.66px;">
<span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;"><span style="font-family: "calibri";">Madrid özelinden İspanya geneline gececek
olursak hoşuma giden birkaç geleneklerinden de bahsedeyim:</span></span></div>
<div style="margin: 0px 0px 10.66px;">
<span style="font-family: "calibri";"><span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;">31 Aralık gecesi saat tam geceyarısın<a href="https://www.blogger.com/null" name="_Hlk1443722">ı</a> vurduğunda nasıl kutlanır? Şampanyalar patlatılır,
öpüşülür, kucaklaşılır, ondan sıfıra doğru geriye yüksek sesle sayılır vs vs di
mi? Oysa İspanya’</span><span lang="FR" style="margin: 0px;">da 00.00
icin 12</span><span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;">’den geriye doğru sayılıyor, ve her sayıda hızlı
hızlı 1 adet üzüm tanesi yeniyor. 12 saniyede 12 adet üzüm tanesi (las uvas)! Bütün
ülke, kim nerede kutlarsa kutlasın (evde, partide ya da meydanlarda) 12 adet üzüm
yiyerek yeni yıla merhaba diyor. Her bir üzüm tanesi gelecek bir ay icin.
Vaktiniz olduğunda internette ’12 uvas en Sol’ yazın, geçmiş yılbaşlarında
Madrid’in sıfır noktası olan Sol Meydanı’nda bir yılbaşı gecesi nasıl kutlanmış
izleyin! Çok e<a href="https://www.blogger.com/null" name="_Hlk1443835">ğ</a>lenceli </span></span><span lang="ES-TRAD" style="font-family: "segoe ui emoji" , sans-serif; margin: 0px;">😊</span></div>
<div style="margin: 0px 0px 10.66px;">
<span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;"><span style="font-family: "calibri";">Bir başka gelenekleri de bizim Hıdırellez’e
çok benzeyen ‘Noche de San Juan’: Her yıl 24 Haziran gecesi yapılıyor bu
kutlama. Sokaklarda yakılan ateşlerin üzerinden atlanarak dilek dileniyor.
Efsaneye göre, eski çağlarda oduncuların eski ve kullanılmayan odun parçaları
ve eşyaları yakmaları ile büyük bir ateş elde edilmiş o gece. Günümüzde,
eskileri atıp/verip yeni eşyalar almak icin, ve yeni umutlar beslemek için ateşin
üstünden atlanan bir kutlama gecesine dönüşmüş. </span></span></div>
<div style="margin: 0px 0px 10.66px;">
<span style="font-family: "calibri";"><span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;">Hani bizde hapşırınca birisi ‘çok yaşa!’
denir ya, Ispanya’da bunun karşılığı ‘Salud!’ ya da ‘</span><span lang="SV" style="margin: 0px;">Jesus!</span><span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;">’ Yani, hapşıran
kişiye sağlık dileniyor, ya da Isa’ya havale ediliyor. Bir kişi birden fazla
üst üste hapşırırsa ilkinde Jesus, ikinci de Jose, üçüncüde ise Maria </span></span><span lang="ES-TRAD" style="font-family: "segoe ui emoji" , sans-serif; margin: 0px;">😊</span><span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;"><span style="font-family: "calibri";"> deniyor. Sanırım İspanyolların mutlu ve hayatı tiye alan bakış a<a href="https://www.blogger.com/null" name="_Hlk1443989">ç</a>ısını bir nebze daha anladınız artık…</span></span></div>
<div style="margin: 0px 0px 10.66px;">
<span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;"><span style="font-family: "calibri";">Madrid’de her semtte en az 1 kütüphane var.
Ve bu kütüphaneler her yaşa hitap edecek sekilde tasarlanmış. Öğrenciler ders
çalışmak, kaynak araştırmak için sıkça kullanırken emekli ve orta yaşın
üstündekiler gazete okumak, sohbet etmek, önceden programlanmış söyleşilere
katılmak için geliyorlar. Nerdeyse her kütüphanenin içinde çocuklar icin özel
bir kat/bölme var. O kısımlarda sadece çocuk kitapları değil aynı zamanda çocuk
oyun alanları ve oyuncakları da bulunuyor. Kaldığım süre boyunca ben de kitap
okumak için 4 ayrı kütüphaneyi kullandım haftanın farklı gün ve saatlerinde. Ve
hep dolu idi. Madridli olup da kütüphane üyeliği olmayan kişi yok gibi. Her
sosyo-ekonomik sınıftan ve yaştan kişilerin aktif kullandığı mekanlar. Yolunuz
Madrid’e düştüğünde şehrin sembollerinden olan Retiro Park’in icindeki
kütüphaneyi de mutlaka ziyaret edin.</span></span></div>
<div style="margin: 0px 0px 10.66px;">
<span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;"><span style="font-family: "calibri";">Biliyor musunuz, Madridliler kendilerine kedi
diyor! ‘El gato real’ onların deyimiyle. Ama sokaklarda bir tane bile kedi yok.
Nerden çıkmış bu kedi betimlemesi henüz öğrenemedim. Bolca köpek var şehirde,
tabii hepsi sahipli. Evinde köpek beslemeyen yok gibi bir şey.</span></span></div>
<div style="margin: 0px 0px 10.66px;">
<span style="font-family: "calibri";"><span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;">Şimdiii, İspanya hakkında konuşurken
Turron’dan bahsetmeden olmaz. Bilineceği üzere, İspanya badem ağaçları
açısından zengin bir ülke. Bu sebepten ki bir<a href="https://www.blogger.com/null" name="_Hlk1444234">ç</a>ok şehrinde/bölgesinde
içinde badem kullanılan farklı lezzetler bulmak mümkün. Geçen sene Mayorka
adasında, bir dağ köyünde haftalık pazarda denk gelip de aldığımız taze
kavrulmuş ve balla kaplanmış bademlerin tadını ve sıcaklığını hala unutamadım.
Hal böyle olunca, Ispanya’ya her geldigimde mutlaka ‘</span><span lang="FR" style="margin: 0px;">turron</span><span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;">’ alır yerim, eve
getiririm. Ispanyol helvası gibi tanımlamak mümkün ama aslında çok daha
fazlası. Balla bademin müthiş uyumu diyelim, gerisini bilmeyenlerin hayal
gücüne bırakalım. Kaç kuşaktır Sadece Turron üreten şirketlerin dükkanları
olduğu gibi birçok süpermarkette de özel raflarda bulmak mümkün. Çok farklı
çeşidi üretiliyor, ama benim favorim klasik lezzet olan ‘</span><span lang="FR" style="margin: 0px;">Turron Duro</span><span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;">’. Benim için
tüm tatlılar bir yana, Turron diğer yana.</span></span></div>
<div style="margin: 0px 0px 10.66px;">
<span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;"><span style="font-family: "calibri";">Madrid’e giderken aklımda espadril almak vardı,
3 sene önce tesadüfen aldığım bilekten bağlamalı espadrilim resmen ayağımda
paralandı. Ev sahibim kış sezonu olduğu için bulamayacağımı söylemişti ama bu
gezi tam istediğim gibi gidiyordu, hiçbir şey hayallerimi bozamazdı </span></span><span lang="ES-TRAD" style="font-family: "segoe ui emoji" , sans-serif; margin: 0px;">😊</span><span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;"><span style="font-family: "calibri";"> Küçük bir dükkanda tesadüfen tam da istediğim renk ve model
espadril karşıma çıkıverdi. Ah si, ben ve espadrilim yaza hazırız. Estamos
listos, yani.</span></span></div>
<div style="margin: 0px 0px 10.66px;">
<span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;"><span style="font-family: "calibri";">Ülkenin insanlarından bahsetmeden bu yazıyı
bitirmek olmaz. 3 milyonun üstünde nüfusu bulunan Madrid’in yaş ortalaması 41
dolaylarında. Yaşlılar hayatın içinde, toplu taşıma onlar için de kolay, rahat
ve ücretsiz. Parklarda, kütüphanelerde, marketlerde, restoranlarda her
yerdeler. Benzer şeyler çocuklar için de geçerli. Nerdeyse her mahallede bir çocuk
bahçesi ve her semtte kocaman bir park var. Telaş etmeden, birbirine saygı
göstererek ve ne yapıyorlarsa onun hakkını vererek yaşamayı seviyor Ispanyollar.
Güleryüzlü tavırlarını şehrin yabancılarına da gösterecek kadar cömertler. Bir <a href="https://www.blogger.com/null" name="_Hlk1444394">ş</a>ey sormaya kalkın, hele bir de kendi dillerini
konuşmaya çabaladığınızı görünce, nasıl yardımcı oluyorlar inanamazsınız. Eğitim
aldığım okula bir öğrenci başlamıştı; tek kelime İngilizce ve İspanyolca
bilmiyordu. Ama özgüveni öyle yüksekti ki ilk gün dersten sonra kendini tek
başına sehrin sokaklarına atmış gezmek icin. Ama heyecandan olsa gerek kaldığı
yerin adresini yanına almayınca ve sokakta kimseye derdini anlatamayınca bir de
üstüne hava kararmaya başlayınca arkadaş ağlamaklı olmuş. Onun bu halini gören
yaşlı bir çift, dilini hiç anlamadıkları halde bir şekilde yazışarak ve vücut
dili ile çocuğun okuduğu okulun ismini anlayıp onu okula götürüp kaldığı yerin
adresini öğrenerek evine teslim etmişler. Var mı dahası!</span></span></div>
<div style="margin: 0px 0px 10.66px;">
<span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;"><span style="font-family: "calibri";">Bu yazıda, size internetten bulabileceğiniz
detayları/bilgileri aktarıp tekrar yapmak istemedim ama gitmişken mutlaka ve
mutlaka görün diyeceğim yerler:</span></span></div>
<div style="margin: 0px 0px 10.66px 48px; text-indent: -0.25in;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; margin: 0px;"><span style="margin: 0px;">-<span style="font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 7pt "Times New Roman"; margin: 0px;"> </span></span></span><span style="font-family: "calibri";">Prado
müzesi, Reina müzesi, Caixa Forum müzesi, Ulusal Kütüphane ve Arkeoloji müzesi, </span></div>
<div style="margin: 0px 0px 10.66px 48px; text-indent: -0.25in;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; margin: 0px;"><span style="margin: 0px;">-<span style="font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 7pt "Times New Roman"; margin: 0px;"> </span></span></span><span style="font-family: "calibri";">Plaza
de Espana’da bulunan Don Kişot ve Sanço Panço heykeli</span></div>
<div style="margin: 0px 0px 10.66px 48px; text-indent: -0.25in;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; margin: 0px;"><span style="margin: 0px;">-<span style="font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 7pt "Times New Roman"; margin: 0px;"> </span></span></span><span style="font-family: "calibri";">Malasana
bölgesi, Calle Velarde ve ara sokaklar</span></div>
<div style="margin: 0px 0px 10.66px 48px; text-indent: -0.25in;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; margin: 0px;"><span style="margin: 0px;">-<span style="font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 7pt "Times New Roman"; margin: 0px;"> </span></span></span><span style="font-family: "calibri";">Caixa
Müzesi’nin arka kısmında bir labirent misali yapılanmış ara sokaklar ve tüm
artizan dükkanlar (kendinizi bir masalın icinde girdiğinizi hissetmeniz işten
bile değil o bölgede)</span></div>
<div style="margin: 0px 0px 10.66px 48px; text-indent: -0.25in;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; margin: 0px;"><span style="margin: 0px;">-<span style="font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 7pt "Times New Roman"; margin: 0px;"> </span></span></span><span style="font-family: "calibri";">La
Latina bölgesi</span></div>
<div style="margin: 0px 0px 10.66px 48px; text-indent: -0.25in;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; margin: 0px;"><span style="margin: 0px;">-<span style="font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 7pt "Times New Roman"; margin: 0px;"> </span></span></span><span style="font-family: "calibri";">Göreceğiniz
tüm mercadolar (şarap içmeden, birkaç çeşit tapas denemeden, sıcacık ekmeğin üstüne
jamon, peynir koyup yemeden ve deniz mahsullerinin hakkını vermeden çıkmayın
sakın hiç birinden) </span></div>
<div style="margin: 0px 0px 10.66px 48px; text-indent: -0.25in;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; margin: 0px;"><span style="margin: 0px;">-<span style="font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 7pt "Times New Roman"; margin: 0px;"> </span></span></span><span style="font-family: "calibri";">El
Sol Meydanı ve ara sokakları</span></div>
<div style="margin: 0px 0px 10.66px 48px; text-indent: -0.25in;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; margin: 0px;"><span style="margin: 0px;">-<span style="font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 7pt "Times New Roman"; margin: 0px;"> </span></span></span><span style="font-family: "calibri";">Gran
Via’yi kesen tüm ara sokaklar</span></div>
<div style="margin: 0px 0px 10.66px 48px; text-indent: -0.25in;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; margin: 0px;"><span style="margin: 0px;">-<span style="font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 7pt "Times New Roman"; margin: 0px;"> </span></span></span><span style="font-family: "calibri";">Mola
vermek istediğinizde gözünüze çarpan küçücük bar ve cafelerde oturup sohbet
edin, kitap okuyun, şarabınızı yudumlayın, yazı yazın, kitap okuyun, hayal
kurun! Ve tabii, müdavimi olduğum Vides’e uğramayı unutmayın </span><span style="font-family: "segoe ui emoji" , sans-serif; margin: 0px;">😊</span></div>
<div style="margin: 0px 0px 10.66px;">
<span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;"><span style="font-family: "calibri";">Bu seyahatin birincil amacı Madrid’i ve
Ispanyol kültürünü daha fazla tanımak değildi. İspanyolcamı geliştirmek
istiyordum. Gururla söylüyorum ki 20 gün boyunca toplasanız en fazla 10 cümle
İngilizce konuşmuşumdur. Bu pata küte cesaretimden dolayı evet belki komik çok
hikaye de birikti ama hedefimize ulaştık. Artık günlük hayatımı İspanyolca
anlar ve konuşur hale getirebildim. Herşeyi henüz şimdiki zamanda anlatıyorum
ama olsun, anlatıyorum ya! </span></span><span lang="ES-TRAD" style="font-family: "segoe ui emoji" , sans-serif; margin: 0px;">😊</span></div>
<div style="margin: 0px 0px 10.66px;">
<span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;"><span style="font-family: "calibri";">Okulda İngilizce konuşmak yasaktı, İngilizce
her konuştuğumuzda ceza sınıfın önünde 20 kere mekik çekmek idi. Düşündüm, ya
süper fit bir vücudum olacak ya pat çat İspanyolcam. Göbeğimi seviyorum dedim
ve tercihimi yaptım </span></span><span lang="ES-TRAD" style="font-family: "segoe ui emoji" , sans-serif; margin: 0px;">😊</span></div>
<div style="margin: 0px 0px 10.66px;">
<span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;"><span style="font-family: "calibri";">Unutmadan söyleyeyim, İspanya’da 4 tane resmi
dil var: Tüm bölgelerde konuşulan İspanyolca (buna Kastilyanca da deniyor)’nın
yanısıra Katalanca (<i>Catalan</i>, Barselona ve çevresinde konuşuluyor),
Galiçyaca (<i>Galleco</i>, İspanya’nın kuzeybatısı, okyanus kıyısında
konuşuluyor), ve Baskça (<i>Vasco/euskera</i>, Bask ülkesi olarak da
adlandırılan Bilbao ve çevresinde konuşuluyor).</span></span></div>
<div style="margin: 0px 0px 10.66px;">
<span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;"><span style="font-family: "calibri";">Konuşmaya çalışırken yaşadığım bir dolu komik
andan biri:</span></span></div>
<div style="margin: 0px 0px 10.66px;">
<span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;"><span style="font-family: "calibri";">Şehirde ikinci günüm. Marketteyim, alışverişimi
yaptım. Aslında kasanın hangi yönde olduğunu etrafa şöyle bir bakınsam
bulabilirim. Ama konuşmak i<span style="background-color: transparent; color: black; display: inline; float: none; font-family: "calibri"; font-size: 16px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; text-align: left; text-decoration: none; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">ç</span>in sürekli fırsat yaratma çabasındayım ya, derin
nefes aldım, ne söylemem gerektiğini içimden çalıştım ve benim gibi alışveriş
yapan bir beyefendiye kasa nerede dedim. (donde esta la caja? yani)
İspanyolcada j harfi gırtlaktan çıkan bir ‘h’ olarak (hota diyorlar bu sese)
okunuyor. Adam anlamadı, cahil nolcak daha ispanyolca kasa ne demek onu
bilmiyor! Ne arıyorsunuz dedi. Caja diye yineledim, yine anlamadı. Ay ben de
gittim en cahiline çattım. Hani diyorum para pagar, yani ödeme yapmak i<span style="background-color: transparent; color: black; display: inline; float: none; font-family: "calibri"; font-size: 16px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; text-align: left; text-decoration: none; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">ç</span>in.
Haaaa dedi, caj(hhhhgghhhh)a! Biz ne dedik? </span></span><span lang="ES-TRAD" style="font-family: "segoe ui emoji" , sans-serif; margin: 0px;">😊</span><span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;"><span style="font-family: "calibri";"> Ama
yapacağım o gırtlak sesini, az kaldı!</span></span></div>
<div style="margin: 0px 0px 10.66px;">
<span style="font-family: "calibri";"><span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;">Tipime bakıp beni İtalyan ya da İspanyol
sanıyorlar. Ama konuşmaya başlayınca gerçek ortaya çıkıyor. Anlayacağınız
gerçek bir ‘</span><span style="margin: 0px;">Real Gato</span><span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;">’ olmam i<span style="background-color: transparent; color: black; display: inline; float: none; font-family: "calibri"; font-size: 16px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; text-align: left; text-decoration: none; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">ç</span>in daha çok konuşmam lazım, çoooook. Mucho, mucho…</span></span></div>
<div style="margin: 0px 0px 10.66px;">
<span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;"><span style="font-family: "calibri";">Ha bir de zaman: Bu ülkede zaman çok hızlı
akıyor ve bir gün 24 saatten daha kısa. Vallaha da billaha da! Hadi 3 hafta
doldu, dönüş günü geldi dedi havayolu, check-in yapmamı gereken hatırlatma
mesajıyla. Bir dakkaaaaa, daha yeni gelmiştim dedim ama!</span></span></div>
<div style="margin: 0px 0px 10.66px;">
<span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;"><span style="font-family: "calibri";">Özetle diyeceğim şu: Gitmeden önce şehirle
ilgili internetten, kitaplardan bulduğunuz tüm bilgileri okuyun. Ama ülkede/şehirde
çok daha fazlası var, bunu da unutmayın. Her anın hakkını vererek keşfedilmeyi
bekleyen kendi detaylarınızı bulup onları da mutlaka herkesle paylaşın. </span></span></div>
<div style="margin: 0px 0px 10.66px;">
<span style="font-family: "calibri";"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;">Not:</span></i><span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;"> Madrid’i ilk andan itibaren gerçek bir ‘</span><span lang="IT" style="margin: 0px;">Real gato</span><span lang="ES-TRAD" style="margin: 0px;">’ olarak
yaşamamı sağlayacak ipuçları veren Madrid büyükelçiliğindeki arkadaşım sevgili
Ersel: Çok çok teşekkürler. Ülkemiz Madrid’de çok doğru ve emin ellerde temsil
ediliyor. Muchos gracias mi amigo, para todos!</span></span></div>
<br />
<div style="mso-element: comment-list;">
<div style="mso-element: comment;">
<div id="_com_3" language="JavaScript" style="margin: 0px;">
</div>
</div>
</div>
<b></b><i></i><u></u><sub></sub><sup></sup><strike></strike>Mehlika Babaogluhttp://www.blogger.com/profile/10388220982601460178noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-1312657603852775507.post-47605049463980632522018-05-11T21:53:00.003-07:002018-05-14T22:19:23.452-07:00B.A.H.A.R.<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 8pt;">
<span style="font-family: "calibri";">İlkbahar...</span><br />
<br />
<span style="font-family: "calibri";"><span style="font-family: "calibri";">Doğada renk oldukça,</span></span><br />
<span style="font-family: "calibri";"><span style="font-family: "calibri";"><span style="font-family: "calibri";">Aşk kalbine kondukça,<o:p></o:p></span></span></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Hepbahar!<o:p></o:p></span><br />
<br />
<em>Bozcaada, Mayıs 2018</em>Mehlika Babaogluhttp://www.blogger.com/profile/10388220982601460178noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1312657603852775507.post-90961597628740905392018-02-07T04:43:00.001-08:002018-02-07T05:46:42.407-08:002017'yi Yasmin Levy ile Uğurlamak<span style="font-family: "calibri";">Yasmin Levy şarkılarının beni bu kadar içine almasının bir
sebebi de babasının ve dolayısıyla kendisinin sanatının yaşadığımız bu
topraklardan beslenmesi mi olduğunu düşünür dururdum hep. Istanbul’da canlı
dinlediğim bu yeni konserinde Türkiye’yi ‘ikinci evi’ olarak tanımlaması bu
düşüncemin karşılıksız olmadığını gösterdi sanki.<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 8pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Evet, yine hüzünlü bir kış ayı, 2017’yi bitirmeye sayılı
günler kala 23 Aralık Cumartesi akşamında yine muhteşem bir gece yaşattı Yasmin Levy
bizlere. <o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Doğumgününde sahne aldığı için belki de daha tutkulu geçti
sesi izleyicilere.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: "calibri";"></span><br />
<span style="font-family: "calibri";">Bu konsere Ladino ritimli <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Sentir</b> albümü ile başladı. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: "calibri";"></span><br />
<span style="font-family: "calibri";">İkinci şarkı <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Felicidad</b>
idi. Şarkı söylerken tüm salonu dolduracak kadar devleşen bu kadın, seyirciyi
selamlarken o kadar utangaç bir hal sergiliyor ki inanamıyorsunuz aynı kişi
olduğuna. Ikinci şarkıdan sonra Türkçe selamladı dinleyicileri, ve doğumgününe
dem vurarak artık resmen yaşlıyım dedi! Ve özür diledi, benden hep hüzünlü
şarkılar duyacaksınız diye ekleyerek. ‘Eğer üzgünsem mutluyum, mutluysam
üzgünüm’ diye de kendisiyle alay etmesi herkesi gülümsetti.<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 8pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Bu konserde ağırlıklı olarak tango parçalar seçmişti. <o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Natalie</b>’yi
söyledi. Hepimizin Julio İglesias yorumuyla bildiği ve sevdiği bu eski şarkı
nasıl daha güçlü hisler geçirdi, sadece konseri izleyenler biliyor!<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 8pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Sıra <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Naci el Amor’a</b>
geldiğinde gitar girişi gözlerim kapalı dinledim. Sanki o ezgiyle tek kalmak
istedim bir an.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Arkasından yine bir tango parça geldi: <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Espera un Poco</b>. Sanırım ruh halimden dolayı konserde beni en
derinden etkileyen şarkı bu oldu. <o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 8pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Arkasından 60 yaşlarında bir çiftin ölüm ayıracağı için
birbirine veda ettiği bir tango parçası söyledi; <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Los Pariodios</b>. Sözlerinin hepsini anlamasam da ağlamadan dinlemem
pek mümkün olamadı.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Bu konserinde daha önce kendisinden duymadığım çok parça
dinleme şansım oldu. Ama sıradaki parçayı ilk defa canlı olarak söyleyeceğini duyunca doğumgünü için hediye almak yerine vermeyi tercih ettiğini düşündüm. İngilizce
ismi <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Air(Aire) </b>isimli şarkıyı
söyerken mikrofonu bıraktı bir süre. Nasıl güçlü bir ses ki o koca salon yine
de duydu, duygulandı.<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 8pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Bu konserde Koray Avcı ile düet yapacağı önceden
söylenmişti. Bildiğim bir sanatçı değildi. Firuze’yi birlikte söylediler;
akabinde sahneyi bir parça için Koray Avcı’ya bıraktı Yasmin Levy. Hüsnü Arkan’ın
Hoşgeldin şarkısını söyledikten sonra da sahneyi yine asıl sahibine bıraktı.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Her ne kadar sesi ve seçtiği şarkıyı beğenmiş olsam da Koray
Avcı bence doğru bir düet partnerı olmadı Yasmin Levy’e. Konserin tutkusunu
azalttı gibi geldi.<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 8pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Düet sonrası ikinici yarı <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Adio Keria</b> ile başladı. Yine geleneğin bozmadı, ve seyirci ile
birlikte söyledi bu şarkıyı Yasmin Levy.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Akabinde bir Orhan Gencebay şarkısı söyledi, dedim ya
doğumgünü Yasmin Levy’nin ama hediyeler seyircilerin oldu bu konserde. <o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 8pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Ve tabii <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Sevda</b>,
arkasından <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Me Voy</b>. Ve sonrasında <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Una Noche Mas </b>ve hemen ardından <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Alegria</b>. Tek kelime ile
i-na-nıl-maz-dı! <o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Bu şölen yetmezmiş gibi kendisine enstrümanları ile eşlik
eden sanatçıları tanıtırken duduk çalan İranlı sanatçının klarnet ile yaptığı
solo performans ayakta alkışlanmayı haketti!<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 8pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Son parça <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Libertad</b>’ı
ise özgürlüğü için savaşmak zorunda kalan ülkelere adadığını söyledi. <o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">2017’yi acısıyla tatlısıyla bitirip yeni bir yıla umutları
tazelerken ne iyi geldi bu konser!<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 8pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Bir sonraki Yasmin Levy konseri için 2 dileğimi fısıldayarak
çıktım salondan: Birincisi, en kısa zamanda<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>yeniden canlı dinleyebilmek ve ikincisi de daha küçük bir konser salonunda sahne alması...</span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 8pt;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: "calibri";">Ocak 2018<o:p></o:p></span></i></b></div>
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 107%;">Yeniköy, İstanbul</span></i></b>Mehlika Babaogluhttp://www.blogger.com/profile/10388220982601460178noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1312657603852775507.post-30176709935825281832017-10-26T08:32:00.001-07:002017-11-01T07:59:52.301-07:00MAGERİT...MAYRİT...MADRİD...<span style="font-family: "calibri";">Bu bir <strong>Madrid</strong> gezi rehberi yazısı değil, en baştan açık açık
söyleyeyim. Amacınız Madrid hakkında çokça bilgi almak, detaylı bir seyahat
planlamak ise okunacak çok kitap, blog yazısı, web sayfası adresi
önerebilirim/z. Bu yazı; yıllardır birlikte seyahat etme hayali olan bir grubun
‘gezi’ günlüğü. <o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Grup demişken hemen üyelerini tanıtayım: 5 kişi yaptık bu
geziyi. Geziye özel ismimiz ‘Los Maymu<span lang="ES" style="mso-ansi-language: ES;">ñ</span>os(maymunyos diye okunuyor)’ Ama adımız neden böyle; ne siz sorun,
ne ben söyleyeyim! </span><span style="font-family: "wingdings"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-char-type: symbol; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin; mso-symbol-font-family: Wingdings;"><span style="mso-char-type: symbol; mso-symbol-font-family: Wingdings;">J</span></span><span style="font-family: "calibri";">
</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Grubun lideri Haluk (Mesci) Hocam, hepimize (Okan hariç) farklı
yıllarda üniversite eğitimimiz sırasında reklam ve iletişim dersleri vermiş
birisi. Hoca dediğim(iz)e bakmayın; yıllar içinde ‘öğretmen’ olmanın çok
ötesine geçti, ama öğreten kimliği her durumda mevcut! Okan, Didem, Aytaç ve
ben ise grubun çekirgeleri. Bu kadar farklı karakter ne ara bu kadar yakın
olduk hatırlamıyorum, tek bildiğim iyi ki olduğu.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">2017’nin Mayıs ayında bir haftasonu Didem’le Alaçatı’ya
gitmiştik; Haluk Hoca’yla pazar yerinde kahve içerken aniden gelen ‘Of ya,
sürekli konuşuyoruz ama beraber seyahat etmeyi bir türlü beceremedik!’ nidası
üzerine (yıllardır ertelemenin yüküyle) bir anda nasıl bilendiysek;
birbirimizin gözünün içine bakmamız, hızlıca masadan kalkıp, bir koşu Hoca’nın
evine gidip bilgisayarı açmamız, Madrid’e karar verip Aytaç’ı arayıp şu tarihe
alıyoruz, uygun değilsen de uydur işte deyip biletleri almamız sadece 30 dakika
sürdü. O zamandan geziye başlayacağımız 26 Eylül tarihine kadar geçen 5 ay
süresince heyecanımız ve çocuk sabırsızlığımız da saklanacak gibi değildi.<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Gezinin çerçevesini çizen logistik bilgileri sıralayayım:<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Madrid’e gidiyoruz; halihazırda vizemiz olan bir yer olsun
ve daha önce görmediğimiz bir şehir olsun kriterlerinin kesişmesiyle ortaya çıkan
kısa listede tercihin Madrid’den yana kullanılmasının temel sebebi İspanyolca
konuşulan bir şehir olması idi (vallahi sadece ben ısrar etmedim, grubun hepsi meraklı
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>bu dile </span><span style="font-family: "wingdings"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-char-type: symbol; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin; mso-symbol-font-family: Wingdings;"><span style="mso-char-type: symbol; mso-symbol-font-family: Wingdings;">J</span></span><span style="font-family: "calibri";">).<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">27 Eylül 2017 Çarşamba sabah uçağıyla gidip, 1 Ekim 2017
Pazar akşam döneceğiz. 4 gece-5 günlük bir gezi. Kalacağımız yeri www.airbnb.com
sitesinden kiraladık. Kaldığımız yer Madrid’de eski şehrin merkezi Puerta del
Sol meydanına sadece birkaç dakika yürüme mesafesinde. Bu sayede kaldığımız
süre boyunca bir kere bile metro, otobüs ve/veya taksi kullanmadan tüm eski
şehri karış karış yürüyerek dolaşabildik. Kaldığımız yeri öyle sevdik ve
benimsedik ki daha sokağa ilk girdiğimiz an itibariyle ‘bizim’ evimiz, ‘bizim’
sokağın köşesi gibi tabirler dilimize pelesenk oluvermişti. Eylül sonu gitmiş
olmamız şehri yaya olarak gündüz ve dahi gece gezebilmemize olanak sağladı. Hem
hava sıcaklığı gece-gündüz sokakta olmamıza elverişli idi, hem de gün
batımı acele etmiyordu. Bu şehri keşfetmek isteyenlere benzer tarihleri öneriyorum; Madrid’de sokaklar, binalar, dükkanlar, heykeller ve her köşe başı keşfedilmeyi
bekleyen detaylarla dolu. Ve Madrid bu detaylarıyla güzel, bizden söylemesi!<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Hani biz grupça İspanya’ya gidiyoruz diye çok heyecanlı idik
de bi baktık Madridliler, Barcelonalılar ve hatta tüm Katalanlar bizden daha
heyecanlı! Kolay mı, Los Maymu<span lang="ES" style="mso-ansi-language: ES;">ñ</span>os
şehirlerine/ülkelerine geliyor, nasıl heyecanlanmasınlar demek isterdim ama
onların gözü dönüş günümüz olan 1 Ekim’de yapılacak referandumdan başka bir şey
görmüyordu. <o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Tarihi bir dönemeçten geçen İspanya’nın referandum telaşı ve
çabalarından gözüme takılanları da yazıda aktarmaya çalışacağım ama gelin önce
gezinin sıfır noktasına dönelim bir süre: 26 Eylül akşamı grubun İstanbul’da
kavuşma anına.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Planı daha biletleri aldığımız gün yapmıştık; Haluk Hoca
yaşadığı şehir Alaçatı’dan İstanbul’a 26 Eylül’de gelecek, o akşam tüm grup
(yine Okan hariç) benim evde kalacak, 27’si sabah havaalanına birlikte gidilecek.
Hoca, gelir gelmez elleriyle yaptığı ‘begleri’lerimizi hediye ederek hem kelime
dağarcığımıza yeni bir kelime ekledi, hem de bizi mutlandırdı. Bilmeyenler
için, begleri, 15-20 cm’lik bir ipin iki ucuna iri boncuklar geçirilerek
yapılan Yunan tesbihi. Doğal bir şekilde grup simgemiz oluveren beglerilerimiz
tüm gezi boyunca ellerimizde sallanarak bize eşlik etti (hani evden çıkarken
anahtarı unutmadın di mi diye sorulur ya, beglerin nerde diye hesap soruyorduk
unutana. Şapkasız, pardon beglerisiz, çıkmayız abi!) Hocamız sağolsun, bununla
da kalmamış, hepimize özel başka hediyeler de düşünmüş, getirmişti. Grup
üyelerinin hediyeleri kendilerinde saklı ama ben benimkini mutlaka paylaşmalıyım
burda: Hasan Safkan’ın <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>1994 yılında
yaptığı motosiklet gezisini günlük olarak kayda aldığı, el yazısına benzer bir
fontla yazılmış, gezisi sırasında topladığı belgelerle (biletler, yurtdışı
çıkış izinleri, yemek fişi, el yazısıyla notları vs vs) zenginleştirilmiş ve
sadece 1000 adet basılmış ‘Kuzey Afrika’dan Portekiz’e. Ordan Eve’ isimli
kitabın 385. sayılı kopyası. Benden mutlusu yok şu an! Piyasadan bulamayacağım
bu kitap bana gezi yazılarımı başka formatlarda da derleme-paylaşma için esin
verdi. Hatta bu Madrid gezimizi benzer şekilde aktarmak üzere Didem’le kolları
sıvadık.<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Eh grup buluştuk ya, heyecan iyice doruğa çıktı; nefis bir
akşam yemeği eşliğinde hasret giderip uykuya dal(maya çalış)dık.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">O gece Didem’le ben heyecandan uyumadık, Aytaç ile aynı
odayı paylaşan Hoca ise Aytaç’ın özel serenadından(!). Uyanma saatimize yakın
sızmışız, başka bir zaman olsa bu kadar az uyku sonrası uyanmak kesin söylenme
sebebi. (Bizden önce kalkıp hazırlığı yapan Haluk Hoca sayesinde) enfes bir
kahve kokusu, ve hepimize aynı anda bu parçanın adı nedir Hocam, sorusunu sorduran
bir ezgi ile uyandık. Bir sabah Meriç Dönük’e ait ‘Mahfuz’ adlı albümden
‘Ece’yle Vals’ şarkısıyla gözünüzü açın, o gününüzün çok güzel geçeceğine her
türlü bahse girerim!<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Tabii günler öncesinde başlayan, müzik arşivinden
faydalanabilmek için, uçakta Hoca’nın yanında kim oturacak tartışması da bu
şarkı ile yeniden alevlendi. Kim bilir o FiiO X5 aletinin içinde başka ne
şarkılar var bizi başka dünyalara taşıyacak? Sonuçta Aytaç’ın kibarlığı,
Didem’le benim Bizans oyunlarımız sayesinde uçakta üçlü koltukta Hoca’yı
ortamıza oturtup, ona parça seçme görevi verip iki kadın kulaklıkları ele
geçirdik </span><span style="font-family: "wingdings"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-char-type: symbol; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin; mso-symbol-font-family: Wingdings;"><span style="mso-char-type: symbol; mso-symbol-font-family: Wingdings;">J</span></span><o:p></o:p></div>
<span style="font-family: "calibri";">4 saatlik yol bolca sohbet, müzik, tablet üzerinden kelime
oyunları ile göz açıp kapayıncaya kadar geçti.<span style="text-transform: uppercase;"><o:p></o:p></span></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Madrid’e ilk adımlarımızı atarken şehrin ismiyle ilgili bir
miktar bilgi vereyim:<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Madrid ismi, Mayrit kelimesinin zaman içinde dönüşmesiyle
son halini almış. Anlamı: ‘Çok sayıda su yolu.’ Araplar, ‘sulak alandaki zengin
toprak’ anlamına gelen Magerit isimli köye inşa etmişler şehrin ilk kale
duvarlarını, tahminen 865 yılında. Bu tarihten 1083 yılında 6. Alfonso’nun
kuşatmasına kadar İslam dünyasının egemenliğinde Arapların elinde kalmış.<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Günümüzde bu dönemlerden kalmış bina, kalıntı, ya da yaşayış
tarzına rastlamak pek olası değil. En azından geçirdiğimiz 4 gün boyunca bizde
böyle bir izlenim oluşmadı.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">İlk gün uykusuz olmamıza rağmen, evimize yerleştikten hemen
sonra bir şeyler atıştırmak için yakınımızdaki A La Santa Meydanı’a attık
kendimizi. Öneri ev sahibemiz Concha(Konça diye okunuyor)’dan gelmişti.
Concha’nın pozitif enerjisi, güleryüzü ve misafirperverliği bu şehri daha ilk
andan sevmemizde büyük rol oynadı. <o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: "calibri";"></span><br />
<span style="font-family: "calibri";">Gelirken yerel pastırmaları jamon(hamon diye okunuyor)
yemek, kırmızı şarap içmek ve her tür lokal tapas(meze) tatmak üzere hedefe
kitlenmiştik. İlk öğünümüzden son güne kadar bu hedeften çok az saptık,
saptığımız zamanlarda da hiç pişman olmayacağımız başka şeyler tattık. Gezinin
bir başka vazgeçilmezi ise bu yemekler sırasında kendiliğinden ortaya çıkan
yemek duamız oldu: ‘Allah’ım bize hergün jamon, şarap, ve sağlık ver!’ Bu duaya
duruma göre başka kelimeler de eklendi zaman zaman ama onlar grup üyelerinde
saklı </span><span style="font-family: "wingdings"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-char-type: symbol; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin; mso-symbol-font-family: Wingdings;"><span style="mso-char-type: symbol; mso-symbol-font-family: Wingdings;">J</span></span><o:p></o:p><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Bu arada, jamon İspanya’da <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>genel bir tabir; bölgelere göre çeşitleri var.
Madrid yöreye özel olanın ismi mesela ‘jamon Iberia.’ Yine de her bölge için
ortak sınıflandırma jamonun et miktarına göre değişiyor. Kurutulmuş büyük
bacaklar dükkanların vitrinlerini süslerken tırnak kısımlarında farklı renkler
göreceksiniz: Mavi, kırmızı, siyah. Her bir renk o jamondaki et/yağ miktarını
gösteriyor. Fiyat olarak da daha ucuzdan pahalıya aynı sıra ile
değerlendirebilirsiniz bu renkleri.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">İlk gün A La Santa meydanında karnımızı doyururken plansız
bir şekilde birbirimizi habersiz fotoğrafladığımızı da farkettik. Bu durum bir
gün sonrasında haberim yokmuş gibi beni bir de şurda, şu şekilde çeker misin
diye sipariş vermeye dönüştü. Bakmaya doyamadığımız manzaralar, ifadeler var
hepimizin arşivinde şu an. <o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">O gün akşamüstü Okan da Londra’daki işlerini bitirip bizlere
katılacaktı. Ay, altı üstü uçağı 20 dakika rötar yaptı, kavuşma anımız için
bizde bir heyecan bir heyecan! Veee, akşam yemeğine grup artık tamamız, Okan da
aldı beglerisini eline, güzel bir yemeği hakettiğimizi düşünerek Madrid
sokaklarına çıktık. A la Santa Meydanı’na yakın bir ara sokakta La Casa de
Abuela isimli yerde açık havada yediğimiz yemeğin tadı mı daha güzeldi,
sohbetimizin tadı mı seçmek hayli zor. Mekanın kendi yaptığı rezerv şarapları (Toro)
eşliğinde yediğimiz jamon, ekmek, karides neydi öyle! Bir de sağolsun Aytaç’ın
girişimiyle ara sokakta tam üçgen bir köşe başında açık alana oturabilmiştik ki
mahallenin muhtarları gibiydik. İlk gece yataklarımıza girdiğimizde
yanaklarımız gülmekten acıyordu. <o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Gitmeden önce farklı kaynaklarda Madrid’in Avrupa’da en
mutlu insanların yaşadığı birkaç şehirden biri olduğunu okumuştum. Bunu biz
görüp hissedebilecek miyiz sorusu aklımda idi giderken. Ekiple de paylaşmıştım
bu bilgiyi ve merakımı. 4 günlük gözlemlerimiz okuduklarımı doğruladı. 7’den
70’e insanlar mutlu, huzurlu; şehrin bir karakteri var, özellikle eski şehrin
(citta viejo) ara sokakları, binalar, mekanlar bu hissi pekiştiriyor.
Gittiğimiz dönemde, aslında, Madrid sokakları her zamankinden daha hareketli
idi. Malum birkaç gün sonrasında hükümetin onaylamadığı referandum yapılacaktı
(Katalanların ayrı bir yönetim talepleri için). Binalar bile desteklenen grubun
bayrağıyla (Ispanya ya da Katalan bayrakları ile) donatılarak taraf olmuştu.
Gündüz-gece sokak gösterileri vardı, ama yine de insanlar birbirine saygılı,
özenli görünüyorlardı, ve mutlu bakıyorlardı. <o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Katalonya kelimesi tarihte ilk defa 11. Yüzyılda ‘Marca
Hispanica’ olarak adlandırılan Müslümanlara karşı oluşturulmuş tampon bölgeye
atfen kullanılmış. Kelimenin anlamı ile ilgili farklı teoriler var; en çok
kabul gören 2 tanesi ‘kaleler ülkesi’ anlamına gelen ‘Castla’ kelimesinden türediği
ya da Gotlar’ın ülkesi anlamına gelen ‘Gotlandia’ kelimesinden türetilmiş
olduğu. Katalan bayrağı ise ‘Senyera’ diye adlandırılıyor, paralel şekilde
dizilmiş 5 sarı ve 4 kırmızı çizgiden oluşuyor. Müslümanlarla savaşta yaralanan
Frenk ve Roma Kralı Şarlemayn’ın kanayan parmaklarını Barcelona kontu I.
Wilfred (nam-ı diğer kıllı Wilfred)’in altın kalkanı üzerine sürmesi ile
sembolize olmuş.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Tarih boyunca ayrık ve
özerk olmayı hissetmiş Katalonya nüfusu bugün toplam nüfusun %16’sını
oluşturuyor. GSMH’nın ise %19’unu üretiyor.Hal böyle olunca İspanya’nın en
zengin bölgerinden biri olan Katalonya bağımsızlığını ilan edebilmek için
direniş isteğini artırmış durumda.<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">İlk tam günü yaşayacağımız Perşembe günü sabahını Prado Müzesi’ne
ayırmıştık. Büyük ve kapsamlı bir müze. O yüzden gitmeden önce görmezsek olmaz
dediğimiz birkaç sanatçıyı belirlemiştik. Bunların başında Goya, Rafael, ve
Velazques vardı. Müzeden aklımda kalanlar, notlarıma yansıyanlar şöyle:<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Müzedeki en önemli eserlerden biri Bosch’un (El Bosco) ‘El
Jardin de las Delicias(Dünyevi Zevkler Bahçesi)’ isimli eseri. 3 kanatlı dev
bir çalışma. Gördüğünüz her detay başka bir his çağrıştırıyor. <o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Rafael’in tablolarının olduğu kısmı gezerken Haluk Hoca
kadın figürlerindeki masum bakışlara dikkatimizi çekti, Rafael’in eserlerinde bu
bakışı yansıtmaya odaklandığından bahsetti.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Goya’nın eserleri beni hep şaşırtır. İlk defa bu sergide
farklı dönemlerdeki eserlerini birarada görme şansım oldu. Erken dönemlerde
para kaygısıyla yaptığı eserler ile olgunluk döneminde ruh halini yansıttığı
eserlerin aynı sanatçı tarafından yapıldığına inanmak hayli zor. Pinturas
Negros (Siyah Tablolar) eserleri isminden de anlaşılacağı üzere Goya’nın
ruhunun ve tabii o dönemin karanlık ve depresif halini size öyle geçiriyor ki!<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Velazques’in Meninas (Nedimeler) tablosunun önünde ise
duygulanmamın çok başka bir sebebi vardı. Muhan (Soysal) Hocam’ın bu eserle
birlikte efsane olmuş hayat dersi aklıma geldi. O gün öğle yemeğinde ilk
kadehimiz bu sebepten Muhan Hoca’ya ulaşsın diye gökyüzüne doğru kaldırıldı.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Dureno’nun eserlerine attığı, ad ve soyismini simgeleyen AD
figürü üzerine konuşurken Aytaç hemen kendine pay çıkardı; artiz arkadaşımız
altta kalacak değildi ya!<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Müzeden
çıkarken Goya’nın keçilerle ne derdi olduğunu anlamaya çalışıyordu ısrarla...<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Prado Müzesi’nin hakkını vermek istiyorsanız en az 2 güne
ihtiyacınız var. Biz yarım günde hedefe kitlenmiş bir tur yaptık; fırsatım olur
da bir kez daha Madrid’e gidersem bu müzeyi tekrar ziyaret etmeyi isteyeceğim.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Müzeden sonra kendimizi eski şehrin ara sokaklarına
atmıştık. Tesadüfen bulduğumuz bir Peru restoranındaki lezzetlerden nasıl
gözümüz dönmüşse 15 kişilik yemeği 5 kişi yedik (tabii diğer masalarda oturan
aslen Perulu arkadaşların yeme kapasitelerini görünce altta kalacak halimiz yok
ya diye hırs yapmamızın da etkisi olmuştur.)<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: "calibri";"></span><br />
<span style="font-family: "calibri";">O günün kalanında sokaklarda kaybolmak, Don Paco barını
keşfetmek, sadece yanaklarımız değil karnımız ağrıyıncaya kadar gülmek ne güzeldi!
Farklı tercihleri ve zevkleri olan bireylerin sevgi ve saygıyla bir grup
olması, birbirinden beslenmesi, başka başka şeyler öğrenmesi, yeri geldiğinde
nazını geçirmesi, yanında körkütük sarhoş olacak kadar birbirine güvenmesi öyle
kıymetli ki. İşte biz Los Maymu<span lang="ES" style="mso-ansi-language: ES;">ñ</span>os
tam böyleyiz, beglerimiz ellerimizde 12 kollu bir deviz! (Hayır sarhoş değilim,
bi maymunumuz daha var, o bu geziye gelemedi, sevgili Mizgo).<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: "calibri";"></span><br />
<span style="font-family: "calibri";">O akşam Flamenko izlemeye gittik. Tutku nedir derseniz tek
kelimeyle Flamenko derim! Aşkı, sevgiyi, kızmayı, üzüntüyü kısacası her tür duyguyu
yüz ifadeleri ve vücut hareketleriyle böyle çarpıcı vermek, her duyguyu hakkıyla
en derin yaşamak başka şekilde ifade edilebilir mi acaba? <o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Ertesi gün biraz buruk uyandık; Okan, çünkü, İstanbul’a
dönecekti. 2 küçük çocuğunun baba özlemleri onun geziye kısa katılması için çok
geçerli bir sebepti.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Evde Haluk Hoca’nın hazırladıklarını, Okan ve Aytaç’ın garip
kahve makinasını becerip çalıştırarak yaptığı kahve eşliğinde yiyerek
kahvaltımızı yaptık ve Okan’ı uğurladık.<o:p></o:p></span><br />
<br />
<span style="font-family: "calibri";">O gün hedefte Reina Sofia Müzesi vardı. Müzede onca eserin
arasında (Guernica dahil) beni en çok etkileyen tablonun Miro’nun ‘Spanish
Dancer’ adlı çalışmasının olması bir gece önce büyülendiğim Flamenko dansından
dolayı mı diye düşünmeden edemiyorum. <o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Picasso’nun meşhur Guernica adlı tablosu bu müzede. 1937
yılında küçük bir Bask kasabası olan Guernica’yı Alman ve İtalyan güçlerinin
hava saldırısı ile yerle bir ederek 1654 sivili öldürmesinin utancını insanlığın
yüzüne vurmuş Picasso kendi silahıyla. Eseri aynı yılın Temmuz ayında Paris’te
sergilemiş. 70 yıldan uzun bir süre Franco’nun diktatörlüğüyle yönetilmiş bir
ülkede Franco’yu destekleyen Alman ve Italyan kuvvetlerinin bu insanlık dışı
saldırısını protesto etmek için yapılmış eserin, yine Franco tarafından 1960
yılında ülkede sergilenmesi için Picasso’ya davet gönderilmesi ise ilginç bir
ayrıntı olarak gözüme takıldı. Picasso, Franco’nun bu talebini basiretli
duruşuyla reddetmiş.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Bu bilgiyi okuduğum sırada, aklımda başka bir soru daha
vardı: Bu kadar uzun faşist yönetime maruz kalmış bir ülkenin ve toplumun nasıl
olup da evrildiği, medeniyet ve mutluluk seviyesini artırdığı. Bu aralar farklı
kaynaklardan o dönemi okuyarak, bugüne kadar olan ekonomik, kültürel ve sosyal
değişimin nasıl gerçekleştiğini anlamaya çalışıyorum. İlk çıkarımım şu: İspanya
her döneminde -baskıcı rejimler hüküm sürdüğünde bile- sanatı ve sanatçıyı
desteklemiş. Sanatın her alanında üretim hep olmuş. Günümüzde kapitalist düzene
ve egosuna daha fazla yenilen insanlığı kendine getirecek en büyük gücün bu
olduğuna inanıyorum. O yüzden görsel, işitsel her türlü sanatın desteklenmesi,
herkesin en az birkaç sanat alanında gerek üreterek gerek üretene destek olarak
çaba göstermesi giderek önem kazanıyor. Bizi biz yapan duyguları çoğaltarak
dünyayı yaşanabilir halde bizden sonraki nesillere bırakmak için sorumluluğumuz
olduğunu unutmamamız gerekiyor.<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Reina Sofia Müzesi’nde (bir savaş muhabiri olan) Robert
Capa’nın İspanya İç Savaş dönemine ait fotoğraflarının bulunduğunu da
belirtmeliyim. Çok etkileyici fotoğraflar var, mutlaka vakit ayırın derim.
Referanduma sayılı saatler kala Katalanlar ve İspanyolların yakın tarihine ait
bu fotoğrafları seyretmek daha da anlamlı oldu.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Müzeden çıktıktan sonra direnişçi ve anarşist ruhumuz da bir
miktar daha kabarmıştı, sloganlar atarak yürürken yol bizi Madrid tren garı
binasının önüne çıkardı. Binanın dış kısımında ne olduğu yazmasa idi ilk
girişte buranın dev bir botanik bahçesi olduğunu düşünebilirdik. <o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: "calibri";"></span><br />
<span style="font-family: "calibri";">Öğle yemeği sonrası İspanyol ayakkabısı alabilme arzusuyla
ev sahibimiz Concha’nın önerdiği Augusto Figueroa isimli caddeyi hedeflemiştik.
İstediğimiz gibi değişik tasarımlı, yerel ayakkabıcılar bulamadık ama bu
caddede otantik bir kahve dükkanı keşfettik. Dükkanın sahibi ikinci kuşak idi,
güleryüzle bize sorduğumuz tüm kahve çekirdekleri hakkında bilgi verdi. Dünyanın
hemen hemen her yerinden kahve çekirdekleri getiriyorlar. Dükkanda biraz da
İspanyolca pratik yapmaya çalışırken içtiğimiz kahve sonrası bıraktığımız
bahşişin yarısını bize geri verdi sahibi, bu çok alamam diye. Oysa sadece %10
kadar bir rakam bırakmıştık. Hani insanlar mutlu demiştim ya, aynı zamanda tokgözlü.<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Grupta hepimizin – Haluk Hoca dışında- İspanyolcayla ilgili
bir birikimi var. Didem ve Aytaç üniversite eğitimleri sırasında ders almışlar,
ben merakımdan dolayı bu dili öğrenmek için bir süredir çaba gösteriyorum.
Gelin görün ki kelimelere meraklı Haluk Hoca hepimize fark attı. Latin diline,
ve tabii etimolojiye olan merakı sayesinde hepimizden daha fazla okuduğunu
anladı.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Haluk Hoca ve öğrenme/öğretme merakı demişken:<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Geziye başlamadan önceki gün Istanbul’a ayak bastığı an itibariyle
bize ‘Siesta’ filmini izlemeniz lazım deyip durdu. Filmin ilk sahnesi Madrid
havaalanı ile başlıyormuş. Tamam aldık listemize diyoruz, her gün en az 3 kere
daha hatırlatıyor. En sonunda dayanamayıp o akşamüstü yemek öncesi dinlenmek
için eve uğradığımızda internetten bulup ekrana yansıttık filmi. O akşam
tamamlayamadık ama dönüşte kalan kısmı da izledim. (1987 yapımı, Mary
Lambert’in yönettiği bu filmde kimler yok ki! Ellen Barkin, Gabriel Byrne,
Isabella Rosalini, Martin Sheen ve Jodie Foster ilk aklıma gelenler.
Meraklısına duyurulur.)<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Geziyle ilgili hatırladıkça gülümsediğim bir diğer anektod:<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: "calibri";"></span><br />
<span style="font-family: "calibri";">Hoca, yine, geziye başlamadan önceki gün geldiğinde
mendilimi unuttum, mendil lazım bana dedi birkaç kez. Bunu duyan düşünceli
Aytaç akşam yemeği öncesi Yeniköy sahilinde içki yudumlarken masadan kalkıp
gidip karşıdaki marketten kağıt mendil aldı geldi. Biz Hoca, Aytaç’a teşekkür
edecek diye beklerken bunu ne yapayım, bez mendile ihtiyacım var benim diye
serzenişte bulundu. Ay Aytaç hayret bir şeysin, bunu nasıl düşünemezsin!? </span><span style="font-family: "wingdings"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-char-type: symbol; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin; mso-symbol-font-family: Wingdings;"><span style="mso-char-type: symbol; mso-symbol-font-family: Wingdings;">J</span></span><span style="font-family: "calibri";"> Biz çekirgeler Madrid
sokaklarında gezerken 1800’lü yıllarda açılmış kişiye özel gömlek diken bir dükkan
gördük. O dükkanda bulup aldığımız beyaz renkli pamuklu bez mendil Hoca’yı
başka, bizi başka mutlu etti. Ben eminin ki bir süre sonra uğur olarak
kullanmak için Aytaç o mendilin de peşine düşecek! (Grup anladı, ne demek
istediğimi!)<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">O akşam yemek için bir gün önce tesadüfen keşfettiğimiz ve
barında keyifli zaman geçirdiğimiz Don Paco isimli mekana gittik. Yine mekanın
rezerv kırmızı şarabı eşliğinde yemeğimizi yedik. Diyeceğim odur ki, İspanya
kırmızı şarap konusunda bence en iddialı ülkelerden biri. İçtiğimiz tüm
şarapların tadı damağımızda kaldı. Yemek sırasında Don Aytaç’ın (ikinci şişeyle
birlikte yerel kişiliğe büründüğünden bu lakabı artık hakediyor) önerisiyle
şişe çevirme oyunu oynadık. Daha önceden bildiğim bir oyun değildi bu. Sanal
bir uygulama ile Aytaç telefonundan şişe çevirdi, şişenin ucu kimi gösteriyorsa
o yanındakine kendisiyle ilgili bir soru sordu. Biz de sanırdık ki bu grup
birbirini çok iyi tanıyor! Neler öğrendik neler, birbirimizle ilgili. Tabii
konu öğrenme olunca arada bazı terimlerle ilgili Hoca tarafından sorguya
çekildik. Bir süre geçsin soracağım gruba, strateji nedir, Cebeli Tarık’ın
hikayesi nedir? <o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Cumartesi sabah giyinirken sapsarı bir kıyafet seçtim,
kıpkırmızı ruj sürdüm. Sokaklarda referendum taraftarı ve karşıtı grupların
gösterileri vardı, en azından renklerimizle onları desteklemeliydik! Herkes
gösteriye koşarken ama biz o renklerle erkenden Churros (çurros) yemeye koştuk.
Zira bir gün önce şehrin en meşhur meydanı olan Plazzo Mayor’un hemen dibinde gördüğümüz
bu tarihi pastanenin kapısındaki o uzun kuyruk oluşmadan tatlımızı keyifle
yemek arzusundaydık. Churros İspanyollara özel bir tatlı. Bizim tulumba
tatlısına benzer bir hamur (ama şerbetli değil) özel bir sıcak çukulataya
batırılarak yeniyor. Tam kahvaltı sonrası olduğu için çok yiyemedik ama
lezzetli idi. Ardından Plaza Mayor Meydanı’nı şöyle bir göz hapsine aldık. Bu sene
Plaza Mayor’un 400. kuruluş yılı imiş. O yüzden yıl boyunca şehirde çeşitli
etkinlikler planlanmış. Malesef bizim olduğumuz tarihlerde ne bir konser vardı,
ne de sokak etkinliği.<o:p></o:p></span><br />
<br />
<span style="font-family: "calibri";">Ardından Mercado de St. Michel’e yöneldik. Burası adından da
anlaşılacağı üzere kapalı bir pazar alanı. İçerde çeşitli şarküteri
ürünleri, çeşit çeşit jamonlar ve taze sebze meyve satılan tezgahlar var. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ve tabii bir şeyler yudumlamak için barlar. E
madem artık yerel olduk, bir İspanyol ritüelini daha gerçekleştirip birer sabah
Cava’sı içmeliyiz dedik (Cava,-Kaava diye okunuyor- İspanyolların köpüren şarabı).<o:p></o:p></span><br />
<br />
<span style="font-family: "calibri";">Cumartesi gününün tümünü Plaza Mayor’dan Royal Palace (Kraliyet
Sarayı)’a kadar olan eski şehire ayırmıştık. Ara ve arka sokaklarda gezinmek, o
sokaklarda yaşanmış hikayeleri, hayatları düşünerek yürümek öyle keyifli idi
ki! Taş binalar, kiliseden ayinden çıkmış özenli ve tertemiz kıyafetler giymiş
insanlar, dükkanlar, eski kitapçılar, barlar, eski arabalar, arnavut kaldırımlı
sokaklar bizi bizden aldı. Eski bir kitapçı dükkanından ‘Sociedad y Cante
Flamenco’ isimli bir kitap aldım. İspanyolca çalışırken biraz da Flamenko şarkı
sözü öğreneyim. Aynı kitapçıdan Haluk Hocam da Jorge Borges’in ‘Ficciones’
kitabını aldı. Nasılsa sular seller gibi Ispanyolca okuyabiliyor </span><span style="font-family: "wingdings"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-char-type: symbol; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin; mso-symbol-font-family: Wingdings;"><span style="mso-char-type: symbol; mso-symbol-font-family: Wingdings;">J</span></span><o:p></o:p><br />
<span style="font-family: "calibri";">Pazar bizim dönüş günümüzdü, İspanyolların da sandığa gitme
günü. Referandum sebebiyle yollar kalabalık olabilir diye düşünerek erken
çıkmıştık alana doğru. İyi ki de öyle yapmışız. Referandumdan dolayı değil ama
bisiklet maratonundan dolayı bazı yollar kapalı idi. Kimse trafik sıkıştı,
yollar kapalı diye korna vs basmıyordu. Aksine, arabalarından inip
bisikletçilere tezahürat yapıyorlardı. E bizim de artık kalbimizin bir kısmı
Madrid’li ya benzer şekilde selam verdik geçerken. </span><br />
<br />
<span style="font-family: "calibri";">Dönüş uçağında hepimiz yorgun, bir miktar uykusuz ama çok
mutlu idik. Kulaklıktan Art Garfunkel’in ‘Travelling Boy’ şarkısını dinlerken günlük
duamızı ettim:<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Allahım bize her gün jamon, şarap, sağlık, sanat, seyahat,
dost sesi, aile eli, doğa esintisi, aşk ve kitap ver!</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<br />
<span style="font-family: "calibri";"><em>26 Ekim 2018</em><br />
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: "calibri";">Yeniköy, İstanbul<o:p></o:p></span></i><br />
<o:p></o:p></span>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";"><strong>Tarihe bir not:</strong> <em>İspanya hükümetinin yapılmasını bile
reddettiği referandum, Katalanlar’ın karşı direnişi sayesinde ama ancak %42
civarında bir katılım ile gerçekleşti. %90’nın üstünde ‘Evet’ özerk bir yönetim
istiyoruz diyen SONuç, nasıl BAŞlangıçlara ve gelişmelere sahne olacak hep
birlikte takip edeceğiz.<o:p></o:p></em></span></div>
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-RHQxozOJB4M/WfH_9fzgdXI/AAAAAAAAANo/et0rtCDl2VE12C_SoVSSOznhS_oVMYNxgCLcBGAs/s1600/madrid1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="320" src="https://4.bp.blogspot.com/-RHQxozOJB4M/WfH_9fzgdXI/AAAAAAAAANo/et0rtCDl2VE12C_SoVSSOznhS_oVMYNxgCLcBGAs/s320/madrid1.jpg" width="240" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-CuZTzdwCHL8/WfH_-o-f4nI/AAAAAAAAANw/644YD8kUdHk3DB1JhJbxLSg-VEwghppXACLcBGAs/s1600/madrid2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="320" src="https://2.bp.blogspot.com/-CuZTzdwCHL8/WfH_-o-f4nI/AAAAAAAAANw/644YD8kUdHk3DB1JhJbxLSg-VEwghppXACLcBGAs/s320/madrid2.jpg" width="240" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-dWuJfHcU2T4/WfH_9dFhDAI/AAAAAAAAANs/J4Wy2qXKitAD0SyR3BzRf2KajYFjvr7NwCLcBGAs/s1600/madrid3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1432" height="320" src="https://1.bp.blogspot.com/-dWuJfHcU2T4/WfH_9dFhDAI/AAAAAAAAANs/J4Wy2qXKitAD0SyR3BzRf2KajYFjvr7NwCLcBGAs/s320/madrid3.jpg" width="286" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-tCgqlHMf03M/WfH__CxaNaI/AAAAAAAAAN4/mirWqqC4uBoHnfEqrRYzihVv7BdMJJWrQCLcBGAs/s1600/madrid4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1410" height="320" src="https://3.bp.blogspot.com/-tCgqlHMf03M/WfH__CxaNaI/AAAAAAAAAN4/mirWqqC4uBoHnfEqrRYzihVv7BdMJJWrQCLcBGAs/s320/madrid4.jpg" width="282" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-1uxd0VAmGNM/WfH__HC5hII/AAAAAAAAAN0/QHdg4y_FOAA2ffYUT5s42wHnCQBMFSOEACLcBGAs/s1600/madrid5.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1280" data-original-width="960" height="320" src="https://3.bp.blogspot.com/-1uxd0VAmGNM/WfH__HC5hII/AAAAAAAAAN0/QHdg4y_FOAA2ffYUT5s42wHnCQBMFSOEACLcBGAs/s320/madrid5.jpg" width="240" /></a></div>
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: "calibri";"><o:p></o:p></span></i><br />Mehlika Babaogluhttp://www.blogger.com/profile/10388220982601460178noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-1312657603852775507.post-58274870494815909812017-04-01T13:53:00.005-07:002017-04-02T03:36:36.633-07:00KÜBA: Devrim Ateşinin Isıttığı Ada<span style="font-family: "calibri";">İspanyolca konuşabilmekten, bu dilde iletişim kurabilmekten
büyük keyif alacağımı biliyordum da ben İspanyolca konuşmaya çabalıyorum diye Kübalı
insanların böylesi mutlu olacağını hiç tahmin etmemiştim.<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Kafa göz kıra kıra nasıl İspanyolca konuşmaya çalıştığıma
yazının içinde ara ara değineceğim. Sevdiğim bu dili gitmeyi çok istediğim bir
ülkede ilk defa konuşmaya çalışmanın keyfini, bırakın İspanyolca, anadilimde
bile hakkıyla anlatamayacağımdan asıl konumuza girelim hemen: Küba!<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Küba epeydir aklımda idi. Bir seyahat dönüşü uçaktaki
dergide artık direk uçabileceğimizi okuyunca Nursero’yu aradım. ‘Biz bu bilgiyi
öğrendik ve niye hala bilet almadık acaba? </span><span style="font-family: "wingdings"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-char-type: symbol; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin; mso-symbol-font-family: Wingdings;"><span style="mso-char-type: symbol; mso-symbol-font-family: Wingdings;">J</span></span><span style="font-family: "calibri";">’<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: "calibri";"></span><br />
<span style="font-family: "calibri";">Şubat ayında 7 gece-8 gün Küba’ya gidiyoruz, hazırlıklar
başlasın. Ne kadar blog yazısı bulduysam okudum, bu seyahati daha önce yapmış
tüm arkadaşlarımın deneyimlerini ve önerilerini ezberledim. Ve dahi bir Küba
rehber kitabı edindim. Sınavına iyi çalıştığından emin olan öğrenci misali ara
ara da tüm öğrendiklerimi Nurseren’e aktardım, onun öğrendiklerini de not ettim.<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Hazırsanız, Küba yolcuları için yolculuk öncesi
hazırlıklarla ilgili bilgileri sıralıyorum:<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Vizeye ihtiyacınız var, ama gözünüz korkmasın; 1 günde
alınıyor. Ankara’daki Küba konsolosluğunun yönlendirmesi ile Istanbul’daki
acentaya 40 Avro ödemem 2 sayfalık basit vize kağıdımı almama yetti. Aslında, o
gün acentanın elinde yeteri kadar vize kağıdı olsa idi aynı gün alacaktım. Zira,
Nursero için bu işlem sadece 20 dakika sürmüş; o yaşadığı şehir Frankfurt’taki
elçilikten aldı.<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Bavulunuza koymanızı tavsiye edeceklerimiz: Birkaç tişört,
şort ve mevsimine göre belki bir yağmurluk, şapka, güneş gözlüğü ve serin
akşamlar için uzun kollu bir merserize. Bunların yanısıra, sabun (ihtiyacınız
olmasa bile yerel halka hediye edince mutlu oluyorlar), sinek kovucu, güneş
kremi, ihtiyaç olursa diye birkaç ilaç, ıslak mendil, tuvalet kağıdı (orada
olmadığından değil; çok seçici iseniz oradakilerin kalitesinden mutlu
olmayabilirsiniz). Ve tabii yeriniz varsa (yoksa da yer açın)çocuklar için
kırtasiye malzemesi götürmeyi unutmayın, çok mutlu oluyorlar. Hayallerinizi ve
heyecanınızı da el çantanıza sığdırdınız mı; tamam işte hazırsınız.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Kredi kartınız, orada nakit <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ihtiyacınız olursa bankamatikten para çekmek
dışında bir işe yaramayacak. O yüzden yanınıza para almayı unutmayın. Amerikan
doları tercih etmeyin. Amerikan<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>dolarına
%10 servis ücreti kesiyorlar. O yüzdendir ki birisine bahşiş verdiğinizde
1USD’ye<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>aynı miktardaki CUS ya da Avro
kadar mutlu olmuyorlar. Avro ve/veya Kanada doları yanınızda bulundurmak için
en ideal para birimleri.<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Biz konaklamak için ada halkının ‘casa particular’ diye
adlandırdığı pansiyonları tercih ettik. Gittiğimiz yeri lokal insanlar gibi
yaşamayı tercih ediyoruz çünkü. Ada içinde istediğiniz şehir, şehir içinde
bölge seçip uygun pansiyonlardan yer sorabiliyorsunuz. Seçtiğimiz pansiyonların
sahiplerine İspanyolca yazmıştım. Gözümüze kestirdiğimiz bir ‘casa’da yer
olduğunu öğrenip rezervasyonu yaptıktan sonra gittiğimiz güne kadar içim içimi
yedi ama. Ya İspanyolcam yetmedi de kadının söylediklerini tam anlamadıysam?
Acaba eksik/yanlış bir bilgi alıp vermiş miyimdir? Niye risk aldım, İngilizce
sormadım ki? vs vs..Nursero’ya söylemedim ama içimde fırtınalar esti durdu.
Hatta Havana’da havaalanında bindiğimiz taksi bizi evin adresinin önünde
indirip de zili bastığımda kapı hemen açılmayınca günah çıkarmak için
Nursero’ya ne ısmarlasam diye bile düşündüm bir an. Ama ev sahibemiz Mari
kapıyı kocaman gülüşüyle açınca tamam işte görevimi başarıyla tamamladım, bana
ne ısmarlıyorsun Nursero moduna geçmem an meselesi oldu. Çabalamak bir ömür
sürer, başardıktan sonra şımarmak bir dakika! </span><span style="font-family: "wingdings"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-char-type: symbol; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin; mso-symbol-font-family: Wingdings;"><span style="mso-char-type: symbol; mso-symbol-font-family: Wingdings;">J</span></span><span style="font-family: "calibri";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Bu arada, yazdıklarımdan ürkmeyin, İspanyolca
bilmeniz pansiyon sitesini kullanmanız için bir ön şart değil; tüm ev sahipleri
ile İngilizce iletişim kurmanız mümkün. Giderken bir diğer tedirginliğim de
rezevasyonu yaptık ama ön ödeme vs yapmadık, ya bizim yerimizi başkasına
verdilerse, garantimiz yok düşüncesi idi. Onu da merak etmeyin, tüm pansiyonlar
ve sistem devlet kontrolünde. Sistem bu şekilde işliyor, size söz verdilerse
orası sizindir. Ada halkı, turizm gelirlerine bir zarar gelmesin diye çok
özenli. Yataklar temiz olur mu diye yanımızda çarşaf ve yastık kılıfı
taşımıştık ama inanın hiç kullanmadan ev sahibimize hediye ettik. <o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Pansiyon ayarlamak için kullanacağınız adres: </span><a href="http://www.casaparticular.com/"><span style="color: blue; font-family: "calibri";">http://www.casaparticular.com</span></a><o:p></o:p><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Bizim Havana’da kaldığımız pansiyonun adı: Clara&Mary (Centro
Havana’da)<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Konaklama ile ilgili yeni bir bilgiyi de <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>yeri gelmişken paylaşayım: Airbnb şirketi
Küba’da da hizmet vermeye başladı.<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Gidiş ve dönüş tarihlerimiz dışında başka hiçbir detayı
planlamadan adaya gitmiştik, orda karar verelim istemiştik. Bu sebepten ilk
günü Havana’ya ayırdık. Pırıl pırıl bir gökyüzü karşıladı bizi Havana’da.
Eşyalarımızı evimize bırakıp ev sahibemizin de şehirde gezilecek yerlerle ilgili
önerilerini aldıktan sonra kendimizi Havana sokaklarına bıraktık. İlk
izlenimimi not etmiştim, hemen paylaşayım: Sokaklarda, evlerde, yüzlerde öylesi
bir yaşanmışlık var ki; o hikayeler, o aşklar, acılar, ve tüm o anılar bir
mıknatıs gibi sizi çekiyor. O yüzden tüm seyahat boyunca sokak ve yüz
fotoğraflarına yoğunlaştım. <o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Gelin Havana’nın detayına girmeye başlamadan adayla ilgili
bir miktar ansiklopedik bilgi paylaşalım:<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: "calibri";"></span><br />
<span style="font-family: "calibri";">Küba, uzunlamasına 1.232 kilometre olan dünya coğrafyasında
en büyük 13. ada (nüfus açısından ama belki de en kalabalık olanı). Aslında
adalar topluluğu demek lazım. Isla de la Juventud ve birçok küçük adayı da
kapsayan bir takımada. Adanın tarihini burada anlatmayacağım ama bana ilginç gelen
bir ayrıntı vereyim: Uzun yıllar adaya ambargo uygulamış olan Amerika Birleşik
Devletleri'nin Havana’ya uzaklığı adaya ait olan Isla de la Juventud adasının Havana’ya
uzaklığından 13 kilometre daha kısa. <o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Küba, 14 eyalete bölünmüş durumda.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Adada karışık bir etnik grup yaşıyor. %51’i
Mulatto diye isimlendirilen Avrupa & Afrika kökenli insanlar. Beyazlar %37,
siyahlar %11 oranında. %1 kadar da Çinli var. Derilerinin rengi farklı, ama
hepsinin kalpleri, kıyafetleri aynı; sıcacık ve rengarenk! <o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Ada yaşlı bir nüfusa sahip; <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>%13’ü 65 yaşın üstünde. Yüzlerdeki <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>yaşanmışlıkları, o kırış kırış olmuş çizgileri
fotoğraflamak istedim ama havasından mı, yediklerinden ya da yaşayış
şekillerinden mi bilinmez, 80 yaşın üstündeki insanların bile yüzlerinde
çizgiler az. Sağlıklı, dinç ve yaşlarından daha genç görünüyorlar. Bu arada,
rehberimizden öğrendim: Kübalılar yaşlı (old) kelimesini insanlar için
kullanmazlarmış hiç. Yetişkin (adult) tabirini kullanmayı tercih ediyorlarmış. <o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Adada okuma yazma oranı neredeyse %100. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Bu sebepten; Küba’da kadehlerimizi sürekli, sosyal
sistemi kuran ve halkın sağlık ve eğitime koşulsuz erişimini sağlayan devrimin
tüm kahramanlarına kaldırdık. (Nasılsa içecektik, bari iyi bir şeyi vesile
edelim dedik) Neredeyse her sokakta bir okul var. Tıp ve eczacılık eğitiminde
ileri düzeydeler. Hatta doktor olmak birine hava atmak, ya da kız tavlamak için
kullanılabiliyor. Bu bilgiyi adaya gitmeden öğrense idim; dansa kaldırmak
isteyen yağız Kübalı bir arkadaşın ısrarla doktor olduğunu söylemesi ile iyi
bir dansçı olması arasında nasıl bir korelasyon olduğunu anlamak için uğraşıp
durmazdım.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Adada 2 para birimi var: Biri CUC denilen turist pezosu. 1
CUC yaklaşık 1 Avro. Havaalanından ya da şehirdeki döviz bürolarından ya da
bankalardan paranızı CUC’a çevirebiliyorsunuz. Tabii sıra beklemek şartıyla. Diğeri
CUP denilen yerel pezo ve turist pezosunun 1/24’ü değerinde. Yerel pezo
alabilmek için karşınızdakini yerel olduğunuza inandırabilmeniz lazım.
İspanyolca konuşmak, görünüş olarak onlara benzemek bir avantaj. Benim yerel
pezom oldu; akıcı İspanyolcam ve yanık tenim sayesinde bunu elde ettim demeyi
çok isterdim ama tamamen şans eseri yolda buldum </span><span style="font-family: "wingdings"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-char-type: symbol; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin; mso-symbol-font-family: Wingdings;"><span style="mso-char-type: symbol; mso-symbol-font-family: Wingdings;">J</span></span><span style="font-family: "calibri";">
Evdeki en kıymetli parçam şu an o 1 pezom.<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Neyse, adayla ilgili bilgilere biraz ara verip adadaki ilk
günümüzden ve Havana’dan biraz bahsedeyim: Dediğim gibi, üstüne yaşanmışlık
sinmiş caddelerinde yürümek, labirent misali ara sokaklarında kaybolmak öyle
keyifli ki! Bir hafta boyunca aynı sokağa defalarca girip her defasında başka
bir detay keşfettiğimizi, başka tatlar aldığımızı rahatlıkla söyleyebilirim. Kolonyal
dönemden kalma eserlere sahip olduğu için UNESCO Dünya Kültür Mirası’na girmiş
Eski Havana(Viaje Habana)’daki Calle Obispo (calle=sokak) en meşhur
caddelerinden biri. Kerteriz orayı belirleyin, ama ondan sonra bırakın
kendinizi ara sokaklara. İlk gün tesadüfen karnımızı doyurmak için
keşfettiğimiz ama sonra tüm hafta müdavimi olduğumuz El Dandy Bar’a (Plaza del
Cristo, Calle Brasil, #401 esq. Villegas, Habana Vieja) gitmeden, orda Daiquiri
ve Mohito içmeden, barda o kokteyleri hazırlayan barmen arkadaşlarımıza
selamımızı iletmeden dönmeyin lütfen. Bizce Havana’nın en leziz mohitosu ve
daiquirisi o barda yapılıyor. Bu arada, barda yudumlayacağınız kokteylinize bir
siglo ve/veya puro eşlik etmezse de eksik kalırsınız.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Havana’da ilk gün, Nursero’nun adaya <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>gelmeden fotoğrafını görüp de büyülendiği
Primavera heykelinin izine düştük. Rafael Miranda San Juan tarafından yapılmış
bu devasa heykel gerçekten çok büyüleyici. Bir kadın yüzünün insanın tüm
duygularını<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>cinsiyetten bağımsız olarak
en doğru aktaracağı iddiası ile yapılmış. Dakikalarca bakabiliyorsunuz. Bu
sayede ünlü Malecon sahil yoluna da adımımızı atmış olduk. Hadi dedik, madem
güneş batmak üzere Malecon üzerinden yürüyerek ünlü ve tarihi Hotel Nacional’e
gidelim. Ayarlasak bu kadar denk getiremezdik; meğerse o gün akşam dolunay
varmış. Biz gün batımı ve gün doğumlarının adalarda ne kadar daha büyülü
olduğuna dair konuşurken güneşin tamamen batmasıyla kıpkırmızı yuvarlak ayla göz göze
geldik. İkimiz de o an yanımızda profesyonel bir kameramız olmamasına
hayıflandık ama gözümüzle gördüğümüz için de ÇOK ŞANSLIYDIK!<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Havana’dan diğer şehirlere gidebilmenin birkaç yolu var:
Bunlardan birisi rehberli tur almak. Tüm otellerin içinde bu turlara bilet
satan masalar/görevliler var. Diğer bir yol ülkenin otobüs sistemini kullanmak
(</span><a href="http://www.viazul.com/"><span style="color: blue; font-family: "calibri";">www.viazul.com</span></a><span style="font-family: "calibri";">) ya da araba kiralamak. Her
ne kadar toplu yapılan gezileri sevmesem de<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>az zamanda çok şey yapmak, görmek ve öğrenmek istediğimiz için vakti
daha değerli kullanacağımızı düşündüğümüzden tur almayı tercih ettik.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Adada ikinci gün, turla Havana’ya 2,5 saat mesafedeki Vi<span lang="EN" style="mso-ansi-language: EN;">ñ</span>ales (Binyales diye okunuyor) ve
Pınar del Rio şehirlerine gittik. Vi<span lang="EN" style="mso-ansi-language: EN;">ñ</span>ales adada ve ( iddia ettiklerine göre) dünyada en kaliteli
tütünlerin üretildiği şehir. Tropik bir adada şehirlerarası yollar keyifli,
çünkü doğa ve manzaralar ruhunuzu okşuyor. O yüzden de araba kullanmayı tercih
etmediğimiz için bir kez daha memnun olduk, manzaralara daha çok
odaklanabildik. Bu gezi sırasında bir puro fabrikası da ziyaret ettik. Ben
purodan çok anlamam ama ordan alıp getirdiğim purolar işin ehilleri tarafından
gayet beğenildi, keyifle içildi. Bir dahaki gidişimde daha çok alacağım
kesin!<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Vi<span lang="EN" style="mso-ansi-language: EN;">ñ</span>ales’in bir diğer alametifarikası da –çoğunuzun ismini halihazırda
bildiği - pi<span lang="EN" style="mso-ansi-language: EN;">ñ</span>a colada isimli
kokteyl. Ama bir orda için, ondan sonra başka yerlerdekini hep elinizle
iteceksiniz, bu olmamış diye.<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Aynı gün yine Vi<span lang="EN" style="mso-ansi-language: EN;">ñ</span>ales
vadisi içinde yer alan ve dünyada sadece 2 adet bulunan (diğeri Çin’de imiş) ve
dört yılda boyaması tamamlanan kayaları da gördük. Dünyada kayalar üstüne
yapılan en büyük resim bu. Öğle yemeğimizi bu alanda yemek keyifli oldu. Akşam
saatlerinde Havana’ya döndük.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Tekrar Havana’daki keşiflere başlamadan adayla ilgili öğrendiklerimizden/deneyimlediklerimizden
biraz daha serpiştirivereyim araya:<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Malum ada tropik, o yüzden bolca tropik meyve var; belli
başlıları: Juavo, banana(muz), ananas, guayaba, papaya, mango, pina, mamey,
melon, naranja (portakal), limon. Sayarken bile ağzım sulandı. Gittiğiniz
mevsime göre olanları bolca yiyin. Mis gibi kokuyorlar, ve meyvelerin doğal
tadını alıyorsunuz.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Meyveye doyduk. Aslında
meyve adada çeşidi en bol yiyecek demek de yanlış olmaz.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Avokado, ise, orda sebze statüsünde. Sebze çeşidi kısıtlı.
Yıllarca sadece şeker kamışı üretilmiş adada.<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Amerika ambargosundan sonra şeker geçinmek için yeterli olmayınca tarım
bir miktar çeşitlenmiş. Şu an soğan, sarımsak, yuka, domates, biber, pirinç ve
mısır yetişiyor adada. <o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Sosyalist sistemden dolayı her alanda çeşit yok denecek
kadar az. Marketlerde (market dediğime bakmayın, bakkal-büfe arası bir şey) tüm
ürünleri toplasanız 15 çeşitten fazla bir şey bulamazsınız. Deterjan az
bulunuyor ve herkesin alabileceği bir şey değil; o yüzden vitirinlerde
sergileniyor. Şişe su, mesela, marketlerde satılmıyor. Ekmek tek çeşit, yerli
kola ve bira var. Turistlerin gittiği mekanlarda Coca-Cola bulmak –malesef- mümkün.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Yemek çeşidi de az haliyle, ama lezzetli. Vallahi yediğimiz
tavukların tadı damağımızda kaldı. Deniz mahsülleri hem ucuz, hem tadı yerinde.
Kahve de yetişiyor, söylemeyi unuttum. Ve kahve çekirdekleri bayağı sert. Ben
bile - ki her içecek de olduğu gibi kahveyi sert severim, bazen süt koydum içine
sertliğini kırmak için. Ama aromasını çok beğendim. Kahve çekirdeği turistlerin
tercih ettiği bir hediyelik. <o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">İnternet var mı, yok mu belli değil. Aslında bizdeki
kadarına da ihtiyacımız var mı, yok mu; o da kocaman bir soru işareti </span><span style="font-family: "wingdings"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-char-type: symbol; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin; mso-symbol-font-family: Wingdings;"><span style="mso-char-type: symbol; mso-symbol-font-family: Wingdings;">J</span></span><span style="font-family: "calibri";"> 1 saat internet
kullanabileceğiniz kartlar alıyorsunuz(sadece bir şirket var), 3 CUC karşılığı.
Bu birinci basamak. Sonra wi-fi çeken bir alan bulmalısınız. Nasıl mı? (Onlar taş
diyorlar bu alanlara) Gözlerini telefonlarından ayırmadan bakan ve kullanan bir
grup insan görürseniz bingo, wi-fi alanına ulaştınız demektir. Bu da ikinci
basamak. Kartınızda yazan şifreyi girip, arada hattan düşe kalka hayata
bağlanıyorsunuz. Biz sadece günde bir defa sevdiklerimize iyiyiz demek için
bağlandık o kadar. Bu sayede kendimize ve adanın güzelliklerine daha fazla
vakit ayırabildiğimiz için mutluyuz. Teknoloji detoksu için bu ada bir cennet!<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">İlginç bir istatistik daha: Adadaki köpek sayısı çocuk
sayısından fazla. Aileler artık en fazla tek çocuk yapmayı tercih ediyorlarmış.
Kadın aile hayatında önemli bir yerde. Kararları ailede kadın alıyor. Bu arada,
tüm hayvanlar –köpekler, keçiler, inekler, tavuklar vs..- bir deri bir kemik.
Beslenmeleriyle ilgili bir eksiklik yok ama ilginç bir şekilde hepsinin
kemikleri sayılıyor.<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Yollarda sık aralıklarla bilboardlar göreceksiniz: Devrimi
ve kahramanlarını unutmamak, ve nesillere ve ziyaretçilere daha fazla aktarmak
istercesine. Başta Fidel olmak üzere devrim kahramanlarının isimleri,
fotoğrafları ve tarihe geçmiş sözleri var. (Yo soy Fidel, Hasta la Victoria
Siempre, Patricia o Muerta vs.) Ada bu anlamda bir açık hava müzesi gibi. <o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Hadi özledik, tekrar Havana’ya dönelim:<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Tüm seyahati Havana’da geçirsek sıkılmazdık, keşfedecek onca
detay var ki! Hemingway’le sokaklarda yürüyüp onun müdavimi olduğu La Floridita
barında daiquiri içebilirsiniz, 8 kilometre uzunluğunda Malecon’da güneşin en
romantik batışlarından birine şahit olabilirsiniz, Plaza de Armas’tan eski
şehire doğru yürüken Atatürk büstüne selam verebilir, Plaza de la Catedral’da
ara sokaklarda gezinip eski kitap satıcıları ile sohbet edebilir, bir barda
oturup mohitonuzu içerken puronuzun dumanını gökyüzüne gönderebilir, ya da Plaza
Vieja’ya ulaşıp köşedeki binanın en üst katına çıkıp da Vinci’nin tasarladığı
‘Camara Obscura’ ile şehre 360 dereceden bakabilirsiniz. Bir dönem berber dükkanlarının olduğu ve bu sebepten girişinde kocaman bir makas heykeli bulunan sanatçılar sokağındaki keyifli barlarda dinlenebilirsiniz. Yetmedi, Devrim
Meydanı’na gidip Che ve Camilo’nun silüetlerine devrim selamı verebilir, ve
hatta mutlaka Devrim Müzesi’nin ziyaret edip bir ülke nasıl bir inançla
bağımsızlığını kazanmış belgeleriyle öğrenebilirsiniz. Ama siz siz olun, bizim
yaptığımız gibi devrim meydanı ile devrim müzesi nasılsa aynı yerdedir diyip,
10 adımlık mesafe için taksiye binme gafletinde bulunmayın.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Benim suçum yok, o uzun puro çarptı, çarpıttı
tüm bildiklerimi!<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Havana’da sokakta gezmenin bir güzel tarafı da sokak
heykelleri. Öyle güzel, anlamlı ve estetik heykellerle bezenmiş durumdaki
şehir. Bu arada, sokakların güvenli olduğu bilgisinin hemen altını çizeyim.
Açıkçası bu konuda daha önce giden arkadaşlarımdan teyit almamış olsa idim,
akşamları ara ve arka sokaklara girmeye çekinebilirdik. Turist, ada halkı için
önemli bir geçim kaynağı; o yüzden ve tabii polis de varlığını sürekli ve kibar
bir şekilde hatırlattığından, sokaklar günün her saati güvenli.<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Herkes bildiği için mi acaba, Havana’da ve Küba’daki eski
arabaların cazibesinden şu ana kadar bahsetmedim diye düşünmekten kendimi
alamıyorum. Konfor deseniz ne gezer, teknolojinin esamesi okunmaz, ama bu
arabaların havası başka hiçbir arabada yok. Giderek sayısı azalsa da, toplam
araç nüfusu içinde yüzdesi düşse de karizmalarından hiçbir şey kaybetmiyor bu
rengarenk arabalar. Pembe puanlı beyaz olanını ilk gün gözümüze kestirmiştik,
binmeden dönmedik..<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Havana’yı keşfederken arada 2 gün başka bir tur daha aldık.
O iki günlük geziye dört şehir sıkıştırmıştık: Santi Spiritus, Trinidad,
Cienfuegos ve Santa Clara şehirleri.<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Yol üstünde gördüklerimizden notlar:<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Rio Agabama (118km) adanın en uzun nehri. Santi Spiritus’tan
Trinindad’a<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>giderken ara ara eşlik etti
bize.<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Placetas şehri tarım alanında en önemli şehirlerden biri. Şu
an adanın şeker kamışı üretiminin büyük bir bölümü bu bölgede yapılıyor. Yabani
defnesi ile de meşhur. O yüzden şehir ‘La Villa de los Laureles’ (el
laurele=defne)<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>diye de biliniyor. <o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Şehirlerarası yollarda ellerinde para sallayarak otostop
çeken birilerini göreceksiniz; <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>aklınıza
yanlış fikirler getirmeyin, bu Küba’da çok normal. Otobüslere ve toplu taşım
araçlarına yolculuk yapma niyetlerini bu şekilde belirtiyorlar.<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Trinidad, adanın en mehur ve turistik şehirlerinden biri.
UNESCO korumasında. Çok keyifli, sokakları arnavut kaldırımı ve tertemiz, cıvıl
cıvıl bir şehir. Biz Trinidad’a yakın küçük bir kasabada bir pansiyonda
konakladık. Ev sahibemizden o şehre özel Chancancara isimli kokteyle biraz daha
sert olsun diye ekstra rom koymasını isteyince daha yemek bitmeden sarhoş olup
sızdık! Bu sebepten Trinidad’ın gece manzaraları artık bir sonraki seyahatimize
kaldı. <o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Küba’da en etkilendiğim yerlerden biri de tabii ki Santa
Clara şehrinde Che’nin anıt mezarı ve müzesi oldu. Üniversite yıllarımda
Che’nin hayatını büyük bir gıpta ile okumuştum, içimdeki gençlik ateşi onun
devrim ateşiyle iyice coşardı. Bir anda Che’ye bu kadar yakın olmak, yüreğimi
nasıl kabarttı inanın tarif bile edemiyorum. Müzeyi gezerken tüylerimin diken
diken olmasını, gözlerimden yaş süzülmesini engelleyemedim. Anıtın da bulunduğu
ve bugünlerde yabancı devlet başkanları geldiği zaman törenle karşılandıkları
meydanda yere yatıp gökyüzüne bakarak onların devrim günlerini ve
mücadelelerini gözümün önüne getirmeye çalıştım. Etkilenmemek elde değildi.<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Dönüşe geçmek üzereyken kartpostal almak için bir dükkanın
önünde durduk. Bir kartın üstünde Che’nin heybetli bir heykeli vardı. Rehbere bu
heykel nerde diye sorduğumda iki blok ötede ama bizim yolumuzun üstünde değil,
geç kalırız dedi. Sanırım verdiği cevaba bozluduğum için neden gitmiyoruz diyemedim.
Ama aslan Nurseren ‘yahu bu kadar yakınına gelip görmeden dönülür mü?’ diyerek
kontrolü rehberin elinden alınca ve tüm grup da Nurseren’e destek verince, hop
5 dakika içinde heybetli Che heykelinin önünde idik. <o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Kucağında bir çocuk ile asker kıyafetli Che’nin heykeli
anlat anlat bitmez. Üstünde ne semboller var görmelisiniz:<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Che’nin pantalonunun bir kenarında uzanmış silahlı bir insan
dağda dinlenen gerillayı, kemerinin üstünde yürüyen insan dağlarda ilerleyen
gerillaları ve Che’nin saçının içindeki insan figürü ormanda saklanan
gerillaları temsil etmekte iken; kucağındaki çocuk geleceği, çocuğun avucundaki
zincirleri kıran insan özgürlüğü simgelemek için eklenmiş heykele. Aynı
zamanda, Che’nin gömleğinin sağ cebindeki ata binmiş insan yel değirmenleriyle
savaşan Don Kişot’u, sağ omzuna tırmanan keçi gerillaların inatçılığını anlatmak
içinmiş. Ve öyle saygılılar ki insan ruhuna, heykelin ayağının kenarına her gün
taze çiçek demeti bırakılıyor; hiç aksatılmadan. Dediğim gibi, mutlaka
görülmeli. <o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Adayı, adaya iz bırakan kahramanlarla gezmek ayrı bir haz
veriyor insana. Bir sokaktan geçerken hissettikleriniz Hemingway kitaplarından
bir satırı size çağrıştırıyor; puro içen bir adamın gözlerindeki ışıltı size
Che’nin inançlarını hatırlatıyor, bir okul bahçesinden yükselen çocuk sesleri
Fidel’in sosyal hakları halka sağlamak için verdiği çabayı ve kararlılığı
hatırlatıyor, bir sokak müzisyeninin notaları devrim kahramanlarının adımlarına
tempo tutuyor. Buena Vista Social Club grubunun şarkılarını zaten her sokakta
duymak mümkün, öylesine gurur duyuyorlar. Küba’nın adı tüm dünyaca bilenen bu
isimlerinin yanısıra özellikle müzik alanında önemli işler yapmış ama ilgili
kitlelerce bilinen sanatçıları da var. Örneğin, violin sanatçısı Claudio Jose
Domingo Brindis de Sala (Avrupalılar onu Black Paganini =el Paganini Negro<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>diye biliyor) <o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Müzik Küba’da her yerde. Sokaklarda, restoranlarda, evlerde,
okullarda.... Kendilerine özel müzik aletleri var, hediyelik eşya olarak
satılan ve en yaygını sallanarak çalınan marakas. Orjinalinin hayvan
bağırsağından yapıldığını öğrendikten sonra alete bakışım değişti ama...<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Küba ile özdeşleşmiş iki ürün daha var tabii ki: Rom ve
puro, ve çeşitleri. Hani bizde ayran yapmayı bilmeyen ev yoktur ya, Küba’da da mohito,
daiquiri, pina colada, chancnachara yapmayı bilmeyen evde kalıyor! Rom birçok
farklı kokteylin içinde başrolde. Vallahi keyifli içki. Bu seyahatte puro içmeyi
deneyimlemek de keyifli oldu. Boy boy, çeşit çeşit siglolar, purolar,
cigarillolar denedik. <o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Tütün ürünleri iki şekilde satılıyor: Devlet kontrolundeki
tabacco isimli dükkanlardan ya da karaborsadan! Evet, yanlış duymadınız onların
deyimiyle mercado negro, yani karaborsa gayet yaygın. Sizi sevdim, o yüzden
size şu fiyata bırakırım pazarlıkları (mi amigo, mi amiga diye seslenirlerse size,
bilin ki bir çıkarları olabilir </span><span style="font-family: "wingdings"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-char-type: symbol; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin; mso-symbol-font-family: Wingdings;"><span style="mso-char-type: symbol; mso-symbol-font-family: Wingdings;">J</span></span><span style="font-family: "calibri";">)
, sadece bugün bu fiyat sonra bulamazsınız şeklinde satış kapama teknikleri ile
çılgın bir münazara dünyasının parçası olabilirsiniz. Purodan anlıyor olsa
idik, bizi de çekebilir miydi bu dünya diye düşünmeden edemiyorum; zira
fiyatlar çok cazip. <o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Eh, insanlarından bahsetmeden bu yazıyı bitiremezdim. Yüreği
sevgi ve iyilik dolu, mutlu, telaşı olmayan insanlar yaşıyor bu adada. Ne kadar
yüreği özenli insanlar olduklarını birkaç örnekle anlatayım:<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Giderken adaya fazla kıyafetlerimizden götürdük. Havana’da
kaldığımız pansiyonun sahibesi Mari’nin kocası yok, tek başına oğlunu
büyütüyor. Götürdüğümüz tişörtlerin içinde oğluna uygun erkek tişörtleri de
vardı. Onları verdiğmizde öyle içten bağrna bastı ki o kıyafetleri, bir çocuk mutluluğuyla.
Ve teşekkür etmek için her sabah bize kahve yaptı. (ben de bunu fırat bilip
sürekli İspanyolca pratik yapmayı ihmal etmedim tabii) O sabah kahvelerini ve
İspanyolca sohbetleri özlüyorum.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Başka bir örnek: 2 günlük Havana dışındaki geziden döndükten
sonra bizi kapıda karşıladı Mari, yüzü sirke satıyordu. Necesito hablar
(konuşmamız lazım) dedi. Eyvah dedim, ne oldu acaba? Bize teyzesini
kaybettiğini, ertesi sabah şehir dışında cenaze olacağını, ve ancak biz kabul
edersek gidebileceğini söyledi. Çünkü evi kapatması gerekiyormuş, ama biz olmaz
dersek cenazeye gidemeyecek. Olur mu hiç öyle tabii ki biz başka yere gideriz
dedik ama gece gece ertesi gün nerden ev bulacağımızı da düşünmeye başladık. Ki
o anda bize zaten ev ayarladığını söyledi. Acaba dedim, İspanyolcam yetmiyor da
duymak istediğim şekilde mi çeviriyorum derken adresi tarif etmeye başladı. Ve ertesi
sabah bizi kendi elleriyle yeni pansiyona götürdü. Acaba burası gibi temiz
midir diye Türkçe düşünürken 2015 yılında en iyi ‘casa’ seçilmiş eve geldiğimizi
farkettik. Lokasyonu daha iyi ve aynı fiyat. Yeni ev sahibesi fırsatçılık yapıp
ne bizden ne ondan ekstra bir ödeme talep etmedi. İmece usulüyle birbirlerine
yardım ediyorlar. <o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Yaşlılar devirimin önemini çok iyi biliyor, ve sosyalist bir
düzenden yaşamaktan mutlular. Gençler ise meraklı, ellerindekinin dışında
dünyada olan bitene; giyilen kullanılan her şeye. O yüzden kapitalist dünya çok
hızlı bir şekilde adaya sızmaya başlamış, önü açılmış. Artık bunun önüne
durabilmek pek olası görünmüyor. Adada gezerken defalarca aslında ambargo
uygulamanın Amerika’nın bu adaya yaptığı en iyi şey olduğunu düşünmeden
edemedim. Çünkü eğer kontrol edilmezse, ada o güzelim Karayip sahilleri
sayesinde sadece bir deniz turizmi cenneti haline gelecek ve bunun dışındaki
tüm tarihi, doğal ve etnik güzellikleri, Küba’yı Küba yapan özellikleri silinip
gidecek. <o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Sosyal devlet düzeninde yaşadıkları için herkesin evi var. Kiraya,
elekrik, suya, eğitime ve sağlığa para ödemiyorlar. Yaşadıkları evler yüksek
tavanlı muhteşem evler, ama ne kadar muhteşem olduğunun farkında değiller. Bu
evler ellerinden alınıp yeni diye pazarlanıp toplu konut vari evlere aktarılırsa
bu insanlar daha çoğa, daha fazla çeşite ve daha yeniye ulaştıklarını düşünüp
daha mutlu olacaklarını sanarken kapitalist çarkın dişlileri arasında ezilmeye,
üzülmeye başlayacaklar. <o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Halk en çok parayı yemeğe harcıyor. İki tür harcama kalemi
var: Convertible (çevrilebilir) ve convertible olmayan harcamalar. Yemek
dışında hemen hemen herşey çevrilebilir durumda; mesela müzeye turist olarak
biz 10 CUC ödüyorsak onlar 10 CUP ödüyorlar (yani 24’te bir bir değer) . Ama
bir restorana gittiğinizde, yemek convertible bir harcama değil, biz 10 CUC
ödüyorsak onlar 10X24 = 240 CUP ödüyorlar. Sadece yerel halkın yemek yediği
bazı lokantalarda daha avantajlı yeme şansları var.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Bizi en çok üzen şey ise halkın bir miktar dilenci
külltürüne alıştırılmış olması oldu. Çocuklara kırtasiye malzemesi, ve çeşit
yok diye –hazır Nursero Almanya’dan gelirken- tadımlık çikolatalar getirmiştik.
Bir çocuğa hediye vermenin en güzel yanı onun gözündeki o mutluluğu ve sürpriz
ifadesini görmek. Küba’da çocuklar bu hediyeleri artık kanıksamışlar, hiç
şaşırmadan ve tabii teşekkür etmeyi unutmadan kabul ediyorlar ne verseniz. Devrimci
bir ruhtan, dilenci bir ruha doğru gidiliyor olduğunu görmek üzüntü verdi
biraz.<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Gelelim, bu gezinin son sürprizine. Hani dedik ya,
insanların yürekleri sıcacık. Son gün erkenden alana gittik. Amacımız, acil
çıkış koltuklarından kapmak. Ne de olsa, Karakas’a uğrayarak İstanbul’a dönecek
uçağımızla toplam 16 saatlik bir uçuş bizi bekliyor, konforumuzu artırma
çabasındayız. Daha kontuarlar açılmadan, hatta horozlar bile ötmeden alana
vardık. Havayolunun kontuar alanında bekliyoruz, ben de son dakika İspanyolca pratik
yapma hevesindeyim. Orda gördüğümüz bir görevliye kontuarın ne zaman açılacağını
sordum. 10 dakikaya açılır dedi. Normalde olsa daha fazla konuşmam, ama
İspanyolca pratik yapacağım ya, acil çıkış koltuğu almak için erkenden geldiğimiz
söyledim. Alamazsınız dedi ve gitti, o koltuklar bu uçuşta ücretsiz
verilmiyormuş. Hadi ya diye hayıflanıyorduk ki aynı adam bir süre sonra
yanımıza geldi. Meğerse alandaki en yetkili kişi imiş, bizim kendisinin ana
dilinde iletişim kurma çabamızı kendisine yakın gördüğünden olsa gerek,
inisiyatifini kullandı ve bize o koltukları açtı. Utanmasam boynuna da
atlayacaktım ama İspanyolca teşekkür etmekle yetindik. <o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Derken derken, bir hafta sanki daha az bir sürede geldi
geçti. <o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Dönüş uçağımız Kushimoto Japon Dostluk uçağında bir yandan
yeni rotaları listeleyerek, bir yandan da Küba’ya yeniden gelebilmeyi dileyerek
uykuya dalmışız.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Fotoğraflar: instagram:mehlikababaoglu<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: "calibri";">Facebook.com/mehlika.babaoglu<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: "calibri";">Twitter: @mehlikababaoglu<o:p></o:p></span>Mehlika Babaogluhttp://www.blogger.com/profile/10388220982601460178noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1312657603852775507.post-88814001289543826582016-07-10T05:38:00.001-07:002016-07-11T04:44:57.173-07:00Adını söyleyemediğim şehre yolculuk...<br />
<span style="font-family: "calibri";">Tamam, doğruya doğru! Almanya, can dostum Nursero oraya taşındığından beridir gözüme daha güzel geliyor. Şimdiye
kadar keşfetmeye hiç heves etmediğim bu ülkeye bu yıl ikinci geziyi yaptım, iyi
mi?<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Annemin deyimiyle, ‘kurtluyum ben!’ Aslında her şey yol yapmak için bahane bana;)<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Avrupa’da soğuk ve yağışlı geçen bir kış sonrası Nurseren
iliklerim ısınsın, su kenarı özledim dedi. Bana hadi gel<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"> Friedrichschafen</b>’da <span style="font-family: "calibri" , "sans-serif"; font-size: 11pt; line-height: 115%;">(fridrihşafın
gibi okunuyor) </span>buluşalım önerisini sundu. Pardon dedim, nasıl
söyleniyor o şehrin ismi, neresi orası ve nasıl ulaşacağım? Meğerse adını
söyleyemediğim bu şehre hergün direk uçuş varmış İstanbul’dan. Beni bilenler
bilir, söz konusu seyahat ise hadi dendikten sonra karar verip bilet almam
maksimum 10 dakika sürüyor.<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Veee, bu konuşmadan iki hafta sonra 6 Mayıs 2016, Cuma öğlen pilot
uçağı Friedrichshafen’a sürüyor...<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Hedefimizde Bodensee gölünü (göl mü deniz mi ben hala tereddütteyim
ama ) tavaf etmek var. Gitmeden birkaç blog yazısı okudum, Alman iş arkadaşım
Christian’a da danışmayı unutmadım tabii. Göl kıyısında yerleşik Lindau
kasabası için Almanya’nın Bodrum’u diyen yazılar okudum deyince, yahu dedi o
kadar yüksek beklentiyle gitme. Bana her zaman olduğu gibi anavatanında hayatı
kolaylaştıracak bir dolu ipucu, ve görecek yer tavsiyesi verdi.<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Yaklaşık 3 saatlik bir uçak yolculuğu ile Almanya’nın
güneyindeki bu ismi zor kasabaya ulaştım. Uçak inişe geçtiğinde gördüğüm karlı
dağlar, ve masmavi su, üstünde gezinen beyaz yelkenliler ve mavinin çevresindeki yemyeşil
doğa içinde atılmış sarı fırça darbeleri keyifli bir haftasonunun başladığını
söylüyordu.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Havaalanı sadece belli büyüklükte uçakların inebileceği büyüklükte.
Öyle ki, uçaktan indikten sonra pasaport işlemlerini yapacağınız binaya
yürüyerek gidiyorsunuz. Küçük havaalanlarına inmeyi seviyorum;<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>çünkü ihtiyacınız olan her servise kolayca ve
hızlı erişebiliyorsunuz. Bu sayede, uçaktan inip Nurseren’le buluşmamız ve
önceden kiraladığımız arabayı alıp yola çıkmamız sadece 30 dakika sürdü.<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">İlk akşamımızı <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>geçireceğimiz
bölgede bulunan Ravensburger kasabası ilk durağımız oldu. Ravensburger ismi çocuklara
yönelik kitaplar ve eğitici oyuncaklardan dolayı bildiğim bir isimdi. Haliyle,
şehrin girişinde bu üretimin yapıldığı imalathane ve satış binası algıda
seçicilikle ilk dikkatimi çeken yerlerden biri oldu. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Ravensburger</b>
küçük ve çok sevimli bir Alman kasabası. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Şehrin meydanında biraz gezinip daha sonra
kalesine yürüyerek çıkarak güneşin batışını buradan izleyebildik. Tabii uzun
zamandır görüşmediğimiz için Nurseren’le hasret gidermek için de keyifli oldu. <o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Gittiğimiz haftasonu Almanya’da 3 günlük tatil vardı.
Bulunduğumuz bölge o mevsimde yerli turistlerin de tercih ettiği bir yer
olmasına rağmen akşam hava kararınca sokaklarda in cin top oynuyor. Tam bir
Almanya klasiği!<o:p></o:p></span><br />
<br />
<span style="font-family: "calibri";">Kalacağımız yeri booking.com sitesinden
ayarlamıştık, ancak biz 2 kişilik istediğimiz halde site bize 1 kişilik oda
verince, biz de siteye güvendiğimizden bu detayı kontrol etmeyince, bunu uyumak
için odaya gittiğimiz (neredeyse) gece yarısı farkedince ve diğer tüm odalar da
dolu olunca aklıma arabada kim uyuyacak diye kısa çöp çekme oyunundan başka bir
şey gelmedi. Ama o hayal kırıklığıyla yaratıcılığı ve ikna gücü bileylenen
Nursero otel sahibini 4-5 kez telefonla taciz ettikten sonra 2 dakika yürüme
mesafesinde başka bir otel buldu bize. O yaşadığı heyecanın yorgunluğundan düştü
uykuya hemen, bense <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>daha büyük bir
yatakta uyuyacak olmanın mutluluğundan </span><span style="font-family: "wingdings"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-char-type: symbol; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin; mso-symbol-font-family: Wingdings;"><span style="mso-char-type: symbol; mso-symbol-font-family: Wingdings;">J</span></span><o:p></o:p><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Günün öğretisi: Siz siz olun, booking.com sitesinden
aldığınız rezervasyonların detayını konfirmasyonunuz gelir gelmez inceleyin;
sitenin sicili bu konuda biraz kabarmış!<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Ertesi sabah erkenden kalkıp yola çıktık: Hedefimizde <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Lindau</b> kasabası, <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Bregenz</b> ve <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Konstanz</b>
şehirleri ve <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Mainau</b> ve <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Reichenau</b> adaları var. <o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Geçen sefer Frankfurt şehir merkezinde 37 km hızla giderken
yediğim 30 Euro cezayı hala içselleştiremediğimden olsa gerek bu sefer çok
dikkatliyim. Gerçekten, herhangi<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>bir
köye ya da kasabaya girerken yolda 30 km hız sınırı tabelasını görüyorsunuz.
Aman diyim, dikkat edin, hiç şakaları yok!<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Lindau bölgenin en turistik ve bilinen kasabası, bir liman
şehri. Şehrin içinde yürüyerek doğal bir akışla ada kısmına geçebiliyorsunuz
(hatta geçtiğinizi farketmiyorsunuz!) <o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Burada birkaç saat yürüyüp bir kahve içtikten sonra Tomtom’a
hadi bizi Bregenz’e götür dedik. Uslu uslu Bregenz’e vardık demeyi çok
isterdim; bütün suç o yolda gördüğümüz Bregenzerwald ve Insburg tabelasında! Doğa
bizi çağırınca hipnoz olmuş gibi aniden dağa çıkan tabelaları izlemeye
başladım. Tomtom alıştı artık, rotadan çıktın filan bile demiyor, susma hakkını
kullanıyor. Sokak çocuğu ruhumuz bizi sürekli yoldan, zavallı Tomtom’u da
çileden çıkarıyor. <o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">İnsburg dağ yolu yemyeşildi. Koyu yeşil ve keyifli bir dağ
yolunda yaklaşık 1 saat kadar gittikten sonra Bregenzerwald’da mola verdik. Devam
etsek haftasonunun rotasını iyice saptıracağımızdan dolayı hadi dedik bu sefer
uslu olalım, yeniden Bregenz’e çevirdik direksiyonu. <o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: "calibri";"></span><br />
<span style="font-family: "calibri";">Bregenz’de göl kenarında yanımıza aldığımız piknik
malzemelerimizle öğle yemeğimizi yedik. Bana kalsa yemeğimin yarısından fazlasını
göldeki ördeklere verirdim ama Nurseren bu hayvancıkları bu şekilde beslemenin
onları boğup öldürebileceğini söyleyince ufacık bir kırıntı bile bırakmadan
yedim bitirdim yemeğimi.<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Bu seyahatin en unutulmaz anı Bregenz’den Konstanz’a doğru
yol alırken yaşandı. <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Clint Eastwood</b>’un
yönetmenliğini yaptığı ‘<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Bridges of Madison County’</i></b> filmini
izleyenler bu satırları okurken çok heyecanlanacaklar! Hani Clint Eastwood’la <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Meryl Streep</b>’in aralarındaki çekime
yenik düşüp birbirlerini öptükleri o romantik üstü kapalı tahta-metal köprü sahnesi vardır
ya, o köprünün aynısını gördük, aynı manzara! Köprüden geçince gayri ihtiyari
birbirimize bakıp büyümüş gözlerimizle aynı şeyi haykırdık Nurseren’le: ‘Olamaz!’
Filmin bu bölgede çekilmediğinden emin olduğum için bu benzerlik karşısında çok
şaşırdık ama bir o kadar da sevindik. Arabayı durdurup bolca fotoğraf çektik. <o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Baktık, bekle bekle ne Clint geliyor ne Meryl; hadi bari
Konstanz’a doğru yola devam edelim dedik. Bodensee’yi kıyın kıyın gezerek
Konstanz’a vardık. <o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: "calibri";"></span><br />
<span style="font-family: "calibri";">Bu arada, eğer elinizde şu an bir harita varsa bu kadar yol
yaparken 4 ülke geçtiğimizi de farketmiş olmalısınız: Sabah yola çıktığımızda
Almanya’da idik, Insburg tabelasıyla yoldan çıktığımızda Almanya’dan çıkıp Avusturya’ya
girmiştik bile; Konstanz’a giderken İsviçre ve Lihteştayn kara sularına girip çıkıp
sonra yine Almanya sınırına girerek hedefe ulaştık.<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Konstanz’da fazla vakit geçirmeden Çiçek Adası olarak da
adlandırılan <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Mainau Adası’na (Insel
Mainau)</b> gittik. Aslında tam bir ada sayılmaz, çünkü araba geçebilecek dar
bir yolla anakaraya bağlı bir ada burası. Ulusal bir park var, ve parkın içinde
çeşit çeşit çiçekler. Biz adaya vardığımızda park kapanmak üzere idi, ve biz de
biraz –güneş altında yol yapmaktan - yorulmuştuk. O yüzden adanın içindeki
çiçekleri ve çiçeklerle yapılmış düzenlemeleri oturduğumuz kafedeki fotoğraflardan
görmeyi tercih ettik.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Orada biraz dinlenince hadi dedik buraya kadar gelmişken
Reichenau adasını da pas geçmeyelim. Yine anakaraya dar bir yolla bağlı bir
adacık burası. Almanların yazlık evlerinin bulunduğu şirin bir yer. Güzel olan
kısım adaya geçiş yolu. Sağlı sollu sazlıkların ve ağaçların arasında
gidiyorsunuz adaya geçmek için. Gittiğimize değdi!<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Otelimize dönerken gölün en üst kısmına kadar çıkıp yine göl
kenarından yol aldık. Ara ara yağmur vardı, doğa manzarası daha da keyifli
oldu. <o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Akşam otele vardığımızda kurt gibi acıkmıştık, ama açık
hiçbir yer de kalmamıştı. Otelin restoranında ne varsa ona razı olalım dedik ya
ne iyi demişiz. Bir kuşkonmaz çorbası içtik ki nasıl leziz! Onlarda mevsiminde sıkça
bulunan beyaz kuşkonmaz ve süt kreması ile harmanlanmış ve iç çekirdekle
süslenmiş çorba en-fest-ti...<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: "calibri";"></span><br />
<span style="font-family: "calibri";">E kolay mı, bir günde 4 ülkeye girdik çıktık; karnımızı
doyurur doyurmaz uymuşuz.<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Ertesi gün akşamüstü eve dönüş uçağım vardı. O yüzden sabah
erkenden yola düştük yine; daha fazla yer görebilelim diye. <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Meersburg</b>’a doğru yol almaya başladık.
Hani uçaktan baktığımda yeşilliklerin arasında sarı renk gördüm demiştim ya, o
renk meğersem <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">‘raps’</b> diye
adlandırılan kantaron çiçeği tarlaları sayesinde imiş. Tepeden ayrı güzel,
yakından bir ayrı. Yol boyu raps tarlaları, üzüm bağları ve elma & armut
ağaçlarıyla dolu alanlar gördük. Çok güzeldi. <o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Meersburg şehri sıradan bir Alman kasabası. Orada çok vakit
geçirmedik. Göl kenarından son durağımız Friedrichschafen’a ulaşarak gölü tavaf
etmeyi tamamladık. <o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: "calibri";">Bir parantez açmadan geçmeyeyim: Friedrichschafen şehri
hakkında cahil olan benmişim, şehri tüm dünya tanıyor; ilk zeplinin yapıldığı
yer olarak. Bunla o kadar gurur duyuyorlar ki yer-gök zeplin şehirde. Öyle ki şehrin
içinde gezerken gökyüzünde gördüğünüz zeplin sayısı kuş sayısından daha fazla, şehrin
meydanına konuşlanmış kocaman bir zeplin anıtı ve müzesi de cabası.</span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Güney Almanya’ya gidenlerin görmeyi hedeflediği bir nokta
daha oluyor: Walt Disney’in yarattığı hayal dünyasında kullandığı kaleyi yapmadan
önce görüp esinlendiği <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Neuschwanstein
Kalesi. Romantik yol rotasında bulunan bu kaleyi bir başka geziye bırakmak
durumunda kaldık.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Zaman doldu, öğleden sonra ben İstanbul’a, Nurseren
Frankfurt’a; evlere dağıldık.<o:p></o:p></span><br />
<br />
<span style="font-family: "calibri";">Almanya benim için artık 1 taşla 2 kuş vurmak demek: Nursero’yla
hasret gidermek<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ve bilmediğim yolları
keşfetmek!<o:p></o:p></span><br />
<br />
<span style="font-family: "calibri";">Yine, yeni bir yol hikayesiyle buluşmak üzere...<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Fotoğraflar için:<o:p></o:p></span></div>
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: "calibri";">Facebook.com/mehlikababaoglu<o:p></o:p></span></i></b><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/--jLg87P_zoM/V4JLC80HwlI/AAAAAAAAAMs/egxPN6Ui5KAMo4-jN_WT8JX3KuhbnHnZwCLcB/s1600/foto.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="188" src="https://3.bp.blogspot.com/--jLg87P_zoM/V4JLC80HwlI/AAAAAAAAAMs/egxPN6Ui5KAMo4-jN_WT8JX3KuhbnHnZwCLcB/s200/foto.jpg" width="200" /></a></div>
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: "calibri";">Instagram: mehlikababaoglu <o:p></o:p></span></i></b>Mehlika Babaogluhttp://www.blogger.com/profile/10388220982601460178noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1312657603852775507.post-29319054515474701872016-05-01T12:09:00.001-07:002016-05-01T12:29:46.623-07:00GÖKÇEADA<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Geç kalmış bir ada yazısı bu. <o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Geçen Ağustos’tan; yaşanıp da paylaşılmamış. Madem yeni bir
bahar geldi –yol mevsimi – yeni rotalar planlarken elde tutulanları yazıya
döküp görücüye çıkarma zamanı.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: "calibri";"></span><br />
<span style="font-family: "calibri";">Geçtiğimiz yıl Ağustos ayının son haftasonunu <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Gökçeada</b>’ya ayırmıştık. Bilmeden, bir
çok açıdan, öyle doğru bir zamanlama yapmışız ki!<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: "calibri";"></span><br />
<span style="font-family: "calibri";">Cuma günü İstanbul’dan yola çıkıp Gökçeada feribot sırasına
girmemiz öğle saatini buldu. Feribotta gördüğümüz –istisnasız- hepsi atletik
vücutlu yolcular bizde bir merak uyandırdı, ada halkı ne yiyip içiyordu ki
hepsi böyle idi? Adaya ayak basar basmaz bu soruyu daha sonra kurcalamak üzere bir
kenara koyduk; zira güneşin batış zamanı yaklaşıyordu, ve acilen uygun bir
mekan bulup hakkını vermeliydik; <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>yoksa doğaya
büyük ayıp olurdu.<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Hani dedim ya, çok doğru bir zamanda gitmişiz; meğer
farkında olmadan <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">dolunay</b> zamanını
seçmişiz. E, bir de Türkiye’nin en batı noktasında olunca batmaya nazlanan güneşle,
çarpıcılığını göstermenin çabasında dolunayın arasında kaldık; kadehimizi
hangisine kaldıracağımızı şaşırdık. İlk akşam 1 saatten uzun süren muhteşem bir
gün batışına dolunay eşliğinde şahit olduk; adanın en yüksek noktalarından biri
olan <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Kaleköy(eski adı Kastro)</b>’de.
Hepinize rakı ile şerefe!<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Gökçeada’yla ilgili birkaç not:<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Türkiye’nin en batı noktası adada; <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Inceburun</b> diye bir yer.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Türkiye’nin ilk ve tek <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">sualtı
parkı </b>da burada; <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Kaleköy</b> ve <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Kuzulimanı</b> arasında.<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Gökçeada, <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">cittaslow
(yavaş şehir)</b> seçilen tek ada (ama açıkçası merkezdeki araç yoğunluğu ve
ses biraz sorgulattı hepimize bu seçimi.) <o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Rum köyleri</b> ve
köyler arası bakir yollar çok keyifli. Köylerdeki taş evler, taş yollar, ve
çınar altı kahveler, rum & türk mezeleri ve tabii güleryüzlü insanlar,
kısacası Ege’nin alamet-i farikaları sizi karşılıyor. Ancak, adanın merkezi tam
bir hayal kırıklığı! Bildiğiniz kuru ve ruhsuz bir kasaba görüntüsü var. O
güzelim Rum dokusu ne evlerde kalmış, ne yollarda. Rum nüfusu ve kültürünü
yoketmek için politika güdenler aslında kendilerini renksizliğe/tekdüzeliğe
mahkum etmişler.<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Adanın her yerinde gayet <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">serbest gezinen keçiler</b> var. Renk renk keçiler gördük dağda
bayırda. Bakir ve çorak tepeler, dikenli bitki örtüsü, zeytin ağaçları ve
keçiler zaten hep iyi geliyor ruhuma. Adaya gitmeden önce adadaki <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">yılkı atlarını</b> okumuştum; görmek
hayalim vardı, ama denk gelmedi, göremedim. <o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Adaya giderken bir başka hayalim de Kuzey Ege’nin yabani
rüzgarıyla sörf yapmaktı. Yapamadım, ancak üzüldüm de diyemem. Sebebi ise geliş
feribotumuzdaki atletik vücutlu insanlar oldu. Meğerse bizim gittiğimiz
haftasonu adada uluslararası kite-surf (uçurtma sörfü) yarışması varmış.
Aklınızda bulunsun, bu yarışma her sene Ağustos’un son günlerinde düzenleniyor.
Ziyaretiniz aynı tarihlere denk getirirseniz sadece adrenalini bol bir yarış
değil, aynı zamanda profesyonel sörfçülerin <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ellerinde salınan uçurtmaların göyüzündeki
rengarenk dansına da şahit olacaksınız. Sahilde sörfçülere ait çok sayıda karavan
ise ortamın görüntüsünü daha da keyifli hale getirmişti.<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Hani dedik ya, zamanlama çok doğruydu diye; tüm bunların üstüne
Türkiye’nin dört bir yanından gelmiş motor ve motorcular vardı, onlar da çadır
kampı kurmak üzere sözleşmişler o haftasonu. Onların kamp keyfini desteklemek
üzere belediyenin düzenlediği bir açıkhava konseri de vardı Cumartesi gecesi;
ama adanın rüzgarı öyle bir çarpmış ki erkenden uyumayı tercih ettik.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Bolca yüzdük de. <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Laz
koyuna</b> ulaşmak biraz yoruyor ama değiyor. Su muhteşemdi. Bunun yanısıra
adada <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Aydıncık plajı, Gizli liman</b>, ve
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Yıldızkoy</b> sularında kulaç
atabilirsiniz.<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Ege’de geçen keyifli bir haftasonundan sonra kürkçü dükkanı
İstanbul’a dönüşe geçmek <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>hep zor
geliyor. Allahtan <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">domates</b> mevsimi
idi de yol boyu satılan lezzetli domateslerden almak dönüşü biraz
keyiflendirdi.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "calibri";">Ege’de olmak hep güzel, adaya kaçmak bir başka!<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">instagram:</i></b><i style="mso-bidi-font-style: normal;">
mehlikababaoglu</i></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">facebook/</i></b><i style="mso-bidi-font-style: normal;">mehlikababaoglu</i></span><br />
<em><span style="font-family: Calibri;"><strong>twitter/</strong>mehlikababaoglu</span></em></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: "calibri";">yaziyadoktuklerim.blogspot.com<o:p></o:p></span></i></b></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-X9zZu591Rhc/VyZUF8i2hII/AAAAAAAAAMY/07C6qiNpaRQhH7ByhD8H6sP6sD8JiBMgQCLcB/s1600/G%25C3%2596K%25C3%2587EADA1.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="315" src="https://2.bp.blogspot.com/-X9zZu591Rhc/VyZUF8i2hII/AAAAAAAAAMY/07C6qiNpaRQhH7ByhD8H6sP6sD8JiBMgQCLcB/s320/G%25C3%2596K%25C3%2587EADA1.jpeg" width="320" /></a><a href="https://1.bp.blogspot.com/-wFY2XaGwrr4/VyZUFzX8LWI/AAAAAAAAAMc/HCpcvS1GgKg7d5XsX4vhPdVOvf9H_V3hACLcB/s1600/G%25C3%2596K%25C3%2587EADA.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="317" src="https://1.bp.blogspot.com/-wFY2XaGwrr4/VyZUFzX8LWI/AAAAAAAAAMc/HCpcvS1GgKg7d5XsX4vhPdVOvf9H_V3hACLcB/s320/G%25C3%2596K%25C3%2587EADA.jpeg" width="320" /></a></div>
Mehlika Babaogluhttp://www.blogger.com/profile/10388220982601460178noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1312657603852775507.post-38399026277130986682015-11-13T02:17:00.001-08:002015-11-19T01:48:48.288-08:00AL(A)-MANYA<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
</div>
<span style="font-family: "calibri";">Almanya’da bugüne kadar sadece Frankfurt, Bremen ve Münih
şehirlerini görmüşlüğüm var. O da yüzeysel bir şekilde. Nedendir bilinmez
(belki de güçlü sanayisi ve bildiğim markaların yarattığı çağrışımlardan)
Almanya deyince aklıma hep gayet mekanik görüntülü sanayi şehirleri, uzay çağı
mimarili binaların olduğu bir ülke görüntüsü geliyordu. O sebeptendir ki
şimdiye kadar bu ülkeye gezi planı yapmamıştım.<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Heveslenip gitmem için en can dostlarımdan birinin <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Frankfurt’a</b> taşınması gerekti. Gidip
bir yerinde ziyaret edelim, bakalım keyfi yerinde mi dedik. Ama tabii yurtdışına
çıkınca arabayla yol yapmak, ve bilmediğim yollarda kaybolmak fikri her zaman
cazip geldiğinden çevrede nerelere direksiyon çevirebiliriz diye hemen
araştırmacı ruhumuz da devreye girdi.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Nursero’nun şimdiye kadar ziyaret ettiği <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ve görmemi istediği birkaç yer vardı. Alman iş
arkadaşım Christian da saolsun, önerilerini paylaştı. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Listeyi yapıyoruz, ama içimde hep ‘Aman ne
olacak sonuçta Almanya, ne kadar değişik yer görebiliriz ki’ yargısı var!<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Hadi bakalım, 3 günlüğüne Alamancıyız </span><span style="font-family: "wingdings"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-char-type: symbol; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin; mso-symbol-font-family: Wingdings;"><span style="mso-char-type: symbol; mso-symbol-font-family: Wingdings;">J</span></span><span style="font-family: "calibri";"> <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Birinci gün gördüğümüz şehirler sırasıyla <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Könninstein</b>, <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Wiesbaden</b>, <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Rüdesheim</b> ve <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Koblenz</b> oldu. Allahım o nasıl bir doğa!
Bir kere zamanlama çok doğru olmuş, Kasım ayının en keyifli haftasonunu seçmişiz.
Hava gezmek için ideal sıcaklıkta. Tüm doğa sonbahar renklerine bürünmüş. Belki
1 hafta sonra gelsek ağaçların çoğu yapraklarını dökmüş olacaktı. <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Gelelim itiraflara: Ben Almanya’da şehirler arasında bu
kadar güzel bir doğa olduğunu bilmiyordum. Aynı şekilde, Almanya’da bu bölgede
bağcılık yapıldığından haberim bile yoktu. <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Koblenz’e</b>
giderken solda <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Rhein</b> nehri, sağda
tepelerin üzerinde sapsarı olmuş bağların görüntüsü tek kelime ile muhteşemdi.
Yol çalışmalarından dolayı zaman zaman tepelere doğru yoldan sapınca gördüğümüz
manzaralar ve renkler ise bir başka güzeldi. O anda plan yapıldı: Seneye Kasım
başı üzüm bağlarının yoğun olduğu bir bölgeye seyahat yapılacak, kesin! Bu sarı
başka bir sarı, görülmeli, içinize çekilmeli.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Yolda giderken iki tarafı ağaçlıklı bir yoldan geçerken esen
rüzgarla rengarenk bir yaprak sağanağına rastlamamız da seyahatin tarifsiz
anlarından biri oldu. O an hissettiklerimi anlatamıyorum.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">İlk gün gördüğümüz şehirlerle ilgili de birkaç not
ekleyeyim: <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Könningstein</b>, adından da
anlaşılacağı üzere, tarihte kralların yerleştiği bir şehir, daha doğrusu köy.
Küçük, doğanın içinde kurulmuş, zarif bir şehir. Uzay teknolojili binalar filan
yok. Gayet güzel ve sade.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Wiesbaden</b>, <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Hessen eyaletinin</b> başkenti. İkinci
dünya savaşında ağır bombardımana tutulduğu için çok yara almış, ama hemen
sonrasında orjinaline uygun şekilde yeniden yapılandırılmış. Evet doğru
söylüyorsunuz, <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Dostoyevski’nin Kumarbaz</b>
isimli romanındaki şehir burası.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Rüdesheim’dan</b>
Koblenz’e doğru yola çıkarken navigasyonumuz Tomtom yine karıştırdı, bizi
çıkmaz yola soktu diye söylenirken önümüze bir film sahnesi çıktı. Daracık bir
yol (geniş bir araçla geçemeyeceğiniz kadar), sonunda bir bariyer ve önünde
tren rayları. Tam biz ordan geçerken tren geçmek üzere olduğu için bariyer
inikti, ve kapana kısılmış bir şekilde trenin geçip bariyerlerin kalkmasını
bekledik. Sonra da rayları 90 derece keserek karşı yola geçtik. Sahnede bir sis
eksikti! </span><span style="font-family: "wingdings"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-char-type: symbol; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin; mso-symbol-font-family: Wingdings;"><span style="mso-char-type: symbol; mso-symbol-font-family: Wingdings;">J</span></span><o:p></o:p></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Koblenz</b> isminin
kökeni Latince <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Confluentes’ten</b>
gelmekte ve bir araya akmak anlamında imiş. Bu şehirde Moselle ve Ren nehirleri
birbirine kavuşuyor. Biz kavuşmanın olduğu noktayı göremedik ama ne yazık ki,
şehre vardığımızda çoktan hava kararmıştı çünkü.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">İkinci gün, sabah erkenden piknik sepetimizi hazırladık, <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Heilderberg’e</b> doğru yola çıktık.
Unutmadan söylemeliyim, her zaman olduğu gibi Tomtom’a bizi götür lütfen derken
otoyollardan kaçın, ne kadar dar ve doğayla bütünleşmiş yol varsa orayı takip
et demeyi de unutmadık. <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Heilderberg’e</b>
giden yol bir önceki günün rotası kadar ruhumuzu taşırmasa da yine de güzel ve
keyifli idi. <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Heilderberg</b>,
güneybatı<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Almanya’da yer alan ve
Almanya’nın en eski üniversitesinin bulunduğu bir şehir. Şehri <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Neckar</b> nehri ikiye bölüyor; Almanya’nın
en romantik kenti (<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Wege der Romantik</b>)
olarak da anılıyor. Şehrin en meşhur caddesi olan Hauptsrasse 1,5 kilometrelik
uzunluğuyla Avrupa’nın yayalar için ayrılmış en uzun caddesi ünvanına sahip.
İkinci Dünya Savaşından kendini korumuş bir şehir burası.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Heilderberg, matbaa ve baskı makinalarıyla
meşhur.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Bir zamanlar en iyi matbaa
makinaları bu şehirde yapılmış.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Burda çok zaman geçirince planladığımız diğer şehirleri pas
geçmek durumunda kaldık. Köy yollarından Frankfurt’a doğru yol alırken iyi ki mola verelim diye köyün birinde yerel birine yol sormuşuz. Sorduğumuz teyze bizi şehrin
merkezine yönlendirince muhteşem bir doğa ve parka ulaştık. Bu arada, bize yol
gösteren teyzeden de bahsetmeden geçemeyeceğim: Pırıl pırıl giyinmiş, dudağında
ruju, arabasını kendi başına kullanan bir teyze. Yüz çizgileri yaşını ele
veriyor, ama tabii çok merak ettik gıptayla incelediğimiz bu teyzenin tam yaşını.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Dayanamayıp sorduk, <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">86 yaşında</b> imiş. Enerjisi, ve gözleri ben gencim, 100 yaşımda da
beklerim dercesineydi. Seviyorum böyle hayat dolu insanları!<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Akşam Frankfurt’ta kiraladığımız arabayı <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Haupsbahnhof’ta</b> park yerine bırakmamız
gerekiyordu. Tabii ilk gün yola çıkıyoruz heyecanıyla otoparkın çıkışının
neresi olduğunu kaydetmeyince <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>garın
çevresinde sayısız tur atıp, yanlış parkalara girip ama her defasında çıkmayı
becerip, hatta taksilerin park yerine dalıp ortalığı ufak çapta birbirine
katıp, küçücük alanda 1 saatten fazla uğraşarak doğru park yerini bulduk. O an
tek isteğimiz bir an önce güvenli bölge eve gidip yorganın altına girmek oldu!<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Üçüncü ve son gün <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Frakfurt’u</b>
yaya olarak gezmeye ayırmıştım. Malum aynı gün akşam saatlerinde eve dönüş
uçağım var. Siz siz olun, Frankfurt’a yolunuz düşerse şehrin içinde botanik
bahçesi (Palmen Garten) tarafındaki tüm parkları görmeden dönmeyin. Müh-hiş-ti!
Zaman dursun ve ben gördüğüm her ağaca sarılayım & kuru yaprakların üstüne
yatıp yuvarlanayım istedim.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "calibri";">Özetle, sonbaharda A(la)-mancı olmak hiç de fena bir şey
değilmiş...<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: "calibri";"><br /></span>
<span style="font-family: "calibri";">(Kaynak-çalar: Michelin guide & wikipedia ve birkaç güngörmüş arkadaş)</span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: "calibri";">Fotoğraflar: instagram: mehlikababaoglu<o:p></o:p></span></i></b></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: "calibri";">Yazı: Facebook/mehlikababaoglu<o:p></o:p></span></i></b></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: "calibri";">yaziyadoktuklerim.blogspot.com<o:p></o:p></span></i></b></div>
Mehlika Babaogluhttp://www.blogger.com/profile/10388220982601460178noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1312657603852775507.post-25763700562565538132015-09-08T00:03:00.001-07:002015-09-09T01:53:31.729-07:00Babalar, ölerek kahraman olmaz...<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Bir baba ölerek kahraman olmaz!<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
</span><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Baba, çocuğu bisiklet binmeyi öğrenirken dengesini
yitirdiğinde arkadan hızır gibi yetişip o bisikletin yeniden dengesini sağladığında
kahraman olur çocuğunun gözünde...<o:p></o:p></span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
</span><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Baba, uçurtması dala takılan çocuğun gözyaşlarını dindirmek
için o tırmanması imkansız ağaca çıkıp uçurtmayı kurtardığında kahramanlaşır
çocuğunun düşlerinde...<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
</span><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Baba, sahneye çıkacak çocuğunun sırtına elini koyup ‘sen
yaparsın’ dediğinde kahramanlık gücünü geçirir çocuğunun yüreğine, tüm
seyircilerin önünde...<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Baba, takıldığın her soruna çözüm bulabilir, ne de olsa
kahramandır işte...<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
</span><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ve baba, bilir, gece yorganın ne zaman üstünden düşşe, o
anda yetişir; kahramandır böylesine...<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
</span><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ve çocuk; bilir, kahraman babası güven verir, ne kadar
büyüse de..<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
</span><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ve, unutmayın ki ‘senin baban bir kahraman’ sözü hiçbir şey
ifade etmez bir çocuğa, ama ‘benim babam bir kahraman’ diyebilmek ömrü boyunca mutlu
kılar, güçlü yapar çocuğu öylesine...<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
</span><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">O yüzden, kandırmayın kendinizi, ‘senin baban kahraman oldu’
diyerek şehit çocuklarına. Gücünüz yetiyorsa o babaların kahraman olması için çocuklarını
büyütebilmelerini sağlayın! <o:p></o:p></span>Mehlika Babaogluhttp://www.blogger.com/profile/10388220982601460178noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1312657603852775507.post-28217555978114517842015-03-29T14:42:00.003-07:002015-03-31T05:07:48.373-07:00Kolombiya: Yeşil Dağlar Ülkesi<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Gidip de tadı damağımda kalarak döneli neredeyse 4 ay olmuş. Onca kişiye de izlenimlerimi yazacağım sözü vermiştim. Gel gör ki yeni işin koşuşturmasından başlayamamıştım. Bu hafta –bir süre de <b>Bogota’da</b> yaşamış - müdürlerimizden biri İstanbul ofise gelince, ve onunla çok keyifli bir Latin Amerika sohbeti yapınca, üstüne bir de beni o kültürün insanlarına benzetince içim birden kabardı, parmaklarımı klavyenin üstünde buldum. </span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Malumunuz, oldum olası merak ettiğim bu kültürle tanışmam, bir iş seyahati sayesinde oldu. Nasıl heyecanlıyım! Yeni bir işe başlamanın telaşının bile önüne geçti. Bogota’ya gideceğim, 2 hafta kalacağım. Hangi dil/leri konuşuyorlar? Yerel giysileri nasıl? Mitolojik hikayeleri, doğası, tarihi, yemekleri, insanları, alışkanlıkları vs. internette ne kadar bilgi bulduysam okudum. Gitmeme 1 gün kala mail kutuma bir Red Alert mesajı geldi; Kolombiya’da bir polis memuru kaçırılmış! Son 5 yıldır gerilla ve hükümet arasında sağlanmış olan ateşkes bu olayla sonlanmış meğerse. Korktum mu, tabii ki hayır. Gel gör ki, uçağa binmeme saatler kala şirkettekilerin talimatları başladı. İnince seni karşılayacak kişinin adı şu, seni üstünde ismini yazan bir kağıtla karşılayacak. Görünce o kişiyi sana gönderilecek telefon numarasını ara, eğer gördüğün kişi telefonunu açıyorsa, doğru kişidir, gidip kendini tanıtabilirsin. Güya beni korumak için anlatılan bu prosedür beni rahatlattı mı? Tabii ki ona da hayır! Şimdi korktum işte. Cehaletin özgüveni, ah nerdesin? </span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Uçakta İspanyolca çalıştım biraz, beni karşılayacak kişiye ilk selamımı kendi dilinden vermek istemiştim. Madrid üzerinden aktarmalı gidiyorum. THY ile Madrid’e indikten sonra yine THY ile ortak uçuş yapan Air Avianca ile Bogota’ya uçtum. Uçaktaki meraklarımdan biri de inince gerçekten elimi kolumu sallayarak gümrükten geçip geçemeyeceğimdi. Kolombiya için vizeye gerek olmadığı söylenmişti, vizesiz bir başka ülkeye girmeye pek de alışık değilim. Vizem yok ya, çıplak hissediyorum kendimi. Neyse; herşey o kadar kolay oldu ki başka bir ülkeye girdiğimi bile unutabilirdim; girişteki o <b>K9 köpeklerini </b>görmeseydim! Öyle bir duyguya kapılyorsunuz ki o köpekleri görünce nerdeyse elleri havaya kaldırıp valla ben temizim diye açıklama yapasınız geliyor. </span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Hızlı adımlarla dışarıya çıktım ve 2 hafta boyunca sürekli her yere beraber gideceğimi o an öğrendiğim Gerardo (herardo diye okunuyor) ile tanıştım. Sordum, otel ne kadar mesafede. Trafik olmazsa 45 dakika dedi. İyi ki Ispanyolcam yetmemiş de Pazar günü ne trafiği olacak canım d(iy)ememişim. O ne trafik! Bogota’da ilk tanıştığım şey yoğun trafik oldu. Her gün, her saatte ve her yönde yoğunluk var bu şehirde. Ama bir yabancı olarak trafiğe takılmak hoşuma gitmedi de değil. Duran arabaların içinde sürekli şarkı söyleyen, oturduğu yerde kıpır kıpır oynayan insanları görmek çok eğlenceliydi. </span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Kaldığım otelle ofis arası yürüyerek 5 dakika mesafede. Gerardo beni otele bıraktığında ertesi gün sabah 8’de beni kendisinin alacağını, mutlaka beklemem gerektiğini söyledi. Odaya girdim, şirket tarafından bırakılmış ve aynı bilgiyi söyleyen Ingilizce bir not gördüm. Sanırım Ispanyolcamın Gerardo ile iletişime yetmeyeceğini düşündüler derken telefonum çaldı. Beni oryantasyona alacak kişi hem hoşgeldin diyor, hem de aynı bilgiyi bir kez daha yineliyordu. Gecikmez ama ola ki gecikse de başka taksiye binme ya da yürüme, Gerardo ile geleceksin ofise. Korkmadım dedim ya, sınırımı anlamaya çalışıyorlar sanki. </span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Haydi biraz 2 ülke karşılaştırması yapalım: </span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Çok benzer yanlarımız var. Gelir dağılımındaki uçurum Türkiye gibi. Bizdeki terörden dolayı yıllardır yaşanan problemler, onlarda gerilla yüzünden yaşanıyor. Halkın büyük şehirlere göç etmesinin en büyük sebebi de bu problemin yarattığı güvenlik sorunu. Aynı şekilde, ülkenin 1/3’lük kısmına (Amazonların büyük bölümü) insan ayağı değemiyor. Sebebi, gerillanın tekelinde bulunan kokain ormanları. Bizim üç tarafımız denizlerle çevrili. Kolombiya ise iki okyanusa kıyısı olan tek Latin Amerika ülkesi. </span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Kıyılarıyla ilgili okuduklarım ve gördüğüm fotoğraflar/videolar bu ülkeye uzun bir keşif gezisi yapma kararını anında verdirtti. </span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">En temel farkımız iş disiplinleri. Açıkçası ülkeye gelirken –uzun yıllar Ispanyol etkisinde kaldıklarını bildiğim için- siesta kültürünün yaygın olacağını düşünmüştüm. Ne mümkün! Çalışkanlıkları, mükemmelliyetçilikleri, her şeye tam vaktinde cevap vermeleri karşısında etkilenmemek mümkün değil. Almanlara taş çıkartacak bir disipline sahipler. Bunca yıl bu artı değere rağmen hala gelişmekte olan ülkeler sınıfında kalmalarının sebebi ise kokain ticaretinin yarattığı savaş ekonomisi, malesef. </span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Bogota, dünyanın rakımı en yüksek ikinci başkenti. Gelirken ilk birkaç gün bu yükseklikten etkilenebileceğimi okumuştum. O yüzden ilk günler uykuma ve yediklerime daha özenli olmaya çalıştım. Ama bu ülkede kendimi iyi hissettiren o kadar çok duygu var ki havanın yaratabileceği olumsuzlukları yaşamadım. Tropik bir iklimi var. Yıl boyunca hava 18-24 derece. Ama 10 dakika içinde güneş yağmura bırakabiliyor yerini. Şehri çevreleyen dağlar yemyeşil. Üzerinde kahverengi görmek neredeyse imkansız. And Dağları Peru’dan Kolombiya’ya geçerken 3 dala ayrılıyor. O yüzden şehrin etrafı dağ yolları ile çevrili. Haftasonu Unesco korumasındaki Cartegena (kartehena) şehrine gitsem? Uçakla 45 dakika sürdüğünü söylediler. E o zaman araba kiralayıp güzel bir manzara ile 4 saat civarı bir yol yaparak gitmek keyifli olmaz mı deyince şirkettekilerden itiraz gecikmedi: Araba ile o yol en az 7-8 saat sürer. Çünkü dağ yolları çok girintili. Evet manzara çok güzel ama gerillanın yol kesme olasılığı da var. Güzel bir düş ama izin yok! </span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Madem öyle, boş olan tek bir haftasonunu Bogota ve çevresini tanımaya ayırdım. Cuma günleri geç saate kadar çalışmayı sevmiyorlar. Öğleden sonraları herkes işini tamamlayıp birşeyler içmeye ve tabii salsa yapmaya ayırıyor. Salsanın başkenti aslında Bogota’ya uçakla birkaç saat mesafedeki Cali şehri. Ülkenin her yerinde doğuştan salsa şampiyonları görmeniz işten bile değil. Bogota’ya 1 saat mesafede Chia şehrindeki Andres carne de Res isimli lokantaya Cuma akşam için rezervasyon yapıldı. Ve tabii Don Gerardo eşliğinde gidip geldim. O gece salsaya ve müthiş lezzetli tavuklarına doydum! Şirket tek başıma gezmem konusunda geri adım atmayınca, ben de Don Gerardo’nun haftasonunu benimle değil ailesiyle geçirmesi gerektiği konusunda çok ısrarcı olunca haftasonu gezmem için bir tur şirketi ayarladık. Hani dedim ya, iş disiplini konusunda kimse ellerine su dökemez; servis sektöründe de aynı şeyi gördüm. Cumartesi otobüs saat kaçta nerde olacak dedilerse o saatte orda oldu. Hem de trafik ne yoğunlukta olursa olsun! Cumartesi eski şehri, Guadalupe anıtını, 3150 metreye çıkıp Monserrate tepesini, ve o yemyeşil tepeden yemyeşil şehre kuşbakışı manzarayı, Simon Bolivar’ın müzeye çevrilmiş evini, sevgilisi Manuela Saenz’le olan aşklarını, Zümrüt Müzesini, sadece o taşın yeşilini değil, gözünüzü alamadığınız rengarenk kelebekleri, Altın Müzesi’ni, bildiğimi sandığım El Dorado efsanesinin bilmediğim onlarca detayını, Ispanya işgaline karşı direnen halk kahramanlarının anıtlarını, bunlardan en meşhurlarından ilk kadın direnişçi Policarpa Salavarieta Rios’un (kısaca Pola olarak tanınıyor) mağrur bakışlı heykelini, şehrin içindeki kocaman ve yemyeşil parkını, ve üniversite binasını, şehrin her yerindeki rengarenk ve şehrin sembolü olmuş grafittilerini, gözlerinin içi gülen insanlarını görme/tanıma fırsatım oldu. Otele döndüğümde büyülenmiştim. Pazar günü, yine aynı tur şirketiyle, Bogota’ya yaklaşık 2 saat uzaklıktaki yeraltı katedrali, <b>Catedral de Sal(</b>Tuz Katedrali)’i görmeye <b>Zipaquira</b> şehrine gittim. Yerin 180 metre altındaki bu katedrali görmenizi tavsiye ederim. Insan aklı ve hayaliyle on yıllarca büyük bir sabırla inşa edilmiş. Yaklaşık 2 saatte gittiğimiz Zipaquira’dan Bogota’ya dönmemiz dur-kal trafik yüzünden 3.5 saat sürdü. Ama bu sayede ne çiçekler, ne manzaralar fotoğrafladım, ne mitolojik hikayeler öğrendim! </span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Kolombiya’nın para birimi pezo. En meşhur ürünleri tabii ki kahve. Kolombiya’da üretilen kahve çekirdeğinin aroması yumuşak. O yüzden en sert kahvesi bile gün içinde çok rahat fazla miktarda içilebiliyor. Ama itiraf ediyorum, sert kahve seven birisi olarak, dünyanın belli başlı kahve merkezlerinden birinde sert bir espresso ya da Türk kahvesinin tadını özledim. </span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ülke tam bir renk cümbüşü. Kıyafetler, arabalar, duvarlar, ayakkabılar, yemekler... Capcanlı her renk mevcut! Bu bile sizi kıpır kıpır yapmaya yetiyor. Renk demişken, çeşit çeşit tropik meyvelerinden bahsetmeden olmaz. Hem tadı güzel, hem boyutları bizim alışık olduğumuz meyvelerden bile devasa. Dayanamayıp marketten aldığım avokado ile 4 kişilik bir aile bir öğün karnını doyurur, öyle! Her öğün bol bol tropik meyve yedim. Kahvaltıda, öğlen suyunu içerek, akşam ızgara edilmiş şekilde neler yedim neler. Maracuya, lulo, mora, guanabana, ananas, avokado, banana ilk aklıma gelenler. </span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Bu arada muz önemli bir meyve. Boyu parmak kadar ama şişko olanlar bildiğimiz şekilde yeniyor. <b>Platano</b> denilen yeşil renkli boyu daha uzun olanlar ise kızartılıyor, ve ana yemeğin yanında garnitür olarak sunuluyor. Hazır yemeklerden konu açılmışken: En meşhur yemekleri çeşit çeşit çorbalar. Çok lezzetli olmasına rağmen hiçbir zaman tabağımı bitiremedim, çünkü porsiyonlar çok büyük ve garnitür tabakları da bir o kadar dolu. <b>Ajiaco</b> (ahiyako diye okunuyor) en meşhur çorbaları. İçinde patates, mısır ve tavuk var. <b>Casuela</b>(Kasuela) ise siyah fasulye ile yapılıyor. Ve tabii tavukları! Çocukken yediğim köy tavuğunun lezzetini hiç unutamam. O lezzete ihanet edemediğim için de yıllardır tavuk yemem. Kolombiya’da çocukluğumun tavuklarına kavuştum. Nerdeyse her akşam tavuk ızgara ve ızgara tropik meyve yedim diyebilirim. </span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">2 hafta Bogota deneyiminde kahveden daha çok özlediğim yegane şey yürümek oldu! Güvenlik sebebiyle en yakın mesafelere bile hep Gerardo ve 007 plakalı arabasıyla gittim. Tamam plaka çok havalıydı, Gerardo da çok misafirperverdi ama ruhum bir bodyguard’la yaşamaya uygun değil! İkinci hafta Gerardo’yu atlatıp da yakındaki bir bara gittim. Bunu farkeden 007-Gerardo arkamdan gelip barın ortasında beni öyle bir azarladı ki, tek kelime İspanyolca bilmeseniz bile ne dediğini vücut dilinden anlardınız! Sağolsun, çok üstüme titredi, ayrılırken sarılmak geldi içimden adamcağıza. </span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Yazıya başlarken Kolombiya’yı ‘Yeşil Dağlar Ülkesi’ diye tanımlamıştım ama bitirirken ‘Mutlu İnsanlar Ülkesi’ demek geliyor içimden. O fakirlikle ve yllardır süren iç savaş haline rağmen mutluluk endeksinde en üst sıralardaki ülkelerden birisi Kolombiya. Bunu her bakıştığınız gözde ve karşılaştığınız yüzde görüyorsunuz. Belki de bu yüzden güvenlik hâlâ bir risk unsuru iken bunu bir yabancı olarak hissetmiyorsunuz. Kolombiya’nın artık güvenli bir ülke olduğunu anlatmak için çekilen ‘<b>The only risk is wanting to stay(</b>Tek riskiniz kalmak istemeniz)’ videolarını izlemenizi öneririm. Açıkçası kalmak istedim, kalamadım döndüm, ama bir daha, bir daha gitmeyi çok istiyorum!</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">fotoğraflar için: instagram: mehlikababaoglu </span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Yeniköy, Mart 2015 </span>Mehlika Babaogluhttp://www.blogger.com/profile/10388220982601460178noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1312657603852775507.post-88931917288693215212015-03-02T08:45:00.001-08:002015-03-03T07:29:23.608-08:00Bir balık olsam...<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Bir balık olsam...</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Büyük bir denizde, küçücük bir şey.</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ve damla kadar olduğumu her daim hatırlasam. </span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Bir balık olsam...</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Elde, avuçta hiç duramasam.</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">İçim içime sığmadığında kaçsam, derinlerde kaybolsam.</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Bir balık olsam...</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Sonsuz mavinin içinde ağlasam.</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Gözyaşlarımı kimseye farkettirmesem, saklasam.</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Bir balık olsam...</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ruhum sıkıştığında özgürce her bir yöne kaçsam.</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Bilinmeyen sularda yorularak durulsam.</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Bir balık olsam...</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Nefessiz kalmak uğruna güneşe doğru sıçrasam.</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Sudan çıktığım an suya olan özlemimi çağlasam.</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Bir balık olsam...</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Sürüye karşı, akıntıya karşı dursam.</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Savaşsam.</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Bir balık olsam...</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Engin mavinin içinde.</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Hep küçük kalsam.</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Yeniköy, İstanbul</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">2 Mart 2015</span>Mehlika Babaogluhttp://www.blogger.com/profile/10388220982601460178noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-1312657603852775507.post-60851085463770947722014-07-26T04:18:00.001-07:002014-08-08T23:39:58.602-07:009 günde devr-i Toskana...<div style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">
Yazının başında dayanamayıp sonunu söyleyeceğim: Vadideki tarih, kültür, yeme-içme bir yana, her bir asması inci gibi kusursuz dikilmiş bağlar ve doğal örtü başka bir yana; doğa bambaşkaydı. Tüm bölgenin sonbahar ve kış manzaralarını da bir gün görebilme arzusuyla geri döndüm.</div>
<div style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">
<br /></div>
<blockquote style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;" type="cite">
<blockquote type="cite">
<blockquote type="cite">
<blockquote type="cite">
</blockquote>
</blockquote>
<blockquote type="cite">
<blockquote type="cite">
</blockquote>
</blockquote>
</blockquote>
<blockquote type="cite">
<blockquote type="cite">
<blockquote type="cite">
</blockquote>
</blockquote>
</blockquote>
</blockquote>
<div style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">
Bölgeyle ilgili 5N & 1K bilgileri: <b>Toskana</b> <b>Vadisi</b> Italya'nın üst kısmına yakın orta bölümünde yer alıyor. 10 alt bölgesi var: <b>Pisa</b>, <b>Floransa</b> (Firenze), <b>Arezzo</b>, <b>Lucca</b>, ve <b>Siena</b> turistik açıdan en bilinenleri. Bu beş bölgenin en meşhur şehirleri de aynı isimleri taşıyor. <b>Livorno</b>, <b>Grosetto</b>, <b>Prato</b>, <b>Pistoia</b> ve <b>Massa</b> <b>Carrara</b> ise vadideki diğer bölgeler. Türkiye'den Floransa ve Pisa şehirlerine direk uçuş var. Ama Bologna, Milano gibi vadiye yakın bir havalimanına inerek de geçmek mümkün.</div>
<blockquote style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;" type="cite">
<blockquote type="cite">
<blockquote type="cite">
</blockquote>
</blockquote>
<blockquote type="cite">
<blockquote type="cite">
</blockquote>
</blockquote>
</blockquote>
<div style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">
<br /></div>
<div style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">
Bizim yolculuğumuz 12 Temmuz 2014 tarihinde öğle saatlerinde Bologna havaalanına inerek başladı. Benzetmek gerekirse ancak Adana havaalanı kadar büyük bir yer. O yüzden gümrükten geçip önceden ayarladığımız arabamızı teslim alarak yola çıkmamız çok da uzun sürmedi. İlk 4 gece Floransa içinde bir evde kalacaktık. Bologna-Floransa arası araba ile otoban üzerinden 1,5 saatlik bir yol. Ama sebebini çözemediğimiz bir şekilde Tomtom sesli uyarı vermediği için ve biz tatil heyecanıyla gittiğimiz yönün doğruluğunu kontrol etmediğimizden 2 saat kadar ters bir yönde yol alıp Rimini'ye ramak kala doğru yöne gitmediğimizi farkedip Fona şehrine yakın bir benzin istasyonunda durduk. Tatilin ilk günü yaşadığımız anlık moral bozukluğunu gidermek ve Tomtom'un sarstığı güveni tazelemek için bari otobandan değil manzaralı bir yoldan geçerek Floransa'ya gidelim diyince 1,5 saatlik yolu ancak 10 saatte tamamlayarak <b>Floransa</b> merkeze geceyarısı ulaştık. Bu sayede vadide ilk gördüğümüz kısım Arezzo bölgesi oldu ki sorun pişman mıyız? Asla! Hayatımda görmediğim kadar geniş günebakan tarlaları ve hatta sapsarı renge bürünmüş günebakan tepeleri görme şansımız oldu. O manzaraları size şöyle tanımlamaya çalışayım: Usta bir ressam yemyeşil bir vadi tablosu yapmış, sonra canı sıkılmış ve eline sarı boyalı kalın bir fırça almış ve araları ve hatta tepeleri sarıya boyayarak bir renk cümbüşü yaratmış. Floransa'ya girdiğimizde aynı manzaraları bir kez daha görme fırsatı yaratabilir miyiz sorusu hepimizin aklında idi.</div>
<blockquote style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;" type="cite">
<blockquote type="cite">
</blockquote>
</blockquote>
<div style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">
<br /></div>
<div style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">
Yabancı bir ülkede şehir merkezine arabayla girmek ayrı bir telaş ve dikkat gerektiriyor. Tam Floransa'ya girdik ve kalacağımız eve sadece birkaç kilometre mesafe kalmıştı ki cep telefonumun pili bitti ve Tomtom'u kullanamaz hale geldik. Dar bir sokakta arabayı durdurup açık bulduğumuz bir Tabacchi (bildiğimiz büfe)'de telefonumuzu şarj ederken yerel halktan bir gencin uyarmasıyla aslında girilmemesi gereken bir yola girdiğimizi farkettik. Meğerse, şehir merkezinde bazı saatlerde bazı yollara giriş yasaklanıyormuş ve yolun başında bu bir kırmızı lamba ile işaret ediliyormuş. Yanlış yoldan girmenin cezası da 35 Avro! O yolu 2 kere geçtiğimizi anlayınca hem yorgunluktan, hem de yediğimiz 70 Avro cezadan dolayı bir moral çökmesi daha yaşadık. Eve giriş yaparken görevli kadının yakındaki otoparka arabamızı bırakıp günlük 25 Avro park parası ve polise 1 Avro bağış(!) yaparak aslında yediğimiz ceza(lar)ı sildirebileceğimizi öğretmesi bir anda deplasmanda olma hissimizi 40 yıllık Floransalıyız şekline çevirdi. Bu sayede hem arabamız güvenli bir yerde konakladı, hem cezadan kurtulduk, hem de sadece (gözden çıkardığımız) bir otopark parası ödeyerek keyifli bir uykuya daldık.</div>
<blockquote style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;" type="cite">
<blockquote type="cite">
</blockquote>
</blockquote>
<div style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">
<br /></div>
<div style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">
Ikinci gün rotamızı <b>Lucca</b> bölge olarak belirlemiştik. İlk olarak Tomtom'a bizi yol üstünde <b>San</b> <b>Miniato'ya</b> götür dedik. Çünkü mevsimi olmasa da türüf mantarlarıyla meşhur bu şehri merak ediyorduk. Yaklaşık 2 saat kadar sağlı-sollu bağların olduğu yollardan geçerek ve arada gördüğümüz Ortaçağ kasabalarında durarak Tomtom'un 'hedefinize ulaştınız' yorumuyla bir kez daha birbirimize boş gözlerle baktık. Tüm gezi kitaplarında sayfalarca anlatılan San Miniato sadece 2 evden oluşan bir yerdi. Yanlış bir yere ulaştığımız besbelliydi! Bu Tomtom da artık çok oldu ama diye söylenirken farkettik ki zavallı Tomtom'un hiç bir suçu yok, bölgede San Miniato isimli 15ten fazla şehir/kasaba/belde ismi var ve biz bu detayı farketmeden listede ilk gördüğümüz Siena yakınlarındaki San Miniato'yu hedef olarak yazmışız. E madem buraya geldik, haftasonu kalabalık olur diye başka güne bıraktığımız Siena şehir gezisini yapalım bari diyerek arabamızı <b>Siena</b> şehir merkezine yönlendirdik. Tatiller, esnek olmayı ve durumsal karar değişikliği yapabilmeyi öğrenmek için en iyi pratik <span style="color: black;">alanları! :)</span></div>
<blockquote style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;" type="cite">
<blockquote type="cite">
</blockquote>
<blockquote type="cite">
<blockquote type="cite">
</blockquote>
</blockquote>
</blockquote>
<div style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">
Siena'da korktuğumuz başımıza gelmedi. Beklediğimizin aksine Siena boştu ve ne arabayı parkederken ne şehri gezerken zorlandık.</div>
<blockquote style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;" type="cite">
<blockquote type="cite">
</blockquote>
</blockquote>
<div style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">
<br /></div>
<div style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">
Siena, Toskana Vadisi'nin en bilinen şehirlerinden birisi. Tarihe, soyluların yaşadığı ve devlet kararlarının alındığı bir şehir olarak geçmiş. Her sokağında tarih ve asaleti hissediyorsunuz bir şekilde. Her sene 2 Temmuz ve 16 Ağustos tarihlerinde kısaca <b>Il</b> <b>Palio</b> denilen Palio di Siena at yarışları bu şehrin meydanında yapılıyor. O sebeple birçok şehirdekinden daha büyük ve daha muntazam bir yuvarlak şeklinde şehrin meydanı. Bu yarışlarda her bir at ve binicisi şehrin Contrada adı verilen 17 semtinden birini temsil ediyor ve semtlerinin renk ve simgelerine göre giyiniyorlar. </div>
<div style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">
Siena'nın Duomo'sunun içi de mutlaka görülmeli, yerdeki mozaikler çarpıcı. </div>
<div style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">
Siena'da şehre hakkını verecek kadar vakit geçirdikten sonra Tomtom'a bizi <b>Chianti</b> bölge üzerinden Floransa'ya götür lütfen dedik. Doğal manzarası eşşiz köy yolları üzerinde seyrederken <b>Castellina</b> <b>in</b> <b>Chianti</b> şehrinde bir içki molası verdik. Gün batımını Floransa'da Michalengelo tepesinde yapmayı hedeflemiştik. Tam istediğimiz saatte Floransa'ya dönebildik ve yağmur sonrası yüzünü gösteren güneşin batışını bu romantik tepede yaptıktan sonra gruptaki futbol fanatiklerinin ısrarıyla Dünya Kupası finalini izleyerek yatağa girdik. Tebrikler Almanya!..</div>
<div style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">
<br /></div>
<div style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">
Üçüncü gün aklımızda <b>Grosseto</b> bölgesi vardı. Bölgenin kükürtlü sıcak su termalleri ve <b>tufa</b> <b>rock</b> (sünger taşı) üzerine oyularak inşa edilmiş bir Ortaçağ şehri olan <b>Pitigliano</b> kasabası hedefimizdeydi. Haritadan baktık, Arezzo bölgesi üzerinden gidersek hem yoldan çok sapmayacaktık hem de ilk görüşte aşık olduğumuz o muhteşem günebakan tarlalarını bir kez daha görecektik. Evet tarlaları gördük, ama yağmur yüzünden istediğimiz kadar fotoğraf çekemedik. Bu yolu seçmemizin 2 sebebi daha vardı: Turistik <b>Montepulciano</b> ve alameti farikası <b>Pecorino</b> <b>peyniri</b> olan <b>Pienza</b> şehirlerini görmek. Pienza'da bizi 3 gündür her öğleden sonra yağan yağmur karşıladı. O yüzden bir kafede şarap ve kahve molası verip yağmur eşliğinde keyif yaptık. Yağmur azalınca da peynir alışverişimizi tamamlayıp Grosetto bölgeye doğru yol almaya devam ettik. Bu arada bir not: Italya'dan peynir alıp getirmek istiyorsanız giderken valizinize termal bir çanta ve buz kalıpları atmayı unutmayın.</div>
<div style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">
<br /></div>
<div style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">
Grosseto'ya geçtiğimizde gördüğümüz geniş ekin tarlaları ve bol sayıdaki balyalar bir an için İç Anadolu bölgesi gibi daha karasal iklime sahip ve yeşili az bir bölgeye geçtiğimiz izlenimi yarattı hepimizde. 30 kilometre kadar sonra ne kadar yanıldğımızı anladık! Rakımımız giderek yükselirken yeşilin tonu iyice koyulaştı ve yoğunluğu arttı. Pitigliano şehrinde gördüğümüz manzara ise bizi adeta bir masal dünyasına soktu. <b>Pitigliano</b> şehri yaklaşık 4.000 nüfuslu bir Ortaçağ kasabası. Şarap ve zeytinyağı üretiminde önemli bir bölge içinde. Aynı zamanda Ressam <b>Francesco</b> <b>Zuccarelli'nin</b> de doğduğu kasaba. Tarihte Yahudiler tarafından kurulmuş bir şehir. Etrafındaki doğal manzara kadar şehrin kendisi de detay gezilmeli, incelenmeli. Sünger taşları üzerine kurulmuş bu şehir o dönemdeki insanoğlunun dehası ve usta seviyedeki işçiliğine bir kez daha hayran bırakıyor.</div>
<div style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">
Pitigliano'da turladıktan sonra rotamızı kükürtlü sıcak su kaynaklarının olduğu <b>Saturnia</b> şehrine çevirdik. Pitigliano'nun yaklaşık 30 kilometre ötesinde bizim Pamukkale travertenlerine benzer yapıda bir oluşum bu doğal termal havuzlar. Tepeden baktığınızda sıcak suyun yarattığı buharı görüyor ve kükürt kokusunu soluyorsunuz. Buradaki açık havuzlarda (giriş ücretsiz) 1 saat kadar kükürtlü su ile vücudumuza doğal masaj yaptırarak keyif yaptık. Bu tür termal deneyimlerden hoşlanıyorsanız oraya kadar gitmişken pas geçmemenizi öneririm. Aynı zamanda ek bir bilgi: Bu termallerden biri Floransa'ya yakın bir bölgede olmak üzere Toskana Vadisi'nin içinde başka noktalarda da var. Yapacağınız rotanın üstünde 'Terme' yazan bir şehir var mı diye bakıp programınıza ekleyebilirsiniz, illa Saturnia'ya gitmenize gerek yok. Akşam 8 civarı Saturnia'dan ayrılıp yaklaşık 4 saat köy yolları üzerinden geçerek Floransa'ya gece vakti giriş yaptık. </div>
<div style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">
<br /></div>
<div style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">
Bir sonraki günü tamamen <b>Floransa</b> şehrine ayırmıştık. Sabah Piazza della Repubblica'da şehrin en eski cafelerinden biri olan Gilli'de kuruvasan yiyip kahve içerek güne başladık. Bialetti'nin kahve makinası, kahve, prosecco ve parmesan alma niyetimiz olduğu için bir miktar market ve kahveci gezdikten sonra ara sokaklarda yürüyerek kaybolduk. Böylesi tarih kokan bir şehri bu şekilde solumak hep iyi geliyor! Piti meydandaki gişeden kişi başı 10 avro karşılığı aldığımız biletlerle ünlü Boboli Bahçesi'ni ve içindeki Kostüm ve Seramik Müzelerini de uzun uzun dolaştık. Akşam Duomo'nun olduğu meydanda oturmak ayrı bir keyifti; Italyanlar bina aydınlatması konusunda doğuştan yetenekliler! Gençlerin açık havada verdiği klasik müzik konseri de bu tarihi görüntüye ayrı bir renk kattı.</div>
<div style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">
<br /></div>
<div style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">
Bir sonraki gün Siena bölgesinde kalacağımız diğer evin olduğu <b>Montaione</b> kasabasına doğru yola çıktık. Öncesinde Bologna havaalanına uğrayıp ekibe katılacak arkadaşlarımızı ve daha önceden ayarladığımız daha büyük arabayı almamız gerekiyordu. Montaione'ye vardığımızda bizi hoş bir sürpriz bekliyordu. Kiraladığımız ev fotoğraflarda gördüğümüzden çok daha güzeldi ve muhteşem bir vadi içine yapılanmıştı. E artık bu keyfi artırmak için gereken tek şey lezzetli bir lokal Italyan lokantasına gitmekti! Kaç gündür zaten yemek yemeye vakit bulamamaktan grupta isyan sinyalleri belirmeye başlamıştı. Şehirde aynı adlı oteli de bulunan <b>Carpe</b> <b>Diem</b> adlı restoranda tıka basa yemek yiyip üstüne hazmedebilmek için içtiğimiz limoncello ve grappalar sonrası şehrin 3 kilometre kadar dışında kalan çiftlik evimize uyumaya gittik.</div>
<div style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">
<br /></div>
<div style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">
Sabah kuş sesleriyle tertemiz bir havada uyanmak gibisi yok! Bugün rotamızda Pisa ve Lucca bölgeleri var. İlk durağımız <b>San</b> <b>Miniato</b> ve bu sefer doğru San Miniato'ya gitme konusunda çok kararlıyız :) O yüzden Tomtom'a hedef verirken aynı rotayı bir karayolu haritasından da kontrol ettik. San Miniato, türüf mantarlarıyla ünlü bir şehir. Gittiğimiz tarih, taze türüf mantarı bulmak için doğru bir tarih olmadığından tazesini görmeyi beklemiyorduk. Hal böyleyken meydana yakın konserve mantar satan dükkanda tazelerini görmek bize güzel bir sürpriz oldu.</div>
<div style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">
San Miniato'dan ayrıldıktan sonra dünyanın en iyileri listesinde ilk 20'de sıralanan <b>Amadei</b> çikolatalarından tatmak üzere <b>Pontedera</b> şehrine doğru yol aldık. <b>La</b> <b>Cittadella</b> <b>Caffe'de</b> herşeyden tadacağız diye nasıl kendimizden geçtiysek! 2 günlük yemek paramızı dükkanda bırakıp çıktık. Allah'tan hâlâ aklı başında arkadaşlarımız vardı, yoksa tatilin geri kalan kısmını bulaşık yıkayarak geçirecektik :)</div>
<div style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">
<br /></div>
<div style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">
Buradan sonra yolda Buti şehri vardı. Yemek yediğimiz lokantanın sahibi doğma büyüme oralı olduğu için sanırım bize şehrini gezdirmek istedi. Bir zamanlar Medici ailesine ait olan konak büyüklüğündeki evin vadi manzarası da içi de çok güzeldi. Buti'den sonraki durak <b>Pisa</b> şehri oldu. Eğik kuleyle nasıl komik fotoğraflar çekilebilir workshop'ımızı(!) tamamladıktan sonra Lucca bölgenin aynı isimli en önemli şehrine doğru yola çıktık. Lucca tipik bir turistik Toskana şehri. Ortaçağ mimarisi dar ara sokaklarında kaybolmak büyük keyif. Ama tabii arabanızı nereye parkettiğinizi detaylı hatırlamazsanız o keyiften sonra arabayı bulmak için aynı yollarda kendinizi labirent içine bırakılmış bir fare gibi hissedebilirsiniz! Allah'tan aramızda doğal navigasyon güdüleri olan Ali vardı; yoksa, yanmıştık! Tabii şehri gezdikten sonra arabayı bir an önce bulma telaşımızın çok geçerli bir sebebi de vardı: Ev sahibimiz Mauro bize akşam yemeğinde çiftliğin içindeki odun ateşli fırında pizza yapacağını söylemişti. 1 saatlik gecikmeyle o pizzalara yetiştik. Müthiş lezizdi! :)</div>
<div style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">
<br /></div>
<div style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">
Özellikle tatillerde yoldan çıkmaya çok meyilliyimdir. Grubun da aynı kafada olması yoldan değil Toskana bölgeden çıkmamıza sebep oldu. Ferrari arabalarının üretildiği <b>Maranello</b> kasabasına otobandan 3 saat uzaklıkta olduğumuz ansiklopedik bilgisi bir sonraki günün rotasını oraya çevirmeye yetti de arttı bile. Ertesi sabah Ferrari müzesini görmek üzere yollardaydık. Benim Ferrari tutkum yoktur, ama itiraf ediyorum Maranello kasabasında müzeden çıktıktan sonra grubu beklediğim köşede -abartmıyorum- her 3 dakikada bir kırmızı bir Ferrrari'yi yolda seyir halinde görmek bayağı değişik bir his :) Maranello bir oto sanayi kasabası aslında. Ferrari'nin fabrikası da burada. </div>
<div style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">
Ferrari'yle test drive da yaptıktan ve iyice havaya girdikten sonra <b>Modena</b> şehrine gidip şehri gezip keyifli bir yemek yedik. Sehir balzamik sirke ile ünlü. Tadım yapıp arabamıza yürürken Gazze'deki insanlık ayıbını protesto eden gostericilere alkışlarla destek vermeye çalıştık. Akşam yine otoban üzerinden köyümüze, Monteione'ye döndük. Dönüş yolunda yolda daha önce olmuş bir kazadan dolayı 45 dakika kadar rötar yememiz son gün havaalanına gitmek için erkenden yola çıkmamız lazım ısrarımın grup tarafından kabul edimesine çok yardımcı oldu, saolsun trafik ;)</div>
<div style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">
<br /></div>
<div style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">
Italya'ya Toskana Vadisi'ne kadar gelip de şarap tadımı yapmamak olmazdı. Kaldığımız yere yakın ve bölgenin en iyilerinden <b>Antinori</b> fabrikasını ziyaret için bir gün önceden rezervasyon yaptırmıştık. Rezervasyonsuz pek şansınız olmuyor, aman diyeyim, unutmayın. Antinori ailesi 26 kuşaktır şarap işindeler. Tadım için gittiğimiz <b>San</b> <b>Casciano</b> in <b>Val</b> <b>Di</b> <b>Pesa</b> kasabasına kurdukları fabrika ve ofis binası tam bir mimarlık dehası ürünü. Binayı kasabaya yaklaşırken vadi üstünde görmek ne mümkün! Üstüne inşa edildiği doğanın yapısını bozmadan ve hatta onu kullanarak ve dahi içine saklanarak yapılandırılmış. Göz estetiğimiz bayağı bir okşandı. Sabahın 11inde tattığımız (pardon kana kana içtiğimiz!) beyaz ve kırmızı şaraplar sayesinde bayağı bir çakır keyif hale gelince mekanda bulunan restoranda dinlenip öğle yemeğini de orda yedik. Tatlılar vasat, ama yemekler çok lezzetliydi.</div>
<div style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">
Öğleden sonra yıllar önce ilk gördüğümde kalbimin bir kısmını bırakıp döndüğüm <b>San</b> <b>Gimignano</b> kasabasına gittik. Unesco tarafından kültür mirası olarak ilan edilmiş ve koruma altına alınmış kasabayı gezdik, bol ödüllü ve iddialı dondurmacısında sıra bekleyip dondurmalarımızı yedik. Sıcağa rağmen şehrin hakkını vereceğiz diye bayağı bir terledik. Burda fotoğraf galerisini ziyaret ettiğimiz Bay <b>Fontanelli</b> yüzünden bu bölgeye sonbahar ve kış aylarında da gelmek şart oldu... O ne renk cümbüşü, o ne manzaralar öyle! Tüm vadinin dört mevsim fotoğraflarını çekip galerisinde sergiliyor. Belissimo! fantastico! Ve hatta magnifico!</div>
<div style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">
<br /></div>
<div style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">
Son günümüz bu gezinin asıl amacı olan <b>Bocelli</b> konserine ayrılmıştı. Ama konser mekanı kaldığımız yere sadece 40 dakika uzaklıktaydı ve yeni yerler görebileceğimiz koca bir sabahımız vardı. Yatmaya mı geldik, Tomtom'a çek arabayı <b>Volterra</b> kasabasına dedik. Bunu dedikten 35 dakika sonra Volterra'da park yeri arıyorduk. Last but not the least denir ya, işte öyle bir yer Volterra. Görmeden dönmeyin derim. Hatta şehrin giriş (ya da çıkış) kapılarından birinin önünde bulunan anne-baba-çocuk heykeline dakikalarca bakın. Iyi geliyor...</div>
<div style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">
<br /></div>
<div style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">
Veeee, ünlü Bocelli konseri. Aylardır beklediğimiz an! Yaklaşık 1.000 kişilik kasabaya kendi nüfusundan çok konser izleyicisi geleceği için konser saatinden çok önce şehre giriş yapın uyarılarına uyup saat 14.30 sularında Lajatico'da idik.</div>
<div style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">
<br /></div>
<div style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">
<b>Lajatico</b>, Bocelli'nin doğduğu kasaba. 2006 yılında yine Bocelli tarafından Teatro Silenzio (Sessizlik Tiyatrosu) kasabanın dış kısmında geniş bir vadiyi görecek şekilde inşa edilmiş. Ve 2006'dan beri her sene Temmuz ayında sadece 1 gün Bocelli bu sahnede konser veriyor. Onun dışında kullanılmıyor. O yüzden adı Sessizlik Tiyatrosu. Konser izlenimlerimi ayrı bir yazıyla aktaracağım ama konserle ilgili söylemeden geçemeyeceğim şeylerden biri gördüğümüz gökkuşak(lar)ı. Konsere dakikalar kala başlayan fırtına ve yağmur acaba konser iptal olur mu endişesi yarattı önce. Ama hemen sonrasında açan güneşle birlikte beliren üstüste 2 adet gökkuşağı (gerçekten kocaman 2 kuşaktı) bizi mucizelere bir kez daha inandırdı. Hayatımda ilk defa 2 gökkuşağını üstüste gördüm. Dediğim gibi konserin detaylarını ayrı bir yazıyla aktaracağım ama konser başlamadan hemen önce gördüğümüz bu doppio gökkuşakları ve konser bitiminde arabalara doğru yürürken karanlığın içinden siyah bir at üstünde vadiyi dörtnala geçip seyircileri selamlayan karizmatik Bocelli gezimize muhteşem bir nokta koymamızı sağladı!</div>
<div style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">
<br /></div>
<div style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">
10 bölgeden oluşan Toskana Vadisi'nde ziyaret edemediğimiz 2 bölge kaldı: Biri Livorno bölge, ki gidip denizine girelim istemiştik. Diğeri de kuzeybatıdaki Massa Carrara. Ferrari kırmızısı bizi hipnoz edince bu bölgeleri pas geçmek zorunda kaldık. </div>
<div style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">
<br /></div>
<div style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">
12-21 Temmuz 2014 tarihleri arasında çoğu köy/bağ yollarında 2.365 kilometre yol yapmışız. Gezimiz için büyük ama vadi için küçük bir adım idi. Görecek çok manzara, gezecek çok şehir, tadacak pek çok lezzet bırakarak dönüyoruz.</div>
<div style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">
<br /></div>
<div style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">
9 günlük geziden akılda kalanlar, rotamız özetle böyle...Yazının görsel desteği olsun diye çektiğim fotoğraflar aşağıdaki adreslerde:</div>
<div style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">
<br /></div>
<div style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">
<a href="http://facebook.com/mehlika.babaoglu">facebook.com/mehlika.babaoglu</a></div>
<div style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">
Look for me on instagram: mehlikababaoglu</div>
<div style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">
<br /></div>
<div style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">
Yol yapmayı, yoldan çıkmayı seven herkesle başka keşiflerde buluşmak üzere...</div>
Mehlika Babaogluhttp://www.blogger.com/profile/10388220982601460178noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1312657603852775507.post-46960438565950655122014-07-09T05:50:00.000-07:002014-07-11T00:47:55.019-07:00Bu sefer Toskana'ya...<blockquote style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;" type="cite">
Benim hiçbir suçum yok azizim! (pek manidar oldu bu söz bu günlere :)) Bir bebeği 40 gününü doldurmadan sinemaya ve seyahate götürürseniz bütün yaşantısını etkilersiniz. </blockquote>
<blockquote style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;" type="cite">
'Andrea Bocelli konseri'ne gidelim mi?' sorusuna olumlu cevap verirken beynimin konser öncesine otomatik bir 10 günlük seyahat programlaması işte bu yüzden :)<br />
<br />
20 Temmuz 2014 tarihinde Italya'da Lajatico kasabasında Teatro Silencio'da Andrea Bocelli konseri izlemeye gidiyoruz, işin özeti. Ama o kasabaya ulaşmak için önce Toskana Vadisi'ni karışlamaya karar verdik, o yüzden konserin detaylarını almadan 9 günlük bir vadi gezisini dinleyeceksiniz. Yok öyle hop diye Bocelli! :)<br />
<br />
Yolculuğun planlaması, karakterleri ve ekipmanlarından bahsedeyim kısaca:<br />
<br />
Gidiş ve dönüşü Bolonya üzerinden uçakla yapıyoruz. Hem daha önce ziyaret etmediğimiz bir havalimani, hem de en uygun bileti bu destinasyona bulduk. Bu arada uçak ve konser biletlerini taaa Kasım ayında aldığımızı söylemeden geçemeyeceğim.<br />
<br />
Ekip 8 kişiyiz (ilk defa bu kadar kalabalık gidiyoruz ve çoğumuz bölgeyi daha önce defalarca gördük, ama nasıl diyorsunuz 'details/il dettaglio/los detalles never end')<br />
Konser biletlerini her seyahatimin vazgeçilmezi ekip arkadaşım Nurseren (italyanca adı Nursero :)) sayesinde dünya üzerinde ilk alan kişileriz :) (Ekmeklerini başka mesleklerden kazanan) bir gurme, bir şarap uzmanı, bir fotoğrafçı, bir Italyanca çevirmen, ve başımız zora düşerse Avrupalılığından faydalanmayı umduğumuz(!) bir Alman vatandaşı arkadaşımız var ekipte. 4 kadın & 4 erkeğiz. Aynı bölgeye 3 ayrı haritayla gidiyoruz, yeme-içme haritası, yol haritası ve tarih haritası.<br />
<br />
Arabalarımızı www.autoescape.com sitesinden kiraladık. Tüm Avrupa için şiddetle öneririm. Kalite, servis şimdiye kadar şaşırtmadı hiç.<br />
<br />
Bu sefer kalış yerlerimizi önceden planladık. Aslında seyahate giderken kalışı önceden planlamayı sevmiyorum. Orda gördüklerimize göre gezecek yerler konusunda esnek olmayı tercih ediyorum, ama sanki bu isteğimiz baltalanmayacak. Çünkü vadide canımızın çekeceği yola /bölgeye istediğimiz gün sapmamız yine de mümkün olacak. Sonuçta istersek arabayla 2-3 saatte çapını geçebileceğimiz bir bölgeden bahsediyoruz.<br />
<br />
Konaklama için kullandığımız site www.airbnb.com. Benim ilk deneyimim ama -dilimi ısırarak söylüyorum- seyahat öncesi aldığımız hizmet herşey yolunda gidecek izlenimi verdi. 2 ayrı evde kalacağız, ilk 4 gece Floransa (Italyanların deyişiyle Firenze) içinde, Pitti bölgesinde bir evde konaklayacağız. Sonrasında ise Montaione kasabasında bir çiftlik evindeyiz. Bizim için seyahatte ev kriteri yatak rahat ve temiz olsun, banyosu temiz olsun ve sıcak su bulunsun ve varsa aracımızı parkedecek yeri olsun. Çünkü seyahatlerde sadece birkaç saat uyumak ve duş almak dışında evi/oteli kullanmıyoruz.<br />
<br />
Ekipte 4 erkek var dediydim ya; dördüncü erkeğimiz, sekizinci kişimiz, Senior Tomtom, navigasyonumuz. Her derde deva, yakışıklı, ve sebatlı biri. İlk tanıştığımızda gayet mesafeliydim kendisine, hiç yüz vermedim. Ama geçen sene Güney Fransa'da (ki bu geziyi de biraz gecikmeli paylaşacağım yaz bitmeden) ondan yardım isteyip isteyip, sonra yine de başımıza buyruk davranıp başka yollara sapıp kendisini çıldırttığımız halde hâlâ bize karşı anlayışlı ya, ne diyim hakkını ödeyemem! Tanıdıkça kendisine sevgim ve sabrına hayranlığım artıyor, az nazımı/kaprisimi çekmedi. Tabela olmayan yerde, yoldan çıktığım zamanlarda -ki çok meyilliyim - bile cesaret verdi, yön gösterdi. Tam bir centilmen..<br />
<br />
Gittiğimiz bölgeyi turist gibi değil yerel insanlar gibi yaşamayı seviyoruz. Vadideki tüm köyler, bağlar, şaraphaneler, peynir üreticileri, lokal yemekler, çikolata fabrikaları, sıcak su göletleri, dondurmacılar, Ortaçağ hikayeleri, doğa ve tarih, ve tabii müzik bizi bekliyor.<br />
<br />
Bir dolu ilklerimiz olacak bu gezide gördüğünüz üzere; ilk defa bu kadar kalabalık gidiyoruz, ilk defa konaklama önceden ayarlandı, ilk defa otelde değil evde kalacağız. Ama başka bir ilkimiz daha olacak:<br />
<br />
Bu yolculukta sadece Italyanca ve Ispanyolcamı kullanarak iletişim kuracağım yerel insanlarla. Ingilizce konuşmayacağım. Seviyesi bile olmayan Italyancam, ve konuşurken kendimden geçtiğim Ispanyolcam ve derdimi dilimle anlatamazsam devreye girip konuşmaya başlayacağından emin olduğum gözlerimle yollardayım. Hayalim bir gün gezi yazılarımı Ispanyolca da yazabilmek.<br />
<br />
Hadi bakalım; daha konusu Toskana bölgesinde geçen 'Under the Tuscan Sun, 2003,' 'İl Postino, 1994' ve 1998 yapımı 'The Red Violin' filmlerini izleyip iyice havaya girmem ve bavul hazırlamam lazım. Yolda yazılarım ve fotoğraflarımla görüşmek üzere.<br />
Ciao ciao!<br />
<br />
Yolculuğumuzu Takip için adresler:</blockquote>
<blockquote style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;" type="cite">
facebook.com/mehlika.babaoglu</blockquote>
<blockquote style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;" type="cite">
Look for me on instagram: mehlikababaoglu</blockquote>
<blockquote style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;" type="cite">
Look for me on Twitter: @mehlikababaoglu<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-rIvstVqnPPU/U72Y3C2snRI/AAAAAAAAAFc/bzByg8LZ9TQ/s1600/t1.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-rIvstVqnPPU/U72Y3C2snRI/AAAAAAAAAFc/bzByg8LZ9TQ/s1600/t1.jpeg" height="320" width="320" /></a></div>
</blockquote>
Mehlika Babaogluhttp://www.blogger.com/profile/10388220982601460178noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1312657603852775507.post-68578273039285941452014-01-13T01:26:00.000-08:002014-01-13T02:11:24.085-08:00Yüreklere çağlayan kadın: Yasmin Levy<!--[if gte mso 9]><xml>
<o:DocumentProperties>
<o:Revision>0</o:Revision>
<o:TotalTime>0</o:TotalTime>
<o:Pages>1</o:Pages>
<o:Words>452</o:Words>
<o:Characters>2581</o:Characters>
<o:Company>Mikado Group</o:Company>
<o:Lines>21</o:Lines>
<o:Paragraphs>6</o:Paragraphs>
<o:CharactersWithSpaces>3027</o:CharactersWithSpaces>
<o:Version>14.0</o:Version>
</o:DocumentProperties>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]-->
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>EN-US</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>JA</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:EnableOpenTypeKerning/>
<w:DontFlipMirrorIndents/>
<w:OverrideTableStyleHps/>
<w:UseFELayout/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="276">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]-->
<!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Table Normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt;
mso-para-margin:0in;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:12.0pt;
font-family:Cambria;
mso-ascii-font-family:Cambria;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Cambria;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;}
</style>
<![endif]-->
<!--StartFragment-->
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Geçen sene bir yaz akşamı bulutsuz ve bol yıldızlı bir gece
gökyüzüne fısıldamıştım Yasmin Levy’i canlı dinleme dileğimi yüreğimin en
derininden. Hatta dünyanın neresinde olursa olsun giderim kararlılığıyla…</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">2014’ün ilk ayında yaşadığım şehirde yine bulutsuz ve
tertemiz bir gökyüzünün altında dinlemek kısmet oldu 11 Ocak 2014 akşamında… J<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">8 aydan daha fazla hamile halde çıktı sahneye, doğum öncesi
son konseriymiş. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><b>Sentir </b>(son
albümü) albümünden <b><i>‘Mi Corason’ </i></b>(Kalbim) ile başladı performansına. Sahneye her
haliyle yakışan ve tek başına sahneyi sesiyle ve duruşuyla doldurabilen bir
sanatçı.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Konsere giderken içimden (ve hatta yüksek sesle de) umarım <b><i>‘Cada
Dia’</i></b> (Her Gün) şarkısını da söyler demiştim birçok kere. İkinci şarkı
olarak dinlemeye başlayınca gözlerim doldu, hem mutluluktan hem de sanırım o
yanık sesin içime bu kadar yakından girmesinden J<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><b><i>‘Naci el Alamo’</i></b>yu pas geçmeyeceğinden emindim ama <b><i>‘Sevda’</i></b>yı
konserin bu kadar başında söyleyeceğini düşünmemiştim. Aysel Gürel anısına
düzenlenen konser için kendi dilinde söylediği bu şarkıyı gözlerinizi kapatıp
dinlemenizi tavsiye ederim, nasıl bir ruh halinde olursanız olun iyi geliyor.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><b><i>‘Amor’</i></b> (Aşk)dan sonra söylediği <b><i>‘Allegria’</i></b> en çok alkış
alan şarkılardan biri oldu. Bu şarkı sanırım Yasmin Levy’nin daha fazla
tanınmasında da etkili oldu son yıllarda. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><b><i>‘Me Voy’</i></b> (Gidiyorum) benim Yasmin Levy’i ilk keşfettiğim
zamanlarda günde tekrar sayısını hatırlamadığım kadar çok dinlediğim ve ezbere
bildiğim bir şarkı. Kalbinin sesinden başka bir şey dinlemeyen birinin sözleri
olduğu için de bana çok yakın geliyor, buna eminim J<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><b><i>‘Una Noche Mas’</i></b> (Bir Gece Daha) Yasmin Levy’nin en hüzünlü
şarkılarından. Terkedilen bir aşığın yalvarışı aşkına. Hikayesini anlatarak
başlayınca şarkıya salondaki binlerce kişinin aynı anda gözleri doldu. Hepimizi
tek yürek haline getirdi.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">İddia ediyorum: <b><i>‘Firuze’</i></b>yi Yasmin Levy’den daha
dokunaklı söyleyebilen kimse yok!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><b><i>‘Adio Kerida</i></b>’yı (Hoşçakal Sevgilim) her konserinde olduğu gibi
yine tüm dinleyicilerle birlikte söyledi. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><b><i>‘Mi Felicidad’ </i></b>(Mutluluğum) ve <b><i>‘La Ultima Cansion</i></b>’daydı
(Son şarkı) sıra.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><b><i>‘Libertad’ </i></b>(Özgürlük) şarkısını ise dünya kadınlarının
özgürlüğüne adadığını söylemesi en az şarkı kadar alkış aldı tüm salondan.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Tek bisle bitti konser, çünkü başından sonuna ayakta
muhteşem bir enerjiyle bizi duygulandıran bu kadına ısrarcı olamadık, hamile
haliyle daha fazla ayakta durması için. Ama bis parçası vurucuydu: <b><i>‘Olvidate
de mi’</i></b> (Beni Unut) <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ölen bir kocanın ağzından ona aşık gözü yaşlı eşi için
söylenmiş bir parça <b><i>‘Olvidate de mi.’</i></b> İlk defa Buika’sız sadece Yasmin Levy’nin
yorumuyla dinledim ve içimden dedim ki aşk gelecekse ölüm ayırdığında bile
birbirine kıyamayacak kadar böyle derin gelsin!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Son parçadaki gitar solo, o gece dinleyen herkesi sabaha
kadar başka dünyalarda tuttu bence.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Bir gitar, iki adet keman, bir duduk, bas gitar, perküsyon
ve bir piyano eşlik etti elleriyle dans edebilen bu muhteşem kadına!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Teşekkürler <b><i>Yasmin Levy!</i></b> <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i><b>Yeniköy<o:p></o:p></b></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i><b>11 Ocak 2014</b></i></span><o:p></o:p></div>
<!--EndFragment-->Mehlika Babaogluhttp://www.blogger.com/profile/10388220982601460178noreply@blogger.com0