Ruhumun kaçamağı,
Vakur zeytin ağacı…
Bir o kadar da
Asil, asi ve şakacı.
Sallanırken rüzgarda
Ve rüzgarın karşısında
Kaçma dedi vurulmaktan;
Bıkma dedi koşmaktan;
Susma haykır yüreğinin ortasından…
Geç yanından korkunun
Koş peşinden tutkunun
Tut elini sıkıca kalbinde tuttuğunun …
Dedi…
Bu ağaç bildiğin deli!
Sallanırken rüzgarda;
Uçurdu beni uzaklara.
Zeytin yeşili rüyalara…
Mis kokan anılara…
Bambaşka dünyalara…
30 Haziran 2012
Vatoussa
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder