O AĞACI KESİNCE...

3,000 ağaç kestik, 10 katını dikeriz, dedi Ankara Büyükşehir Belediye Başkanı. Özrü kabahatinden büyük!

ODTÜ Rektörü, sorunun ağaç sayısı olmadığını, ‘Ağaç dikmekle yeşil alan yaratmak aynı şey mi?’ diye sorarak dile getirdi de acaba ne kadar algılandı?

Sorun ağaç sayısı değil. Biz okulumuza sahip çıkar, 100 katını da dikeriz, hatta dikeceğiz de. Niye mi?

O alan, sadece ağaçlandırılmış bir alan değil çünkü…

O ağaçların yarattığı alanda kurulmuş onbinlerce hayal var, binlerce gencin hayata dair kurduğu…O hayaller sayesinde şu an iş, sanat, siyaset ve kültür hayatımız devam ediyor, başarılı işler yaratılıyor.

O ağaçların gölgesinde bestelenmiş nice şarkılar var, binlerce kalbe dokunmuş…O şarkılar hepimize destek oluyor, zora düştüğümüz zamanlarda…Bazen çünkü, sadece oksijen yetmiyor nefes almamız için, yol alırken hayatta.

Binlerce delikanlı o ağaçların altında sevdiceğine yüreğini açtı yıllarca, sevmeyi öğrendi, sevdiğini söylemeyi…Kesince o ağacı, üstüne kazıdığı kalp de yok oldu, devrimci bir ruh için bundan daha büyük bir üzüntü olur mu?…

O ağaçların gölgesine sadece Ankara’nın kavuran sıcağından kaçmak için sığınmadı binlerce genç yıllarca… Korkularından kurtulmak, deli akan kanını durgunlaştırmak için de vardı o gölgeler bir sığınak misali…

Binlerce genç o ağaçların, o yeşil alanın bu ülkenin geleceği için ne kadar önemli olduğunu biliyoruz. Ve yine biliyoruz ki yeni yetişen gençlerin hayal kurmaya, şarkı söylemeye, aşık olup bunu dile getirmeye, o gölgelere sığınmaya ihtiyacı var.

Biz o yüzden işimizi gücümüzü ayarladık, okulumuza sahip çıkmaya, ağaç dikmeye gidiyoruz. Hepinizi bekleriz!..

Ekim 2013, Istanbul