2017'yi Yasmin Levy ile Uğurlamak

Yasmin Levy şarkılarının beni bu kadar içine almasının bir sebebi de babasının ve dolayısıyla kendisinin sanatının yaşadığımız bu topraklardan beslenmesi mi olduğunu düşünür dururdum hep. Istanbul’da canlı dinlediğim bu yeni konserinde Türkiye’yi ‘ikinci evi’ olarak tanımlaması bu düşüncemin karşılıksız olmadığını gösterdi sanki.

Evet, yine hüzünlü bir kış ayı, 2017’yi bitirmeye sayılı günler kala 23 Aralık Cumartesi akşamında yine muhteşem bir gece yaşattı Yasmin Levy bizlere.

Doğumgününde sahne aldığı için belki de daha tutkulu geçti sesi izleyicilere.

Bu konsere Ladino ritimli Sentir albümü ile başladı.  

İkinci şarkı Felicidad idi. Şarkı söylerken tüm salonu dolduracak kadar devleşen bu kadın, seyirciyi selamlarken o kadar utangaç bir hal sergiliyor ki inanamıyorsunuz aynı kişi olduğuna. Ikinci şarkıdan sonra Türkçe selamladı dinleyicileri, ve doğumgününe dem vurarak artık resmen yaşlıyım dedi! Ve özür diledi, benden hep hüzünlü şarkılar duyacaksınız diye ekleyerek. ‘Eğer üzgünsem mutluyum, mutluysam üzgünüm’ diye de kendisiyle alay etmesi herkesi gülümsetti.

Bu konserde ağırlıklı olarak tango parçalar seçmişti.

Natalie’yi söyledi. Hepimizin Julio İglesias yorumuyla bildiği ve sevdiği bu eski şarkı nasıl daha güçlü hisler geçirdi, sadece konseri izleyenler biliyor!

Sıra Naci el Amor’a geldiğinde gitar girişi gözlerim kapalı dinledim. Sanki o ezgiyle tek kalmak istedim bir an.

Arkasından yine bir tango parça geldi: Espera un Poco. Sanırım ruh halimden dolayı konserde beni en derinden etkileyen şarkı bu oldu.

Arkasından 60 yaşlarında bir çiftin ölüm ayıracağı için birbirine veda ettiği bir tango parçası söyledi; Los Pariodios. Sözlerinin hepsini anlamasam da ağlamadan dinlemem pek mümkün olamadı.

Bu konserinde daha önce kendisinden duymadığım çok parça dinleme şansım oldu. Ama sıradaki parçayı ilk defa canlı olarak söyleyeceğini duyunca doğumgünü için hediye almak yerine vermeyi tercih ettiğini düşündüm. İngilizce ismi Air(Aire) isimli şarkıyı söyerken mikrofonu bıraktı bir süre. Nasıl güçlü bir ses ki o koca salon yine de duydu, duygulandı.

Bu konserde Koray Avcı ile düet yapacağı önceden söylenmişti. Bildiğim bir sanatçı değildi. Firuze’yi birlikte söylediler; akabinde sahneyi bir parça için Koray Avcı’ya bıraktı Yasmin Levy. Hüsnü Arkan’ın Hoşgeldin şarkısını söyledikten sonra da sahneyi yine asıl sahibine bıraktı.

Her ne kadar sesi ve seçtiği şarkıyı beğenmiş olsam da Koray Avcı bence doğru bir düet partnerı olmadı Yasmin Levy’e. Konserin tutkusunu azalttı gibi geldi.

Düet sonrası ikinici yarı Adio Keria ile başladı. Yine geleneğin bozmadı, ve seyirci ile birlikte söyledi bu şarkıyı Yasmin Levy.

Akabinde bir Orhan Gencebay şarkısı söyledi, dedim ya doğumgünü Yasmin Levy’nin ama hediyeler seyircilerin oldu bu konserde.

Ve tabii Sevda, arkasından Me Voy. Ve sonrasında Una Noche Mas ve hemen ardından Alegria. Tek kelime ile i-na-nıl-maz-dı!

Bu şölen yetmezmiş gibi kendisine enstrümanları ile eşlik eden sanatçıları tanıtırken duduk çalan İranlı sanatçının klarnet ile yaptığı solo performans ayakta alkışlanmayı haketti!

Son parça Libertad’ı ise özgürlüğü için savaşmak zorunda kalan ülkelere adadığını söyledi.

2017’yi acısıyla tatlısıyla bitirip yeni bir yıla umutları tazelerken ne iyi geldi bu konser!

Bir sonraki Yasmin Levy konseri için 2 dileğimi fısıldayarak çıktım salondan: Birincisi, en kısa zamanda  yeniden canlı dinleyebilmek ve ikincisi de daha küçük bir konser salonunda sahne alması...

Ocak 2018

Yeniköy, İstanbul