6 Eylül 2012 Perşembe

Aşk Hikayesi

Bizimkisi bir aşk hikayesi…

Tanıştık; ilk elektrik tuttu ama karşılıklı soru işaretleri vardı…

Ürkeklikler; çekinceler...

Sonra beraber yol almaya basladık. Zamanla güvendik birbirimize; daha çok sevdik. Tabii başta bolca test de ettik birbirimizi... Zorluklara beraber göğüs gerdik; üstesinden geldikçe güçlüklerin daha da çok açıldık, karşılıklı. Bolca başardık; başardıkça daha çok sevindik; sevindikçe gururlandık; ve de hep kutladık. Güldük; ağladık. Birimiz düştü; diğeri kaldırdı. Sürprizler oldu hep hayatımızda...Kızdık zaman zaman; hatta küstük...Böyle böyle bir olduk...

3 yıl...Hem uzun hem kısa bir süre. Bu süre içinde çok şey öğrendim...

Ahmet’ten öğrendim dingin olmayı.
Şirin’den iyilerin sadece masallarda değil gerçekte de kazanacağını.
Ayvaz’la öğrendim her sabah tutkuyla uyanmayı...
Onur’dan vazgeçmemeyi öğrendim.
Duygu’nun sabah gülüşlerini ise şimdiden çok özledim...
Ümit bana zorluklar karşısında nasıl sürekli dik durulur; onu gösterdi...
Özüm’le öğrendim hayata her durumda gülüp geçmeyi....
Nihan, akıllı bıdığım; bilmem ki nerden buluyor sürekli bu enerjiyi?
Kübra soru küpüydü; cevabını bildiği sorularla beni hep çok güldürdü.
Deniz ürkek yanımdı; Aslı olgun tarafım.
Gabin denge öğretti; zamanla daha sabırlı oldum.
Gülşah merak deposuydu; Selin besledi hep çocuk ruhumu.
Umut imkansızı zorlamayı öğretti bana.
Pınar yumuşaklığı ve huzuru kattı hayatıma.
Nesrin telaş yanımdı; onla öğrendim korkuların da işe yaradığını.
Gamze hep olumlu bakmayı öğretti, Kaan şüphecilikten pay çıkarmayı.
Bahar ağlayan kayamdı, Evlin içi hep kaynayan.
Nurkan Osmanlı ağırlığı kattı bana, Özgü hatırlattı hep soru sormayı.
Ahmet Dirman durmamayı öğretti bana; sürekli hayatı kovalamayı.
Can Bal & Can Altın & Özge & Ayberk & Umut Köse & Elif genç yanımdınız.
Ferda bakımlı olmamı sağladı; Serap ve Özge Ege rüzgarıyla savrulmamı.
Selçuk müziğin insanı nasıl beslediğini gösterdi; Meltem hayallerini gerçekleştirmeyi.
Alpaslan’dan öğrendim unutmamayı; her durumda insan kalmayı.

Çok şey öğrendim, zenginleştim. Hepinize çok teşekkür ederim.

Şimdi bir molaya ihtiyacım var benim. İzninizle gidiyorum bir süre; ama söz, çok daha siz olup döneceğim....

Eylül 2012
Yeniköy